όχι μόνο ενδιαφέρον το θέμα που άνοιξε ο Σπύρος αλλά και
πολύ χρήσιμο για όλους...
βασικό γνώρισμα
ποιότητας "κυκλωματικού" σχεδιασμού και κατασκευής, είναι η απόλυτη (ιδανικά) "
διαφάνεια" μιας ηχητικής συσκευής σε κατάσταση bypass... ειδικά για συσκευές όπως τα "πεταλάκια" που παραμένουν "
μόνιμα" ως κρίκοι μιας ηχητικής αλυσίδας, η
απαίτηση από τον χρήστη μιας ανάλογης (κατά το δυνατόν) συμπεριφοράς, είναι εκ των ουκ άνευ ... το πρώτο λοιπόν που πρέπει να κάνουμε δοκιμάζοντας ένα νέο "πεταλάκιον" είναι να εξετάζουμε τυχόν εμφανή ηχητική διαφορά απο την κατάσταση
bypass του σε σχέση με το
αρχικό σήμα χωρίς αυτό...
έλα μου όμως, που υπάρχουν περιπτώσεις σαν του εν λόγω, που η διαφάνεια έχει αντικατασταθεί από μία εμφανώς
διάφορη ηχητική συμπεριφορά, η οποία όμως διακατέχεται από στοιχεία υποκειμενικής "
ευφωνίας"?
απόδειξη ότι σε αρκετούς εδώ όπως και σε μένα, η "
αλλαγή" (περιγράφηκε με διάφορους τρόπους από φίλους παραπάνω) που παραπέμπει καθ υπερβολή σε χαρακτηριστικά saturation κυκλώματος λάμπας,
άρεσε περισσότερο... θα μπορούσε λοιπόν κάλλιστα από πολλούς να χρησιμοποιηθεί ως process device...
θεμιτόν?...
ΟΧΙ για τον απλούστατο λόγο ότι δεν προσφέρεται ως "
επιλογή" με αναίρεση, αλλά αντιθέτως ως "λάθος" αναίρεση μιας άλλης κατάστασης για την οποία και πληρώθηκε από τον χρήστη...
ΥΓ πάντως προσωπικά αν έπεφτε στα χέρια μου, θα το χρησιμοποιούσα σίγουρα στοχευμένα by pass, ψάχνοντας ανάλογο ήχο για κάποιο project, αλλά ποτέ δεν θα το άφηνα μόνιμα σε μια αλυσίδα στην οποία ως reference
ΠΑΝΤΑ πρέπει να είναι το "
καθαρό" αρχικό σήμα...