Ναι το ομολογώ με έπιασε μία νοσταλγία τις τελευταίες μέρες, και έχω πιάσει την ESP ΜΙΙ μου παίζοντας το ένα riff μετά το άλλο. Savatage θες, queensryche θες, iron maiden θες. Λίγο ή πολύ όλα αυτά τα οποία στιγμάτησαν την παιδική/εφηβική ηλικία μου. Μέσα σε όλα αυτά τα γνωστά ή λιγότερο γνωστά groups υπήρξαν κιθαρίστες ΤΕΡΑΣΤΙΟΙ.
Ο Criss Oliva από τους Savatage, ο Chris De Garmo από τους τιτανοτεράστιους (τότε) Queensryche, ο κύριος Dave Murray με τα μελωδικότατα neck-άτα σόλα του, ο έτερος Queensryche, Michael Wilton, o σπουδασμένος Rhandy Roads o Glenn Tipton των Judas Priest, o Marty Friedman κατά την Megadeth εποχή του αλλά και τότε στους Cacophony παρέα με το άλλο τέρας τον Jason Becker, o Jim Matheos από τους τρομερούς Fates Warning.. και πόσοι ακόμα.
Εσείς ποιος ξεχωρίζετε; Ποιους νοσταλγήτε; Ποιοι σας επιρρέασαν;
Ο Criss Oliva από τους Savatage, ο Chris De Garmo από τους τιτανοτεράστιους (τότε) Queensryche, ο κύριος Dave Murray με τα μελωδικότατα neck-άτα σόλα του, ο έτερος Queensryche, Michael Wilton, o σπουδασμένος Rhandy Roads o Glenn Tipton των Judas Priest, o Marty Friedman κατά την Megadeth εποχή του αλλά και τότε στους Cacophony παρέα με το άλλο τέρας τον Jason Becker, o Jim Matheos από τους τρομερούς Fates Warning.. και πόσοι ακόμα.
Εσείς ποιος ξεχωρίζετε; Ποιους νοσταλγήτε; Ποιοι σας επιρρέασαν;