Ποια ειναι η γνωμη σας για τη μουσικοκριτικη και γενικοτερα για καθε κρ

[mechmg93]

Ανοίγω το θεμα αυτο με αφορμή την κριτικη του τελευταιου αλμπουμ των radiohead απο το ηλεκτρονικο περιοδικο avopolis.

http://www.avopolis.gr/reviews/default.asp?ID=3877

εν συντομια, ο μουσικοκριτικος θαβει το τελευταιο αλμπουμ με ξεκαθαρα ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΑ κριτηρια. "Λείπουν οι δυνατές στιγμές", "ότι του λείπει το επαναστατικό στοιχείο που λάτρεψα σ’αυτούς.".

Με αφορμη το παραπανω προβληματιστηκα, αρχικα γιατι θεωρω τον τελευταιο δισκο των radiohead δισκαρα. αν εγραφα εγω την κριτικη θα ηταν διθυραμβικη οπως πχ στο mixtape. ετσι ερχομαι αντιμετωπος με μια τεραστια διαστση αποψεων.

http://www.mixtape.gr/t.asp?sec=1&sub=2&uid=133

ας παρουμε ως παραδειγμα λοιπον αυτες τις 2 κριτικες και ας θεωρησουμε οτι η δισκοκριτικη ειναι καθοριστικη για εναν ανθρωπο, τι συμπερασμα μπορει να βγει απ αυτες???


Εχει νοημα η δισκοκριτικη??

Ποιος πρεπει να γραφει την εκαστοτε κριτικη??

Μπορει τελικα να αποστασιοποιηθει κανεις και να γραψει μια αντικειμενικη, οσο το δυνατον, κριτικη???


Τελικα ποιο σκοπο εξυπηρετουν ολα αυτα???

Εσεις δινετε μεγαλη σημασια στις κριτικες??

δεν θεωρω οτι το θεμα αυτο ανηκει στο περι ανεμων, απλα δεν μπορεσα να το καταταξω αλλου. αν καποιος Mod εχει καποια καλυτερη ιδεα, ας το μεταφερει

υ.γ. δεν θα ξεχασω ποτε οταν καποια στιγμη πριν πολλα χρονια πηγα στο metropolis να αγορασω το ideal crash των dEUS. ρωταω λοιπον τον πωλητη, ως συνηθιζα τοτε, ¨ποια ειναι η γνωμη σου γι αυτο το δισκο??". η απαντηση που πηρα ηταν καθετη "ΑΝΕΥΡΟ και ΑΝΕΜΠΝΕΥΣΤΟ". φυσικα επηρρεαστηκα τοσο πολυ απ αυτη την κριτικη που δεν το αγορασα εκεινη τη στιγμη. οταν αργοτερα ετυχε και το πηρα, δεν χρειαστηκε παραπανω απο μια ακροαση για να το καταταξω στις μεγαλυτερες στιγμες της δισκοθηκης μου...

 

[Superfunk]

Καταρχην το 90% των "κριτικων" ΟΝΤΩΣ εμπιπτουν στην κατηγορια των "αποτυχημενων μουσικων" ,οπως ελεγε και ο Cave οποτε οντως εχουν "προβλημα" με οποιονδηποτε κανει επιτυχια .....

Για το υπολοιπο 10% των κριτικων λοιπον θα πω τη γνωμη μου (αφου βεβαια τονισω οτι προσωπικα ΗΜΟΥΝ    κριτικος για καποια λιγα χρονια στον τοπικο μουσικο τυπο & οτι και οι δισκογραφικες μου δουλειες ετυχαν πολυ καλων,εως διθυραμβικων κριτικων οποτε δεν εχω προσωπικο προβλημα με τους...κριτικους (ουτε με τους ΚΡΗΤΙΚΟΥΣ μια και ΕΙΜΑΙ κρητικος!! )!

Εχει νοημα η δισκοκριτικη??

Αν θεωρησουμε οτι η μουσικη ειναι "τεχνη" (κατ'εμε δεν ειναι ,τουλαχιστον οχι σημαντικοτερη απο αλλες τεχνες οπως η μαγειρικη π.χ.....αλλα τελος παντων...)

& μια και σε ΟΛΕΣ τις τεχνες υπηρχαν,υπαρχουν και θα υπαρχουν κριτικοι,τοτε ΝΑΙ εχει νοημα...

Ποιος πρεπει να γραφει την εκαστοτε κριτικη??

Αμ ΕΔΩ ειναι το μεγαλο ΠΡΟΒΛΗΜΑ...γιατι ο κριτικος πρεπει πρωτα απο ολα να ΞΕΡΕΙ να ΓΡΑΦΕΙ (δηλ.να ειναι καλος αρθρογραφος) ,να εχει ΤΕΡΑΣΤΙΑ (και οταν λεω ΤΕΡΑΣΤΙΑ ενοοω  ΤΕΡΑΣΤΙΑ μουσικη,εγκυκλοπαιδικη & κοινωνικη παιδεια & τριτον να ειναι ΗΘΙΚΟΣ δηλ. με αλλα λογια να μην τα παιρνει ή να μην επιδιωκει μεσω της κριτικης να "καρπωθει" διαφορα "πραγματα" (απο γκομενες και ντρογκες ,μεχρι κολλητιληκια με τα γκρουπ που "κριτικαρει" ή "γλυφει" κατι που στο εξωτερικο παει συννεφο..αλλα και εδω εχει αρχισει και εμφανιζεται σε ανησυχητικο βαθμο)

Δυστυχως οι εγχωριοι κριτικοι ειναι κατα το μεγαλυτερο ποσοστο τους  "εφηβοι" με ΜΗΔΕΝΙΚΗ μουσικη παιδεια ( η τουλαχιστον κολλημενοι σε ΕΝΑ μουσικο ειδος ) και με ελαχιστες γνωσεις για την ΙΣΤΟΡΙΑ της μουσικης,επισης οι περισσοτεροι δεν εχουν βγει ποτε τους απο την Ελλαδα οποτε τι να μας πουν για ηδη μουσικης τα οποια πρεπει να τα δεις στο φυσικο τους χωρο για να τα κατανοησεις (αλλο δηλ.να ακους OASIS στο γκριζο Μαντσεστερ τρωγοντας eggs & beans & αλλο στο Βλαχοχωρι Γιαννιτσων τρωγοντας κοκορετσι... ?)

Εχω διαβασει τετοια "κουφα" στον εγχωριο μουσικο τυπο (π.χ. θυμαμαι μια φορα καποια απιθανη ανταποκριτρια ενος περιοδικου καλυπτε μια συναυλια του BOB DYLAN & παραπονεθηκε οτι τη συναυλια ανοιξε ενας...αγνωστος καλλιτεχνης που επαιζε ...βλαχοκαντρυ και τον ελεγαν..ΜΕRLE HAGGARD(!)   ...) που και ΦΥΣΙΚΑ πολυ σπανια καθομαι να διαβασω εστω και μια γραμμη...μια και λειπει καθε ιχνος σοβαροτητας...

Μπορει τελικα να αποστασιοποιηθει κανεις και να γραψει μια αντικειμενικη, οσο το δυνατον, κριτικη???

αν ΞΕΡΕΙ τι κανει και πληρει τις παραπανω προϋποθεσεις ΝΑΙ μια και ΔΕΝ υπαρχει κακο ειδος μουσικης αλλα καλη και κακη μουσικη (και αισθητικη) η οποια ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ ειναι κακη και πρεπει να στυλιτευεται (ναι προσωπικα πιστευω οτι "το περι ορεξεως κολοκυθοπιττα ΔΕΝ ισχυει....)

Τελικα ποιο σκοπο εξυπηρετουν ολα αυτα???

Κυριως στη δημιουργια HYPE οταν προκειται για υπερβολικα θετικες κριτικες (πηγα π.χ. πριν απο 2 χρονια να δω ενα Live ενος τοπικου συγκροτηματος το οποιο το παραλληλιζαν εκτασιασμενοι οι εγχωριοι "κριτικοι" ως τους νεους...Beαtles σχεδον και βεβαια ηταν η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ φορα που τους πηρα σοβαρα γιατι ακουσα μια μπαντα που την ετρωγε για πρωϊνο ακομα και η σχολικη μπαντα του 11χρονου ανηψιου μου... ;D)

η στο ΞΕΚΑΘΑΡΙΣΜΑ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΩΝ οταν προκειται για υπερβολικα αρνητικες κριτικες...(η απλα στο ξεσπασμα του κομπλεξ του καθε αποτυχημενου "μουσικου"....)

Διαβαζω αυτο τον καιρο τη βιογραφια του Nick Cave & εχω φρικαρει με το απιστευτο κακο που του εκαναν αυτου του ανθρωπου οι "κριτικοι" ...

Εσεις δινετε μεγαλη σημασια στις κριτικες??

στις εγχωριες καμμια,σε μερικες του UNCUT δινω (κυριως ομως στις κινηματογραφικες) απλα επειδη ειναι τοσο ΚΑΛΟΙ "γραφιαδες" οι δημοσιογραφοι του που το διαβασμα τους ειναι απολαυση (και εκει ομως το τι μπουρουχα εχουν εκστασιασει δε λεγεται...)

Γενικα δινω περισσοτερη σημασια στη δικη μου κριτικη (βασισμενη στα 3000 cd & 5000 βινιλια ΚΑΘΕ ΕΙΔΟΥΣ μουσικης που εχω στη δισκοθηκη μου καθως και σε μια "τυχερη"  ζωη η οποια μου επετρεψε να ζησω στο εξωτερικο για πολυ καιρο,να γυρισω τον κοσμο  και να δω και να ακουσω μουσικη σε ολα τα μηκη και πλατη του πλανητη προσπαθωντας να εμβαθηνω σε αυτα και να μη τα βλεπω μονο ως ενα hype...)

 

[wasted]

Αυτό που περιμένω εγώ από μια κριτική είναι να με βάλει στο κλίμα της παραγωγής. Σε καμιά περίπτωση δε θα αποφασίσω μόνο από μια κριτική, ιδιαίτερα στις μέρες μας που μπορείς πανεύκολα να ακούσεις από το νετ το ίδιο το προϊόν, και να σχηματίσεις ιδία αντίληψη αμέσως.

Δυστυχώς οι περισσότεροι κριτικοί, λειτουργούν υποκειμενικά βγάζοντας τα εσώψυχά τους, και καθιστώντας τις κριτικές τους ανούσια πεδία αντιπαραθέσεων, όπου το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να συμφωνήσεις ή να διαφωνήσεις μαζί τους, να γίνεται χαβαλές δηλαδή.  :-\

Ακόμα χειρότερα δε, πολλές φορές δημιουργούν και άποψη, ιδιαίτερα όταν το κοινό έχει την τάση να ομαδοποιείται.

 

[kwstas79]

Από τους ντόπιους μόνο τον Γιάννη Πετρίδη εμπιστεύομαι.

 

[fenderiarhs]

Εχει νοημα η δισκοκριτικη?? 

      Oχι μπορουμε να ζησουμε και χωρις αυτην....δοξα τω Θεο αν θελεις να ψαξεις.....βρισκεις....ειδικα σημερα πλεον η μουσικη δεν χρειαζεται μεσιτες...

Ποιος πρεπει να γραφει την εκαστοτε κριτικη??

      Ενας καλος χριστιανος, τιμιος, ανεπηρεαστος και αδεκαστος που θα εχει αισθητικη, γνωσεις, παιδεια, πιτυριδα

Μπορει τελικα να αποστασιοποιηθει κανεις και να γραψει μια αντικειμενικη, οσο το δυνατον, κριτικη???

            Δεν μπορει να υπαρξει αντικειμενικη κριτικη (αυτο ειναι τεραστιο θεμα και δεν ειναι ευκολο να εξαντληθει)........για πολλους λογους.....Οταν εμφανιστηκε ο κινηματογραφος αμεσως εξοβελιστηκε απο τις τεχνες......εδω δεν μπορουμε να καταλληξουμε στο τι περιλαμβανεται στις "τεχνες" ποσο μαλλον να τις κρινουμε με απολυτα και αντικειμενικα κριτηρια...

Τελικα ποιο σκοπο εξυπηρετουν ολα αυτα???

We're only in it for the money........

Εσεις δινετε μεγαλη σημασια στις κριτικες??

    Οχι..............μερικες φορες μαλιστα ειναι ξεκαθαρο πως δεν εχουν κανει ουτε τον κοπο να ακουσουν το δισκο....Αλλες φορες γινονται απο τοσο ανεπαρκη εγκεφαλικα ατομα που δεν θα τα εμπιστευομουν ουτε αν εγραφαν τα φαρμακεια, οχι μουσικοκριτικη............

 

[boukas]

Με το ιντερνετ και την όποια του διάσταση τώρα, ΟΧΙ.

Δεν υπάρχει καμία θέση στην οποιοδήποτε κριτική. Κατεβάζω τον δίσκο, τον ακούω και αν μου αρέσει τον αγοράζω. Έτσι έχω γλυτώσει από την αγορά πάμπολλων σκουπιδιών, που πήραν καλές κριτικές για διαφόρους λόγους, είτε επειδή πραγματικά άρεσαν στον κριτικό, είτε για άλλους "εμπορικούς" λόγους (η μήπως δεν υφίσταται αυτή η διάσταση και είμαι εγώ καχύποπτος άνευ λόγου; ). Απλά πράματα. Κάτι παρόμοιο δεν γινόταν και με τις κασέτες παλιότερα, ή κάποιος θα μου πει ότι δεν ξέρει για τι μιλάω και φάω τα καλτσον μου;

Πλέον η κριτική πέρασε από την "ανώτερη και επίλεκτη κάστα" των διαφόρων λογής κριτικών, στον απλό ακροατή. Και αυτό είναι κάτι που με βρίσκει 1000% σύμφωνο.

[offtopic]Και μην γελιόμαστε όταν κάποιος κάτι έχει κάτι να πει στον κόσμο, τότε ανεξαρτήτως του βαθμού τις πειρατείας, δεν θα χάσει τπτ. Να το καταλάβουν αυτό και οι εταιρίες και να πάψουν να προσφέρουν το φαστ φουντ που προσφέρουν τώρα, το οποίο οδηγεί και σε φαστ φουντ αντίδραση από τον καταναλωτή. Nα κοιταχτούν λίγο στον καθρέφτη και ας αναλάβουν επιτέλους τις ευθύνες τους και να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα της εποχής, που ότι και να γίνει, πλέον το ποτάμι δε γυρίζει πίσω...[/offtopic]

 

[panagiotis]

Λοιπόν πολύ λίγες φορές διάβασα μια κριτική (σε ιντερνετ, περιοδικά) και με ώθησε στο να αγοράσω ένα άλμπουμ.....Πάντα εμπιστεύομαι το ΔΙΚΟ μου αυτί για να κρίνω την αξία ενός άλμπουμ. Αυτό το διεπίστωσα όταν -όντας ροκ/μεταλ ακροατής ώς επί το πλείστον- διαβάζοντας δισκοκριτικές σε μεταλ περιοδικά (βλ χάμερ, rock hard κλπ) που αποθέωναν ή έθαβαν δίσκους τη στιγμή που στα αυτιά μου ακουγοντουσαν άθλιοι ή φοβεροί αντίστοιχα.....Έτσι κατέληξα στο να ακούω πρώτα κάτι και μετά να αγοράζω ή στο να μου λέει τη γνώμη του ο αδερφός μου που έχει τα ίδια γούστα ακριβώς με μένα και τον εμπιστεύομαι τυφλά, και φυσικά να αγοράζω. Κάτι άλλο που κάνω είναι όταν βγαίνει άλμπουμ μιας μπάντας που γουσταρω να το παίρνω χωρίς να το ακούσω και αυτό διότι έχοντας ήδη ακούσει ένα δείγμα μετά χανει την όλη μαγεία το θέμα πολλές φορές.

Πάντως σκεφτείτε ότι μια δισκοκριτική δεν μπορεί να είναι απόλυτα αντικειμενική, αφού αν δεν αρέσει σε κάποιον κάτι δε θα πει στην κριτική "ξέρετε ήταν καλό, πάρτε το!" και το ανάποδο εννοείται.....Γι αυτό γενικά είμαι εναντίον στο όλο θέμα.....

 

[blue]

Για τις κριτικές η αποψη μου είναι τόσο παγιωμένη και επιθετική που οποιαδηποτε διατύπωση θα ηταν γραφικη κ γεμάτη αυτονόητα κλισέ.Συνίσταται στο πιο απλό όλων, το οποίο μοιάζει με αφελη διαπίστωση χωρίς περαιτέρω σκέψη,αλλά σας διαβεβαιώ οτι εφτασα εκει (στην αρχη δλδ) βλεποντας το θεμα οσο πιο σφαιρικα μπορουσα:

"Ποιός είναι αυτος που ΠΛΗΡΩΝΕΤΑΙ για να λεει την υποκειμενική του αποψη και γιατί αυτή είναι πιο χρήσιμη απο του κολλητού μας που τον εμπιστευόμαστε κ ξερουμε πολύ καλα για τι πραγμα μιλαει? (και ξερει κ αυτος σε ποιον απευθυνεται)"

Για την ιστορία,η αντιπαθεια μου για τις κριτικές ξεκίνησε από τις κριτικές για σινεμα και μεσα απο αυτες πηρε μορφη η αποψη μου κ το αναφερω για να τονισω οτι δεν εχει να κανει με τη μουσικη πλευρα που βλεπω τα πραγματα λογω της "σοβαρής" μου ενασχολησης με τη μουσικη.

Στη συγκεκριμενη κριτική για το in rainbows στεκομαι οχι τοσο στα υποκειμενικα κριτηρια,αλλα στο ποσο κανει μπαμ οτι η συγγραφη της εγινε σαν δουλεια,κατι που νομιζω ως το μειζον προβλημα των κριτικών.

Ακομη την προταση " το “Bodysnatchers” που είναι ένα ροκ κομμάτι α λα “Paranoid Android” " τη χαρακτηριζω θλιβερη ασυναρτησια.Μπορω να παρω μια προς μια τις λεξεις αυτης της προτασης και να δειξω ποσο δεν παλευεται,αλλα ειναι περιττο για οσους εχουν ακουσει αυτα τα 2 κομματια.

ΥΓ.Κριτικες εχω σταματησει να διαβαζω απο τοτε που στο ΒΗΜΑ η νοσοκομα Μπέτι πήρε 5 αστερια

 

[Earendil]

Με το ιντερνετ και την όποια του διάσταση τώρα, ΟΧΙ.

Ααακριβωωώς...

Αφού έχει απλουστευτεί τόσο η διαδικασία της προσωπικής αναζήτησης, είναι πολύ απλό να βρεις κάποια νέα (ή και παλιά) κυκλοφορία και να δεις κατα πόσον σου κάνει.

Δεν μπορώ να πω ότι -αυτή τη στιγμή τουλάχιστον- μπορώ να θυμηθώ κάποια κριτική που να είναι εξωφρενικά εκτός πραγματικότητας, ή να βρωμάει ίδια συμφέροντα του υπογράφοντος. Παλιότερα διάβαζα εν είδει ψυχαγωγίας ό,ποια κριτική έπεφτες στα χέρια μου (πωωω, πρόβλημαααα...). Από τους παλιούς μου έρχεται στο μυαλό ο Ζήλος, του οποίου οι κριτικές για τους δίσκους που έχω ακούσει εγώ τουλάχιστον, ήταν αρκετά εύστοχες. Ενδεχομένως και οδυνηρά ειλικρινείς.

 

[Earendil]

Κριτικες εχω σταματησει να διαβαζω απο τοτε που στο ΒΗΜΑ η νοσοκομα Μπέτι πήρε 5 αστερια

Τσοντίτσα είναι αυτή Πέτρο ή τζάμπα χάρηκα; :-X

 

[elavd]

Πάντα είχα την εξής απορία για τους κριτικούς (κυρίως κινηματογράφου, αλλά όχι μόνο):

Αφού (υποτίθεται ότι) ξέρουν ποια είναι τα "πρέπει" και τα "δεν πρέπει" ενός καλού έργου (κομματιού/ταινίας/πίνακα/γλυπτού κλπ κλπ), γιατι ΠΟΤΕ και ΚΑΝΕΝΑΣ κριτικός δεν έχει παρουσιάσει έστω και 1 έργο ο ίδιος για να δείξει στους υπόλοιπους το σωστό δρόμο βρε αδερφέ...?

 

[blue]

Κριτικες εχω σταματησει να διαβαζω απο τοτε που στο ΒΗΜΑ η νοσοκομα Μπέτι πήρε 5 αστερια

Τσοντίτσα είναι αυτή Πέτρο ή τζάμπα χάρηκα; :-X

http://www.imdb.com/title/tt0171580/

Tαινιούλα της σειράς που επειδή ήταν ανεξαρτητη παραγωγη,τους επιασε ο πονος να την υποστηρίξουν και να τη χαρακτηρισουν αριστουργημα.

 

[Earendil]

Αναλαμπή.

Τα Χριστούγεννα του 2001 βγήκε στις αίθουσες το 1ο μέρος της τριλογίας του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών. Ο Δανίκας στα "ΝΕΑ" είχε κυριολεκτικά κεντήσει στη στήλη του, και ανάθεμα αν είχε τίποτα να πει για την ταινία. Η κριτική του είχε αναλωθεί ουσιαστικά σε ατάκες μεταμοντέρνου λογιοτατισμού εναντίον του σεναρίου (δηλ. του βιβλίου κατ'ουσία). Θυμάμαι ακόμα το "η ανθρωπότητα αποφάσισε να εναποθέσει τις τύχες τις στην τσέπη ενός Αγγλοσαξωνικού κουτσουνιού".

Εκείνο το "μισθωτός γραφιάς" στο mail που του είχα στείλει πρέπει να έτσουξε. ;D

 

[tuxdrum]

Πάντα είχα την εξής απορία για τους κριτικούς (κυρίως κινηματογράφου, αλλά όχι μόνο):

Αφού (υποτίθεται ότι) ξέρουν ποια είναι τα "πρέπει" και τα "δεν πρέπει" ενός καλού έργου (κομματιού/ταινίας/πίνακα/γλυπτού κλπ κλπ), γιατι ΠΟΤΕ και ΚΑΝΕΝΑΣ κριτικός δεν έχει παρουσιάσει έστω και 1 έργο ο ίδιος για να δείξει στους υπόλοιπους το σωστό δρόμο βρε αδερφέ...?

Έλα μου ντε. Αυτό είναι που μου τη δίνει περισσότερο και στρουμφίζομαι.Μάλλον το μπλα μπλά είναι πιο εύκολο από την πράξη.

Προσωπικά αντιπαθώ τους κριτικούς σε κάθε είδος τέχνης, μουσική, σινεμα,μαγειρική...κλπ.

Η κριτική δεν μπορεί να είναι αντικειμενική, αφού εξ ορισμού είναι υποκειμενική.

Κρίνω με το δικό μου αυτί και ας έχει πάρει ο ΩΡΛ μου, ασφαλιστικά μέτρα εναντίων μου ;D ;D

Εκείνο το "μισθωτός γραφιάς" στο mail που του είχα στείλει πρέπει να έτσουξε. ;D

Και καλά έκανες, άντε γιατί πήξαμε στο Advanced Bullshitology.

 

[boukas]

Γιαυτό κι εγώ σπανίως κριτικάρω τις δουλειές παιδιών που ανεβαίνουν στο νοιζ, εκτός από περιπτώσεις που πραγματικά μου άρεσαν, ή είχα να πω κάτι γύρω από τον "ήχο" της. Ποιος είμαι δλδ που θα κριτικάρω τη δουλειά ως ιδέα κάποιου;

 

[fenderiarhs]

Αναλαμπή.

Τα Χριστούγεννα του 2001 βγήκε στις αίθουσες το 1ο μέρος της τριλογίας του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών. Ο Δανίκας στα "ΝΕΑ" είχε κυριολεκτικά κεντήσει στη στήλη του

Eιδικα ο συγκεκριμενος ειναι..........εμετικος..............αν το εργο δεν εμπνεεται απο τις αρχες και αξιες των στεππων της Σιβηριας τοτε δεν αξιζει. : : : : : :...........

 

[starscream]

Η κριτική που κάνετε στους κριτικούς είναι πολύ υποκειμενική και ελάχιστα στοιχειοθετημένη 

Με άλλα λόγια, νομίζω υποπίπτετε σε σφάλματα τα οποία προσάπτετε στους κριτικούς...

Έχω κερδίσει πολλά και ουσιαστικά πράγματα από κριτικές, ενώ ορισμένες είναι απολαυστικές ακόμα και όταν διαφωνώ με τις ιδέες και τα συμπεράσματα του γραφόντα. Από κει και πέρα, κρατώ ότι μου είναι χρήσιμο ή ευχάριστο και πετάω ότι μου είναι άχρηστο. After all, κανένας δε με υποχρεώνει να διαβάζω τα γραφόμενα του, πόσο μάλλον να συμφωνώ...

Αφού (υποτίθεται ότι) ξέρουν ποια είναι τα "πρέπει" και τα "δεν πρέπει" ενός καλού έργου (κομματιού/ταινίας/πίνακα/γλυπτού κλπ κλπ), γιατι ΠΟΤΕ και ΚΑΝΕΝΑΣ κριτικός δεν έχει παρουσιάσει έστω και 1 έργο ο ίδιος για να δείξει στους υπόλοιπους το σωστό δρόμο βρε αδερφέ...?

Κανείς κριτικός που σέβεται τον εαυτό του και τους αναγνώστες του δε θα ισχυριστεί ποτέ οτί ξέρει ποια είναι τα "πρέπει" και "δεν πρέπει".

Όσον αφορά το δεύτερο σκέλος, θα παραφράσω μια γνωστή ρήση:

Όσοι μπορούν, πράττουν. Όσοι δε μπορούν, κάνουν κριτική.  ;D ;D

("those who can, do. those who can't, teach" το πρωτότυπο)

off-topic:

Η κριτική του είχε αναλωθεί ουσιαστικά σε ατάκες μεταμοντέρνου λογιοτατισμού εναντίον του σεναρίου (δηλ. του βιβλίου κατ'ουσία).

Δεν έχω διαβάσει την κριτική, αλλά η εναντίωση στο σενάριο δε συνεπάγεται εναντίωση στο βιβλίο καθώς δεν έχουν και μεγάλη σχέση    Περίμενα μια πιο true στάση από σένα, Eala Earendel engla beorhtast 

 

[Earendil]

Eιδικα ο συγκεκριμενος ειναι..........εμετικος..............αν το εργο δεν εμπνεεται απο τις αρχες και αξιες των στεππων της Σιβηριας τοτε δεν αξιζει. : : : : : :...........

Καλά, κοίτα, σε γενικές γραμμές δεν έχω εντοπίσει άλλα τόσο τραβηγμένα κρούσματα του Δανίκα, απλά το συγκεκριμένο μου έμεινε λόγω της ερωτικής σχέσης που έχω με το έργο του Tolkien γενικά (εξ'ού και το...άβολο nickname). Και κάπου εδώ εντοπίζω το πιό βασικό πρόβλημα των κριτικών γενικά: Πώς προσεγγίζεις ένα έργο κάποιων αξιώσεων, που κινείται έξω από αυτά που αρέσουν σε σένα ή αυτά που εμπειρικά "ακτινογραφείς" εύκολα;

 

[Earendil]

Δεν έχω διαβάσει την κριτική, αλλά η εναντίωση στο σενάριο δε συνεπάγεται εναντίωση στο βιβλίο καθώς δεν έχουν και μεγάλη σχέση    Περίμενα μια πιο true στάση από σένα, Eala Earendel engla beorhtast 

Θα ήταν τόσο χρήσιμο να παρεμβάλλω κανένα δοκίμιο σχετικό με τις διαφοροποιήσεις κειμένου-σεναρίου; Μια φράση επιγραμματική ήταν, διαφωτιστική του αντικειμένου για τους μη μυημένους-που προφανώς δεν μπαίνουν στο Noiz για να εμβαθύνουν στο αν ο Aragorn προφέρει σωστά το "u-chebin estel anim" στην ταινία.

 

[harilatron]

Δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω με όλους. 

Ιδιαίτερα με την επισήμανση του boukaw7,  ότι δηλαδή να διαβάζεις μουσικο-κριτική σήμερα είναι κάπως σαν να έχεις σύστημα πλοήγησης με GPS και να σταματάς στο περίπτερο για να να ρωτήσεις "πως θα βγείς στην Κατεχάκη". 

Από την άλλη, -π.χ. για κιθάρες- δεν είναι εύκολο να σχηματήσεις εικόνα για θέματα όπως π.χ. η ποιότητα κατασκευής βλέποντας απλά τις φωτογραφίες του κατασκευαστή. Σε αυτή την περίπτωση πρέπει να βασιστείς σε πληροφορίες από τρίτους, και καλύτεροι "τρίτοι" για μένα σε αυτή την περίπτωση είναι αυτοί που γνωρίζω προσωπικά και που εμπιστεύομαι την παρατηρητικότητα και την αισθητική τους.