Ο εγκέφαλος του κιθαρίστα διαφέρει από τους άλλους!

Εγώ το ήξερα ότι μοιάζω και ότι έχω πολλά κοινά σημεία με τους: Clapton, Page, Gilmour, Malmsteen :o....... αλλά κανείς δεν με πίστευε.... :-\.  Πολύ σωστό, αληθινό και εμπεριστατωμένο άρθρο! :D

 
τα τελευταία χρόνια, επειδή έχουμε ωραία τεχνολογία, έχει γίνει πολύ της μόδας να μετράμε ό,τι (νομίζουμε οτι) μπορούμε να μετρήσουμε. Έτσι επειδή έχει καλή διακριτική ικανότητα η μαγνητική τομογραφία παίζουμε με το να βρίσκουμε διαφορές σε ανατομικά ζητήματα του εγκεφάλου ανάμεσα σε διάφορες ομάδες. Το σύνηθες που μετράται σε αυτή την οικογένεια ερευνών είναι οι διαφορές στην ποσότητα της φαιάς ουσία του εγκεφάλου, δηλαδή η ποσότητα κυτταρικών σωμάτων (πυρήνες) έναντι νευραξόνων (καλώδια). Η φαιά ουσία είναι ένα "μέγεθος" που αλλάζει συνεχώς και μάλιστα στη μητέρα αυτών των ερευνών -αυτή που έδειξε 1η οτι οι μουσικοί έχουν περισσότερη φαιά ουσία από τους μη μουσικούς- το δείγμα δεν περιείχε γυναίκες, ακριβώς για το λόγο οτι η ποσότητα αυτή μεταβάλλεται με τον κύκλο της περιόδου! Φανταστείτε δηλαδή πόσο απέχει αυτό που μετράμε από αυτό που συμπεραίνουμε και τελικά καταναλώνουμε ως επιστημονική είδηση.

Having said that, μπαίνω στην ουσία: τέτοιες διαφορές έχουν και οι gamers με τους μη gamers, οι σκακιστές από τους μη σκακιστές, οι ράπερς από τους μη ράπερς κλπ. Καμία έρευνα δεν καταλήγει σε ευρήματα του τύπου "μια στροφή από το συνειδητό στο ασυνείδητο" ή "οι κιθαρίστες είναι πνευματικοί, διαισθητικοί άνθρωποι", γιατί πολύ απλά δεν υπάρχει καμία μέτρηση που να μας δίνει ενδείξεις για έννοιες που προσπαθεί να ορίσει η Φιλοσοφία.

Επίσης, ο νεκρός σολωμός "αντιδρά" εγκεφαλικά σε διαφορετικές εικόνες ανθρώπων σε διάφορες κοινωνικές περιστάσεις: http://www.wired.com/2009/09/fmrisalmon/

http://blogs.scientificamerican.com/scicurious-brain/ignobel-prize-in-neuroscience-the-dead-salmon-study/

Πάμε στα σημαντικά όμως.

Δεδομένου του οτι:

α) οι μουσικοί έχουν περισσότερη φαιά ουσία από τους μη μουσικούς

β) το να βλέπεις τσόντες μειώνει τη φαιά ουσία

μπορούμε να πούμε με ασφάλεια οτι οι μουσικοί επιτρέπεται να βλέπουν τσόντες  ;D

 
blue είπε:
Πάμε στα σημαντικά όμως.

Δεδομένου του οτι:

α) οι μουσικοί έχουν περισσότερη φαιά ουσία από τους μη μουσικούς

β) το να βλέπεις τσόντες μειώνει τη φαιά ουσία

μπορούμε να πούμε με ασφάλεια οτι οι μουσικοί επιτρέπεται να βλέπουν τσόντες  ;D
;D

homer.jpg

 
blue είπε:
μπορούμε να πούμε με ασφάλεια οτι οι μουσικοί επιτρέπεται να βλέπουν τσόντες  ;D
H αληθεια ειναι πως οι κιθαριστες σκεφτονται με ορθογωνια χαρην της octave equivalency και του κουρδισματος με 4ες.
ειναι κριμα να γυρνας πισω στο θεμα μετα απο αυτο!
 
Εμένα μου αρέσουν οι τσόντες με υπόθεση. Μια καλή τσόντα πρέπει να έχει μια πλοκή και μια εμβάθυνση στους χαρακτήρες. Ναι, εντάξει, έρχεται ο πιτσαδόρος και βρίσκει τρεις γυναίκες μόνες να ξαπλώνουν μισόγυμνες. Ποιος είναι αυτός ο πιτσαδόρος όμως και ποια η ψυχολογική του κατάσταση. Έκανε φαντάρος; Έχει κάποιο όνειρο; κ.τ.λ.

 
Εγώ πάλι είμαι παλιομοδίτης,

Ταινίες σαν το "Μανωλιός ο μπήχτης", "ο καβαλάρης των μανεκέν", "οι πάνκς τα κάνουν όλα", "ο καθηγητής", "σκύψε ευλογημένη" και ένα σωρό άλλες, δεν ξαναβγαίνουν.

 
fusiongtr είπε:
Εγώ πάλι είμαι παλιομοδίτης,

Ταινίες σαν το "Μανωλιός ο μπήχτης", "ο καβαλάρης των μανεκέν", "οι πάνκς τα κάνουν όλα", "ο καθηγητής", "σκύψε ευλογημένη" και ένα σωρό άλλες, δεν ξαναβγαίνουν.
"Οι Γκόμενες του Ρέντη και τα Παιδιά της Πιάτσας". Έπος.

 
Εγώ πάλι είμαι της κουλτούρας στον Έρωτα, με απογειώνουν τα κοφτά άσχετα (για τους άσχετους) πλάνα ανάμεσα στις σκηνές δράσης, καθώς και οι εύθυμες στρατιωτικές παρελάσεις. Ελπίζω να βοήθησα.

 
Φυσικά και διαφέρει. Γεμίζει το κενό που θα υπήρχε ανάμεσα στα αυτιά τους. Για εμάς τους "άλλους" έχει και άλλες χρήσεις. :D

 
Από προσωπική εμπειρία: Εγώ μπορώ να περπατάω και να μασάω τσίχλα... Ταυτόχρονα! Beat that! :D

 
Haris είπε:
Από προσωπική εμπειρία: Εγώ μπορώ να περπατάω και να μασάω τσίχλα... Ταυτόχρονα! Beat that! :D
Τι λες ρε Χάρη!

Εγώ πίνω μπύρες και ταυτόχρονα ακούω μουσική.

Κάντο αν μπορείς! ;D ;D

 
Στις παλιες το soundtrack  ηταν αλλο πραμα.

Κατι σε στυλ ...





 
Αυτά είχα από μικρός στο νου μου.

Καμεραμάν σε εκπομπές μαγειρικής το πρωί και μουσικός σε τσόντες τ' απόγιομα.

Χορτάτος μ' ότι περισσεύει (κι αν θέλω να το φάω), με τα χόμπυ μου και να πληρώνομαι για αυτό.

Τα φερε όμως η ζωή αλλιώς,

 

Απαντήσεις

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top