Αγγελίες
- Μηνύματα
- 3,422
- Πόντοι
- 278
- Ιδιότητα
- Κιθάρα
Aν και απεχθανομαι γενικα τις κιθαρες σερβαντα, αυτες με τα flame σωματα, exotic woods, οι οποιες ειναι συνηθως υπερτιμημενες και πανακριβες, ανεκαθεν μου αρεσε η Pensa suhr του Knopfler, ειδικα απο τοτε που ειχα την τυχη να παιξω με μια ενος Ιταλου φιλου. Φυσικα δεν ειχα ουδεμια προθεση, ουτε καν σκεψη να ξοδεψω το ποσο που απαιτειται για μια.
Περιδιαβαινοντας ομως το νετ σε περοδους καραντινας και απραξιας Απριλιου επεσα πανω σε ενα παλιο μοντελλο (2002 περιπου) της charvel το οποιο ειχε καποια απιστευτα χαρακτηριστικα αρκετα κοντα σε αυτα της MK και εξισου απιστευτη τιμη (αν και οταν ειχε πρωτοβγει δεν ηταν και τοσο φτηνη). Ηταν οι Charvel Model A με σωμα απο μαονι, καπακι απο flame maple ευτυχως οχι τοσο φιγουρατζιδικο, μαγνητες Duncan, εβενο στην ταστιερα, πραγματικα mother of pearl inlays, made in japan και γενικα παρα πολυ προσεγμενη κατασκευη. Δεν μου αρεσε ιδιαιτερα εμφανισιακα αλλα ηταν μια καλη βαση για να τη φερω στα μετρα μου. Εντελως τυχαια στο Γερμανικο ebay ενας Γερμανος εδινε μια σε πολυ καλη τιμη οποτε πατησα τη σκανδαλη και συντομα ηταν στα χερια μου:
Οχι στο χρωμα που θα προτιμουσα
αλλα δεν μπορουμε να τα εχουμε ολα. Συντομα αρχισε το εργο της μετατροπης. Αφαιρεθηκε ολο το hardware μαυρου χρωματος και αντικατασταθηκε με chrome Schaller floyd, gotoh κλειδια και φυσικα με τον αγαπημενο emg 85. Οι αλλοι δυο ειναι οι αδιαφοροι emg S (αντι για τους "σωστους" sa) των οποιων ομως ουτως η αλλωστε δεν ειμαι φαν.
Κατι δεν με ικανοποιουσε και συντομα διαπιστωσα οτι αυτο ηταν το (κακασχημο) headstock το οποιο εδειχνε φτηνο σε σχεση με την υπολοιπη κιθαρα. Επειδη ουτε καν μου περασε απο το μυαλο η ιδεα για reshaping για το οποιο δεν διαθετω τις γνωσεις ουτε την αυτοπεποιθηση αποφασισα να το ξυσω και να το βαψω μαυρο και να του περασω λακκα ωστε να γινει glossy, αφου προηγουμενως φτιαξω ενα καλο ασημενιο decal. Mετα απο πολλες ωρες βαψιματος, στεγνωματος, κατασκευης του decal (αγορασα waterslide χαρτι απο ενα μαγαζι στο Φαληρο και τα υπολοιπα τα εκανε το photoshop) περασα τη λακκα και υπομονετικα περιμενα να στεγνωσει να τριψω κ.ο.κ Μετα απο μια εβδομαδα τελικα ημουν ευχαριστημενος απο το αποτελεσμα:
H κιθαρα παιζει απιστευτα και καποια στιγμη θα προσπαθησω να γραψω και κατι.
Το θεμα ειναι οτι η παρατεταμενη καραντινα και η συνεπαγομενη βαρεμαρα με εκαναν να αρχισω να αγριοκοιταζω την classic vibe butterscotch blonde tele μου και να θυμωνω που ενα τοσο αλητικο αντρικο και bare to the bones οργανο ηταν τοσο καλογυαλισμενο και καθως πρεπει. Στην τελε σκεφτηκα αρμοζει μονο ενα χιλιοχτυπημενο ρελικ σωμα με μανικι φαγωμενο απο τη χρηση σκουριασμενα ηλεκτρικα, γεφυρα οξειδωμενη κ.λ.π Αν και για το μανικι δεν ειχα σκοπο να πειραξω τιποτα καθως θεωρω οτι τα μανικια της σειρας classic vibe ειτε ειναι τελε ειτε στρατ ειναι αυτη τη στιγμη απο τα καλυτερα της αγορας και τα βαζουν ανετα με τα αμερικανικα counterparts τους (τα μεξικανικα τα εχουν για πλακα οσον αφορα στην ποιοτητα) το σωμα επρεπε να αλλαξει με κατι προστυχοτερο και λιγοτερο γυαλιστερο. Να μην τα πολυλογω η υπολοιπη καραντινα μεταμορφωσε ενα once piece alder body στο κατωθι αποτελεσμα, και αφου συναρμολογηθηκαν παλι ολα ηρθε η ωρα του φωτογραφου:
EΛπιζω να μην π[αραταθει για πολυ ακομα η καραντινα γιατι οι υπολοιπες κιθαρες μου με κοιταζουν ηδη fφοβισμενες και περιεργα ? ? ?
Περιδιαβαινοντας ομως το νετ σε περοδους καραντινας και απραξιας Απριλιου επεσα πανω σε ενα παλιο μοντελλο (2002 περιπου) της charvel το οποιο ειχε καποια απιστευτα χαρακτηριστικα αρκετα κοντα σε αυτα της MK και εξισου απιστευτη τιμη (αν και οταν ειχε πρωτοβγει δεν ηταν και τοσο φτηνη). Ηταν οι Charvel Model A με σωμα απο μαονι, καπακι απο flame maple ευτυχως οχι τοσο φιγουρατζιδικο, μαγνητες Duncan, εβενο στην ταστιερα, πραγματικα mother of pearl inlays, made in japan και γενικα παρα πολυ προσεγμενη κατασκευη. Δεν μου αρεσε ιδιαιτερα εμφανισιακα αλλα ηταν μια καλη βαση για να τη φερω στα μετρα μου. Εντελως τυχαια στο Γερμανικο ebay ενας Γερμανος εδινε μια σε πολυ καλη τιμη οποτε πατησα τη σκανδαλη και συντομα ηταν στα χερια μου:
Οχι στο χρωμα που θα προτιμουσα
αλλα δεν μπορουμε να τα εχουμε ολα. Συντομα αρχισε το εργο της μετατροπης. Αφαιρεθηκε ολο το hardware μαυρου χρωματος και αντικατασταθηκε με chrome Schaller floyd, gotoh κλειδια και φυσικα με τον αγαπημενο emg 85. Οι αλλοι δυο ειναι οι αδιαφοροι emg S (αντι για τους "σωστους" sa) των οποιων ομως ουτως η αλλωστε δεν ειμαι φαν.
Κατι δεν με ικανοποιουσε και συντομα διαπιστωσα οτι αυτο ηταν το (κακασχημο) headstock το οποιο εδειχνε φτηνο σε σχεση με την υπολοιπη κιθαρα. Επειδη ουτε καν μου περασε απο το μυαλο η ιδεα για reshaping για το οποιο δεν διαθετω τις γνωσεις ουτε την αυτοπεποιθηση αποφασισα να το ξυσω και να το βαψω μαυρο και να του περασω λακκα ωστε να γινει glossy, αφου προηγουμενως φτιαξω ενα καλο ασημενιο decal. Mετα απο πολλες ωρες βαψιματος, στεγνωματος, κατασκευης του decal (αγορασα waterslide χαρτι απο ενα μαγαζι στο Φαληρο και τα υπολοιπα τα εκανε το photoshop) περασα τη λακκα και υπομονετικα περιμενα να στεγνωσει να τριψω κ.ο.κ Μετα απο μια εβδομαδα τελικα ημουν ευχαριστημενος απο το αποτελεσμα:
H κιθαρα παιζει απιστευτα και καποια στιγμη θα προσπαθησω να γραψω και κατι.
Το θεμα ειναι οτι η παρατεταμενη καραντινα και η συνεπαγομενη βαρεμαρα με εκαναν να αρχισω να αγριοκοιταζω την classic vibe butterscotch blonde tele μου και να θυμωνω που ενα τοσο αλητικο αντρικο και bare to the bones οργανο ηταν τοσο καλογυαλισμενο και καθως πρεπει. Στην τελε σκεφτηκα αρμοζει μονο ενα χιλιοχτυπημενο ρελικ σωμα με μανικι φαγωμενο απο τη χρηση σκουριασμενα ηλεκτρικα, γεφυρα οξειδωμενη κ.λ.π Αν και για το μανικι δεν ειχα σκοπο να πειραξω τιποτα καθως θεωρω οτι τα μανικια της σειρας classic vibe ειτε ειναι τελε ειτε στρατ ειναι αυτη τη στιγμη απο τα καλυτερα της αγορας και τα βαζουν ανετα με τα αμερικανικα counterparts τους (τα μεξικανικα τα εχουν για πλακα οσον αφορα στην ποιοτητα) το σωμα επρεπε να αλλαξει με κατι προστυχοτερο και λιγοτερο γυαλιστερο. Να μην τα πολυλογω η υπολοιπη καραντινα μεταμορφωσε ενα once piece alder body στο κατωθι αποτελεσμα, και αφου συναρμολογηθηκαν παλι ολα ηρθε η ωρα του φωτογραφου:
EΛπιζω να μην π[αραταθει για πολυ ακομα η καραντινα γιατι οι υπολοιπες κιθαρες μου με κοιταζουν ηδη fφοβισμενες και περιεργα ? ? ?
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
