φοιτητικη ζωη

Jim04

Νέο μέλος
Μηνύματα
72
Πόντοι
8
γεια δας και παλι! ειμαι 18 χρονων και ξεκιναω σχολη σε λιγες, περασα Τριπολη οποτε εκανα δηλωση μεταγραφης για να ερθω Αθηνα και θα παρακολουθω κανονικα τα μαθηματα στο Χαροκοπειο (πληροφορικη) μεχρι να παρω και επισημα τη μεταγραφη (τι μπορει να παει στραβα? πιστευω θα τη παρω), πως περασατε εσεις σαν φοιτητες? τι θα συμβουλευατε να κανω η να μην κανω? θα ηθελα γνωμες μιας και ειναι μια νεα φαση στη ζωη μου και ειμαι πολυ ενθουσιασμενος  μπορω να πω

 
Πρόκειται για τα πιο ανέμελα χρόνια που θα έχεις. Εκει και στον στρατο. Νέες παρέες, νέες (λιγες) ευθύνες, νέα ζωή. Προσπάθησε να περάσεις όσο καλύτερα μπορείς.

Καλή σταδιοδρομία

 
Δεκαοχτώ χρονών....στην αρχή της φοιτητικής ζωής!!Κάπου εδώ αρχίζω και σκέφτομαι τον Δρ.Φάουστ και ένα παλιοσυμβόλαιο  που υπέγραψε. Ζηλεύω αγόρι μου ,να περάσεις ωραία και εποικοδομητικά για το μέλλον σου και την προσωπικότητα σου αυτά τα χρόνια .

 
Πρόκειται για τα πιο ανέμελα χρόνια που θα έχεις. Εκει και στον στρατο.
Ανέμελη ζωή σαν φοιτητής και στον στρατό;

Διάβασμα στο ένα, σκοπιά αγγαρεία -ξύπνημα στο άλλο.....

Η ανέμελη ζωή ξεκινάει μετά από αυτά......εκτός αν κάνεις το λάθος και παντρευτείς και κάνεις και παιδιά......αλλά σε αυτή την περίπτωση τα θέλει ο κώλος σου......?

 
Ανέμελη ζωή σαν φοιτητής και στον στρατό;


Ο στρατός ήταν μακράν η χειρότερη περίοδος της ζωής μου.

Μου έχει αφήσει τεράστιες πληγές.

 
Ο στρατός ήταν μακράν η χειρότερη περίοδος της ζωής μου.

Μου έχει αφήσει τεράστιες πληγές.


Για πολλούς είναι. Όντως.

Σε γενικές γραμμές, σήμερα, είναι εύκολα τα πράγματα. 2-3 πράγματα σου ζητάνε να κάνεις για κάποιους μηνες, και δεν σε νοιάζει τίποτα άλλο. Να ξυπνάς νωρίς, να κάνεις λίγη εκπαίδευση, να ρίχνεις τις σκοπιές σου, και να ξυριζεσαι. Δεν υπάρχουν άλλα προβλήματα στην καθημερινότητά σου. Είναι, σχετικα, απλά τα πράγματα, όπως το βλέπω.

Φοιτητής ακόμα καλύτερα, εφόσον υπάρχει η οικονομική άνεση να πηγαίνει κάποιος σε μια ξένη πόλη και να ζει μόνος του.

 
Στα ακαδημαϊκά σου: να μην αφήνεις μαθήματα στην αρχή, καθώς θα συσσωρεύονται μετά, και στο τέλος θα καταλήξεις να τρέχεις και να μην προλαβαίνεις - την έχει πατήσει κόσμος έτσι...

Στα γκομενικά σου: καλό βόλι...

 
Μέχρι τα 27 μου πέρασα πολύ ωραία στην φοιτητική εστία στην πανεπιστημιούπολη.Οχι σαν φοιτητής απλά είχα κάνει πολλά κονέ με φοιτήτριες.Μετα έμπλεξα με  μόνιμη σχέση.Καλο βόλι.

 
Για πολλούς είναι. Όντως.

Σε γενικές γραμμές, σήμερα, είναι εύκολα τα πράγματα. 2-3 πράγματα σου ζητάνε να κάνεις για κάποιους μηνες, και δεν σε νοιάζει τίποτα άλλο. Να ξυπνάς νωρίς, να κάνεις λίγη εκπαίδευση, να ρίχνεις τις σκοπιές σου, και να ξυριζεσαι. Δεν υπάρχουν άλλα προβλήματα στην καθημερινότητά σου. Είναι, σχετικα, απλά τα πράγματα, όπως το βλέπω.

Φοιτητής ακόμα καλύτερα, εφόσον υπάρχει η οικονομική άνεση να πηγαίνει κάποιος σε μια ξένη πόλη και να ζει μόνος του.
Εγώ λογικά με συγγενείς θα μένω αλλά και πάλι νομίζω μια χαρά θα περάσω 

 
Εγώ λογικά με συγγενείς θα μένω αλλά και πάλι νομίζω μια χαρά θα περάσω 
Αν έχεις οικονομική άνεση, ψιλο-βλέπεσαι, περνάς από κανά γυμναστήριο και δεν αποβλακωθείς από τα ναρκωτικά, όλα θα πάνε καλά. Να θυμάσαι ότι σε μία χώρα με προσδόκιμο ζωής τα 72, είσαι μεσήλικας στα 36, οπότε ρύθμισε τα πράγματα ώστε στα 32 να έχεις λύσει βασικά οικονομικά, κοινωνικά, συντροφικά ζητήματα.
 

 
Αν έχεις οικονομική άνεση, ψιλο-βλέπεσαι, περνάς από κανά γυμναστήριο και δεν αποβλακωθείς από τα ναρκωτικά, όλα θα πάνε καλά. Να θυμάσαι ότι σε μία χώρα με προσδόκιμο ζωής τα 72, είσαι μεσήλικας στα 36, οπότε ρύθμισε τα πράγματα ώστε στα 32 να έχεις λύσει βασικά οικονομικά, κοινωνικά, συντροφικά ζητήματα.
 


 Γύρω στα 82 είναι ο μ.ο. προσδόκιμου ζωης στην Ελλάδα. 80 για τους άντρες.

Για το 32 συμφωνώ, αν και πολύ δύσκολο στις εποχές που ζούμε. Προς το 40, πλέον, ρυθμίζεται αυτό.

 
ρύθμισε τα πράγματα ώστε στα 32 να έχεις λύσει βασικά οικονομικά, συντροφικά ζητήματα...
 


... για μερικά χρόνια, γιατί μετά τα 40-45 θα τα ξαναβρείς μπροστά σου ακόμα πιο έντονα.

 
Γύρω στα 82 είναι ο μ.ο. προσδόκιμου ζωης στην Ελλάδα. 80 για τους άντρες.
Δεν ξέρω κανέναν που να φτάνει αυτή την ηλικία. Έστω, όμως, μεσήλικας στα 40.

:)

 
Δεν ξέρω κανέναν που να φτάνει αυτή την ηλικία.


Θα έχει να κάνει, μάλλον, με την περιοχή που μένεις.

Στην επαρχία, όπου διαμένω, δεν γνωρίζω πολλούς που να πεθαίνουν από γηρατειά (φυσικά αίτια) πριν τα 80-85.  Ο καθαρός αέρας, η καλή διατροφή και η κινητικότητα παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο. Σε μεγάλα αστικά κέντρα, τα πράγματα είναι δυσκολότερα.

 
Καλή αρχή φίλε Jim, κοίτα να το χαρείς κι ας ζούμε δύσκολες εποχές.

Δε θα σου δώσω και καμία τρομερή ή πολύ συγκεκριμένη συμβουλή, το μόνο που θα πω είναι να λες "ναι" σε πράγματα που έρχονται στο δρόμο σου. Πήγαινε κάνε κάτι που δεν έχεις ξανακάνει, δες κάτι που δεν έχεις ξαναδεί, κλπ. Αυτό μπορεί να είναι από χόμπι, μέχρι φαγητά, συναυλίες, γυναίκες.

Κάνε συνειδητή προσπάθεια να διευρύνεις τους ορίζοντές σου, νομίζω είναι η καταλληλότερη ηλικία. Λεφτά μπορεί να μην έχεις, αλλά έχεις άπλετο χρόνο, υπομονή και ανοχή στην "κακουχία". Πριν 10 χρόνια έκανα και κάμπινγκ, κοιμόμουν και σε ράντζα, στριμωχνόμουν σε κλαμπ, έτρωγα σαβούρες, ό,τι χαζομάρα μπορείς να φανταστείς την έκανα. Τώρα αν κοιμηθώ σε καναπέ βρίζω 2 μέρες και δεν είμαι και τραγικά μεγαλύτερός σου. ?

 
Θα χρειαστώ κι εγώ όλες τις χρήσιμες συμβουλές που γράφετε, σε δύο χρόνια που θα δώσω πανελλαδικές και ελπίζω να περάσω κι εγώ σε κάποια σχολή.

 
 Γύρω στα 82 είναι ο μ.ο. προσδόκιμου ζωης στην Ελλάδα. 80 για τους άντρες.

Για το 32 συμφωνώ, αν και πολύ δύσκολο στις εποχές που ζούμε. Προς το 40, πλέον, ρυθμίζεται αυτό.
Κοίτα εγώ θέλω να ασχοληθώ με τον προγραμματισμό και να δουλέψω remote για κάποια ξένη εταιρεία. Θεωρώ πως αν είμαι καλός θα μπορέσω να ζήσω μια ποιοτική για τα δεδομένα της Ελλάδας ζωή. Πολλοί προγραμματιστές παίρνουν καλούς μισθούς στην Ελλάδα και έχουν work life balance, αυτός είναι κι εμένα ο στόχος μου

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Δώσε τα όλα για τον στόχο σου, και θα είσαι από αυτούς που θα τον επιτύχουν.

 

Παρόμοια θέματα

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top