Μενέλαε καλησπέρα
α) Διαφωνώ πλήρως. Ηταν, είναι και θα παραμείνει (καλώς ή κακώς) η βιτρίνα του Eurokitsch. Τα κομμάτια ήταν από πάρα πολύ παλιά, στην πλειοψηφία τους απίστευτες σούπες. Οι εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν τον κανόνα.
β) Στην πλειοψηφία ανήκει (και πάλι) η Ελληνική συμμετοχή. Ατολμες σαχλίτσες και πάλι.
γ) Συμφωνώ απόλυτα. Αλλά η καλή φωνή δεν κάνει και το τραγούδι καλό. Βλέπε Φραγκούλης. Πολύ καλή φωνή. Οποιος τον αντέχει, μαγκιά του.
δ) Πιστεύω στις συμμετοχές στην γλώσσα του καθενός. Και ναί, θα ήθελα να υπάρχουν λαϊκές επιρροές. Ευρωπαική Folk δεν είναι μόνο οι Κέλτικες αντε-να-μην-πω. Τα Βαλκάνια έχουν μεγάλη παρακατθήκη σε αυτό. Ας πάνε στα Womad θα μου πείτε. Πάσο. Θα ήθελα όμως και πιο τολμηρές συμμετοχές. Σαν του Βελγίου, της Κροατίας, της Ιρλανδίας, της Βοσνιας Ερζεγοβίνης (αυτοί δεν ήταν με την μπουγάδα). Δεν είναι απαραίτητα καλά τραγούδια αλλά είναι statements. Ειτε πολιτιστικής απόκκλισης είτε αποδόμησης. Και σε αυτό πιστεύω πρέπει να πρωτοπορεί η Ευρώπη από το να μπουτοστηθοχαζοχαρουμενιαζόμαστε σαν αμερικάνικο ριάλιτι β' διαλογής .
Ο καθείς με τα γούστα του.