H αξία μιας Gibson λόγω "ονόματος" & οι εναλλακτικές

Status
Not open for further replies.
Κωνσταντίνος Πέγιος

kpeyos

Moderator
Staff member
Μηνύματα
2,590
Πόντοι
923
Gibson L.P Studio = ελαφρύ όργανο (για Gibson)

Gibson S.G Std = ελαφρύ όργανο

Gibson L.P Studio = μεσαία συχνοτικά (για Gibson)

Gibson S.G = μεσαία συχνοτικά

Gibson L.P Studio = ίσως μία στις 20 να παίζει...ίσως και όχι (try and learn)

Gibson S.G =...ακριβώς το ίδιο

Ποτέ δεν αγοράζω Gibson U.S.A που δεν έχω ακούσει...αν είναι να δώσω 1200 ευρώ θα δώσω και κάτι παραπάνω αντί να τα "πετάξω"

Η Ελλάδα έχει την πιο "τσακισμένη" αγορά μεταχειρισμένων...συνεπώς την προτιμώ γιατί ακούω και το όργανο που αγοράζω.

A...Διαφορές μεταξυ SG και L.P Studio: To σχήμα...

Kάτι ακόμα...γίνεται χαμός με την ποιότητα των Edwards L.P στο εξωτερικό. Το θέμα είναι ότι:

1) Δεν την έχεις ακούσει πριν την αγοράσεις

2) Όταν και αν την πουλήσεις στην Ελλάδα δεν θα παρεις ούτε το 1/3 των χρημάτων σου.

Η Duesenberg είναι μια χαρά κιθάρες, όπως και οι Rickenbacker. Aλλά τi σχέση έχoυν με L.P?

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Οι Duesenberg έχουν καταπληκτικές singlecuts σε σχήμα Les Paul, που αν δεν είχαμε την γνωστή headstock logo-mania θα είχαν προβληματίσει πολύ την Gibson για την πορεία των Studio στην αγορά. Επίσης, θα διαφωνήσω ότι η LP Studio eίναι μεσαία συχνοτικά - με όσες έχω παίξει εγώ ακούγεται μια πρώτης τάξεως... λασπουριά. Θα διαφωνήσω ακόμη και με το ότι μονάχα μια στις 20 SG Standard "παίζει" - είναι σαφώς ποιοτικότερες από τις Studio. Αλήθεια, τι πάει να πει "παίζει"? Πρέπει να το διευκρινίσουμε.

Έγραψε κάποιος για τις Ricky? Δεν το πρόσεξα... εντελώς άσχετη σφήνα στο θρεντ!

 
Χωρίς δίαθεση προσβολής δν πορώ να καταλάβω ποιο είναι τό θέμα.'

Ποια είναι η καλύτερη κιθάρα;

Τι ενοούμε καλύτερη;

Κατασκευαστικά;

Δν είναι εύκολό να απαντηθεί αυτό. Ακόμα και σε συνθήκες μαζικής παραγωγής η μια κιθάρα από την άλλη έχουν τεράστιες διαφορές.

Άκου και τις δυο και διάλεξε. Ποια σε βολεύει και αγόρασε. Ο καθένας μας που διαλέγει κιθάρα κατα κύριο λόγο με συναισθηματικά κριτήρια. '

Υπάρχει και η λύση να βγάλεις φοτο και με τις δυο κιθάρες και να δεις ποια σου πάει καλύτερα!  ;D

Δν μπορώ να καταλάβω γιατί υπάρχει τέτοια άσχημη εντύπωση με τις les paul studio. Έχοντας παίξει και με μια studio αρκετές φορές μου φαίνεται πολύ καλή κιθάρα. Προσωπικά έχω παίξει με sg και δν μου άρεσε σαν κιθάρα και πολύ. Βέβαια αυτό δν σημαίνει και τπτ για σένα.

 
Vintager είπε:
Ακόμα και σε συνθήκες μαζικής παραγωγής η μια κιθάρα από την άλλη έχουν τεράστιες διαφορές.
Aν μιλαμε για ποιοτικες διακυμανσεις αναμεσα σε ιδια μοντελα, λυπαμαι αλλα αυτο δεν ισχυει. Ουτε η Cort, ουτε η Framus ουτε η Duesenberg ουτε μια απο τις πολλες αλλες που μου ερχονται στο μυαλο δεν εχουν τρομερες διακυμανσεις αναμεσα στα μοντελα τους. Η Gibson (στα "φτηνα" της μοντελα) ειναι ισως η πιο "λαχειο" εταιρεια, παιρνεις μια κιθαρα και κανεις το σταυρο σου να μην επεσες σε κουπι...

 
odis13 είπε:
Η Gibson (στα "φτηνα" της μοντελα) ειναι ισως η πιο "λαχειο" εταιρεια, παιρνεις μια κιθαρα και κανεις το σταυρο σου να μην επεσες σε κουπι...
Aκριβώς αυτό εννοώ κι εγώ.

Και δυστυχώς όχι μόνο στα φθηνά μοντέλα. Υπάρχουν και L.P Supreme που είναι μια χαρά κουπιά. (και υπάρχουν Studio που τις πατάνε).

Όποιως δεν έχει βγει στην αγορά για Gibson (το να παραγγείλεις χωρίς να ακούσεις στην συγκεκριμένη εταιρεία ισοδυναμεί με ηλιθιότητα), δεν ξέρει...

Βέβαια ίσως αυτό να έχει και την πλάκα του...(κι αν σου "κάτσει").

Πάντως για όσους ισχυρίζονται ότι μια Studio είναι οπωσδήποτε μάπα και μια SG κατπληκτική, κατά τη γνώμη μου δεν ισχύει. Οι πιθανότητες είναι ίδιες.

Έλεγχος ποιότητας (εκ του αποτελέσματος) φαίνεται να υπάρχει μόνο στις Custom Shop, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει οπωσδήποτε να πας να ξοδέψεις 3000. Μπορείς απλά να βγείς να ακούσεις όσες περισσότερες μπορείς από τα πιο φθηνα και να βρείς μια καλή.

 
Εξακολουθώ να το πιστεύω πως σε προιόντα μαζικής παραγωγής η ποιότητα έχει τρομερές διακυμάνσεις.Άρα αυτό θα ίσχύει και στις Gibson και στις άλλες μάρκες που ανέφερες. Δν έχει σχέση με την εταιρεία αλλά με το σύστημα μαζικής παραγωγής προιόντων. Παρολαυτά δν έχω παίξει με τις άλλες μάρκες που ανέφερες άρα δν τα ξέρω σαν όργανα. Χωρίς βέβαια να αρνούμαι πως είναι καλά όργανα.

Τι ενοούμε όταν λέμε κουπί;

Δν ξέρω αλλά θα μου φαινόταν περίεργο μια εταιρεία να υπονομεύει τα προιόντα της και να τα βγάζει κουπιά όταν στην συγκεκριμένη περίπτωση ο αγοραστής πληρώνει τόσα λεφτά για το όνομα μόνο. ΚΑι δν είναι πως πιστεύω πως όλα τα προιόντα της gibson είναι τέλεια, στην τελική μιλάμε για κιθάρες μαζικής παραγωγής, αλλά δν νομίζω πως υπάρχει τόσο μεγάλη διαφορά από άλλες εταιρείες.

Αν παρολαυτά αυτό που λες ισχύει ο φίλος είτε αγοράσει sg είτε αγοράσει les paul θα αντιμετωπίσει τα ίδια προβλήματα. Εκτός αν η χαμηλή ποιότητα κατασκευής είναι μόνο στις φθηνές gibson les paul. Αν και κάποιος ανέφερε πως αυτό ισχύει και στις standard που σίγουρα είναι πανάκριβες κιθάρες και δύσκολά θα συμβαίνει.

Ούτε καν έχω δει από κοντά standard άρα σίγουρα δν έχω προσωπική γνώμη για αυτέ τις κιθάρες. Αλλά όφείλω να ομολογήσω πως μου φαίνεται περίεργο να συμβαίνει. 

 
Επειδή ήμουν και εγώ κάτοχος μίας φθηνής έκδοσης της gibson και απο τότε που την είχα έχουν περάσει απο τα χέρια μου 6-7 κιθάρες διαφόρων εθνικοτήτων έχω να πώ το εξής.

Μακριά απο τα φθηνά μοντέλα...

γιατί έχουν μέτριους μαγνήτες

κακό φινίρισμα (πραγματικά κόλλαγε το χέρι στο μπράτσο..)

μέτρια ηχητικά

Βέβαια είχε και τα θετικά

ωραία κλειδιά

ωραία θήκη

bone nut

καλά ηλεκτρικά

και αξία μεταπώλησης (την οποία τώρα με τα web stores  μπορεί να χάσεις γιατί υπάρχουν απίστευτες προσφορές)

Αν θέλεις μια κιθάρα να παίζεις καλύτερα να μην ρισκάρεις με αυτά τα μοντέλλα

ή πηγαινε κ να  την ακουσεις ο ίδιος

 
Εξακολουθώ να το πιστεύω πως σε προιόντα μαζικής παραγωγής η ποιότητα έχει τρομερές διακυμάνσεις.Άρα αυτό θα ίσχύει και στις Gibson και στις άλλες μάρκες που ανέφερες. Δν έχει σχέση με την εταιρεία αλλά με το σύστημα μαζικής παραγωγής προιόντων.
Εξαρτάται από το quality control της εκάστοτε εταιρίας, όπως και από την δυσκολία εφαρμογής του (άλλο το quality control σε μια κιθάρα συναρμολογούμενη όπως μια στρατ και άλλο σε μια set neck). Υπάρχουν εταιρίες που παρουσιάζουν πολύ μεγαλύτερη ομοιομορφία στην ποιότητα των μαζικών τους οργάνων από ότι η Gibson.

Αν παρολαυτά αυτό που λες ισχύει ο φίλος είτε αγοράσει sg είτε αγοράσει les paul θα αντιμετωπίσει τα ίδια προβλήματα. Εκτός αν η χαμηλή ποιότητα κατασκευής είναι μόνο στις φθηνές gibson les paul. Αν και κάποιος ανέφερε πως αυτό ισχύει και στις standard που σίγουρα είναι πανάκριβες κιθάρες και δύσκολά θα συμβαίνει.
Ξαναλέω πως άλλη ιεράρχηση έχει ένα μοντέλο Studio και άλλη ένα Standard, χωρίς να σημαίνει αυτό πάντως ότι μια Standard δεν θα έχει κατασκευαστικά ελαττώματα. Απλά θα είναι λιγότερα ανά παρτίδα (τουλάχιστον αυτό πιστεύω εγώ, και αρκετοί άλλοι επίσης).

 
Δν ξέρω αλλά θα μου φαινόταν περίεργο μια εταιρεία να υπονομεύει τα προιόντα της και να τα βγάζει κουπιά όταν στην συγκεκριμένη περίπτωση ο αγοραστής πληρώνει τόσα λεφτά για το όνομα μόνο.
Δεν υπονομεύει τα προϊόντα της, απλά δεν την ενδιαφέρει οικονομικά να βελτιώσει το quality control της, ακριβώς λόγω του περίφημου ονόματος στο headstock. Γιατί να το κάνει αφού πουλάνε σαν ζεστά ψωμάκια, και μονάχα ένα μικρό ποσοστό του αγοραστικού κοινού έχει πρόβλημα με αυτό το QC?

Μην νομίζεις ότι όλοι είναι υποψιασμένοι πάνω σε τέτοια ζητήματα όπως geeks σαν κι εμάς που βρισκόμαστε σε φόρουμ και τα συζητάμε (ξανά και ξανά και ξανά, απ'ότι φαίνεται). Ούτε καν έχουν ιδέα ποια εμφανισιακά/κατασκευαστικά/ηχητικά ελαττώματα μπορεί να έχει μια Studio, ελαττώματα που λόγω του ονόματος και της τιμής της δεν θα έπρεπε να βρίσκονται καν εκεί (μην με ρωτήσεις ποια είναι αυτά, δόξα τω Θεώ υπάρχουν πολλά άλλα προηγούμενα θρεντς που τα εξηγούν). Εδώ έχει μαλλιάσει η γλώσσα μας να τα εξηγούμε, και ακόμη κι εδώ (και σε άλλα φόρουμ) υπάρχει πολύς κόσμος που εξακολουθεί να μην καταλαβαίνει καν για ποιο πράγμα μιλάμε.

Εξηγούμαι βέβαια ότι δεν είναι και ανάγκη να τα γνωρίζουν αυτά. Πολλές φορές, όπως λένε και οι Αμερικάνοι, ignorance is a bliss. Πχ. εγώ είμαι σχεδόν εντελώς άσχετος από φυσαρμόνικες. Αν αγόραζα εγώ μια που στο μάτι μου φαινόταν ωραία και που επίσης ακουγόταν ωραία, δεν θα είχα κανένα πρόβλημα, έτσι δεν είναι? Και όντως δεν θα υπήρχε κανένα πρόβλημα στο να παίξω μουσική και να την ευχαριστηθώ. Με τον ίδιο τρόπο μια Gibson LP Studio θα παίζει μια χαρά - τα αυτιά και οι απαιτήσεις όλων δεν είναι ίδια. Όμως δεν θα μπορούσα να πάω σε κάποιον έμπειρο από φυσαρμόνικες και να του παινευτώ ότι η δικιά μου σπέρνει... απλά δεν γίνεται, και αυτός θα είχε το αυτί και το μάτι για να δει ελαττώματα. Aυτό δεν είναι παράδειγμα που μιλάει βέβαια για τα ελαττώματα μιας Harley Benton, αλλά μιας Gibson made in USA. Από μια κατηγορία τιμής και πάνω, τα πιο χοντρά πρέπει να μην υφίστανται καν!

 
Επειδή ακριβώς δν είμαι ο πιο έμπεριος κιθαρίστας και σίγουρα δν ειμαι ειδικός στο να βλέπω με την μια τα κατασκευαστικά λάθη και αδυναμίες σε μια κιθάρα και δν είμαι καν κάτοχος μιας gibson, και ούτες προβλέπεται, (είναι πολλά τα λεφτά άρη!) δν μπορώ να το υποστηρίξω π0αρα πέρα. Παρολαυτά μακροπρόθεσμα και απότι φαίνεται η gibson κατασκευάζει μέτρια όργανα χρόνια τώρα, δν θα πρέπει να είχε επίπτωση στην αξία του headstock;

 
Vintager είπε:
Επειδή ακριβώς δν είμαι ο πιο έμπεριος κιθαρίστας και σίγουρα δν ειμαι ειδικός στο να βλέπω με την μια τα κατασκευαστικά λάθη και αδυναμίες σε μια κιθάρα και δν είμαι καν κάτοχος μιας gibson, και ούτες προβλέπεται, (είναι πολλά τα λεφτά άρη!) δν μπορώ να το υποστηρίξω π0αρα πέρα. Παρολαυτά μακροπρόθεσμα και απότι φαίνεται η gibson κατασκευάζει μέτρια όργανα χρόνια τώρα, δν θα πρέπει να είχε επίπτωση στην αξία του headstock;
To λουκουμι στο μαγκα. ;)
 
Vintager είπε:
Επειδή ακριβώς δν είμαι ο πιο έμπεριος κιθαρίστας και σίγουρα δν ειμαι ειδικός στο να βλέπω με την μια τα κατασκευαστικά λάθη και αδυναμίες σε μια κιθάρα και δν είμαι καν κάτοχος μιας gibson, και ούτες προβλέπεται, (είναι πολλά τα λεφτά άρη!) δν μπορώ να το υποστηρίξω π0αρα πέρα. Παρολαυτά μακροπρόθεσμα και απότι φαίνεται η gibson κατασκευάζει μέτρια όργανα χρόνια τώρα, δν θα πρέπει να είχε επίπτωση στην αξία του headstock;
Σίγουρα θα είχε, αν είχε καταφέρει κάποιος να βγάλει για παράδειγμα ένα όργανο ανώτερης ποιότητας του custom shop της Gibson, ή στη μισή τιμή. Κάπως έτσι έχουν αρχίσει για παράδειγμα να πηγαίνουν "άπατες" οι Fender (στο USA), γιατί εκεί υπάρχουν πεντ'έξι μάγκες (Don Grosh, Ron Kirn κλπ) που τα 'χουν καταφέρει.

Στις Gibson όμως για να πάς σε μια καλή Tokai ή μια καλή ESP Navigator θα δώσεις περίπου όσα και για την Gibson. Αν πάς να αγοράσεις μια Max (που θεωρείται η καλύτερη L.P αυτή την στιγμή θα πρέπει να πας σε αστρονομικά ποσά (20000 και βάλε)...

Μετά υπάρχουν και άλλες δέκα εταιρείες, με παραπλήσια όργανα, που όμως έχουν διαφορετικό χαρακτήρα (βλέπε PRS πχ), οπότε δεν ικανοποιούν το ίδιο κοινο.

Με λίγα λόγια η Gibson παίζει μόνη της.

 
Είμαστε οφτόπικ, αλλά ήθελα να σχολιάσω το εξής:

kpeyos είπε:
Μετά υπάρχουν και άλλες δέκα εταιρείες, με παραπλήσια όργανα, που όμως έχουν διαφορετικό χαρακτήρα (βλέπε PRS πχ), οπότε δεν ικανοποιούν το ίδιο κοινο.
Με λίγα λόγια η Gibson παίζει μόνη της.
Διαφωνώ κάθετα με αυτό... σε όλες τις κατηγορίες τιμής η Gibson έχει άφθονους αντιπάλους, όπως άλλωστε και η Fender. Στις χαμηλές (μέχρι 1200 ευρώ) έχει τα γνωστά ονόματα που συζητούμε συχνά, και στις μεσαίες και υψηλές έχει ακόμη περισσότερα, όπως Heritage, Huber, Framus, McInturff, Brian Moore, Collings, PRS, τις singlecuts solidbodies της Τaylor, της Maton, της Carvin - πιο φτηνή αυτή, τις διάφορες ακριβές (και παράνομες) ρέπλικες της Gibson που σκάνε μύτη δεξιά και αριστερά (τόσο καλές που έχουν κοινό που τις αγοράζει γνωρίζοντας ότι είναι ρέπλικες, σε τιμές από 5000 ευρώ και πάνω και με αναμονή τουλάχιστον 2-3 ετών)...

Δεν είναι και πυρηνική φυσική. Πάρε για παράδειγμα τον Slash που δεν έκανε βήμα χωρίς τις Gibson LP ρέπλικές του, φτιαγμένες από τους Kris Derrig και Max Baranet, οι οποίοι μετά έγιναν και διάσημοι σαν luthiers. Aυτό είναι το μόνο που χρειάζεται: ένας καλός luthier, όχι ένα logo που να γράφει Gibson. Ποτέ μου δεν πίστεψα το γνωστό χαζό σλόγκαν "οnly a Gibson is good enough". Υπενθυμίζω ότι μιλάω αποκλειστικά για singlecuts set neck solidbodies με humbuckers και απλό 3 way selector.

Και επίσης, οι PRS και άλλες που ανέφερα (ξαναλέω: singlecuts, set necks, με fixed bridge κλπ κλπ) δεν έχουν διαφορετικό χαρακτήρα όπως λες, ούτε απευθύνονται σε διαφορετικό κοινό. Kαι αυτό γιατί η ιδέα του ιδανικού ήχου των LP δεν είναι μια και μοναδική, αλλά διαφέρει πάρα πολύ από παίχτη σε παίχτη: άλλος την φαντάζεται ήπια και μπλουζιάρικη, άλλος πιο hot rodded, άλλος τη θέλει με πολλές συχνοτικές λεπτομέρειες και βάθος στον ήχο της για soft fusion στυλ, άλλος για άγρια ροκ χωσίματα, άλλος για ποπ, άλλος για μέταλ... για να μην συζητήσουμε καν και την τεράστια επίδραση που έχει μια απλή αλλαγή μαγνητών. ;)

 
bloody_sunday είπε:
Είμαστε οφτόπικ, αλλά ήθελα να σχολιάσω το εξής:

Διαφωνώ κάθετα με αυτό... σε όλες τις κατηγορίες τιμής η Gibson έχει άφθονους αντιπάλους, όπως άλλωστε και η Fender. Στις χαμηλές (μέχρι 1200 ευρώ) έχει τα γνωστά ονόματα που συζητούμε συχνά
Nομίζω ότι θα συμφωνήσεις ότι:

α) Μια Greco, Tokai, Edwards σε αυτή την κατηγορία χρημάτων δεν θεωρείται κατά κανόνα καλύτερη.

β) δεν μπορείς να τις ακούσεις στην Ελλάδα, άρα παίρνεις γουρούνι αμφιβόλου ποιότητας στο σακί

γ) δεν έχουν την μεταπωλητική αξία μιας Gibson, σε περίπτωση που δεν σου κάτσουν

και στις μεσαίες και υψηλές έχει ακόμη περισσότερα, όπως Heritage, Huber, Framus, McInturff, Brian Moore, Collings, PRS, τις singlecuts solidbodies της Τaylor, της Maton, της Carvin - πιο φτηνή αυτή, τις διάφορες ακριβές (και παράνομες) ρέπλικες της Gibson που σκάνε μύτη δεξιά και αριστερά (τόσο καλές που έχουν κοινό που τις αγοράζει γνωρίζοντας ότι είναι ρέπλικες, σε τιμές από 5000 ευρώ και πάνω και με αναμονή τουλάχιστον 2-3 ετών)...
Αναφερόμουν κυρίως στον ανταγωνισμό μιας LP Standard μιας και αν σου βρίσκονται 4000-5000 ευρώ μάλλον το μόνο σου πρόβλημα είναι ποιο headstock σ' αρέσει περισσότερο . Aν είχες διαβάσει πιο προσεκτικά το post...

Για να καταλάβεις τον παραλληλισμό, πέρυσι διάλεξα μια Don Grosh Tele για έναν φίλο. Πλήρωσε 1400 ευρώ, όταν ο thomann είχε την '52 reissue 1600-1700 αν θυμάμαι καλά και πήρε ένα όργανο αξίας και specs Fender Custom Shop Masterbuilt αξίας 5000 ευρώ. Αν υπάρχει κάτι αντίστοιχο σε Gibson, δέχομαι μετά χαράς υποδείξεις. Καμία αντίρρηση ότι κάποια από τα όργανα που αναφέρεις εδώ πρέπει να είναι καταπληκτικά.

Δεν είναι και πυρηνική φυσική. Πάρε για παράδειγμα τον Slash που δεν έκανε βήμα χωρίς τις Gibson LP ρέπλικές του, φτιαγμένες από τους Kris Derrig και Max Baranet, οι οποίοι μετά έγιναν και διάσημοι σαν luthiers. Aυτό είναι το μόνο που χρειάζεται: ένας καλός luthier, όχι ένα logo που να γράφει Gibson. Ποτέ μου δεν πίστεψα το γνωστό χαζό σλόγκαν "οnly a Gibson is good enough". Υπενθυμίζω ότι μιλάω αποκλειστικά για singlecuts set neck solidbodies με humbuckers και απλό 3 way selector.
Δεν έκανε βήμα χώρις μια replica των 20000 ευρώ...βρε τι μαθαίνει ο άνθρωπος ;D

Και επίσης, οι PRS και άλλες που ανέφερα (ξαναλέω: singlecuts, set necks, με fixed bridge κλπ κλπ) δεν έχουν διαφορετικό χαρακτήρα όπως λες, ούτε απευθύνονται σε διαφορετικό κοινό. Kαι αυτό γιατί η ιδέα του ιδανικού ήχου των LP δεν είναι μια και μοναδική, αλλά διαφέρει πάρα πολύ από παίχτη σε παίχτη: άλλος την φαντάζεται ήπια και μπλουζιάρικη, άλλος πιο hot rodded, άλλος τη θέλει με πολλές συχνοτικές λεπτομέρειες και βάθος στον ήχο της για soft fusion στυλ, άλλος για άγρια ροκ χωσίματα, άλλος για ποπ, άλλος για μέταλ... για να μην συζητήσουμε καν και την τεράστια επίδραση που έχει μια απλή αλλαγή μαγνητών. ;)
Για να ξεκινήσω από το τέλος, δυστυχώς δεν ακούγονται όλες οι κιθάρες ίδιες με ένα σετ μαγνήτες. Και λέω δυστυχώς γιατί κι εγώ θα ήθελα να λύσω το πρόβλημα μου με πέντε Epi και πέντε σετ μαγνήτες ή ακόμα καλύτερα με πέντε Squier. Το μεγαλύτερο δε πρόβλημα το αντιμετωπίζουν οι "vintage" κατεύθυνσης μαγνήτες που αποκαλύπτουν περισσότερο τον πραγματικό χαρακτήρα ενός οργάνου.

Είναι δικαίωμα φυσικά του καθενός να θέλει μια Hot Rodded, Heavy Metal, Disco Duck κιθάρα, και φυσικά εκεί δεν περιορίζεται στις επιλογές του και συμφωνώ.Και μάλιστα αν θέλεις κάτι άλλο πιο πολυδιάστατο, πιο γκαζάτο κλπ δεν αξίζει με τίποτα να πας να πάρεις Gibson.

Eγώ αναφερόμουν σε κάποιον που θέλει να βάλει ένα vintage set μαγνήτες και να βγάλει τον ήχο των Kossof, Clapton, Taylor,Rohnson, Allman, Betts, Green, Page κλπ, ή απλά με ένα σετάκι JB μαγνήτες να πετύχει το Growl του ήχου του Jeff Beck της εποχής LP...Εκεί o μόνος ανταγωνισμός είναι οι ρέπλικες, οι οποίες έχουν τα μειονεκτήματα που ανέφερα παραπάνω.

 
Nα σου απαντήσω σε μερικά που γράφεις:

Nομίζω ότι θα συμφωνήσεις ότι:

α) Μια Greco, Tokai, Edwards σε αυτή την κατηγορία χρημάτων δεν θεωρείται κατά κανόνα καλύτερη.

β) δεν μπορείς να τις ακούσεις στην Ελλάδα, άρα παίρνεις γουρούνι αμφιβόλου ποιότητας στο σακί

γ) δεν έχουν την μεταπωλητική αξία μιας Gibson, σε περίπτωση που δεν σου κάτσουν
(α) Τι πάει να πει "κατά κανόνα"? Όπως έχουμε πει και παραδεχθεί τόσες φορές, οι προτιμήσεις/απαιτήσεις και τα γούστα είναι τόσο υποκειμενικά και αστάθμητα που δεν υπάρχουν κανόνες. Αν εννοείς κάποια κοινή συνισταμένη απόψεων, και πάλι δεν βγαίνει ασφαλές συμπέρασμα διότι οι πιο πολλοί δεν γνωρίζουν καν τι εστί Greco κλπ. και πηγαίνουν κατευθείαν στις Gibson, κατά τη γνώμη μου σφάλλοντας. Ευτυχώς όμως, υπάρχει μια σοβαρή τάση εξερεύνησης αυτών των κιθαρών, και οι απόψεις είναι πολύ θετικές σε σύγκριση με τις Gibson της ίδιας τιμής.

(β) Μπορείς να τις ακούσεις στην Ελλάδα αν δοκιμάσεις την μεταχειρισμένη που κάποιος πουλάει ή αν πας στο ανάλογο κατάστημα (Μεταλλίδης? δεν θυμάμαι) που φέρνει Τοkai. O Nτούκας επίσης φέρνει Duesenberg, ο Κουρμπής Heritage, PRS κάποιος που δεν θυμάμαι κοκ.

(γ) Βεβαίως έχεις δίκιο.

Αναφερόμουν κυρίως στον ανταγωνισμό μιας LP Standard μιας και αν σου βρίσκονται 4000-5000 ευρώ μάλλον το μόνο σου πρόβλημα είναι ποιο headstock σ' αρέσει περισσότερο . Aν είχες διαβάσει πιο προσεκτικά το post...
Το ποστ το διάβασα εξαιρετικά προσεκτικά. Δεν μου βρίσκονται 5000 ευρώ. Αυτό το ανέφερα σαν παράδειγμα για την υψηλή κατηγορία τιμής, και (εννοείται) όχι για την μεσαία στην οποία ανήκει η Standard. Eπίσης, το ανέφερα σαν παράδειγμα αυθυποβολής σχετικά με το impact που έχει το όνομα στο headstock.

Δεν έκανε βήμα χώρις μια replica των 20000 ευρώ...βρε τι μαθαίνει ο άνθρωπος ;D
Eίναι προφανές (και περιττό να το τονίσω) πως δεν είπα αυτό. Βεβαίως και λατρεύει άπειρες αυθεντικές Gibson. Όταν αγόρασε αυτές που είπα, δεν είχε στον ήλιο μοίρα, και πολύ περισσότερο το ποσό που αναφέρεις. Αν αμφιβάλλεις για αυτά που γράφω, το Google είναι φίλος σου.

Για να ξεκινήσω από το τέλος, δυστυχώς δεν ακούγονται όλες οι κιθάρες ίδιες με ένα σετ μαγνήτες. Και λέω δυστυχώς γιατί κι εγώ θα ήθελα να λύσω το πρόβλημα μου με πέντε Epi και πέντε σετ μαγνήτες ή ακόμα καλύτερα με πέντε Squier.
Και βέβαια δεν ακούγονται ίδιες. Ξαναείναι προφανές πως δεν είπα κάτι τόσο αφελές.

 
kpeyos είπε:
Nομίζω ότι θα συμφωνήσεις ότι:

Αναφερόμουν κυρίως στον ανταγωνισμό μιας LP Standard μιας και αν σου βρίσκονται 4000-5000 ευρώ μάλλον το μόνο σου πρόβλημα είναι ποιο headstock σ' αρέσει περισσότερο . Aν είχες διαβάσει πιο προσεκτικά το post...

Για να καταλάβεις τον παραλληλισμό, πέρυσι διάλεξα μια Don Grosh Tele για έναν φίλο. Πλήρωσε 1400 ευρώ, όταν ο thomann είχε την '52 reissue 1600-1700 αν θυμάμαι καλά και πήρε ένα όργανο αξίας και specs Fender Custom Shop Masterbuilt αξίας 5000 ευρώ. Αν υπάρχει κάτι αντίστοιχο σε Gibson, δέχομαι μετά χαράς υποδείξεις. Καμία αντίρρηση ότι κάποια από τα όργανα που αναφέρεις εδώ πρέπει να είναι καταπληκτικά.

Είναι δικαίωμα φυσικά του καθενός να θέλει μια Hot Rodded, Heavy Metal, Disco Duck κιθάρα, και φυσικά εκεί δεν περιορίζεται στις επιλογές του και συμφωνώ.Και μάλιστα αν θέλεις κάτι άλλο πιο πολυδιάστατο, πιο γκαζάτο κλπ δεν αξίζει με τίποτα να πας να πάρεις Gibson.

Eγώ αναφερόμουν σε κάποιον που θέλει να βάλει ένα vintage set μαγνήτες και να βγάλει τον ήχο των Kossof, Clapton, Taylor,Rohnson, Allman, Betts, Green, Page κλπ, ή απλά με ένα σετάκι JB μαγνήτες να πετύχει το Growl του ήχου του Jeff Beck της εποχής LP...Εκεί o μόνος ανταγωνισμός είναι οι ρέπλικες, οι οποίες έχουν τα μειονεκτήματα που ανέφερα παραπάνω.
@bloody sunday.

Aν υπάρχει κάποια απάντηση εδώ, στο νόημα δηλαδή τόσο αυτού όσο και του προηγούμενου post, θα με ενδιέφερε πολύ.

 
Δεν σε καταλαβαίνω... να απαντήσω επάνω σε ποιο ακριβώς από όλα αυτά? Έθιξα ήδη αυτά που ήθελα. Αν ψάχνεις τέτοιους ήχους, από ότι θυμάμαι κινείσαι ήδη προς τη σωστότερη κατεύθυνση, που είναι κατ'αρχήν οι κατάλληλοι μαγνήτες όπως πχ. οι Βare Knuckle τύπου PAF που δοκιμάζεις, και μετά μια αξιοπρεπής (αλλά όχι αναγκαστικά Gibson, κατ'εμέ) LP. Πολύ μεγαλύτερη σημασία πιστεύω ακράδαντα ότι έχει το κυνήγι του σωστού ενισχυτή παρά της one-in-a-million κιθάρας.

 
εννοώ ότι αν δεν ύπάρξει μια κιθάρα που θα κοστίζει το 1/3 από μια καλή gibson vos LP, έστω και ως mint μεταχειρισμένη, αλλά και θα έχει ΑΚΡΙΒΩΣ τον ήχο μιας vos LP, όπως συμβαίνει σήμερα ανάλογα με τις fender (το παράδειγμα στο προηγούμενο post), δεν πρόκειται να υπάρξει ουσιαστικός ανταγωνισμός για την εταιρεία, ούτε και δικαιώνονται αυτοί που μιλάν για headstock.

Γιατί αν είναι να πάρεις μια κιθάρα με λίγα ευρώ λιγότερα που θα πάιζει έστω το ίδιο με μια Gibson, άλλα σε περίπτωση που θα χρειαστεί να την πουλήσεις θα πάρεις τα.....(ΜΠΙΠ)..... απλά δεν το κάνεις, δεν είναι κι έξυπνο δηλαδή.

 
kpeyos είπε:
Γιατί αν είναι να πάρεις μια κιθάρα με λίγα ευρώ λιγότερα που θα πάιζει έστω το ίδιο με μια Gibson, άλλα σε περίπτωση που θα χρειαστεί να την πουλήσεις θα πάρεις τα.....(ΜΠΙΠ)..... απλά δεν το κάνεις, δεν είναι κι έξυπνο δηλαδή.

Για να καταλαβω, οι Don Grosh, Suhr κλπ δηλαδη εχουν καλυτερη μεταπωλητικη αξια απο τις Tokai κλπ? Εμενα μια βολτα στο ebay aλλα μου εδειξε...

 
Status
Not open for further replies.

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top