Πριν από τον Rudess' date=' ειδικά την δεκαετία του 70, είχαμε πήξει σε "θεούς" των keyboards που μας είχανε σπάσει τα ούμπαλα με την δεξιοτεχνία τους, τον προσωπικό τους φανφαρονισμό, τις συνεντεύξεις τους, τα σχόλια τους κλπ κλπ. Keith Emerson, Rick Wakeman κλπ κλπ. Εκείνη την εποχή κανείς δεν τόλμαγε να τους κριτικάρει για τη στάση τους, αλλά λίγο μετά ήρθε το πανκ και οι άνθρωποι θυμήθηκαν (έστω, για μερικά χρόνια) περί τίνος πρόκειται και τότε δειλά-δειλά κάποιοι άρχισαν να την λένε σε αυτά τα "ιερά τέρατα". Σήμερα θεωρούνται όλοι τους γραφικοί και ψιλο-βλαμμένοι.[/quote']Θα συμφωνήσω μαζί σου πως ο συνεντευξιακός φανφαρονισμός είναι ένα από τα χειρότερα πράγματα που μπορεί να διέπουν έναν μουσικό. Βέβαια δεν μπορώ να καταλάβω τι σχέση έχει αυτό με όσα συζητάμε περί μουσικότητας και τεχνικής.
Ακόμα περισσότερο δεν μπορώ να καταλάβω γιατί θα πρέπει να ακολουθεί και ο Rudess τη λογική της φανφάρας. Προσωπικά μια εκτενή συνεντευξή του έχω διαβάσει μόνο στο site της Korg και το προσωπικό του site, πουθενά αλλού.
Αλλά με συγχωρείς κιόλας, δεν θα συμφωνήσω ότι υπάρχουν και πολλοί που να θεωρούν γραφικό και βλαμμένο τον Keith Emerson! Μήπως αρχίσαμε να τα ισοπεδώνουμε όλα; Σε λίγο θα βγει και καραγκιόζης ο Jimmy Smith, πιο φανφάρα organist σίγουρα δεν θα έχεις ακούσει!
Εγώ προσωπικά δεν ταυτίζομαι με αυτή τη θέση και ούτε είπα ποτέ ότι θεωρώ κανέναν από αυτούς "άσχετο"' date=' αλλά δεν είναι δικό μου φταίξιμο που ο Rudess κάνει ότι μπορεί για να μου θυμίζει εκείνη τη μαύρη εποχή.[/quote']Για σένα μαύρη, για άλλους χρυσή (και δεν αναφέρομαι σε μένα). Και σου ακούγονται τόσο ίδιοι οι Theater με τους Yes και τους ELP; Εμένα πάλι όχι, κρίμα...
Edit: Όπως το έθεσε ο Γιάννης είναι απόλυτα σεβαστή άποψη, δεν του αρέσει του ανθρώπου και αυτό είναι. Πραγματικά σωστός.. :wink: