Παίζετε μονά ή τα αποφεύγετε?

sultan of string

Εξαιρετικό μέλος
Μηνύματα
22,255
Πόντοι
2,148
Can you play free or in three....

λένε οι chicago στην παρακάτω κομματάρα μετά το σόλο του Terry Cath στο 4.09 ... ένα κομμάτι που ακούγοντάς το τώρα βλέπω πολλά πράγματα που με επηρέασαν συνθετικά τουλάχιστον σε ριφ,  γύρω στα 1976-77, (αρκετά παράξενο βέβαια, διότι τον δίσκο τον αγόρασα γύρω στο 79, άρα...?, υποσυνείδητα ποιός ξέρει...)




 
Είμαστε Έλληνες και τα μονά τα' χουμε για πλάκα. Ζεϊμπέκικα, καρσιλαμάδες, τσάμικα και δε συμμαζεύεται.
Κι ας μην πάω σε κάτι μακεδονίτικα ή ποντιακά, 13άρια και 17άρια.

Που θα μας κουνηθούν εμάς οι βάρβαροι. ?

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Είμαστε Έλληνες και τα μονά τα' χουμε για πλάκα. Ζεϊμπέκικα, καρσιλαμάδες, τσάμικα και δε συμμαζεύεται.
Κι ας μην πάω σε κάτι μακεδονίτικα ή ποντιακά, 13άρια και 17άρια.

Που θα μας κουνηθούν εμάς οι βάρβαροι. ?
Οχι βρε τέτοια. 

Τα αλλα λεω....τα δυτικα

 
Εγώ παίζω άμα θέλω σε ότι χρόνο θέλετε. Δεν έχω πρόβλημα. Καλή παρέα να είναι..... 

 
Εγώ παίζω άμα θέλω σε ότι χρόνο θέλετε. Δεν έχω πρόβλημα. Καλή παρέα να είναι..... 


Όχι,ποτέ. 

Αν είναι να παίξω δυτικά θα παίξω και δυτικό μπητ.

4/4 και κΣερο πΣωμι.


ε ήμουν σίγουρος

 
Οχι βρε τέτοια. 

Τα αλλα λεω....τα δυτικα
Ναι ρε συ το κατάλαβα. 

Είναι γεγονός ότι εμείς οι βαλκάνιοι έχουμε ένα πλεονέκτημα απέναντι στους δυτικούς λόγω εξοικείωσης από τότε που γεννηθήκαμε.
Ακόμα και όσοι δεν βάζαμε πιτσιρικάδες 'ελληνικά' στο πικάπ μας, ούτε για να σώσουμε τη ζωή μας - ροκάδες γαρ - τα ακούγαμε θέλοντας και μη.
Προσωπικά είχα και την τύχη να έχω υπάρξει μαθητής του Νίκου του Καπηλίδη, ο οποίος έχει εμβαθύνει στα μονά όσο δεν παίρνει, οπότε έχω και ένα ακόμα μικρό 'πλεονέκτημα'. 

Στην πράξη πάντως, πέρα από κανά Whipping Post, Take Five, Blue Rondo A La Turk και 2-3 άλλα που δεν θυμάμαι, δεν μου έχουν χρειαστεί συχνά.

Έχουν πολύ ενδιαφέρον πάντως, και το στοίχημα, ειδικά για τον ντράμερ, είναι τα γκρουβάρεις, έτσι ώστε να μην ξενίζουν τον ακροατή. Οι Mode Plagal έχουν γράψει το textbook σ' αυτόν τον τομέα.

 
Αυτόν τον Καπηλιδη μου τον έχουν αναφέρει προσωπικά πολλοί. Και κάνα δυο φίλοι ντράμερ που έπαιζα παλιά μαζί τους. Καλός είναι ε? Πρέπει να ΚΣΕΡΕΙ. Αμα τον δω πότε θα του πω ρε φίλε, τσουρέκια μου τα είχαν κάνει για εσένα, μπράβο, πρέπει να σαι καλός ??

 Δεν πιστεύω να μας βγει Ρινγκο και τούτος....... ε? 

 Χαχαχαχαχαχαχα 

 
Αυτόν τον Καπηλιδη μου τον έχουν αναφέρει προσωπικά πολλοί. Και κάνα δυο φίλοι ντράμερ που έπαιζα παλιά μαζί τους. Καλός είναι ε? Πρέπει να ΚΣΕΡΕΙ. Αμα τον δω πότε θα του πω ρε φίλε, τσουρέκια μου τα είχαν κάνει για εσένα, μπράβο, πρέπει να σαι καλός ??

 Δεν πιστεύω να μας βγει Ρινγκο και τούτος....... ε? 

 Χαχαχαχαχαχαχα 


Όχι ρε, τι Ringo. Ο Νίκος δεν είναι άμπαλος λέμε.?

Παρεμπιπτόντως οι Καπηλίδηδες είναι δύο - πατήρ και υιός. Και οι δύο σκοτώνουν. Οπότε σε όποιον και να αναφέρεσαι, πες του μπράβο.

 
Οπότε σε όποιον και να αναφέρεσαι, πες του μπράβο.
Και αυτοί αν με έβλεπαν να παίζω πλήκτρα και πιάνο στα καλά μου πιστεύω μπράβο θα μου έλεγαν. Εντάξει, σαν αυτούς δεν θα είμαι, αυτοί θα είναι άλλη κλάση αλλα αν ασχολιομουνα σαν πραγματικός μουσικός στη ζωή μου, θα ήμουν και καλύτερος. Πολύ καλύτερος από οσο καλός είμαι τώρα ?

 
Ναι παίζω, αλλά όχι για την επιτήδευση όπως μου ακούγεται ότι κάνουν κάποιοι progressives, οι tool κλπ. Αν ταιριάζει όμως, αν έχει γραφτεί το κομμάτι έτσι, κανένα πρόβλημα. Κάποτε θυμάμαι κάποιος έφερε κάποιος μια ιδέα σε 6/8, αλλά οι στίχοι ήταν αραιοί και ακούγονταν λίγο χασμωδία καθώς προσπαθούσαν τα φωνητικά να ακολουθήσουν το μέτρο. Η λύση βρέθηκε όταν "φάγαμε" ένα όγδοο απ το μέτρο στις στροφές. Το κομμάτι έσφιξε και μετά καθώς άνοιγε ξανά στα 6/8 στο ρεφρέν ακουγόταν σαν ρυθμικό λύσιμο του tension.

 
Το 90% των κομματιών που γράψαμε τότε ως group ήταν μονά και σχεδόν πάντα όχι το ίδιο σε όλο το κομμάτι.

 
Το 90% των κομματιών που γράψαμε τότε ως group ήταν μονά και σχεδόν πάντα όχι το ίδιο σε όλο το κομμάτι.
Θα πρέπει να είχαν ξεπατωθεί στο χορό οι από κάτω. ?

(Μην παρεξηγηθείς - έτοιμος είσαι, σε βλέπω - αστειεύομαι).

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Ξεκινησα να γραψω καλαμπουρι αλλα μετα διαβασα πιο υπομονετικά όλο το thread. Η ερώτηση προς @Haris λοιπόν: Πώς ειναι ο πατηρ Καπηλιδης ως δασκαλος και ως drummer απο κοντα;

Γιατι Θε μου σχωρα με σε όσους δισκους τον εχω ακουσει... πιο τρυφερά σκάβανε στη Μεγάλη Απόδραση των 11 για να ξεφυγουν.

Και δε με χαλαει κιολας! Ή ίσως το παραβλεπω από αγάπη για τους δίσκους. 
Ο υιός Καπηλιδης παντως για μενα σαφως πιο πληρης παικτης. Μπουκια και συχωριο. 

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
όχι για την επιτήδευση όπως μου ακούγεται ότι κάνουν κάποιοι progressives, οι tool κλπ.
Ε τότε είναι επιτήδευση να χρειαζόμαστε συγχορδίες με 7, 9, 11 και 13, και σίγουρα μεγάλη μαγκιά οι διαφορετικοί τρόποι (Φρύγιος, Λύδιος, Δώριος, κτλ). Τι τα θέλουμε, αφού "κάνεις δουλειά" με μινόρε και ματζόρε. Μετά από το ότι δε χρειάζεται μαέστρος και κλειδί του Φα, έρχεται το ότι δε χρειαζόμαστε άλλα μέτρα.

Μη τα ισοπεδώνουμε όλα. Ο ρυθμός είναι μεγάλο κομμάτι στη μουσική και όχι μόνο. Το να αφαιρέσεις ένα όγδοο ή ένα δέκατο-έκτο δεν είναι μαγκιά ή επιτήδευση, αλλά ένας διαφορετικός τρόπος προσέγγισης για ένα διαφορετικό αποτέλεσμα. Πιο απλά, είναι ένα ακόμη εργαλείο που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε. Όπως ακριβώς μια πολύπλοκη αρμονική ακολουθία ή μελωδία, έτσι και ο ρυθμός/μέτρο δένει το κάθε κομμάτι διαφορετικά, οδηγεί, και εν τέλει βγάζει διαφορετικά συναισθήματα. Μπορεί να σε κάνει να θες να χωρέψεις, ή να σε αγχώσει και να σε φέρει σε δύσκολη θέση.

 
Θα πρέπει να είχαν ξεπατωθεί στο χορό οι από κάτω. ?

(Μην παρεξηγηθείς - έτοιμος είσαι, σε βλέπω - αστειεύομαι).
Δεν σηκώνονταν κανείς. Αναπτήρες ανάβανε. Σηκώνονταν στο encore

 

Απαντήσεις

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top