Noiz Forum

Όλα καλά θα πάνε. ΟΙ κτηνίατροι το κάνουν πλέον σε mode ρουτίνας αυτό.
Γλύκα είναι!

φάτσα... φυσικά όλα καλά θα πάνε...

Βρε ταμταμ εσύ ζεις στα εξωτερικά, εδώ δεν ξέρω τι γίνεται, άσε που αυτός ο γιατρός δεν μου γέμισε το μάτι και πολύ.

Θα τον κοπανήσω αν κάτι ...

Μακάρι να πάνε όλα καλά βρε παιδιά, σας ευχαριστώ.

Εδώ κοιμάται αγκαλιά με το αρκουδάκι της.

Προβολή συνημμένου 20078

Ναι αλλα τα σκυλάκια μου ζουν στην Ελλάδα.
Σε τι γιατρό πήγες? Δεν ρώταγες τίποτα φίλους σου που έχουν κάνει κάτι αντίστοιχο να σου συστήσουν;
Πάντως μην ανησυχείς.
Πάρε και κάποιες συμβουλές για τη διατροφή της μετά (πολλά ζωάκια παχαίνουν μετά τη στείρωση) και με το καλό να πάνε όλα.
Πώς τη λέτε?

Δες και τις δικές μου (στειρωμένες αμφότερες)
Η Μερέντα
Προβολή συνημμένου 20079

Και η Σαϊτα - ένα κακοποιημένο κοπράκι-τζακ ράσελ, που μάζεψα φέτος το καλοκαίρι στην Πάρο

Προβολή συνημμένου 20081

Μπουμπού την λένε.

Έχουμε πάρει ήδη τροφή για στειρωμένες γάτες και της αρέσει πολύ, όπως επίσης αρέσει πολύ και στην μεγάλη μας (κοντά 7,5 χρονών), την Λίζα.

Ο γιατρός ήταν συστημένος, απλά εμένα δεν μου γέμισε το μάτι.

Ξαναμανά "ευχαριστώ".

Απίθανες είναι βρε ταμταμ, να τις χαίρεσαι.

Σε νιώθω, αλλά μην ανησυχείς.
Τα ζώα είναι το καθένα μια ιστορία, για την οποία θα μπορούσαμε να μιλάμε ώρες.
Η Μερέντα έμενε μαζί μου όλον τον καιρό που ήμουν άνεργος στην Ελλάδα, στη βαθειά κρίση. Έφευγε η φίλη μου για δουλειά και εγώ έμενα με τη σκυλίτσα στο σπίτι οι δυο μας , μέχρι που χώρισα με το κορίτσι ύστερα από 7 χρόνια. Ουσιαστικά η Μερέντα μεγάλωσε μαζί μου. Μετά το χωρισμό, σε κάθε προσπάθεια που κάναμε να τα ξαναβρούμε με την πρώην και με έβλεπε η Μερέντα, μετά σπάραζε όταν ανεβαίνα στη μηχανή για να φύγω, και δεν ήθελε να μπει στην πολυκατοικία.
Η Σαϊτα, είναι πολύ εύθυμος χαρακτήρας, αλλά έχει κακοποιηθεί τόσο πολύ (δεν ξέρει να παίξει με μπαλάκι ή στικ, πάσχει από φόβο εγκατάλειψης - δεν απομακρύνεται ποτέ από κοντά σου, πιάνεις τη σκούπα να σκουπίσεις και τρέχει να κρυφτεί κλπ) που αν φωνάξει κάποιο παιδάκι ή την ώρα που χοροπηδάει από τη χαρά της (είναι πολυ΄δυνατό σκυλί και γυμνασμένο -τζακ ράσελ αφού) από τη χαρά ή απ' το φόβο της όταν λουφάζει, κατουριέται πάνω της. Όταν την πρωτοπήγα στον κτηνίατρο, τα δόντια της ήταν μες την πέτρα επειδή έτρωγε μονίμως από τα σκουπίδια. Τώρα, μέσα σε λίγους μήνες από το καλοκαίρι,  έχουν αστράψει!
Σόρυ για την πολυλογία

Κι εγώ έχω/φροντίζω 4, όλα αδέσποτα από τη γειτονιά και την ευρύτερη περιοχή. Πρόσφατα στείρωσα και τον πιο μικρό, την ίδια αγωνία είχα κι ας ήταν η τέταρτη φορά. 

Άντε με το καλό η επιστροφή και με πολλά γουργουρητά. 

Ρε , μήπως να φτιάχναμε ένα άλλο, φιλοζωικό φόρουμ, αντρικό να ούμε? ?

Ποια πολυλογία βρε ταμταμ, γράφε τα να τα διαβάζουμε.

Μπράβο βρε Bill γι' αυτά που κάνεις, σ' ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σου!

Βρε γράψτε για "ζώα" (μου φαίνεται ότι τα προσβάλω κάποιες φορές που τα αποκαλώ "ζώα").

Είναι (ίσως οι μόνοι πραγματικοί) οι σύντροφοι της ζωής μας.

Μιαου!! 

Tι ομορφη που ειναι ρε φιλε και τι βλεμμα εχει.

Γλυκα.

Οοολα καλα θα πανε,σιγουρο.

Υπάρχουν 2 τιμές για στείρωση. Φτηνή 40-50 και 100-150 απο όσο ξέρω και η διαφορά έγκειται στον τύπο της νάρκωσης (ο ακριβός είναι αυτός που κάνουν στον χόμο σάπιενς) αλλά και την μετεγχειρητική παρακολούθηση καθώς τα κρατάνε ένα 24ωρο μετά. Καλό κάνεις πάντως στα αυτιά και την ψυχική σου ηρεμία γιατί δεν υπάρχει χειρότερο απο το νιαούρισμα την εποχή του οίστρου μερόνυχτα συνέχεια (μπορεί να σου φύγει κιόλας) αλλά και για ότι άλλο συνεπάγεται μετα απο γέννα. Βρες να τα δώσεις (ασε που θα κρατήσεις 1-2) κ.α. 

Κουράγιο. Μια χαρά θα σου επιστρέψει. Η δική μου στειρωμένη απο μικρή, έζησε 17 χρόνια.

Εγώ έχασα το αγόρι μου από λάθος στη νάρκωση κατά τη στείρωση οπότε καταλαβαίνω την αγωνία σου,ούτε στον χειροτερο μου εχθρο δεν ευχομαι τετοιο πονο.... 

Προβολή συνημμένου 20083