Seymour Duncan vs Di Marzio

[COSMIC22]

ναι εχεις δικιο,παιζω με εναν kustom defender ενισχυτη μου αρεσει ο ηχος του Buddy Guy αν αυτο βοηθαει,αλλα γενικα παιζω καθαρα και στα σολα χρησιμοποιω το bad monkey.

 

[MakisSRV]

^^Ωραια,μιας που έχουμε το ίδιο ενισχυτάρι και μου αρεσει ο buddy, lace sensor gold να βάλεις!

Τωρα, επειδή φτιάχνω μία στρατ θέλω να διαλέξω μαγνήτη για bridge.το ηχόχρωμα που γουστάρω είναι jake e lee επι εποχή ozzy, adrian vandenberg τετοιο στυλάκι.Ας μιλήσω για την κιθάρα μου,είναι maple neck, swamp ash body και απο μαγνήτες, ως τώρα, έχει neck- duncan hotrails και middle- duncan APS2.Τι θα προτείνατε?στο μυαλό μου έχω πιο πολύ τον duncan JB jr ή ένα hotrails πάλι(όχι και τόσο)

 

[MakisSRV]

παίδες χρειάζομαι μια απάντηση.ποιον από τους 2 πιστεύετε οτι θα ήταν καλύτερος για αυτά που θέλω?(επίσης που και πού βαράω και καμιά shredιά)

 

[yann]

Vs δεν υφισταται στην περιπτωση αυτη..

Προσωπικα,ειμαι της "σχολης" του Duncan,αλλα ενιοτε χρησιμοποιω και Dimarzio,οπως και Tonerider!

Το θεμα της καθαροτητας των μαγνητων εχει λυθει απ'τη 10ετια του 70,

μετα αρχισαν οι extreme απαιτησεις και τα πραγματα "θολωσαν" παλι λιγο...

Διαχωριζουμε εν αρχη,τις δυο διαφορετικες φιλοσοφιες στην εννοια "ηχος ηλεκτρικης κιθαρας",ας πουμε Fender- και Gibson...δηλαδη μονο- η διπλοπηνιακος,

απομονωση- η εκμεταλευση του ξυλου στον ηχο...

Οποτε πρωτα βλεπουμε την εδραση του μαγνητη,και μετα ποιο το μοντελο...

Αναλογως την εδραση,εχουμε λιγη εως αρκετη επιρροη μεσω της αναδρασης στον ηχο

του μαγνητη (και αναλογως gain),και αυτο ειναι που κανει τους μαγνητες να "ταιριαζουν" η οχι σε συγκεκριμενα οργανα...

Οποτε δεν μπορουμε να κρινουμε ενα μαγνητη απο τη συμπεριφορα του σε ενα οργανο!

Τα διαφορα μοντελα δεν ειναι τιποτα αλλο απο "presets",αν δεν κανει το ενα θα κανει το αλλο,το πουλας στον επομενο που θα το δοκιμασει!

 

[kpeyos]

Πιάνοντας λιγάκι το θέμα απ' την αρχή...

Οι overwound μαγνήτες σταμάτησαν να είναι δημοφιλείς από τα 90s και μετά οπότε εμφανίστηκαν μαζικά τα high gain τέρατα Marshall JCM 900, Μesa Boogie Dual Rectifier κ.λ.π. Από τότε άρχισε να ακούγεται η άποψη ότι δεν υπάρχει λόγος να θυσιάζεται η ευχρηστία και η πολυμορφία του ήχου που μπορεί να έχει ένας μαγνήτης (οι overwound μαγνήτες των 80s ήταν τίγκα στα μεσαία), μιας και οι συγκεκριμένοι ενισχυτές δεν χρειάζονταν μια πολύ υψηλή έξοδο για να υπεροδηγηθούν.

Η DiMarzio είχε κάνει όνομα στα 80's κυρίως με τους κεραμικούς της μαγνήτες οι οποίοι χρησιμοποιούνταν κατά κύριο λόγο στις superstrat της εποχής. Οι Paf Pro, Super Distortion και Τone Zone ήταν από τους πλέον δημοφιλείς της εποχής...

Η Seymour Duncan πάντα υπήρχε στο μυαλό όσων έψαχναν για κάτι πιο vintage ή vintage hot. Είχε συνήθως Αlnico II και V μαγνήτες. Απευθύνονταν κυρίως σε χρήστες LesPauloειδών και μοντέλα όπως ο '59, ο JB, o Jazz και ο ΑlNiCo II απαιτούσαν κιθάρες περισσότερο dark με αρκετά μπάσα. Eπίσης πολύ δημοφιλείς, σε κάποια L.P copies κυρίως που ήταν πιο bright, αλλά και οι καλύτεροι vintage διπλοί που έχω ακούσει σε bright όργανα γενικά (π.χ Fender) ήταν ο Pearly Gates και (αργότερα νομίζω) o Custom Custom...

Σήμερα, η diMarzio έχει βγεί λίγο "εκτός μόδας" μαζί με τον ήχο του Hard Rock των 80's (αν όμως κάποιος θέλει αυτόν τον ήχο, παραμένει κατά τη γνώμη μου κορυφαία μακράν επιλογή)...

Η Seymour Duncan έχει να αντιμετωπίσει όλους τους vintage oriented boutiqάδες οι oποίοι κινήθηκαν στην κατεύθηνση "ήχος απ' το τάδε album" ή "της συγκεκριμένης κιθάρας του τάδε" με πραγματική επιτυχία τις περισσότερες φορές και με τιμές αρκετά ανταγωνιστικές σε σχέση με το παρελθόν που ήθελες τρία μηνιάτικα για ένα σετ π.χ του Tom Holmes...

 

[Takis Politis]

σωστος ο παιχτης... 8)

 

[kpeyos]

^^Ωραια,μιας που έχουμε το ίδιο ενισχυτάρι και μου αρεσει ο buddy, lace sensor gold να βάλεις!

Τωρα, επειδή φτιάχνω μία στρατ θέλω να διαλέξω μαγνήτη για bridge.το ηχόχρωμα που γουστάρω είναι jake e lee επι εποχή ozzy, adrian vandenberg τετοιο στυλάκι.Ας μιλήσω για την κιθάρα μου,είναι maple neck, swamp ash body και απο μαγνήτες, ως τώρα, έχει neck- duncan hotrails και middle- duncan APS2.Τι θα προτείνατε?στο μυαλό μου έχω πιο πολύ τον duncan JB jr ή ένα hotrails πάλι(όχι και τόσο)

Kαι οι δύο νομίζω έπαιζαν με "πραγματικούς" διπλούς στο bridge. Kαι κατά τη γνώμη μου, μάλλον καλά έκαναν μιας και οι "διπλοί σε μέγεθος μονού" που έχω ακούσει με εξαίρεση τους Burden δεν ήταν κάτι το ιδιαίτερο...

Εγώ στη θέση σου θα προτιμούσα έναν διπλό λοιπόν με πρώτη επιλογή τον Seymour Duncan Custom Custom (και ώς πιο φθηνό), WCR Godwood (ανεβαίνοντας τιμή) και κατά προτίμηση AII για πιο "γλυκά" πρίμα, και Bareknucke "the mule" επίσης AII αν θές και κάτι λίγο πιο vintage (αν και δεν το πολυκόβω)...

 

[MakisSRV]

^^o vandenberg δεν θυμάμαι τι φορούσε.ο jake είχε ένα JB.Μου τη σπάει να βλέπω διπλό σε στρατ,για αυτό αναφέρω για 2πλο σε μέγεθος μονού

 

[kpeyos]

H γεωμετρία και η διαφορά στη μέθοδο κατασκευής με την έως τώρα πείρα μου έχουν αποδειχτεί ανυπέρβλητα εμπόδια.

Δεν έχω ακούσει ούτε διπλό σε μέγεθος μονού που να ακούγεται πραγματικά σαν διπλός (είναι πολύ "στενοί" με μηδενικό note bloom), ούτε και P90 σε μέγεθος διπλού που να ακούγεται ακριβώς σαν P90 (είναι επίσης πιο στενοί και πιο σφιχτοί, πιο κοντά σε overwound μονούς).