- Μηνύματα
- 2,245
- Πόντοι
- 923
Με αφορμή το σημερινό Thread στον αγαπημένο μου Rory, είπα και εγώ να κάνω ένα πόστ για έναν κιθαρίστα που εκτιμώ ιδιαίτερα, τον Pete Townshend, ο οποίος πρόσφατα έκλεισε τα 66. Νομίζω, ότι μερικοί άνθρωποι πρέπει να ''μνημονεύονται'' και όταν είναι εν ζωή, και όχι μόνο μετά θάνατον (μπρρρρ...ε..ναι... :
χρόνια πολλά και στα 100 Pete!!Να σε χαιρόμαστε για πολύ πολύ καιρό ακόμα).
Δεν ξέρω αν συγκαταλέγεται στην συνείδηση πολλών κιθαριστών ως αγαπημένος, ούτε ως ''guitar hero''...Blues-man δεν ήταν, (Rory, Stevie Ray), ριφφ-ο-μηχανή δεν ήταν (Page, Blackmore), ούτε Beck, Clapton e.t.c....Εχει όμως ένα ιδιαίτερα προσωπικό στυλ, με αυτή την ιδιαίτερη εναλλαγή ακκόρντων και τα κοφτά και χαρακτηριστικά ρυθμικά...Γενικά, ειδικά σε live, μου δίνει την εντύπωση ότι η κιθάρα αποτελεί ''προέκταση'' του σώματός του, οι ''σπασμοί'' του δηλαδή ακολουθούν το παίξιμο του...
Φυσικά δεν μιλάμε μόνο για έναν κιθαρίστα, αλλά για τον εγκέφαλο των The Who, επομένως μιλάμε για έναν ολοκληρωμένο συνθέτη ο οποίος δεν έγραφε απλά ''ωραίες ροκιές'' αλλά μετέφερε το ''απλό'' rock σε ένα εντελώς άλλο καλλιτεχνικό επίπεδο...
2 album μόνο να έβγαζε, το Tommy και το Quadrophenia, αρκούσαν για να αλλάξουν την ιστορία της art-rock μουσικής(μαζί με το st. peppers) (metal fans, αν γουστάρετε concept αλμουμς που κυκλοφόρησαν κατά καιρούς μπάντες όπως Wasp, Savatage, Dream Theater κ.τ.λ. κ.τ.λ. ακούστε τα παραπάνω άλμουμς για να καταλάβετε από που είναι επιρρεασμένα κατά 95%, ακόμα και το the wall των Pink Floyd, δεν το λεω εγώ, ο Waters το λέει... 8) )
Thank you mr. Townshend! 8)
Cheers 8)
Υ.Γ. (Τα παραπάνω κλιψ είναι ''τυχαία'' και σε καμμία περίπτωση δεν συνοψίζουν την καλλιτεχνική βαρύτητα του κ. Townshend).

Δεν ξέρω αν συγκαταλέγεται στην συνείδηση πολλών κιθαριστών ως αγαπημένος, ούτε ως ''guitar hero''...Blues-man δεν ήταν, (Rory, Stevie Ray), ριφφ-ο-μηχανή δεν ήταν (Page, Blackmore), ούτε Beck, Clapton e.t.c....Εχει όμως ένα ιδιαίτερα προσωπικό στυλ, με αυτή την ιδιαίτερη εναλλαγή ακκόρντων και τα κοφτά και χαρακτηριστικά ρυθμικά...Γενικά, ειδικά σε live, μου δίνει την εντύπωση ότι η κιθάρα αποτελεί ''προέκταση'' του σώματός του, οι ''σπασμοί'' του δηλαδή ακολουθούν το παίξιμο του...
Φυσικά δεν μιλάμε μόνο για έναν κιθαρίστα, αλλά για τον εγκέφαλο των The Who, επομένως μιλάμε για έναν ολοκληρωμένο συνθέτη ο οποίος δεν έγραφε απλά ''ωραίες ροκιές'' αλλά μετέφερε το ''απλό'' rock σε ένα εντελώς άλλο καλλιτεχνικό επίπεδο...
2 album μόνο να έβγαζε, το Tommy και το Quadrophenia, αρκούσαν για να αλλάξουν την ιστορία της art-rock μουσικής(μαζί με το st. peppers) (metal fans, αν γουστάρετε concept αλμουμς που κυκλοφόρησαν κατά καιρούς μπάντες όπως Wasp, Savatage, Dream Theater κ.τ.λ. κ.τ.λ. ακούστε τα παραπάνω άλμουμς για να καταλάβετε από που είναι επιρρεασμένα κατά 95%, ακόμα και το the wall των Pink Floyd, δεν το λεω εγώ, ο Waters το λέει... 8) )
Thank you mr. Townshend! 8)
Cheers 8)
Υ.Γ. (Τα παραπάνω κλιψ είναι ''τυχαία'' και σε καμμία περίπτωση δεν συνοψίζουν την καλλιτεχνική βαρύτητα του κ. Townshend).