Έλληνας Rock Κιθαρίστας ή Ελβετός Μπουζουξής?

P.P. King

Νέο μέλος
Μηνύματα
63
Πόντοι
6
Αποφάσισα να ανοίξω αυτό το θέμα έτσι για να μιλάμε περί ανέμων και υδάτων.

Μπορεί να αποδειχτεί ενδιαφέρον. Ποιος ξέρει?

Δεν έχετε σκεφτεί ποτέ οτι δεν το'χουμε βρε αδερφέ (βγάζω τον εαυτό μου απ' έξω ως κλασσικός Έλληνας), ή οτι δεν είναι δικιά μας αυτή η μουσική στο βάθος κ.τ.λ.

Πόσοι Έλληνες κιθαρίστες είναι αναγνωρίσιμοι από το ύφος και τον ήχο τους?

Ποιοι είμαστε τελικά?

Χρειάζεσαι PRS και Mesa Boogie για να παίξεις σε σκυλάδικο?

Χρειάζεσαι Les Paul για να παίξεις το "να μ'αγαπάς"?

Ποιοι είμαστε?

Μήπως είμαστε λαμόγια όπως όλοι οι υπόλοιποι Έλληνες και θέλουμε να μπούμε στο δημόσιο ως κιθαρίστες?

Μήπως το "Έλληνας κιθαρίστας" ακούγεται σαν το "Ελβετός μπουζουξής" τελικά?

 
μαλλον πρεπει να ψαξεις λιγο παραπανω για τους Ελληνες κιθαριστες! ;)

 
Γιατί μου την λες ρε με τη μία?

Δεν λέω οτι δεν υπάρχουν κιθαρίστες.

Συζήτηση κάνουμε.

Πες ονόματα... πες την άποψή σου... πες ότι θέλεις...

 
Μόνο το γεγονός ότι σ'ένα site/forum σαν το Noiz (όπως και διάφορα άλλα) έχουν να δείξουν ένα σωρό ταλαντούχους κιθαρίστες (και όχι μόνο) πρέπει να λέει αρκετά. Το ότι πολλοί δεν φαίνονται έχει να κάνει και με την ελλαδάρα, προφανώς. Αν ο malmsteen ήταν έλληνας νομίζεις θα τον ήξερε κανείς τώρα? Το πιθανότερο να'παιζε σε μπουζουξίδικο και να'χε καμια cover μπάντα στην άκρη να βγάζει τα σπασμένα! Τώρα περί PRS σε σκυλάδικα και καταγώγια δεν θα σχολιάσω, μια και δεν πιστεύω πως έχει κάποιο νόημα. Και στο δωμάτιό σου να παίζεις μόνο, άμα γουστάρεις θα παίξεις με PRS και με custom του δεκαχίλλιαρου, δικαίωμα του καθενός είναι.

Πέραν όλων αυτών όμως, το ερώτημα είναι τι θεωρείς εσύ ως καλό και "μεγάλο" κιθαρίστα που "το έχει". Γιατί υπάρχουν οι μεγάλοι κιθαρίστες που τους ξέρει κι η κουτσή Μαρία, κι υπάρχουν κι οι άλλοι μεγάλοι κιθαρίστες που δυστυχώς θάβονται κάτω από συνθήκες παρόμοιες με της ελλάδας (και της κάθε ελλάδας), και φαίνονται μόνο από τα videos τους στο youtube.

 
P.P. King είπε:
Αποφάσισα να ανοίξω αυτό το θέμα έτσι για να μιλάμε περί ανέμων και υδάτων.

Μπορεί να αποδειχτεί ενδιαφέρον. Ποιος ξέρει?

Δεν έχετε σκεφτεί ποτέ οτι δεν το'χουμε βρε αδερφέ (βγάζω τον εαυτό μου απ' έξω ως κλασσικός Έλληνας), ή οτι δεν είναι δικιά μας αυτή η μουσική στο βάθος κ.τ.λ.

Πόσοι Έλληνες κιθαρίστες είναι αναγνωρίσιμοι από το ύφος και τον ήχο τους?

Ποιοι είμαστε τελικά?

Χρειάζεσαι PRS και Mesa Boogie για να παίξεις σε σκυλάδικο?

Χρειάζεσαι Les Paul για να παίξεις το "να μ'αγαπάς"?

Ποιοι είμαστε?

Μήπως είμαστε λαμόγια όπως όλοι οι υπόλοιποι Έλληνες και θέλουμε να μπούμε στο δημόσιο ως κιθαρίστες?

Μήπως το "Έλληνας κιθαρίστας" ακούγεται σαν το "Ελβετός μπουζουξής" τελικά?
Ένας Έλληνας κιθαρίστας με χαρακτηριστικότατο ύφος/ήχο, που θα μπορούσε άνετα να συγκριθεί με μεγάλα ονόματα του παγκόσμιου μουσικού χάρτη, είναι ο Γιάννης Σπάθας, κιθαρίστας των Socrates. Πρωτοποριακό παίξιμο, άμεσα αναγνωρίσιμο, ο τύπος είναι μπροστά!!

Βέβαια, θα μπορούσα να εκφράσω την γνώμη μου επί του θέματος, αλλά δεν έχω καταλάβει τι ακριβώς θέλεις να συζητήσουμε..!;

Για το αν το <<έχουμε>> σαν έθνος...; Για το αν χρειάζεται καλός εξοπλισμός στα μπουζούκια...; Τι...;;!!

 
Γνώμη μου είναι πως δεν γεννιέσαι και το έχεις (εκτός από κάποιες εξαιρέσεις βέβαια) αλλά το δουλεύεις και σιγά σιγά αν έχεις το μεράκι να συνεχίζεις να μελετάς θα το αποκτήσεις. Επίσης ο Ελβετός και κάθε ξένος δεν μεγαλώνει ακούγοντας Ζαμπέτα και Χιώτη, αν το έκανε πιστεύω πως μια χαρά θα το μάθαινε το μπουζουκάκι. Από την άλλη μεριά όμως πολλοί Έλληνες μεγάλωσαν και μεγαλώνουν ακούγοντας πχ hendrix, pink floyd κτλ. και έτσι παίρνουν το άκουσμα.

 
from the top of my head... ;D

http://www.myspace.com/bandoekmusic

http://www.myspace.com/babispapadopoulos

http://www.myspace.com/diafanakrinaun

  http://www.myspace.com/modeplagal 

http://www.myspace.com/nportokaloglou

http://www.myspace.com/kostasmihalos

http://www.myspace.com/myronstratis 

ολοι οι παραπανω (και υπαρχουν και δεκαδες αλλοι) ειναι απιστευτα καλοι "ροκ" (με την πλατυτερη εννοια) κιθαριστες

εχουμε μπολικο πραμα στην Ελλαδα και με ιδεες και με ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ (το σημαντικοτερο) και με ορεξη και με φαντασια και με ,και με...

απλα τα μπουζουκια ειναι πως να το κανουμε ΠΟΛΥ περισσοτερα (ειναι το εθνικο μας οργανο & ειμαστε οι μοναδικοι στον πλανητη που το χρησιμοποιουμε στη μουσικη μας και μη μου αρχισετε τωρα για ιρλανδικα και ..βελγικα μπουζουκια ;D ;D ) :)

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
θυμαται κανεις την πρωτη μπαντα του bandoek  λεγοταν noise promotion

company και παιζανε παπαδες και απιστευτα live ,θυμαμαι ενα στην αποθηκη

στο λιμανι που τα σπαγανε , με το μπαμπη ειχα την τυχη να κανουμε ενα

τζαμαρισμα μαζι μας ηταν και ο πρωτος ντραμερ απο της τρυπες κωστας

φλωροσκουφης με το οποιο παιζουμε μεχρι και σημερα ,ωραιες εποχες ,με

απιστευτους κιθαριστες

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
...δε νομίζω πως το θέμα που έθεσε ο Πί.πης είναι το αν υπάρχουν ταλαντούχοι,εμπνευσμένοι και καταρτισμένοι "ηλεκτρικοί" κιθαρίστες στην χώρα μας....αυτό το διαπιστώνει έυκολα ο καθένας ;)

Νομίζω πως το θέμα είναι πιο πολύ κατά πόσο αυτή η γνώση και ταλέντο (και γιατί όχι και ο εξοπλισμός) έχουν σχέση με το τελικό αποτέλεσμα, την κατάληξη της πορείας ενός μουσικού........μήπως τις περισσότερες φορές είναι αντιστρόφως ανάλογα?

Μήπως αυτή η "πορεία" είναι τις περισσότερες φορές προδιαγεγραμμένη?

Φυσικά και υπάρχουν τρομερά ταλαντούχοι , εμπνευσμένοι και αξιολογότατοι "ηλεκτρικοί" μουσικοί (και όχι μόνο κιθαρίστες).......υπάρχει όμως η αντίστοιχη κουλτούρα? και αν δεν υπάρχει μήπως είναι και ευθύνη των ίδιων αυτών μουσικών?

Κρίνουμε τον μουσικό από αυτό που γνωρίζει (και θα μπορούσε να παράγει) ή από αυτό που τελικά παράγει? (ακόμη και όταν δεν είναι ακριβώς επιλογή του)

Μήπως τελικά θα έπρεπε να κρίνεται ο μουσικός και για αυτές ακριβώς τις επιλογές ή μη επιλογές του? Το ότι κάποιοι δηλαδή επιλέγουν τον προσωπικό τους δρόμο, το προσωπικό τους δημιουργικό όραμα, μακριά από την πεπατημένη και "σιγουριά"( ??? ::)) του δίπτυχου "μαθήματα - σκυλάδικα" (δεν είναι ανάγκη να μιλλάμε για μπουζούκια...υπάρχουν άπειρα ροκ σκυλάδικα)

Αρκεί το ταλέντο και η έμπνευση με την μορφή της "μονάδας" (μουσικός) για να επηρεάσει το σύνολο (τρόποι παρουσίασης-μαγαζιά, "επαγγελματισμός", δισκογραφία, κοινό, μουσική εκπαίδευση) ή τελικά το σύνολο "καταπίνει" και αφομειώνει την μονάδα?

Φυσικά και υπάρχουν εξαιρέσεις αλλά έχω την εντύπωση πως στην πλειονότητα των περιπτώσεων κάτι τέτοιο συμβαίνει.......και αν για το σύνολο της Ελληνικής κοινωνίας το "δημόσιο" είναι το μικροαστικό όνειρο...έτσι και για τον μικρόκοσμο των μουσικών ο συμβιβασμός και η ένταξη - αφομείωση στην "χαβούζα" της ελληνικής showbiz είναι το αντίστοιχο "δημόσιο" (...σε πολύ πιο τραγική μορφή).

Θα μπορούσα και εγώ να κάνω μια πολύ μεγάλη λίστα με ταλαντούχους και άρτια καταρτισμένους μουσικούς του "ηλεκτρικού" χώρου ..........και ταυτόχρονα  μια πολύ πιο μικρή με "ηλεκτρικούς" καλλιτέχνες που παράγουν αξιόλογο έργο.....το πιο τραγικό (και για τις 2 περιπτώσεις) όμως θα ήταν πως οι κοινές συμμετοχές θα ήταν ελάχιστες :(

Το ζήτημα είναι να βρούμε την αιτία που ωθεί τόσους πραγματικά ταλαντούχους μουσικούς να μένουν αναγκαστικά παγιδευμένοι σε "επαγγελματικές" καταστάσεις που απομυζούν το σύνολο της ενεργητικότητας τους, σε  μουσικούς που αναλώνωνται σε χαζομάρες ή ακόμα και αναγκάζονται να φύγουν μετανάστες σε κρύες βόρειες χώρες ;).......

 
Το ζήτημα είναι να βρούμε την αιτία που ωθεί τόσους πραγματικά ταλαντούχους μουσικούς να μένουν αναγκαστικά παγιδευμένοι σε "επαγγελματικές" καταστάσεις που απομυζούν το σύνολο της ενεργητικότητας τους, σε  μουσικούς που αναλώνωνται σε χαζομάρες ή ακόμα και αναγκάζονται να φύγουν μετανάστες σε κρύες βόρειες χώρες
Μα ειναι εξαιρετικα απλο το να βρεις την αιτια.Στην Ελλαδα δεν υπαρχει ροκ,η μαλλον για να ειμαι πιο σωστος δεν υπαρχει ροκ σκηνη που να μπορει να συντηρησει επαγγελματικα οποιονδηποτε μουσικο.Οταν εχεις στοματα να θρεψεις και θελεις να εισαι επαγγελματιας μουσικος πρεπει αναγκαστικα να παιξεις την μουσικη που

κυριαρχει στη χωρα σου (αυτη δηλ.που ακουει ο πολυς ο κοσμος) και αυτη η μουσικη σιγουρα δεν ειναι το ροκ (εκτος αν οπως πολυ σωστα ειπες παιζεις σε ροκ σκυλαδικα τα οποια ειναι εξισου αθλια με τα λαϊκοποπ-σκυλαδικα και τις "εντεχνες" σκηνες)

Προσωπικα δεν ξερω ουτε εναν "εναλλακτικο ροκ" μουσικο που να ζει απο τη μουσικη οι περισσοτεροι ειναι εισοδηματιες ή κανουν αλλες  δουλειες.

 
Superfunk είπε:
Προσωπικα δεν ξερω ουτε εναν "εναλλακτικο ροκ" μουσικο που να ζει απο τη μουσικη οι περισσοτεροι ειναι εισοδηματιες ή κανουν αλλες  δουλειες.
...και γιατί θα πρέπει αυτό να θεωρήται απαραίτητα κακό? ;).....μήπως το κακό είναι να αποκτάει η μουσική σχέση εξαρτημένης εργασίας...δουλειάς....τελικά δουλείας? (άλλωστε ένας τόνος έχει αλλάξει απλά ;D)

Γνωρίζω άπειρες μπάντες με ηλικίες 18-30 ετών από το εξωτερικό που θεωρούν δεδομένο αυτό το πράγμα, που πληρώνουν (ή καλύτερα ρισκάρουν) με προσωπικά έξοδα περιοδείες σε όλη την Ευρώπη και τον κόσμο......

Στην Ελλάδα πχ αυτό γίνεται είτε από γκαυλωμένους μεταλλάδες (που τους σεβομαι απόλυτα για αυτό) είτε παλαιότερα από γκαυλωμένους πάνκηδες (που τους σέβομαι απόλυτα για αυτό) είτε από καλλιτέχνες πέρα από τα όρια του mainstream (όπου ευτυχώς η σκηνή είναι παγκόσμια πολλές φορές μπορεί να το υποστηρίξει ακόμη και οικονομικά...είτε μιλάμε για jazz, είτε για cinematic, είτε για experimental κλπ)....

Είτε βέβαια όταν κάποιο "μεγάλο" όνομα θα βγει στην γύρα για μετανάστες και έτσι θα ακολουθήσουν και ένα κάρο "ταλαντούχοι και άψογα καταρτισμένοι" επαγγελματίες.....

Δεν μπορώ να δεχτώ πως όταν ένας πιτσιρίκος ξεκινάει να μάθει κιθάρα, μπάσο ή τύμπανα 10 χρονών το όνειρο του είναι να γίνει "επαγγελματίας μουσικός".......αυτό που προσπαθώ να καταλάβω είναι που στην πορεία και γιατί το όνειρο του στραπατσάρεται και αποδέχεται το γνήσιο Greek Dream


edit: εννοείται πως δεν έχω κανένα πρόβλημα με τουςεπαγγελματίες μουσικούς (δεν θα μπορούσα άλλωστε...με τον α ή β τρόπο είναι οι μισοί μου φίλοι)....πιστεύω ακράδαντα όμως πως η επαγγελματική ενασχόληση με την "ελληνική" της μορφή τους αφαιρεί πολλούς πόντους από την καλλιτεχνική τους υπόσταση


 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
σε αυτο παω πασο (αλλωστε αυτο ακριβως κανω και ΕΓΩ ;D ;D)

Νομιζα απλα οτι ειχες συνδεσει την επαγγελματικη ενασχοληση με τη μουσικη.

Κακα τα ψεμματα ομως η 100% επαγγελματικη ενασχοληση με τη μουσικη συνηθως δινει και τα καλυτερα αποτελεσματα μια και αλλο να ασχολειται καποιος ολη την ημερα με τη μουσικη και αλλο τις 2-3 ωρες που του αφηνει η πρωϊνη του δουλεια...

Αλλο ομως ειναι να εισαι επαγγελματιας μουσικος και να παιζεις στους...U2 & αλλο να εισαι επαγγελματιας μουσικος και να παιζεις με τη Μπουλα Μπελλα στο 30ο χλμ της Εθνικης.. ;)

Αν μπορεις να ασχολεισαι 100% επαγγεματικα και ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ με τη μουσικη που πραγματικα λατρευεις θα γινεις και καλυτερος (αν βεβαια εχεις και ταλεντο,γνωσεις κτλ,κτλ)

Η τεχνη ειναι οπως το...sex ;D οσο πιο πολυ ασχολεισαι μαζι της τοσο καλυτερος γινεσαι.. ;D

 
Superfunk είπε:
Κακα τα ψεμματα ομως η 100% επαγγελματικη ενασχοληση με τη μουσικη συνηθως δινει και τα καλυτερα αποτελεσματα μια και αλλο να ασχολειται καποιος ολη την ημερα με τη μουσικη και αλλο τις 2-3 ωρες που του αφηνει η πρωϊνη του δουλεια...
...ανάλογα με το τι είναι αυτό με το οποίο ασχολείται "μουσικά" όλη τη μέρα.......πχ αν είναι πρόβες για την καινούρια τραγουδίστρια του 2ου προγράμματος δε νομίζω να προσφέρει και πολλά ;)

σε αυτο παω πασο (αλλωστε αυτο ακριβως κανω και ΕΓΩ ;D ;D)
man και εγώ αυτό κάνω.....απλά και η κανονική δουλειά μου είναι η μουσική ;D ;D ;D

edit: με πρόλαβες ;D ;D ;D

 
Γεια σε ολους!Πρωτο μου post στο noiz με μια μικρη παρεμβαση στο συγκεκριμενο θεμα.Ενα ονομα θα πω και οποιος δεν τον γνωριζει (που αμφιβαλω) μπορει να ψαξει στο youtube ;).Κωστας Καραμητρουδης ,η αλλιως,  Gus G. ::)

 

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top