Να πω καταρχην οτι το ζητημα της ταλαντωσης μιας χορδης ειναι τεράστιο θεμα και η γνωστη κυματική θεωρία το προσεγγίζει με παραδοχές μαθηματικοποιημενο για να πουμε τι "γενικα" συμβαινει (κατα το ανεκδοτο "δουλευει μονο στο κενο και για σφαιρικές κότες" ). Προσφατα διαβασα καπου οτι μια φυσικός εκπόνησε διδακτορική εργασία για την ταλάντωση μιας χορδής, αρα καταλαβαινουμε οτι το ζητημα ειναι πολύ πολύ περίπλοκο.
Στα πιο κατανοητά είναι οτι εχουμε 4 αλληλοεξαρτώμενους παράγοντες : τη θεμελιώδη συχνότητα της χορδής, την τάση της , το μήκος της και τη μάζα της.
Θεωρητικά λοιπόν μπορούμε να έχουμε την ίδια ακριβώς τάση σε διαφορετική σκάλα , αλλα με χορδή είτε άλλου υλικού είτε άλλης διαμέτρου. Επειδη όμως δεν θα κατσουμε να φτιαξουμε χορδες και θα βαλουμε 9αρες ή 10αρες ή 11αρες, πρακτικα δεν θα εχουμε την ιδια ταση σε διαφορετικη σκαλα, εκτος αν αλλαξουμε κουρδισμα (παλι οχι σε καποιο στανταρ κουρδισμα, αλλα ενα τελειως ξεκαρφωτο απλα για να πουμε οτι εχουμε ιδια ταση σε αλλη σκαλα).
Ενα αλλο θεμα ειναι πως βγαζει η χορδη τις αρμονικές της νότας : oι αρμονικές μιας νότας είναι τα ακέραια πολλαπλάσια της θεμελιώδους συχνότητας και καθε μια από αυτές αντιστοιχεί σε κάποιον διαφορετικο τρόπο ταλάντωσης της χορδής. Οι τρόποι ταλάντωσης μιας χορδής είναι οι συχνότητες συντονισμού της χορδής. Χτυπώντας τη χορδή σε διαφορετικά σημεία παίρνουμε τη σύνθεση διαφορετικών τρόπων , άρα και διαφορετικές αρμονικές.

Στο σχημα φαίνονται μερικοί από τους κανονικούς τρόπους ταλάντωσης μιας χορδής με πακτωμένα άκρα. Όταν κάποιοι από αυτούς είναι παρόντες στην ταλάντωση και σε ορισμένη αναλογία , μπορούν να υπερτεθούν ώστε να δώσουν το σχήμα της χορδής μια δεδομένη χρονική στιγμή.
Για παράδειγμα, αν η χορδή χτυπηθεί στο μέσο της, η ταλάντωση θα συνίσταται από τη θεμελιώδη συχνότητα και τις περιττές αρμονικές ενώ αν χτυπηθεί στο 1/5 του μήκους της, θα παρουσιαστούν όλες οι αρμονικές εκτός από την πέμπτη σε διαφορετικά πλάτη.
Γιατι εχουν σημασια αυτα :
Οι μαγνήτες τοποθετούνται σε συγκεκριμένα σημεία στο σώμα της κιθάρας , κατά μήκος των χορδών , με τέτοιο τρόπο, ώστε να συλλαμβάνουν διαφορετικές εντάσεις των διαφόρων αρμονικών των χορδών. Αρα για να παρεις το κοντινοτερο στο επιθυμητο αποτελεσμα δεν πρεπει να τους αφησεις στη θεση που τους εχει η στρατ γιατι θα πιανουν αλλες αρμονικες, αρα η εξοδος τους θα δινει αλλη χροια, ότι και να κανεις. Λεω λοιπον οτι δεν μπορεις να ενωσεις ενα σωμα στρατ με μια σκαλα gibson αν δεν κουνησεις τους μαγνητες στις θεσεις που θα ειχαν σε μια στρατ αν ειχε σκαλα gibson . To ποιες ειναι αυτες οι θεσεις θεωρητικα, το βγαζουμε ευκολα 