Αυτό το θέμα είναι ένα από τα μεγαλύτερα και από τα πιο σπουδαιότερα.Κι αυτό γιατί ίσως οι πεντατονικές κλίμακες που παίζουμε θεωρούνται και λίγο παρεξηγημένες.Πιστεύω κάποιοι τις σνομπάρουν, επειδή δεν έχουν ασχοληθεί σε βάθος.
Επίσης κάποιοι νομίζουν ότι οι πεντατονικές είναι το blues και άμα παίζεις τις κλίμακες αυτές τότε παίζεις και blues, αυτό είναι τελείως λάθος και μπορώ να αντιπαραθέσω ένα σωρό παραδείγματα αλλά δεν είναι αυτό το θέμα.
Οι πεντ παίζονται με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους.Ένα βασικό όπλο για τις πεντ είναι τα δάχτυλα ο τρόπος που παίζουμε, δείκτης, μέσος,παράμεσος(βιμπράτο-bend).
Δυστυχώς το βιμπράτο εμπλέκεται αρκετά στις πεντ και αλλάζει δραματικά ολες τις συνισταμένες όπως και τα bends.
Επίσης ένας τρόπος που χρησιμοποιώ εγώ είναι δείκτης, μέσος,μικρός(δαχτυλάκι) όχι όμως σε όλο το μήκος της ταστιέρας, αλλά από το έβδομο τάστο και πέρα, και στις χορδές g, b, e αρχίζοντας με τον μικρό μεσο και δείκτη σε διάταξη χιαστή και αντιστρόφως από την e,b,g εδώ να πω ότι ο αντίχειρας(βασικό) είναι πίσω στο μανίκι και δεν το αγκαλιάζει δεν το χουφτώνει... αυτό συνεπάγεται ταχύτητα και feeling εντελώς
διαφορετικά.
Αυτον τον τρόπο τον χρησιμοποιώ με φειδώ όταν θέλω να χρωματίσω κάτι η να ακουστεί διαφορετικά η να πάρω το σκάλπ κάποιου.... ;D, να πω ότι δεν προλαβαίνεις ούτε να το δείς ούτε να το ακούσεις και να το πιάσεις... είναι κάτι που το παθαίνουμε όλοι μας. ;D
Επίσης κάτι που θα ήθελα να σχολιάσω είναι η πένα αλλά αυτό είναι κάτι που δείχνεται και δεν μπορώ να το περιγράψω. ;D.
Ενας άλλος τρόπος που ξέρω είναι δείκτης, μέσος, μικρός αλλά στην ίδια χορδή πχ g: οπου δείκτης(12 τάστο)
μέσος(14τάστο), μικρός(17 τάστο) όλα αυτά στην ίδια χορδή και εναλλακτικά ascending descending...ενίοτε και tapping με το δεξί με τον δείκτη κλπ.Δεν συνιστώ αυτόν τον τρόπο για blues γιατί δεν παράγεται το ίδιο feeling όπως αρχικά.. συμβαίνει με τον πρώτο τρόπο που απαιτεί δύναμη ψυχή άλλο control χούφτωμα bends κλπ.
Δηλαδή οι εναλλακτικοί τρόποι τοποθέτησης των δαχτύλων έχουν να κανουν με το είδος μουσικής που θέλουμε να παίξουμε.
Θέλουμε για παράδειγμα να χρωματίσουμε το παίξιμο μας κυρίως σε blues, rock: διαλέγω τον κλασσικό τρόπο δείκτης, μέσος,παράμεσος για να ανβ-κατβ ανά τόνο κάνοντας hammer on τραβάω, λίγο-σηκώνω, τις χορδές ανάλαφρα σαν να φαλτσάρει κάπως αλλά δεν... το αποτέλεσμα που παράγεται είναι ακουστικά πολύ ωραίο αλλά δεν είναι για χόρταση είναι για χρώμα.
Το ότι ξεκινάς και μαθαίνεις να παίζεις gminor πεντ δεν σημαίνει ότι είναι το ίδιο και με τα υπόλοιπα κλειδιά, μπορεί να μοιάζει αλλά διαφέρει.Αλλάζουν θέσεις(roots), ανάπτυξη ,εναλλαγές, νότες,δάχτυλα, εδώ να πω ότι πρέπει κάποιος να χρησιμοποιεί το μυαλουδάκι του για να βρεί τον σωστό δρόμο(νότες) κλπ.
Επίσης οι διαφορετικές θέσεις που θα παίξουμε μια πεντατονική major η minor κλίμακα παράγουν και εντελώς διαφορετικό άκουσμα αυτό συμβαίνει με όλες τις κλιμακες-modes.
Αυτά σε πρώτη φάση τα ξαναλέμε