Adrian Smith

[John Goumis]

    Σήμερα είναι τα γενέθλια του Adrian Smith, ενός κιθαρίστα που πέρα από τις αδιαμφισβήτητες συνθετικές του ικανότητες, εχει πολύ ωραία προσέγγιση στα σόλο των τραγουδιών που ηχογραφεί.

  Μπορεί να μιλάει και λιγάκι το fanboy μέσα μου, αλλά πιστεύω αντικειμενικά ότι ο άνθρωπος ''ζωγράφιζε'' στα σόλο του. Έξυπνα, μελωδικά, και γρήγορα μέχρι εκεί που χρειάζεται ώστε να εξυπηρετεί το κομμάτι και την μουσική, και όχι το ''εγώ''. Δεν υπάρχει σόλο του που να μην σου ''μένει''.

    Νομίζω ότι λόγω της τεράστιας επιτυχίας των Maiden, αλλά και λόγω του ότι υπάρχει και ένας Harris και ένας Dickinson, που θεωρούνται και οι δυο ''τέρατα'' στο αντικείμενό τους, επισκιάζεται και είναι λίγο είναι υποτιμημένος. Για μένα είναι ο τέλειος μελωδικός hard rock/ classic heavy metal κιθαριστας.

 

[RayDTutto]

Έτσι είναι. Τεράστιος κιθαρίστας και με μεγάλη αξία για την μπάντα.

Και όσο βλέπω εκείνον τον καραγκιόζη τον Gers δίπλα του, τόσο ανεβαίνει η αξία του Smith για μένα.

 

[gmoukou]

Πωπω τι ηχάρα στο Somewhere in time!

 

[gvour]

Θα συμφωνησω σε ολα oσα γραφεις Λορδε.

Η αγαπημενη μου κιθαρα απο τους Maiden,μεγας.

 

[John Goumis]

Έτσι είναι. Τεράστιος κιθαρίστας και με μεγάλη αξία για την μπάντα.

Και όσο βλέπω εκείνον τον καραγκιόζη τον Gers δίπλα του, τόσο ανεβαίνει η αξία του Smith για μένα.

O Gers είναι καραγκιοζάκος στην σκηνή (σε εκνευριστικό βαθμό) αλλά τουλάχιστον η συνθετική του προσφορά στην μπάντα ήταν πολύτιμη ειδικά στις ''δύσκολες'' εποχές. Ο άλλος ο Murray γράφει ένα κομμάτι κάθε δεκαπέντε δίσκους  ;D (και αυτό συνήθως είναι μέτριο, με κάποιες εξαιρέσεις όπως Still life κτλ).

Αλλά κατα τα άλλα μαζί σου

 

[Earendil]

Φτάνει με τις φωτογραφίες μικρέ, φέρε μας άλλα δύο Παλλατάϊνς από μένα στο φιλαράκι μου που γιορτάζει.

 

[TamTam Radio]

Πωπω τι ηχάρα στο Somewhere in time!

Εμένα με ψήνει αντίστοιχα πολύ ο ήχος του στο Prodigal Son. Mε τον DiAnno μου άρεσαν πιο πολύ....  Όχι πως ο μεγαλύτερος όγκος της δουλειάς τους δεν ήταν μουσικάρες, αλλά θα ήταν μια άλλη μπάντα αν είχαν συνεχίσει μαζί του.

https://youtu.be/EtliUagnsa0?t=2m55s

 

[John Goumis]

Πωπω τι ηχάρα στο Somewhere in time!

Εμένα με ψήνει αντίστοιχα πολύ ο ήχος του στο Prodigal Son.

Συμφωνώ, με όλα τα παραπανω, για μένα οι Maiden ηχάρες είναι το Killers (Τhin-lizzική πανδαισία) Piece of Mind (ηχάρα ηχάρα ηχάρα) και Somewhere in time (ξανά ηχάρα, για άλλους λόγους).

Όσον αφορά τα μετέπειτα, μ'αρέσει και ο ήχος στο Fear of the Dark, αν και πολύ γυαλισμένος, ενώ όσον αφορά την μετά reunion εποχή δεν είμαι και πολύ φαν του νέου παραγωγού (Kevin Shirley) αλλά μ'αρέσει κάπως ο ήχος στο final frontier

 

[RayDTutto]

Και καλή φωνή.

Αν δεν το ξέρατε...

 

[Jet72]

Για μένα είναι ο τέλειος μελωδικός hard rock/ classic heavy metal κιθαριστας.

Πάντα μου άρεσε ότι μαζί με τον (γενικώς επικό) μέταλ ήχο του (είναι και η ρημάδα η eightήλα και το Somewhere In Time...) άκουγα στα σόλα του πρώτα και πάνω απ' όλα μουσική και όχι φλύαρες φράσεις εντυπωσιασμού.

 

[Earendil]

[...] άκουγα στα σόλα του πρώτα και πάνω απ' όλα μουσική και όχι φλύαρες φράσεις εντυπωσιασμού.

Νομίζω αυτό είναι και το πιο χαρακτηριστικό του γνώρισμα. Solo που τα περισσότερα τα τραγουδάς. Απ' ότι έχω διαβάσει μέσα στα χρόνια αυτό δεν ήταν σύμπτωση: ο Smith συνήθως το solo το "έφερνε απ' το σπίτι", τη ραχοκοκκαλιά του έστω. Ο Murray αποφάσιζε επιτόπου τί κούρεμα θα σου κάνει (συνήθως γουλί  8)).

Και βέβαια όταν έχεις την τύχη να έχεις διαθέσιμες δύο τόσο διαφορετικές προσεγγίσεις φτιάχνεις του κόσμου τις ομορφιές. Και δε μιλάω μόνο για τους Maiden: εξίσου καθοριστικό μου φαίνεται και το ταίριασμα με τον Roy Z σε Accident Of Birth και Chemical Wedding.

Αν καταφέρεις να κουμπώσεις και σε νέο ανσάμπλ, με νέες ιδέες και πιο νέους στα χρόνια συμπαίκτες, ε, δεν είναι σύμπτωση...

 

[FNM]

Θα συμφωνήσω απόλυτα με τους προλαλήσαντες. Εκπληκτικός κιθαρίστας, από τους πιο ουσιαστικούς που πέρασαν από το heavy metal. Επίσης φοβερές δουλειές και στα προσωπικά άλμπουμ του Dickinson  όπου ειδικά στο Chemical Wedding  "γαζώνουν"  με τον Roy Z. Ένα από τα καλύτερα άλμπουμ των 90s για εμένα...

 

[Guest]

Εξαιρετικός μουσικός, πολύ πολύ μεγάλος κιθαρίστας. Κάθε σόλο του είναι γεμάτο μελωδίες.

Έτσι για την ιστορία, χαζεύοντας στο Youtube είδα λίγο το τελευταίο project του Greg Koch που παίζει με το γιο του και ασυναίσθητα έκανα συγκρίσεις...τρομερή τεχνική ο άνθρωπος, αλλά καθόλου μουσική βρε αδερφε. Αυτό που άκουσα πραγματικά δε μου δημιούργησε κανένα συναίσθημα, δε με "άγγιξε" καθόλου, ενώ από την άλλη ακούς τη σολάρα του Σμιθ στο Man of sorrows και παθαίνεις πλάκα.

Μεγάλη κουβέντα το ξέρω, αλλά παρατηρώ πως υπάρχει ένα τεράστιο κύμα κιθαριστών/demonstrators στο ίντερνετ οι οποίοι παίζουν απίστευτα chops και κάνουν συνέχεια reviews-videos για κιθαρες-πεταλάκια κλπ, (και σε γενικές γραμμές παίζουν όλοι τα ίδια, λίγο blues αλά Clapton, λίγο φανκ και για "χώσιμο" μπόλικο από chicken/hybrid picking όπου πραγματικά η κιθάρα κάνει σαν κοτόπουλο  ;D) αλλά όταν τους βάλεις πάνω σε ένα απλό backing track παίζουν μόνο βλακείες.

Γενικώς σαν να μη μπορούν να δημιουργήσουν καθόλου μουσική ένα πράμα, παρά μόνο να παίζουν για να ψαρώσουν τον αδαή δεκαπεντάχρονο για να αγοράσει την κιθάρα ή το πετάλι κ.ο.κ. που κάνουν demo στο εκάστοτε βίντεο.

 

[Guest]

Εξαιρετικός μουσικός, πολύ πολύ μεγάλος κιθαρίστας. Κάθε σόλο του είναι γεμάτο μελωδίες.

Έτσι για την ιστορία, χαζεύοντας στο Youtube είδα λίγο το τελευταίο project του Greg Koch που παίζει με το γιο του και ασυναίσθητα έκανα συγκρίσεις...τρομερή τεχνική ο άνθρωπος, αλλά καθόλου μουσική βρε αδερφε. Αυτό που άκουσα πραγματικά δε μου δημιούργησε κανένα συναίσθημα, δε με "άγγιξε" καθόλου, ενώ από την άλλη ακούς τη σολάρα του Σμιθ στο Man of sorrows και παθαίνεις πλάκα.

Μεγάλη κουβέντα το ξέρω, αλλά παρατηρώ πως υπάρχει ένα τεράστιο κύμα κιθαριστών/demonstrators στο ίντερνετ οι οποίοι παίζουν απίστευτα chops και κάνουν συνέχεια reviews-videos για κιθαρες-πεταλάκια κλπ, (και σε γενικές γραμμές παίζουν όλοι τα ίδια, λίγο blues αλά Clapton, λίγο φανκ και για "χώσιμο" μπόλικο από chicken/hybrid picking όπου πραγματικά η κιθάρα κάνει σαν κοτόπουλο  ;D) αλλά όταν τους βάλεις πάνω σε ένα απλό backing track παίζουν μόνο βλακείες.

Γενικώς σαν να μη μπορούν να δημιουργήσουν καθόλου μουσική ένα πράμα, παρά μόνο να παίζουν για να ψαρώσουν τον αδαή δεκαπεντάχρονο για να αγοράσει την κιθάρα ή το πετάλι κ.ο.κ. που κάνουν demo στο εκάστοτε βίντεο.

Και από την άλλη, υπάρχουν οι καλλιτεχνάρες κιθαρίστες όπως ο Σμίθαρος που με πέντε νότες σε... στέλνουν.