Κοιτα MG, δε θελω να σε καταταξω καπου, και δε θελω ΣΕ ΚΑΜΙΑ περιπτωση να παει σε κουβεντα επι προσωπικου.
Προσωπικα ειχα φουλ επαφη με αναλογικα, και συνθ και μπομπινες και κονσολες and all that jazz, για τον απλο λογο οτι τοτε ηταν μονοδρομος κατι τετοιο. Και παντα γελαω με τη ρομαντικοποιηση του παρελθοντος, για τον απλο λογο οτι στο μυαλο μας εχουμε το κορυφαιο αναλογικο, σε αριστη- σαν- του- κουτιου κατασταση, που θα το βαλουμε να παιξει και θα μας πεσουν τα δοντια.
Εμενα ουτε τα δοντια μου επεφταν τοτε, ουτε απροσκοπτη λειτουργια οπως εχουν τα DAW διαπιστωσα, αν νομιζεις οτι κανα driver conflict κλανει μια μπροστα σε ενα minimoog που δε λεει να δουλεψει trust me, ΟΧΙ. Και επιπλεον, στην εποχη που σου περιγραφω, ολη η κ@υλα μας, το mojo και το influencing επεφτε ΓΙΑ ΤΑ ΨΗΦΙΑΚΑ, I swear to god, αν δεν εγραφε DIGITAL πανω το εργαλjειο 
ησουν ο φτωχος συγγενης, πως λεμε αν δε γραφει Fender πανω πετα το; Ετσι.
Το σημαντικοτερο ομως πραγμα που εχω κρατησει απο εκεινη την εποχη ειναι η διαφορα που κανει ο μαγειρας ο σωστος, με τη γνωση του και την αισθητικη του. Το εχω δει με τα ματια μου, απαξ και υπαρχει η καταγραφικη επαρκεια, τη διαφορα την κανει ΣΤΟ 100% η ανθρωπινη νοηση, ουτε εξωγηινες πηγες ηχου ουτε τιποτα, να βλεπεις να σκαει ο παραγωγος ο σωστος ο προστυχος, και με χαντρες και βοτσαλακια να βγαζει ΠΑΠΑΔΕΣ. Διοτι δεν ειναι τα υλικα παντα πρωτης διαλογης, δεν εχεις να κανεις παντα με μουσικους που μαγευουν το συμπαν με τον ηχο τους, αν ομως καταφερεις με τις γνωσεις σου και την αισθητικη σου να φερεις σε περας τη δουλεια σε υψηλο επιπεδο, τοτε το συνολο ξεπερναει ΠΟΛΥ, αλλα ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ τα επιμερους στοιχεια.
Με τα σημερινα δεδομενα, και τις δυνατοτητες ενος απλου DAW με plug in της ποιοτητας του DIVA, δεν μπορω να σκεφτω σεναριο οπου για την ανεπαρκεια του αποτελεσματος φταινε τα μηχανηματα. Αυτη ειναι η δικη μου αποψη ομως, ο καθενας ειναι ελευθερος να βγαλει τα δικα του συμπερασματα.
