+1Sami Amiris είπε:Πολύ ωραίο κομμάτι. Πραγματικό συναίσθημα. Και πολύ ωραίος πιανίστας.
Nαί μα ακόμα και στο masterclass αφού παίζει κάποιος ένα κομμάτι, δεν πρέπει να αποδοθεί το κομμάτι όσο το δυνατόν πιστότερα στο ίδιο το κομμάτι και όσα αυτό φέρει μαζί του; Δεν θα έπρεπε σε ένα τέτοιο κομμάτι τέτοιας βαρύτητας να υπάρχει αντίστοιχη απόδοση από τον πιανίστα; Δεν θα έπρεπε να βγάζει αντίστοιχα συναισθήματα και να έχει την πρέπουσα φάτσα; Αν μασάει τσίχλα πώς θα έρθει η φάτσα; Δεν χαλάει έτσι το κομμάτι λοιπόν; Δεν μειώνει την απόδοση του παίκτη η τσίχλα την ώρα της κατάθεσης ψυχής; Έχει η τσίχλα ψυχή; Εάν έχει μήπως έβαλε το στίγμα της στο performance και έτσι εμφανίστηκαν κάποια λάθη στην απόδοση του πιανίστα; Η γεύση της τσίχλας δεν αποσπά την προσοχή χαλώντας την συγκέντρωση του παίκτη; Ακόμα και αν η τσίχλα δεν έχει ζάχαρη, η ενέργεια που ξοδεύεται στην λειτουργία του εγκεφάλου για να στείλει εντολές στη στοματική κοιλότητα και να κάνει τις κατάλληλες κινήσεις ώστε να μασηθεί η τσίχλα, δεν κουράζει τον εγκέφαλο περισσότερο ώστε να μην αποδίδει τα μέγιστα στο έργο; Εάν η τσίχλα έχει ζάχαρη δεν θα είναι ακόμα χειρότερα τα πράγματα;Nikolas είπε:Είναι από Masterclass που έγινε, όχι από "κανονική" συναυλία! ^_^
Δεν διαφωνώ σε αυτά που λές, επίσης εντυπωσιάστηκα ότι και με τσίχλα παίζει αυτό το κομμάτι έστω και με λάθη στην απόδοση, εδώ προσωπικά με τσίχλα δεν μπορώ να παίξω σωστά τα δικά μου που είναι και πολύ απλά κομμάτια, βασικά και απολύτως συγκεντρωμένος να είμαι δεν μπορώ να τα παίξω σωστά λολ, για αυτό με εντυπωσίασε αρχικά, η ένσταση μου όμως έχει να κάνει με την πρέπουσα αντιμετώπιση ενός τόσο δυνατού έργου και όχι την απλή του αναπαραγωγή.Nikolas είπε:axtarmas έχεις δίκιο σε όλα.
ΑΛΛΑ
το παιδί είναι 16 χρονών, σε μία επαρχία στο Ισραήλ (στην Eskhol, αν και το masterclass έγινε στο Arad) και κανονικά παίζει ακορντεόν.
Το γεγονός ότι έπαιξε, όπως έπαιξε, ακόμη και με τσίχλα με κάνει εξαιρετικά χαρούμενο (γιατί αν και φαινομενικά απλό κομμάτι, δεν είναι εύκολο).