Συμφωνώ. Για δώσε μερικά στοιχεία για την εν λόγω κάσα (διαστάσεις, δέρματα κ.λπ.). Έχει μπροστινό δέρμα, και αν ναι, με τρύπα ή όχι; Χρησιμοποιείς muffling, και πόσο;
Αν η κάσα δεν βγάζει χαμηλές από μόνη της, ότι ισοστάθμιση κι αν κάνεις και όσο βάθος και αν βάλεις, το αποτέλεσμα δεν θα είναι τόσο καλό με αυτό που θα είχες από ένα τύμπανο με καλό φυσικό ήχο.
Χωρίς να ξέρω πως είναι "σεταρισμένη" η κάσα, θα πρότεινα τα εξής:
Κούρδισε το δέρμα που χτυπάει ο κόπανος (πρέπει να βρεθεί μία καλύτερη μετάφραση για το beater!) όσο πιο χαμηλά γίνεται, τόσο ώστε να φύγουν απλά οι ζάρες. Το μπροστινό δέρμα κούρδισέ το λίγο πιο ψηλά - μία, δύο πλήρεις στροφές των κλειδιών (αν δεν υπάρχει μπροστινό δέρμα, βάλε!).
Αν θέλεις γενικά πιο στακάτο και εστιασμένο ήχο, καλό είναι το μπροστινό δέρμα να έχει μια μικρή τρύπα (με 10-15 εκ. διάμετρο, όχι κεντραρισμένη).
Αν έχεις "παραγεμίσει" την κάσα με μόνωση, άδειασέ τη τελείως και ξεκίνησε από το μηδέν. Πιθανότατα ο ήχος θα γίνει μουντός και με υπερβολικό sustain, οπότε άρχισε να βάζεις μόνωση αλλά με φειδώ. Λίγο κάθε φορά, μέχρι να αρχίσει να σ' αρέσει. Συνήθως ένα κομμάτι αφρολέξ, ρικοφόν ή κάτι αντίστοιχο, που μόλις ακουμπάει τα δύο δέρματα χαμηλά, είναι αρκετό. Και μια κουβέρτα κάνει δουλειά. Επίσης μία πετσέτα τυλιγμένη και κολλημένη στο πίσω δέρμα, είναι παλιά και δοκιμασμένη τεχνική.
Ο τρόπος που χρησιμοποιώ συνήθως εγώ σε ηχογραφήσεις (για ροκ ήχο) περιλαμβάνει διπλό πίσω δέρμα (Remo emperor, Evans G2 κ.λπ.), και μονό μπροστά, με τρύπα στο πλάι, κουρδισμένα με τον τρόπο που περιγράφω πιο πάνω. Μέσα στην κάσα υπάρχει ένα ...οτιδήποτε (από κουβέρτα, μέχρι μπουφάν) που ακουμπάει τη βάση του πίσω δέρματος (σε ύψος 5-10 εκ. το πολύ), και καλύπτει όλη την κάτω πλευρά της κάσας, αλλά δεν αγγίζει το μπροστινό.
Το πιθανότερο είναι ότι αν ο φυσικός ήχος της κάσας είναι γεμάτος και έχει χαμηλές, αυτό θα περάσει και στην εγγραφή, και από κει μπορείς να κάνεις ότι επεξεργασία θέλεις, ξεκινώντας με καλό αρχικό δείγμα.
