Όταν είχα πρωτακούσει το Californication νόζιμα ότι υπήρχε κάποιο πρόβλημα με τα tweeter μου και δεν είχα δώσει περισσότερη σημασία. Ωστόσο εχθές, μπήκα στη διαδικασία να το ακούσω προσεκτικά λόγω του ότι ήθελα να ψάξω λίγο την παραγωγή του (Rick Rubin). Το άκουσα από 2 στερεοφωνικά και από ακουστικά και διαπίστωσα τα εξής:
1. Όλη η παραγωγή "ξύνει" και όταν λέω "ξύνει" δεν αναφέρομαι στις κιθάρες του Frusciante μόνο (λαμπάτος ήχος, η παραμόρφωση επιβάλλεται). Ξύνουν και τα φωνητικά, και η drumms και μου ακούγεται ψηφιακό το ξύσιμο, δεν είναι δηλαδή η παραμόρφωση κάποιας λυχνίας (κομπρέσσορας, προενισχυτής κλπ). Μου κάνει εντύπωση και θα ήθελα την γνώμη των ηχοληπτών (που να το έχουν ακούσει φυσικά).
2. Το δεύτερο που παρατήρησα είναι η τρομερά φειδωλή χρήση της στερεοφωνίας. Σχεδόν όλα είναι στο κέντρο, πράγμα το οποίο έχει σαν αποτέλεσμα μία αρκετά δεμένη παραγωγή. Θέλει και μαεστρία να τα βάλεις όλα στο κέντρο και να ακούγονται καλά. ¶ρα αυτό μου άρεσε.
...κι'αν σου κάτσει;
Γεράσιμος
1. Όλη η παραγωγή "ξύνει" και όταν λέω "ξύνει" δεν αναφέρομαι στις κιθάρες του Frusciante μόνο (λαμπάτος ήχος, η παραμόρφωση επιβάλλεται). Ξύνουν και τα φωνητικά, και η drumms και μου ακούγεται ψηφιακό το ξύσιμο, δεν είναι δηλαδή η παραμόρφωση κάποιας λυχνίας (κομπρέσσορας, προενισχυτής κλπ). Μου κάνει εντύπωση και θα ήθελα την γνώμη των ηχοληπτών (που να το έχουν ακούσει φυσικά).
2. Το δεύτερο που παρατήρησα είναι η τρομερά φειδωλή χρήση της στερεοφωνίας. Σχεδόν όλα είναι στο κέντρο, πράγμα το οποίο έχει σαν αποτέλεσμα μία αρκετά δεμένη παραγωγή. Θέλει και μαεστρία να τα βάλεις όλα στο κέντρο και να ακούγονται καλά. ¶ρα αυτό μου άρεσε.
...κι'αν σου κάτσει;
Γεράσιμος