Brain fart moments

[Stoyo]

Έχω ως συνήθεια να ανοίγω καρτέλες στο youtube και να παίζουν κομμάτια στο βάθος ενώ ασχολούμαι με άλλες δουλειές στον υπολογιστή. Αν τύχει και ανοίξω κάποιο κομμάτι το οποίο είναι ζωντανή εκτέλεση, ρίχνω και καμιά ματιά. Έτσι έγινε σαυτό το κομμάτι, στο οποίο παρατήρησα μια στιγμή brain fart (τα εγκεφαλικά κύτταρα κάνουν σύντομο διάλειμμα για κολατσό) της καλλιτέχνιδας στο 0:10 που πάει να κουρδίσει, οπότε σκέφτηκα θα είχε ενδιαφέρον να μοιραστούμε ανάλογες στιγμές που είχε ο καθένας.

Προσωπικά δεν έχω κάτι συγκεκριμένο που να μου έχει μείνει, αλλά μου έχει συμβεί π.χ. να γυρνώ το κουμπί της έντασης ενώ το καλώδιο κρέμεται δίπλα στον ενισχυτή, να ξεκινάω το κομμάτι και να αναρωτιέμαι γιατί δεν ακούγεται το μικρόφωνο ενώ ο διακόπτης είναι στο Off... και φυσικά να προσπαθώ να κουρδίσω έχοντας κάπο.

 

[Jet72]

Πριν  δεκαετίες, μικρός έφηβος, έχω αγοράσει την ηλεκτρική μου. Περιττό να πω για τι ενθουσιασμό μιλάμε.

Όμως υπήρχε μία λεπτομέρεια: ο ήχος! Ναι, ΔΕΝ ήταν αυτός που θα ήθελα. Ήταν απλά ένας συρμάτινος κιθαριστικός ήχος.

Χμ.

Μετά από κάποιο καιρό πειραματισμών και συσσώρευσης χαρτζηλικιών αποφασίζω να κάνω το μεγάλο άλμα: "πεταλάκι".

Αγορά, σπίτι, καλώδια, όλα οκ.

Το πατάω (απαλά, να μην χαλάσει κιόλας, ΔΕΝ ενεργοποιείται), παίζω, τα ίδια.

Γυρνάω τα knobs πέρα-δώθε, τα ίδια. 

Και ρωτάνε οι υπόλοιποι στο σπίτι:

__ Λοιπόν;

Όλο υπερηφάνεια (και προβληματισμό...) βαράω ένα ό,τι-να'ναι-μπαρέ με τόση δύναμη που κάτι διαφορετικό ακούστηκε από ό,τι συνήθως (μπαζάρανε οι χορδές κλπ)

__ Ακούτε τη διαφορά; Ήχος ροκ!

__ Α, οκ! Μπράβο, μπράβο....

Μετά από ώρα, τυχαία πειραματιζόμενος τελικά ενεργοποίησα το OD πεταλάκι και τότε ξαφνικά ένας νέος υπέροχος ηχητικός κόσμος άνοιξε μπροστά μου.... 

 

[Πνοή και Νύξη]

brain fart (τα εγκεφαλικά κύτταρα κάνουν σύντομο διάλειμμα για κολατσό) της καλλιτέχνιδας στο 0:10 που πάει να κουρδίσει,

Για να είμαστε δίκαιοι, σχεδόν επιβάλλεται να "ξανακουρδίσεις" την κιθάρα όταν βάζεις capo, με το capo πάνω στην κιθάρα.

 

[Superfunk]

Για να είμαστε δίκαιοι, σχεδόν επιβάλλεται να "ξανακουρδίσεις" την κιθάρα όταν βάζεις capo, με το capo πάνω στην κιθάρα.

Όχι σχεδόν,ΠΑΝΤΑ.

Εγώ χρησιμοποιώ παρά πολύ καπο και ειδικά στις ηλεκτρικές με που το βάζεις πάει σχεδόν ένα ημιτόνιο πάνω η κάθε χορδή.... ειδικά αν το βάλεις μετα το τέταρτο τάστο.

 

[Stoyo]

Ναι οκ υπαρχει αλλαγη, εγω τουλαχιστον εχω συνηθισει να το ρυθμιζω να ειναι η πιεση "τοσο οσο" και οποτε τσεκαρω ειναι ελαχιστη η διαφορα και οχι ανομοιομορφη δηλαδη καντινια/μπασες μεταβαλονται αναλογα. Για να φυγει ημιτονιο μηπως ειναι ταναλια ή σε μαλακες χορδες και φυσικα εξαρταται και το καπο, αλλα ειναι στανταρ (πχ μανταλακι), αλλα ρυθμιζομενα.

Δε μπορω να φανταστω παντως να κουρδιζω καθε φορα που βαζω (και βγαζω) το καπο, 6 χορδες, ΜΕ το καπο επανω. Αλλαζω χορδες, κουρδιζω, κανω ιντονεησο σε floyd και στην ακουστικη ακομα θα γυρναω κλειδια, ποσο μαλλον αν ειναι να μπει και σε διαφορετικα ταστα πχ 2ο και 5ο.

 

[sultan of string]

δεν υπαρχει περιπτωση να μη θες κουρδισμα

 

[Jazzjoker]

Για τα καποτάστα που λένε οι συνάδελφοι από πάνω, είχα το ίδιο ακριβώς θέμα με το κούρδισμα μέχρι που πήρα κάπο ρυθμιζόμενης πίεσης και ξεμπέρδεψα. Ιδού το θαύμα:

 

[Stoyo]

Αν δεν βαριομουν θα ανεβαζα βιντεο γιατι λεω μηπως ειμαι τρελος και μολις πηγα και το δοκιμασα ξανα. Η διφορα στο κουρδιστηρι ηταν το πολυ +10 (edit:σχεδον 1Hz) σε ολες τις χορδες (αντε να ηταν +-1 σε μερικες) πραγμα που συμβαινει και οταν πιανεις μπαρε με δαχτυλο - και χειροτερα, ειδικα αν εχει δυσκολα μπαρε. Ο Jazzjoker καταλαβε, και εγω ειχα μανταλακι μεχρι που απηυδησα και πηρα ρυθμιζομενο, σφιγγεις-ξεσφιγγεις και σε λιγα δευτερολεπτα εισαι ετοιμος.

 

[fusiongtr]

Και με τα κάπο που κουνιούνται τι γίνεται?

Είναι δυνατόν να κουνάς το κάπο μέσα στο κομμάτι, και να κουρδάς ταυτόχρονα?

 

[Stoyo]

Επισης να μη παρεξηγηθω δεν εχω τιποτα με την κοπελα - πλεον γιαγια, ισα ισα λεω πως δεν την ανακαλυψα νωριτερα. Και τερμα ξεκουρδιστη να ηταν ουτε που θα μενοιαζε, εδω εχω ακουσει τους Lightning Strike (ωου γεα) στην Κατω Νεραντζουδα και μολις τελειωσαν νομιζα το ειχα φαει εγω το strike, παρολαυτα χειροκροτουσα σα να μη συνεβη τιποτα. Φουλ υποστηριξη στους live καλλιτεχνες λαιμαι

Επειδη εγραψε ο Πνοη και νυξη να ειμαστε δικαιοι, δεν εγινε το ποστ με σκοπο να την εκθεσω

 

[Superfunk]

Εγώ χρησιμοποιώ το καλύτερο κσπο που υπάρχει (G7th) ,δεν είναι τανάλια,και η κιθάρα θέλει κούρδισμα.

Εντάξει με βαρΓιες χορδές δεν φεύγει ημιτόνιο αλλά φεύγει σίγουρα τόσο ώστε να ακούγεται ξεκουρδιστη στα ανοιχτά ακκορντα.

Με τις 010-038 που χρησιμοποιώ στις Fender στις τυλιχτες φεύγει λίγο κάτω από ημιτόνιο (στις κιθάρες με jumbo frets, λίγο λιγότερο στις κιθάρες με χαμηλότερα τάστα).

Σαράντα χρόνια που χρησιμοποιώ καπό ΠΑΝΤΑ ξανακουρδιζω,όπως κάνουν σχεδόν όλοι όσοι χρησιμοποιούν καπό σε σταθερή βάση.

Υπάρχει λόγος που ΟΛΟΙ οι μεγάλοι "καποταστακηδες" (Richards,Marr κτλ) χρησιμοποιούν στα live ΑΛΛΕΣ κιθάρες "έτοιμες καποτασταρισμενες" από αυτές που παίζουν χωρίς καπό.

 

[sultan of string]

Επισης να μη παρεξηγηθω δεν εχω τιποτα με την κοπελα - πλεον γιαγια, ισα ισα λεω πως δεν την ανακαλυψα νωριτερα.

την Βaez?

δεν τρέχει τίποτα. Αυτή τραγουδάει και χωρίς κιθάρα.

 

[Πνοή και Νύξη]

Επειδη εγραψε ο Πνοη και νυξη να ειμαστε δικαιοι, δεν εγινε το ποστ με σκοπο να την εκθεσω

E οχι βέβαια. Βloopers και περίεργα είναι το θέμα κι είπα να θέσω και το κούρδισμα με capo ως φυσιολογικό.

Βrain fart είναι το παρακάτω
(και ακόμη πιο brain fart το ότι αυτός θα είναι ο επόμενος πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου)

 

[Spyros Delta]

Παιδια δεν παιζει ρολο μονο η ρυθιζομενη πιεση στο καπο.

Παιζει ρολο και η κουρμπα που εχει, σε σχεση με την κουρμπα της ταστιερας.

Αν δεν ειναι ακριβως ιδια, καποιες χορδες δεν πιεζονται το ιδιο.

Εχω και το planetwaves και το G7 που ειναι ρυθμιζομενα.
Παρολ'αυτα και τα δυο θελουν καποια μικρη διορθωση στο κουρδισμα (αν θελω να ειμαι 100% κουρδισμενος).

 

[sultan of string]

όποιος έχει ανοιχτό κουρδιστήρι όλη την ώρα δεν υπάρχει περίπτωση να ανεχτεί καπο χωρίς διόρθωση. Φεύγει και 2% και παραπάνω.

 

[Spyros Delta]

όποιος έχει ανοιχτό κουρδιστήρι όλη την ώρα δεν υπάρχει περίπτωση να ανεχτεί καπο χωρίς διόρθωση. Φεύγει και 2% και παραπάνω.

Ποιος το γ@μει το ανοιχτό κουρδιστήρι.
Με ανοιχτο αυτι δεν αντεχεται μερικες φορες το καπο χωρις διορθωση.

 

[Superfunk]

Ποιος το γ@μει το ανοιχτό κουρδιστήρι.
Με ανοιχτο αυτι δεν αντεχεται μερικες φορες το καπο χωρις διορθωση.

+1000

Και η κουρμπα μετραει παρα πολυ , το G7 PERFORMANCE που εχω ενω θελει λιγοτερη διορθωση το κουρδισμα σε 10-12αρια radius (Gibson/Gretsch/ακουστικες)   σε 7αρια και 9αρια radius (ειδικα με medium jumbos) χανει πολυ και υποτιθεται οτι ειναι και το καλυτερο,καλα τα κλασσικα φτηνα capos απλα δημιουργουν χαος και η κιθαρα θελει σοβαρο κουρδισμα.

Καπο που να το εβαλα σε κιθαρα και να μην με ενοχλησε (στα ΑΝΟΙΚΤΑ ακκορντα ,αλλωστε για να εχεις ανοικτά ακκορντα παντου το βαζεις το καπο) δεν εχω συναντησει ακομα...μακαρι να βγει και θα το αγορασω αμέσως.  :classic_smile:  

E οχι βέβαια. Βloopers και περίεργα είναι το θέμα κι είπα να θέσω και το κούρδισμα με capo ως φυσιολογικό.

Βrain fart είναι το παρακάτω
(και ακόμη πιο brain fart το ότι αυτός θα είναι ο επόμενος πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου)

καλα σου εχω κι αλλους για τη συλλογη σου...

εχει πραμα ο μπαξες.....

 

[Πνοή και Νύξη]

καλα σου εχω κι αλλους για τη συλλογη σου...

H συλλογή μου είναι πολύ μεγαλύτερη και περιλαμβάνει κι άλλους "υπεράνω" υποψίας καραγκιόζηδες ενδεδυμένους με ρούχα "πολιτικού αναστήματος". Άσε που όλοι αυτοί ψιλομαριονέτες είναι όπως έλεγε κι ο Ζάππας.


Επιστρέφοντας στο θέμα brainfart moments γιατί το ψιλοχαλάσαμε:

-Kλασσική περίπτωση, κούρδισμα σε drop D για ένα κομμάτι και guess what-σχεδόν ποτέ- επαναφορά του σε κανονικό, τουλάχιστον μέχρι το μεθεπόμενο κομμάτι. Το σπουδαίο είναι ότι "στραβοκοιτάς" τον έτερο κιθαρίστα ή τον πληκτρά της μπάντας, νομίζοντας ότι "κάτι τρέχει" με αυτούς.

-Οn stage, κάποιος κάνει σοβαρό δομικό λάθος, οι υπόλοιποι ακολουθούν το λάθος για να το κρύψουν, εγώ ο ένας, ο μοναδικός αλάνθαστος, επιμένω εκεί, ελπίζοντας ο κόσμος να αναγνωρίσει το μεγαλείο μου και την πίστη στον εαυτό μου.

-Από το 1993, έχει εντυπωθεί η ρυθμική αγωγή της εισαγωγής του Enter Sandman στο μυαλό μου ανάποδα. Όταν αποφασίσαμε να το παίξουμε στα πλαίσια χάρης για γενέθλια κάποιου, δεν κατάφερα να το βάλω ποτέ σωστά, και φυσικά πάλι έφταιγαν όλοι οι υπόλοιποι κι όχι εγώ.

-Παίζεις, πέφτει πένα, συνεχίζεις με το δάχλο-παριστάνοντας ότι κρατάς πένα-και μετά παριστάνεις ότι δεν έσκυψες ποτέ να την πάρεις από το πάτωμα, πιστεύοντας ότι κανείς από όλους όσους έχουν στραμμένα τα μάτια προς την μπάντα, δεν το πρόσεξε.

-Τοποθέτηση ψηλού ποτηριού weiss μπύρας, σε τραπέζι θαμώνα μπροστά στο stage, με τη μεσολάβηση ενός floor monitor μεταξύ χεριού μου και ποτηριού. Eλλείψει χώρου όλα αυτά, στο stage, τα οποία-παρένθεση-λες και τα έχουν σχεδιάσει χόμπιτ για χόμπιτ μουσικούς πάντα. Κάποια στιγμή το σκόρ έγραψε μπύρα-μόνιτορ 1-0.

 

[TamTam Radio]

Μια δική μου περίπτωση: να τσεκάρω όλα μου τα patch cables για να βρω τι πάει στραβά και η κιθάρα δεν φτάνει στον ενισχυτή.
Αρχίζει να με πιάνει πανικός γιατί η μπάντα είναι έτοιμη να αρχίσει να παίζει πάνω στη σκηνή και έξι άτομα περιμένουν εμένα, μέχρι που ανακαλύπτω ότι στο πρώτο πετάλι της σειράς, το πανακρίβο Vibe machine, αντί να βάλω το τζακ στο Input το είχα βάλει στην υποδοχή για Expression pedal. Τέλος καλό , όλα καλά, το άλλαξα. Και το πετάλι το πούλησα όσο κι αν το γούσταρα - δεν θα μου την ξαναφέρει εμένα! ?