Δεν και είμαι ο πιο ειδικός στο θέμα, αλλά here's my 2 cents...
Κατ'αρχήν, δεν πιστεύω να υπάρχει κάποιος μαγικός τρόπος να κάνεις οποιαδήποτε -και όσα- tracks να "κάτσουν" καλά σε μία μίξη. Δεν πιστεύω να μπορεί κανείς να "πατικώσει" 5 μέρη που να παίζουν στις ίδιες ακριβώς θεμέλιες συχνότητες και με παρόμιο αρμονικό περιεχόμενο -πίτα στα εφέ- και να περιμένει να ακούγονται όλα τέλεια! Εκτός αν είσαι τρελό ταλέντο-φαινόμενο!!!
Επίσης, δεν είναι πάντα δυνατό -όσο λιτές κι'αν είναι οι μίξεις σου- να μην υπάρχουν 2 μέρη που να μοιράζονται τον ίδιο συχνοτικά χώρο. Σε τέτοιες περιπτώσεις έχω παρατηρήσει ότι υπάρχει συνήθως μια "μαγική" θέση στο fader του ενός ή του άλλου track που +/- μισό db κάνει τρελή διαφορά στο τελικό αποτέλεσμα, και μπορεί να κρύψει ή να φέρει μπροστά το track. Προφανώς είναι το όριο κάποιου masking effect. Έχε στο νου σου αυτές τις τιμές καθώς με περαιτέρω επεξεργασία (ακόμα και με λίγο eq) ίσως ανέβουν οι στάθμες στα τρακς οπότε να πρέπει να ξαναπροσαρμόσεις τα faders στο καινούργιο σημείο.
Ειδικά για την περίπτωση μπότα-μπάσο (αν και δεν ξέρω κατά πόσο εφαρμόζεται αυτό σε μη ηλεκτρονικά είδη μουσικής) υπάρχει και η χρήση του sidechain compressor. Και δεν χρειάζεται να "σκύβεις" τελείως το μπάσο, πάλι μερικά db μπορούν να κάνουν μεγάλη διαφορά, και χωρίς το αυτί να καταλαβαίνει κάτι περίεργο. Αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί και σε άλλα tracks αν έχεις όρεξη για πειράματα.
Επίσης -αυτό κάπου το διάβασα- για να μην μπουκώνεις τον ήχο με τα εφφέ, δοκίμασε να κόβεις κάποιες συχνότητες πριν τις στείλεις σε insert (edit: insert?! send ήθελα να πω) εφέ που βαραίνουν τον ήχο. Πχ. αν έχεις ήδη 2 μέρη που παίζουν κυρίως στα 500Ηz με 2ΚHz, δοκίμασε να κόψεις με highpass τα πάντα κάτω από 2Khz πριν τα στείλεις π.χ. σε reverb ή delay. Ή πχ. να κόψεις με band reject μια μικρή περιοχή που ίσως παίζει ένα άλλο track (κυρίως τις θεμέλιους της φράσης του). Ίσως το αποτέλεσμα του εφέ να μην "χάνει" πολύ και ο ήχος να μένει πιο καθαρός στην περιοχή του ενδιαφέροντος.
Να σημειώσω ότι ασχολούμαι με ηλεκτρονική μουσική μόνο, οπότε αυτά μπορώ να τα κάνω εύκολα στο daw. Αν μιξάρεις χωρίς υπολογιστή, ίσως να είναι λίγο δυσκολότερη η διαδικασία. Εγώ συνήθως ξεκινάω το approach μου στη μίξη, προσπαθώντας να βρω ένα μιξ που όλα τα tracks να είναι ομοιόμορφα σε στάθμη, χωρίς κάποιο να χάνεται ή να τονίζεται ιδιαίτερα, και από'κει και πέρα -και με αυτό το μιξ σαν αναφορά και ανάλογα με την κίνηση του κομματιού- προσπαθώ με τα ανάλογα boost/cut (+/- 1 2 db) στα faders να φέρνω την "προσοχή" εκεί που θέλω.
Ο σκοπός θα πρέπει να είναι -φαντάζομαι- να καταλήξεις με ένα mixdown όπου όλα τα tracks θα είναι ευδιάκριτα στο αυτί, και θα τραβάνε την ανάλογη προσοχή το καθένα, σε μια δεδομένη στιγμή. Αν βλέπεις ότι κάποιο track δεν προσφέρει και πολλά συνολικά στο κομμάτι, ή ότι χάνεται ό,τι κι'αν έχεις δοκιμάσει, ίσως η καλύτερη λύση θα είναι να το βγάλεις τελείως. Καλύτερα 3 μέρη που να έχουν κάτι να "πουν" μουσικά, παρά 10 μούσκεμα στα εφέ που να ακούγονται σαν σκέτη φλυαρία. Αν πάλι οι ήχοι σου δεν "κολλάνε" με τίποτα, ίσως να διαλέγεις και "λάθος" ήχους απ'την αρχή. Όλα παίζουν.
