Καλημέρα σας αγαπητοί λάτρες του ήχου. Θέλω τα φώτα σας σε ένα ειδικό θέμα γιατί μου αρέσει πολύ να ρωτάω, να διαβάζω και να μαθαίνω.
Αγαπώ πολύ τη μουσική και έχω ακούσει πολλές ανθρωποώρες ηχογραφήσεις στο σπίτι, συναυλίες και ελαχιστες συναυλίες στο εξωτερικό.
Να πώ ότι τα αυτιά μου ακούνε πολύ καλά και διακρίνουν πολλές λεπτομέρειες. Είμαι παιδί κυρίως κλασσικής, τζαζ, swing και ατμοσφαιρικής-ακουστικής μουσικής. Ακούω βέβαια και άλλα είδη. Ερασιτεχνικά ρυθμίζω σε κάποιο χώρο μεσω κονσόλας τον ομιλητή και τη μουσική κάποιες φορές. Έχω αντίληψη κατανομής συχνοτήτων και αν στις κύριες συχνότητες ( χαμηλές, μεσαίες, ψηλές) σκεπάζει κάποια τις άλλες το καταλαβαίνω. Ξύσιμο στις ψηλές κλπ, θαμπώματα κλπ. Στογγυλάδα, όγκος και πάει λέγοντας. Με καταλάβατε πιστεύω. Παίζω και κλασσική κιθάρα.
Πήγα χθες να ακούσω στο Christmas Theater τα 101 τσιγγάνικα βιολιά. Οι μουσικοί με μία λέξη καταπληκτικοι με απίστευτη μουσική αντίληψη. Αυτοσχεδιασμοί και παιχνίδια αβέρτα καθότι Ούγγροι και τσιγγάνοι ταυτόχρονα. Η συναυλία είχε δύο μέρη με ένα διάλλειμα. Η χροια κλασσική και τα όργανα ήταν: βιολιά, βιόλλες, τσέλλα, κόντα μπάσσα, κλαρινέτα και μερικά cimbalons (μεγάλα σαντούρια σε ξύλινες βάσεις σαν τραπέζια, με πόδια).
Πάμε τώρα στην απορία μου. Το πρώτο μέρος της συναυλίας είχε παραδοσιακούς τσιγγάνικους σκοπούς. Γρήγορα κομμάτια φευγάτα, με πολλούς αντιχρονισμούς, κόντρα παιξίματα κλπ με γρήγορες μπασσογραμμές. Είχε και κάποια γνωστά κομμάτια κλασσικής παραλλαγμένα σε gypsy στυλ. Σε αρκετές περιπτώσεις τα κομμάτια της μουσικής είχαν ένα δυνατό μπούκωμα/ βραχνάδα που ήταν ενοχλητική κυρίως από το γρήγορο κόντρα παίξιμο των οργάνων.
Ο ήχος του πρώτου μέρους δεν ήταν καλός. Τα βιολιά έξυναν σε αρκετές περιπτώσεις, η διαύγεια/καθαρότητα είχε χαλασει και νόμιζες ότι κάποιος είχε κουρέψει αρκετά τις χαμηλές συχνότητες. Κακός όγκος και αυτή η στρογγυλαδα / ζέστη που περιμένεις χαμηλά (τσέλα, κοντρα μπάσσα) με τις κούκλες μεταξένιες ψηλές συχνότητες των βιολιών απουσίαζαν. Βέβαια ο συγχρονισμός, τελειώματα, οι αλλαγές στις δυναμικές των μουσικών: τέλεια και εκπληκτικά.
Μου λένε οι φίλοι μου (του ίδιου τύπου μουσικά) ρε συ κρίμα, χάνονται αυτοί οι μουσικοί, η αίθουσα δεν είναι καλή ακουστικά, ξέρουμε ότι το christmas theater δεν είναι concert hall με τις αναμενόμενες απαιτήσεις αλλά χαραμίζονται. Ξύλινος ήχος κλπ. Η αλήθεια ήταν ότι δεν είμασταν χαρούμενοι.
Γίνεται διάλειμα, ξεκινάει το δεύτερο μέρος. Το υλικό ήταν πιο αυστηρά κλασσικό, χωρίς αυτοσχεδιασμούς, με περισσότερη προσήλωση στο αυθεντικό υλικό θα έλεγα. Η ίδια, άψογη τάξη στο χρόνο και στην έκφραση και στις δυναμικές. ΑΛΛΑ !!!.... Ξεκίνησαν τα μαγικά. Ξαφνικά ο όγκος σφίγγει, το ακουστικό φάσμα από τέρμα κάτω μέχρι τέρμα πάνω γίνεται διαυγές, ζεστό, πολύ ισορροπημένο με εξαιρετικό όγκο και απόδοση. Έπαιζαν με δοξάρι ή πιτσικάτο τα κοντρα μπάσσα και λες τωρα μπήκαν κάποια πανάκριβα subwoofer, ρυθμισμένα στην πένα. Ένας γλυκός μικρο-σεισμός. Τόσο όσο. Τα πυκνωτικά μικρόφωνα στα σαντούρια και στα βιολιά ---> Μαμά μου. Κρύσταλλο πεντακάθαρα. άκουγες κάθε τσαχπινιά των χορδών που τις χτύπαγαν με τα ξυλάκια. Να παίζει βιολί ο σολίστας σχεδόν τέρμα κάτω στην ταστιέρα και να ακούγεται ένα μέλι. Αρχίσαμε να κοιταγόμαστε μεταξύ μας με μάτια ανοιχτά. Και λέμε ΤΙ ΕΓΙΝΕ ????
Λες και μπήκαν κάποια πανάκριβα παλιά πυκνωτικά μικρόφωνα με λάμπα από κάποιο μάγο (neumann ξέρω γω).
Είμαι λοιπόν κατενθουσιασμένος και απολαμβάνω τα δύσκολα απαιτητικά κομμάτια κλασσικής με έναν σουπερ ήχο. Και λέω μέσα μου: θα πάω στα παιδιά των ηχητικών και θα ρωτήσω τι έγινε στο δεύτερο μέρος. Τελειώνει η συναυλία χαμός χειροκρότημα κλπ και πάω κάτω και ρωτάω. Σαν μικρό παιδί ? Καλησπέρα να ρωτήσω κάτι ? τι άλλαξε βρε παιδιά στο δεύτερο μέρος ? αλλάξατε την ισοστάθμιση ? ανοίξατε κάποιο subwoofer ? Είναι μεγάλη η διαφορά μεταξύ πρώτου και δεύτερου μέρους.
Παίρνω μία παράξενη απάντηση που χάζεψα αρκετά. Δεν κάναμε τίποτα φίλε μου. Είναι άλλο το παίξιμό τους και τα κομμάτια τους άλλα στο δεύτερο μέρος. Τους λέω ρε παιδιά ? τι λέτε τώρα ? τίποτα καμμία αλλαγή απολύτως ? ούτε ισοστάθμιση ούτε κάποιος επεξεργαστής ? Μου λέει ο ηχολήπτης, κοίτα οι αλλαγές μου ελάχιστες έως τίποτα. Τι να σου πώ...μισό με ένα db το πολύ. Και ξαναρωτάω, δηλαδή για σας αυτή η διαφορά είναι μόνο η αλλαγή στα κομμάτια ?
Και θέλω να ρωτήσω τους φίλους του ΝΟΙΖ. Εσείς τι λέτε αγαπητοί μου ? Βοηθήστε και μένα τον φτωχούλη. Σίγουρα σε ένα κονσέρτο κλασσικής ο συνθέτης έχει λάβει υποψη του τις θέσεις των οργάνων, το παίξιμο και τις εντάσεις. Άρα σε μία συγχρονισμένη ρυθμική κλίμακα των κόντρα μπάσσων, θα βγάλουν όλα τις ίδιες νότες και θα βγεί ΕΝΑ πράγμα συντονισμένο με όγκο και δύναμη έξω, άρα θα το πιάσουν τα μικρόφωνο και θα βγει καρφί έξω. Λέω τωρα εγώ. Ενω αν παίζουν τα έγχορδα ένα πράγμα γρήγορο και αντιχρονο, πχ σαν του Γκόραν Πρέγκοβιτσς θα γίνεται χαμός από συμβολή κυμάτων, μαζί με τα άλλα όργανα. Σαλάτα δηλαδή. Δεν ξέρω αν λέω χαζομάρες...
Θέλω να σας ακούσω, να πείτε τη γνώμη σας. Εγώ νομίζω ότι αυτού του επιπέδου οι μουσικοί παίζουν άψογα, άρα δεν νομίζω ότι χάλασαν το παίξιμό τους στο δεύτερο μέρος. Σκέφτομαι ότι ειναι είναι συνδυασμός των κομματιών και ηχοληψίας μαζί.
Ευχαριστώ και συγγνώμη αν σας κούρασα. Παναγιώτης.
Αγαπώ πολύ τη μουσική και έχω ακούσει πολλές ανθρωποώρες ηχογραφήσεις στο σπίτι, συναυλίες και ελαχιστες συναυλίες στο εξωτερικό.
Να πώ ότι τα αυτιά μου ακούνε πολύ καλά και διακρίνουν πολλές λεπτομέρειες. Είμαι παιδί κυρίως κλασσικής, τζαζ, swing και ατμοσφαιρικής-ακουστικής μουσικής. Ακούω βέβαια και άλλα είδη. Ερασιτεχνικά ρυθμίζω σε κάποιο χώρο μεσω κονσόλας τον ομιλητή και τη μουσική κάποιες φορές. Έχω αντίληψη κατανομής συχνοτήτων και αν στις κύριες συχνότητες ( χαμηλές, μεσαίες, ψηλές) σκεπάζει κάποια τις άλλες το καταλαβαίνω. Ξύσιμο στις ψηλές κλπ, θαμπώματα κλπ. Στογγυλάδα, όγκος και πάει λέγοντας. Με καταλάβατε πιστεύω. Παίζω και κλασσική κιθάρα.
Πήγα χθες να ακούσω στο Christmas Theater τα 101 τσιγγάνικα βιολιά. Οι μουσικοί με μία λέξη καταπληκτικοι με απίστευτη μουσική αντίληψη. Αυτοσχεδιασμοί και παιχνίδια αβέρτα καθότι Ούγγροι και τσιγγάνοι ταυτόχρονα. Η συναυλία είχε δύο μέρη με ένα διάλλειμα. Η χροια κλασσική και τα όργανα ήταν: βιολιά, βιόλλες, τσέλλα, κόντα μπάσσα, κλαρινέτα και μερικά cimbalons (μεγάλα σαντούρια σε ξύλινες βάσεις σαν τραπέζια, με πόδια).
Πάμε τώρα στην απορία μου. Το πρώτο μέρος της συναυλίας είχε παραδοσιακούς τσιγγάνικους σκοπούς. Γρήγορα κομμάτια φευγάτα, με πολλούς αντιχρονισμούς, κόντρα παιξίματα κλπ με γρήγορες μπασσογραμμές. Είχε και κάποια γνωστά κομμάτια κλασσικής παραλλαγμένα σε gypsy στυλ. Σε αρκετές περιπτώσεις τα κομμάτια της μουσικής είχαν ένα δυνατό μπούκωμα/ βραχνάδα που ήταν ενοχλητική κυρίως από το γρήγορο κόντρα παίξιμο των οργάνων.
Ο ήχος του πρώτου μέρους δεν ήταν καλός. Τα βιολιά έξυναν σε αρκετές περιπτώσεις, η διαύγεια/καθαρότητα είχε χαλασει και νόμιζες ότι κάποιος είχε κουρέψει αρκετά τις χαμηλές συχνότητες. Κακός όγκος και αυτή η στρογγυλαδα / ζέστη που περιμένεις χαμηλά (τσέλα, κοντρα μπάσσα) με τις κούκλες μεταξένιες ψηλές συχνότητες των βιολιών απουσίαζαν. Βέβαια ο συγχρονισμός, τελειώματα, οι αλλαγές στις δυναμικές των μουσικών: τέλεια και εκπληκτικά.
Μου λένε οι φίλοι μου (του ίδιου τύπου μουσικά) ρε συ κρίμα, χάνονται αυτοί οι μουσικοί, η αίθουσα δεν είναι καλή ακουστικά, ξέρουμε ότι το christmas theater δεν είναι concert hall με τις αναμενόμενες απαιτήσεις αλλά χαραμίζονται. Ξύλινος ήχος κλπ. Η αλήθεια ήταν ότι δεν είμασταν χαρούμενοι.
Γίνεται διάλειμα, ξεκινάει το δεύτερο μέρος. Το υλικό ήταν πιο αυστηρά κλασσικό, χωρίς αυτοσχεδιασμούς, με περισσότερη προσήλωση στο αυθεντικό υλικό θα έλεγα. Η ίδια, άψογη τάξη στο χρόνο και στην έκφραση και στις δυναμικές. ΑΛΛΑ !!!.... Ξεκίνησαν τα μαγικά. Ξαφνικά ο όγκος σφίγγει, το ακουστικό φάσμα από τέρμα κάτω μέχρι τέρμα πάνω γίνεται διαυγές, ζεστό, πολύ ισορροπημένο με εξαιρετικό όγκο και απόδοση. Έπαιζαν με δοξάρι ή πιτσικάτο τα κοντρα μπάσσα και λες τωρα μπήκαν κάποια πανάκριβα subwoofer, ρυθμισμένα στην πένα. Ένας γλυκός μικρο-σεισμός. Τόσο όσο. Τα πυκνωτικά μικρόφωνα στα σαντούρια και στα βιολιά ---> Μαμά μου. Κρύσταλλο πεντακάθαρα. άκουγες κάθε τσαχπινιά των χορδών που τις χτύπαγαν με τα ξυλάκια. Να παίζει βιολί ο σολίστας σχεδόν τέρμα κάτω στην ταστιέρα και να ακούγεται ένα μέλι. Αρχίσαμε να κοιταγόμαστε μεταξύ μας με μάτια ανοιχτά. Και λέμε ΤΙ ΕΓΙΝΕ ????
Λες και μπήκαν κάποια πανάκριβα παλιά πυκνωτικά μικρόφωνα με λάμπα από κάποιο μάγο (neumann ξέρω γω).
Είμαι λοιπόν κατενθουσιασμένος και απολαμβάνω τα δύσκολα απαιτητικά κομμάτια κλασσικής με έναν σουπερ ήχο. Και λέω μέσα μου: θα πάω στα παιδιά των ηχητικών και θα ρωτήσω τι έγινε στο δεύτερο μέρος. Τελειώνει η συναυλία χαμός χειροκρότημα κλπ και πάω κάτω και ρωτάω. Σαν μικρό παιδί ? Καλησπέρα να ρωτήσω κάτι ? τι άλλαξε βρε παιδιά στο δεύτερο μέρος ? αλλάξατε την ισοστάθμιση ? ανοίξατε κάποιο subwoofer ? Είναι μεγάλη η διαφορά μεταξύ πρώτου και δεύτερου μέρους.
Παίρνω μία παράξενη απάντηση που χάζεψα αρκετά. Δεν κάναμε τίποτα φίλε μου. Είναι άλλο το παίξιμό τους και τα κομμάτια τους άλλα στο δεύτερο μέρος. Τους λέω ρε παιδιά ? τι λέτε τώρα ? τίποτα καμμία αλλαγή απολύτως ? ούτε ισοστάθμιση ούτε κάποιος επεξεργαστής ? Μου λέει ο ηχολήπτης, κοίτα οι αλλαγές μου ελάχιστες έως τίποτα. Τι να σου πώ...μισό με ένα db το πολύ. Και ξαναρωτάω, δηλαδή για σας αυτή η διαφορά είναι μόνο η αλλαγή στα κομμάτια ?
Και θέλω να ρωτήσω τους φίλους του ΝΟΙΖ. Εσείς τι λέτε αγαπητοί μου ? Βοηθήστε και μένα τον φτωχούλη. Σίγουρα σε ένα κονσέρτο κλασσικής ο συνθέτης έχει λάβει υποψη του τις θέσεις των οργάνων, το παίξιμο και τις εντάσεις. Άρα σε μία συγχρονισμένη ρυθμική κλίμακα των κόντρα μπάσσων, θα βγάλουν όλα τις ίδιες νότες και θα βγεί ΕΝΑ πράγμα συντονισμένο με όγκο και δύναμη έξω, άρα θα το πιάσουν τα μικρόφωνο και θα βγει καρφί έξω. Λέω τωρα εγώ. Ενω αν παίζουν τα έγχορδα ένα πράγμα γρήγορο και αντιχρονο, πχ σαν του Γκόραν Πρέγκοβιτσς θα γίνεται χαμός από συμβολή κυμάτων, μαζί με τα άλλα όργανα. Σαλάτα δηλαδή. Δεν ξέρω αν λέω χαζομάρες...
Θέλω να σας ακούσω, να πείτε τη γνώμη σας. Εγώ νομίζω ότι αυτού του επιπέδου οι μουσικοί παίζουν άψογα, άρα δεν νομίζω ότι χάλασαν το παίξιμό τους στο δεύτερο μέρος. Σκέφτομαι ότι ειναι είναι συνδυασμός των κομματιών και ηχοληψίας μαζί.
Ευχαριστώ και συγγνώμη αν σας κούρασα. Παναγιώτης.
Τελευταία επεξεργασία από moderator: