Τα βασικά είδη μαγνητών, είναι 2: οι μονοπήνιοι (single coil) και οι διπλοπήνιοι (humbuckers).
Από εκεί και πέρα, υπάρχουν πολλών ειδών υλοποιήσεις του βασικού concept. Υπάρχουν κατ΄αρχάς οι passive, δηλαδή παθητικοι (οι πιο συχνά απαντώμενοι), οι οποίοι έχοντας πολλές σπείρες περιέλιξης παράγουν ηλεκτρικό ρεύμα και "οδηγούν" τον ενισχυτή. Έπειτα υπάρχουν οι active μαγνήτες, οι οποίοι έχουν μικρότερη περιέλιξη, αλλα ενσωματώνουν ένα κύκλωμα προενισχυτή, το οποίο ενισχύει το μικρό σημα που παράγεται από το μαγνήτη και το στέλνει στον ενισχυτή. Η passive και active τεχνολογία εφαρμόζεται σε αμφότερα τα είδη μαγνητών, και single coil και humbucker. Οι active μαγνήτες, συνήθως έχουν μεγαλύτερη έξοδο από τους passive. Επίσης έχουν πολύ χαμηλά επίπεδα θορύβου και, τέλος χρειάζονται ρεύμα για να λειτουργήσουν (μπαταρία). Οι passive μαγνήτες είναι ηπιότεροι, και κατα πολλούς, ακούγονται πιο φυσικοί.
Οι μονοπηνιοι τώρα, διαφοροποιούνται σε καμποσες κατηγορίες με διαφορετικά ηχοχρώματα, όπως τους κλασσικούς μονούς μαγνήτες μιας strat, τους P90, τους lipstick κ.λ.π.
Οι humbuckers διακρινονται κατασκευαστικά στους full sized και στους single coil sized με τους δεύτερους, να ειναι στενότεροι, ώστε να χωρέσουν σε κιθάρες που είναι σκαμμένες για μονούς.
Ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά που καθορίζει το ύφος ενός μαγνήτη, είναι η έξοδός του, η οποία εξαρτάται από την αντίσταση του πηνίου, τον αριθμό των σπειρών και το μαγνητικό υλικο.
Τέλος υπάρχουν και οι πιεζοηλεκτρικοί, οι οποίοι δεν είναι μαγνήτες, αλλά ένα είδος κρυστάλλου που μεταφράζει τη δόνηση σε ηλεκτρισμό και οδηγεί τον ενισχυτή. Οι πιεζοηλεκτρικοί χρησιμοποιούναι κυρίως στα ακουστικά όργανα, αλλα και σε ηλεκτρικες κιθάρες.
