Θεώρησα αυτό το τόπικ το καλύτερο για αυτό που θέλω να εκφράσω.Σε λίγους μήνες κλείνω τα 17.Σχετικά αργά (16) αποφάσισα οτι θέλω να ασχοληθώ με τη μουσική.Εχω κάνει 3 μήνες μαθήματα θεωρία,αρμονία και dictee για να περάσω σε μουσικό πανεπιστήμιο και είμαι σίγουρος οτι μπορώ να το πετύχω.Επίσης με ενδιαφέρει απίστευτα πολύ η ηλεκτρονική μουσική.Το θέμα είναι ότι ακούω τους αγαπημένους μου μουσικούς και προσπαθώ έστω και λίγο να πιάσω τον ήχο τους αλλά μάταια.Έτσι απογοητεύομαι και με πιάνουν πεσσιμιστικές ιδεές οτι δε πρόκειτε ποτέ να γίνω τόσο καλός.Έχω θέσει πολύ ψηλούς στόχους στη ζωή μου για τη μουσική.Αλλά με την οικονομική κατάσταση της χώρας απογοητεύομαι ξανά και χειρότερα.Φταίει ή εφηβεια;Δε ξέρω but it sucks.Nιώθω noobas με λίγα λόγια . . :'(