- Μηνύματα
- 11
- Πόντοι
- 1
Παιδιά μήπως μπορεί κάποιος κι ενδιαφέρεται να ντύσει με μουσική αυτούς εδώ τους στίχους;
Είναι δύο κομμάτια
Το πρώτο κομμάτι
α'κουπλέ:Τέρμα οι φωνές και τα παιχνίδια
σας βαρέθηκα
μέσα στον κόσμο μου να ζήσω προτιμώ
τόσο καιρό μέσα στο ψέμα
σακατεύτηκα
σε μια υπόσχεση για αθάνατο νερό
Τέρμα το χθες,τέρμα κι αυτό είναι τελεσίδικο
ποιος θα μαι σώσει από του χρόνου το κακό;
εγκλωβισμένος σε ένα γυάλινο κρησφύγετο
ψάχνω για κάποια πέτρα μήπως και σωθώ
ρεφρεν:Γυαλιά καρφιά,γυαλιά καρφιά είναι όλα γύρω μου
θωλό τοπίο η ζωή,τι θλιβερό
και εσύ εκεί πάλι να βλέπεις τη ξεφτίλα μου
και εγώ εδώ να παριστάνω τον τρελό
β' κουπλέ:Τέρμα σου λέω,μη μου μιλάς
δεν συμβιβάζομαι
το έργο μάλλον κάπου το χω ξαναδει
πολλά μη λες,γιατί έχω αρχίζει
και κουράζομαι
της αντοχής μου έχει σβήσει το κερί
Το δεύτερο κομμάτι
Εγώ αρνήθηκα τον εαυτό μου
για σένα έδωσα ψυχή και σώμα
και εσύ καρδιά μου και κορμί δικό μου
άραγε νοιάστηκες ποτέ για μένα?
με ένα σου βλέμμα με κοιτάς και ξέρεις
πως ότι μέσα σου σκληρά δικάζεις
είναι μια αλήθεια που την αποφεύγεις
είναι μια σκέψη που δεν θες να κάνεις
κι όταν με βλέπεις να περνάω και να χω
στο πρόσωπο μου έκφραση χειμώνα
ποτέ δεν μου πες στάσου λίγο ακόμα
να φτάσουμε κι οι δυο μαζί στο πατό
κι εγώ που πάντα δεν μπορώ να φτάσω
αυτό το κόκκινο βαθύ σου χρώμα
πως να μπορέσω να σε ξεπεράσω;
πως να γιατρέψω της ψυχής το σώμα;
πως απ τα λίγα μου να δώσω κάτι;
πως η φωτιά να σβήσει απ το αίμα;
κατάλαβε το η ζωή ειναι κέρμα
αν δεν ρισκάρεις έχεις ήδη χάσει
μπορεί στην τελική να είχες δίκιο
μάλλον δεν ήμουν αρκετός για σένα
ίσως στο τέρμα γίνονται όλα ξένα
ίσως η αγάπη ξεγελάει το στίχο
Αυτά τα δύο είναι,αν χρειαστεί γίνονται και διορθώσεις
έχω κι άλλα κομμάτια όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να επικοινωνήσει.
Είναι δύο κομμάτια
Το πρώτο κομμάτι
α'κουπλέ:Τέρμα οι φωνές και τα παιχνίδια
σας βαρέθηκα
μέσα στον κόσμο μου να ζήσω προτιμώ
τόσο καιρό μέσα στο ψέμα
σακατεύτηκα
σε μια υπόσχεση για αθάνατο νερό
Τέρμα το χθες,τέρμα κι αυτό είναι τελεσίδικο
ποιος θα μαι σώσει από του χρόνου το κακό;
εγκλωβισμένος σε ένα γυάλινο κρησφύγετο
ψάχνω για κάποια πέτρα μήπως και σωθώ
ρεφρεν:Γυαλιά καρφιά,γυαλιά καρφιά είναι όλα γύρω μου
θωλό τοπίο η ζωή,τι θλιβερό
και εσύ εκεί πάλι να βλέπεις τη ξεφτίλα μου
και εγώ εδώ να παριστάνω τον τρελό
β' κουπλέ:Τέρμα σου λέω,μη μου μιλάς
δεν συμβιβάζομαι
το έργο μάλλον κάπου το χω ξαναδει
πολλά μη λες,γιατί έχω αρχίζει
και κουράζομαι
της αντοχής μου έχει σβήσει το κερί
Το δεύτερο κομμάτι
Εγώ αρνήθηκα τον εαυτό μου
για σένα έδωσα ψυχή και σώμα
και εσύ καρδιά μου και κορμί δικό μου
άραγε νοιάστηκες ποτέ για μένα?
με ένα σου βλέμμα με κοιτάς και ξέρεις
πως ότι μέσα σου σκληρά δικάζεις
είναι μια αλήθεια που την αποφεύγεις
είναι μια σκέψη που δεν θες να κάνεις
κι όταν με βλέπεις να περνάω και να χω
στο πρόσωπο μου έκφραση χειμώνα
ποτέ δεν μου πες στάσου λίγο ακόμα
να φτάσουμε κι οι δυο μαζί στο πατό
κι εγώ που πάντα δεν μπορώ να φτάσω
αυτό το κόκκινο βαθύ σου χρώμα
πως να μπορέσω να σε ξεπεράσω;
πως να γιατρέψω της ψυχής το σώμα;
πως απ τα λίγα μου να δώσω κάτι;
πως η φωτιά να σβήσει απ το αίμα;
κατάλαβε το η ζωή ειναι κέρμα
αν δεν ρισκάρεις έχεις ήδη χάσει
μπορεί στην τελική να είχες δίκιο
μάλλον δεν ήμουν αρκετός για σένα
ίσως στο τέρμα γίνονται όλα ξένα
ίσως η αγάπη ξεγελάει το στίχο
Αυτά τα δύο είναι,αν χρειαστεί γίνονται και διορθώσεις
έχω κι άλλα κομμάτια όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να επικοινωνήσει.
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
