Παιδιά σας ευχαριστώ πολύ για τα σχόλια.
LK είπε:
Μου θύμισε πολύ ένα track που ακούγεται στο "body double".
Σαν ύφος περισσότερο!
Το track αυτό είναι αγαπημένο μου...go figure δηλαδή....(το πείραμα πέτυχε)
Body double; Τι λες τώρα, πού το θυμήθηκες αυτό; Με έβαλες και το έψαξα και είδα Melannie Griffith προ φουσκώματος διαφόρων body parts. ;D
Είχα πολλές φορές κι εγώ παρόμοιους προβληματισμούς.
Το κομμάτι ωραίο αλλά η νότα δεν γίνεται μελωδία ότι και να βάλεις γύρω-γύρω, όπως στη γεωμετρία ένα σημείο δεν θα γίνει ποτέ γραμμή.
Εγώ θα ονόμαζα τη νότα στο κομμάτι ως "αρμονικό μετρονόμο".
Πάντως το κομμάτι καλό.
Ενδιαφέρουσα η άποψή σου Ray και πετυχημένος όρος ο "αρμονικός μετρονόμος". Προσωπικά θεωρώ ότι μια νότα που παραμένει η ίδια αλλά αλλάζει ρόλο μέσα στην αρμονία, είναι μελωδία και έτσι το ακούω κι όλας. Υπό αυτό το πρίσμα, έχει ενδιαφέρον και ο παραλληλισμός με τη γεωμετρία τώρα που το σκέφτομαι. Ένα σημείο δηλαδή που παραμένει σταθερό και αλλάζουν γύρω του τα σώματα/σχήματα που το περιέχουν.
Ο γνωστός σκοτεινός, ευρηματικός, ευαίσθητος, και ταυτόχρονα παιχνιδιάρης Σπύρος.
Εδώ δίνεις ρέστα και δεν χρειάζεται να πω γιατί.
Μπράβο ρε φίλε. Πολιόμορφο!
Ειδικά σε σένα ήμουν σίγουρος ότι θα αρέσει.

Χαίρομαι.
To κομματι ειναι πραγματικα υπεροχο.Εχει το υφος σου που κανει μπαμ απο χιλιομετρα.
Νομιζω οτι η νοτα λειτουργει περισσοτερο ρυθμικα παρα μελωδικα και
μ αρεσει που "ακουγεται" ακομα κι οταν δεν ακουγεται.
Μ αυτη την εννοια νομιζω οτι το πειραμα πετυχε.
Και τουτο εδω εχει τα πιο ταιριαστα τυμπανα απ οσα δικα σου εχω ακουσει.
Σπουδαιο κομματι!
Αυτό που λες Γιώργο ότι "ακούγεται κι όταν δεν ακούγεται" είναι μια πολύ ωραία "ιστορία". Και δοθείσης της ευκαιρίας, θυμάμαι έναν άλλο μουσικό προβληματισμό μου που έχει να κάνει με το κατά πόσο ο ακροατής μπορεί να συμμετέχει συνθετικά ακούγοντας ένα κομμάτι και τι περιθώριο αφήνει για αυτό ή πώς τον οδηγεί ο δημιουργός.
Ωραιο και κατα την γνωμη μου ιδανικο για soundtrack (μια ταινια ας πουμε μικρου μηκους ..την πρωτη σκηνη της την φανταστηκα απο το ρυθμικο κτυπημα της νοτας ) .Εχει αυτο το ''χαρισμα''που ακομα και σαν μουσικη σκετη σε προδιαθετει να βλεπεις στην φαντασια σου καποιε κινηματογραφικες σκηνες

.Δεν ξερω Σπυρο μου αλλα μαλλον εχεις εφεση σε τετοια πραγματα. ;DΨαξτο λιγο παραπερα ...δεν χανεις και τιποτα . ;D
Περικλή είσαι μέσα στα περί εικόνων και soundtrack νομίζω. Η έμπνευση είναι πάντα εικόνες, είτε φανταστικές είτε πραγματικές. Για το αν έχω έφεση δεν ξέρω αλλά το γεγονός είναι ότι ψιλοζηλεύω τους κινηματογραφικούς και θεατρικούς συνθέτες διότι τους προσφέρεται η έμπνευση έτοιμη. Με ενδιαφέρει πολύ το θέμα γενικώς αλλά δεν έχει παρουσιαστεί κάποια σοβαρή ευκαιρία.
Το τραγούδι μου άρεσε ,αλλά το πείραμα απέτυχε ;D
Που την είδες τη μελωδία σε ΜΙΑ νότα ρε φίλος? ;D
Τελικά βλέπω πως αρκετοί και πιο έμπειροι από μένα έχουν τεράστια προβλήματα με τα εικονικά τύμπανα ,δεν αισθάνομαι μόνος ο αδαής ;D ;D ;D
Σάμυ, ΕΙΝΑΙ μελωδία και δε θέλω "ου" ;D
Αν και τώρα που το σκέφτομαι, ένα παρατεταμένο ου από χορωδία ίσως να λειτουργούσε ωραία.
ακριβως αυτο!το ακουω και αρχιζω να "βλεπω" σκηνες .και μου αρεση ιδιαιτερα αυτη η αισθηση!!ευγε!!
Να 'σαι καλά αγαπητέ droneblack.