Red Clay αυτοσχεδιασμός

nasokosm

Ενεργό μέλος
Μηνύματα
2,287
Πόντοι
198
Play along  με τη νέα μου κάρτα focusrite και τη κιθάρα του avatar καρφί στην είσοδο, ένα και μοναδικό take με λίγο βάθος και EQ για να συνεφέρει κάπως τον ήχο της κιθάρας.

Δυστηχώς δεν κατάφερα να ανακαλύψω άν μπορώ να ακούω το βάθος της κιθάρας  σε real time την ώρα που γράφω και ακούω ενα κατάξερο connect ήχο στο cubase, κάθε βοήθεια δεκτή γιατί στις εγγραφές ειμαι newbie  ;D

Thanks

Red_Clay_-_Output_-_Stereo_Out.mp3

 

Attachments

Nασο,ειναι εξαιρετικο με ωραιο παιξιμο και "νοστιμο" μπλουζυ ηχο-ειδικα αν σκεφτεις οτι ειναι καρφι.Την προτιμω βεβαια στον ενισχυτη που ειχαμε παιξει στην εκθεση αλλα τι να λεει.

Μια χαρα ειναι κι ετσι.

Γουσταρα!

 
gvour είπε:
Την προτιμω βεβαια στον ενισχυτη που ειχαμε παιξει στην εκθεση αλλα τι να λεει.

Μια χαρα ειναι κι ετσι.

Γουσταρα!
Ευχαριστώ Γιώργο!

Στον ενισχυτή έχει πολύ καλό ήχο ειδικά σε fenderοειδή αλλά χρειάζεται παραπάνω χρόνος για στήσιμο mic και άλλα, φαντάζομαι ο ήχος θα σε αποζημιώνει.

Εχω αλλάξει  τον neck  μαγνήτη σε Gibson PAF :D

Η καρτούλα έχει 8 αναλογικά κανάλια in ειδικά και για εγγραφή τυμπάνων :D

κλασικός Νάσος ... like
Ευχαριστώ Κώστα!

 
Eξαιρετικό, επιτέλους "μουσικό" παίξιμο και όχι ασκήσεις επί της ταστιέρας που ακούγονται από επίδοξους ενδιαφερόμενους για το τσίρκο Medrano.

 
Nestoras είπε:
Eξαιρετικό, επιτέλους "μουσικό" παίξιμο και όχι ασκήσεις επί της ταστιέρας που ακούγονται από επίδοξους ενδιαφερόμενους για το τσίρκο Medrano.
Ευχαριστώ :D  και ανεβάζω ενα νέο take με παρόμοιο μουσικό περιεχόμενο αλλά καλύτερο ήχο, η κιθάρα έχει περάσει απο ενισχυτή, μικρόφωνο και μετά στην  κάρτα ήχου.

Thanks

Red_Cley_2a.mp3

 

Attachments

Πολύ ωραία και η δεύτερη εκτέλεση.

Προσωπικά μου άρεσε περισσότερο από την πρώτη.  :)

Το παίξιμο ήταν εξίσου ωραίο και στις δύο εκδοχές. Αυτό όμως που με έκανε να τείνω στην δεύτερη, ήταν ο πιο ζωντανός (bright) ήχος της κιθάρας. Στην πρώτη έκδοση ήταν πολύ πιο μουντός.

Αυτά βέβαια είναι και θέμα γούστου. ;)

 
geodimitri είπε:
Πολύ ωραία και η δεύτερη εκτέλεση.

Προσωπικά μου άρεσε περισσότερο από την πρώτη.  :)

Το παίξιμο ήταν εξίσου ωραίο και στις δύο εκδοχές. Αυτό όμως που με έκανε να τείνω στην δεύτερη, ήταν ο πιο ζωντανός (bright) ήχος της κιθάρας. Στην πρώτη έκδοση ήταν πολύ πιο μουντός.

Αυτά βέβαια είναι και θέμα γούστου. ;)
Η πρώτη εκδοχή ήταν πιο πολύ για να δοκιμάσω την κάρτα ήχου  ;D ήχος ξερός και πραγματικά ένοιωθα κάτι σαν αγγαρεία οταν το έγραφα..

Στη  δευτερη εγγραφή υπήρχε ενισχυτής σε καλή ένταση και πήρα το σήμα με μικρόφωνο σαν να έπαιζα live ειχε πιο ζωντάνια :D

 
nasokosm είπε:
Στη  δευτερη εγγραφή υπήρχε ενισχυτής σε καλή ένταση και πήρα το σήμα με μικρόφωνο σαν να έπαιζα live ειχε πιο ζωντάνια :D
;)

 
Πολυ ωραια και τουτη η βερσ με πιο "αληθινο"ηχο.

Παντως δεν ηταν κακος και στην προηγουμενη-καθε αλλο-απλα σε τουτη μου φαινεται

ακομα καλυτερος.

 
Εδώ θα είμαι λίγο αιρετικός. :D

Δεν ξέρω ποιά εκτέλεση να διαλέξω.

Μου άρεσαν και οι δύο πολύ, κάθε μία για διαφορετικούς λόγους.

Τι να πω ρε Νάσο, είσαι αδερφή ψυχή. ;D

Μπράβο σου και πάλι.

 
fusiongtr είπε:
Εδώ θα είμαι λίγο αιρετικός. :D

Δεν ξέρω ποιά εκτέλεση να διαλέξω.

Μου άρεσαν και οι δύο πολύ, κάθε μία για διαφορετικούς λόγους.

Τι να πω ρε Νάσο, είσαι αδερφή ψυχή. ;D

Μπράβο σου και πάλι.
Να προσεχουμε τι λεμε και γραφουμε Στρατο ακου  ΑΔΕρΦΗ ΨυΧη ;D ;D ;D ;D ;D

Εξαιρετες και οι δυο εκτελεσεις το ιδιο αερινες με ελαφρα καλυτερο ηχο η 2η .

 
Ρε συ Νάσο άκουσε αυτό (σχετική αρμονία) και πες μου αν είσαι κοντά σε πολλά.

Τρελλαίνομαι για την κυρία (στο έχω ξαναπεί) και θεωρώ ότι μου την θυμίζεις.


 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Στράτο αυτή η κυρία είναι πολύ καλή, έχεις δίκιο χρησιμοποιεί και αυτή χρωματικά περάσματα και τα modes της μελωδικής μινόρε κατα κόρον καθώς και τονισμούς στις νότες σε στυλ Pat Martino/Wes Modgomery ειναι ογκόλιθος, κρίμα που δεν υπάρχει πιά!

 
Επαθα τωρα ρε συ. 8)Θα με κανεις αυριο να ξεσκονισω την δισκοθηκη μου 8) 8) .Ωραια η Κυρια. 8)

 
nasokosm είπε:
Στράτο αυτή η κυρία είναι πολύ καλή, έχεις δίκιο χρησιμοποιεί και αυτή χρωματικά περάσματα και τα modes της μελωδικής μινόρε κατα κόρον καθώς και τονισμούς στις νότες σε στυλ Pat Martino/Wes Modgomery ειναι ογκόλιθος, κρίμα που δεν υπάρχει πιά!
Ακόμα και οι Blues φράσεις σου μου την θυμίζουν (ειδικά στούς τονισμούς και στο πάτημα της χορδής) ΚΑΙ ηχητικά (είναι και η 335 που...).

Και ναι, είναι κρίμα που μας άφησε πολύ νωρίς (ίσως κάποια στιγμή αποφασίσω να ανοίξω κάποιο thread γι' αυτήν στο noiz, αξίζει τον κόπο να την γνωρίσουν κι άλλοι).

 

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top