http://www.noiz.gr/index.php?action=articles;sa=view;article=47
Κοίταξε σε αυτό το άρθρο για να καταλάβεις μερικά πράγματα.
Και:
Επειδή η ερώτηση που κάνεις είναι πολύ γενική, θα σου πω λίγα πράγματα......πολύ γενικά.
Το κούρδισμα ή μάλλον καλύτερα το αποτέλεσμα του κουρδίσματος, δηλαδή η νότα που ακούμε και πως την ακούμε εξαρτάται όπως πολλές φορές έχουμε πει, από το μέγεθος του τυμπάνου, το βάθος του τυμπάνου, το είδος των δερμάτων, το υλικό κατασκευής και αφού τα περισσότερα είναι ξύλινα, το είδος του ξύλου, το πάχος των φύλλων του τυμπάνου ή αν είναι....μασίφ το πάχος του μασίφ ξύλου.
Επίσης άλλοι βασικοί παράγοντες, είναι το είδος της μουσικής που παίζουμε και τι περιμένουμε να ακούσουμε από τα τύμπανά μας, ο χώρος που παίζουμε τα τύμπανα καθώς και αν θα τα "δώσουμε" με μικρόφωνα στον ακροατή. Φυσικά η εμπειρία στο να κουρδίζει κάποιος τύμπανα ή οποιοδήποτε όργανο, δηλαδή η αναγνώριση κάποιας νότας και η εφαρμογή επάνω στο τύμπανο, παίζουν μεγάλο ρόλο.
Επειδή εδώ δεν μιλάμε για ηχογράφιση, μια και ότι σχεδόν να έχουμε κάνει θα ρυθμιστεί από τον ηχολήπτη, θα κοιτάξουμε λίγο για καταστάσεις live.
Η άποψή μου δοκιμασμένη, καθώς και ότι δεις παρακάτω, έχει να κάνει με το ότι παίζοντας μια καλοκουρδισμένη drums δικαιολογείται και είναι όμορφο να "δίνει" στον ηχολήπτη αρμονικές έστω και αν κάπου κάπου, παραπονιέται για "ουρές" στα μικρόφωνα. Δηλαδή θέλω να πω, ότι ο ήχος boxy (χαρτοκουτέ) για μένα δεν έχει καμία θέση στα συνήθη κομμάτια ή μουσική που παίζουμε, εκτός και αν υπάρχει πολύ ιδιαίτερος λόγος να κουρδίσουμε έτσι τα τύμπανα.
Αφού μάθουμε να κουρδίζουμε, δηλαδή σταυρωτά τα δέρματα, κ.λ.π., όπως για παράδειγμα αναφέρεται στο παραπάνω άρθρο, υπάρχουν μερικά τρυκ, που θα μας λύσουν τα χέρια.
Βασικά εγώ ξεκινάω με την αρχή ότι, ενώ μπορεί να είναι βασικός κανόνας να κουρδίζονται τα δέρματα πάνω κάτω ίδια, αυτό είναι καλό για μουσική όπως jazz όπου οι αρμονικές των τυμπάνων πρέπει να αναδυκνείονται, αλλά για οποιοδήποτε άλλο είδος που θέλουμε κάτι διαφορετικό, θα κάνουμε τα παρακάτω.
Όταν κουρδίζω τύμπανα τουλάχιστον για ταμπούρο (έχω ένα Pearl Reference), αλλά και για τα tom, χρησιμοποιώ την αρχή ότι το κάτω με το πάνω δέρμα θα έχουν μια διαφορά τρίτης δηλαδή όπως στη φυσική κλίμακα του Do το γνωστό μας Do Re Mi, δηλαδή Do-Mi. To ταμπούρο μου το κουρδίζω για παράδειγμα σε La κάτω και Do# επάνω (A-C#). Η # φυσικά είναι για να αυξηθεί το ημιτόνιο Si-Do.
Το ίδιο συμβαίνει και στα τομ. Δε με πειράζει πόσα θα είναι. Εγώ χρησιμοποιώ 8'', 10'', 12'' και 14'' floor.
Μπερδεύτηκες;
Διάβασε λοιπόν αυτό:
Άλλη μια βασική αρχή είναι πως αλλιώς κουρδίζουμε και ακούμε εμείς και αλλιώς ακούει ο κόσμος, άρα για παράδειγμα τα εντελώς χαλαρά δέρματα ενώ μας δίνουν γεμάτο ήχο κοντά, μακρύτερα ακούγονται ως κλίκ. Σαν να χτυπάς δηλαδή κάτι πλαστικό…
Για να βγάλουμε λοιπόν αυτό τον πολυπόθητο ήχο bowwow που χρησιμοποιείται περισσότερο στη ροκ, το κόλπο είναι να κουρδίζουμε το κάτω δέρμα στην πρώτη ας πούμε νότα που παράγει μετά το νεκρό σημείο και λίγο παραπάνω και να συνεχίζουμε με το επάνω δέρμα, 2-3 τόνους πάνω.
Η διαφορά φάσης που παρατηρείται μεταξύ των δύο μας δίνει ένα γεμάτο ήχο βαθύ με χαρακτηριστικό τελείωμα όπως είπα παραπάνω. Αυτός ο ήχος των tom τουλάχιστον σε εμένα, έχει αφήσει άριστες εντυπώσεις και στους ηχολήπτες που με καλύπτουν και τον θεωρώ πως είναι ιδανικός για live, ιδίως σε ανοιχτούς χώρους.
Για το studio χρησιμοποιώ το ακριβώς αντίθετο κούρδισμα με κάποιες προσαρμογές φυσικά, που μου δίνει λιγότερες αρμονικές ποιο μαζεμένο ήχο, αλλά και τα υπόλοιπα μέλη του group, ακούνε ότι σχεδόν εγώ μια που οι αποστάσεις τους από τα τύμπανα δεν είναι μεγάλες.
Μια βασική σημείωση, είναι πως με τον παραπάνω τρόπο της διαφοράς των batter με resonant και toms μεταξύ τους, είναι πως δεν συντονίζονται τα τύμπανα μεταξύ τους, με τη bass drum και το snare με το μπάσο.
Από αυτό τον τρόπο είμαι ευχαριστημένος σε σημείο η Pearl Ex, ένα δηλαδή φθηνό μοντέλο της Pearl να ακούγεται πολύ καλύτερα χωρίς να με προβληματίζει πουθενά.
Φυσικά όλα θέλουν πολύ πειραματισμό και είναι γούστα του καθένα μας το θέμα του ήχου. Οι βασικές όμως αρχές είναι σχεδόν ίδιες. Ο όγκος και η ένταση που δίνει ένα 13΄΄ tom δεν βγαίνει από το 6΄΄ κ.ο.κ.
Το παραγέμισμα του bass drum με μαξιλάρια δεν είναι και το ιδανικό. Ένα aquarian superkick I με ένα muffled resonant και λίιιγο ένα υποτυπώδες γεμισματάκι όπως η πατέντα της evans είναι υπέρ αρκετό.
Αυτά τα ολίγα.