Αντιθέτως πριν κάνα χρόνο το Thomann είχε βγάλει sticker στο Quad Cortex "More than 10000 sold". Είναι όντως συγκλονιστικό το νούμερο αν σκεφτείς ότι ξεκίνησε η παραγωγή το 2018Νομιζω ειχε μπει σε θεμα σχετικα προσφατα οι πωλησεις των ενισχυτων, και ηταν οντως πολυ πεσμενοι οι λαμπατοι
Γιατί πουλιούνται τα πετάλια, τα ….Έχει ξεκινήσει, αν δεις το πόσοι λαμπατοι ενισχυτές (δεν) πουλιούνται την τελευταία διετία.
Εχθες (15/7) ανακοινώθηκε η περιορισμένη διάθεση του mark iic++ reissue (200 κομμάτια) στα $3800, την ίδια ημέρα το απόγευμα είχε γίνει sold out ...Έχει ξεκινήσει, αν δεις το πόσοι λαμπατοι ενισχυτές (δεν) πουλιούνται την τελευταία διετία.
Marketing που στοχεύει ξεκάθαρα στη δευτερογενή αγορά, δηλαδή κατάντια.Εχθες (15/7) ανακοινώθηκε η περιορισμένη διάθεση του mark iic++ reissue (200 κομμάτια) στα $3800, την ίδια ημέρα το απόγευμα είχε γίνει sold out ...
Όλα είναι μάρκετινγκ...
Σίγουρα υπάρχει πίεση στα κόστη κατασκευής σε σχέση με 5 χρόνια πριν, το είπα πρώτο πρώτο. Όμως πλέον δεν υπάρχει και η οικονομία κλίμακας, μιας που δεν πουλιούνται πολλά κομμάτια.Το γεγονός όμως οτι ακρίβυναν οι ενισχυτές, μου κάνει για περισσότερο πληθωριστικό
Από αυτή την ανάλυση που κάνεις, και ισχύει, δεν σημαίνει ότι μειώθηκε η τιμή στους λαμπάτους, αλλά ότι αυξήθηκε η τιμή στα πιτόγυρα.... τα οποία σίγουρα έγιναν είδος πολυτελείας....όπως και εν γένει το φαγητό.Από τη μία, οταν βγήκε το cd, το βινύλιο πηγε προς εξαφάνιση, σήμερα επανήλθε -ως πολυτέλεια - ενώ η αγορά του cd μετατοπίστηκε σε youtube, spotify , παλαιότερα mp3 (που παθαίνει κι αυτό) κλπ.
Τα (αληθινά) tape delay λίγο πολύ αντικαταστάθηκαν απο digital. Ηταν θέμα οικονομικό, οι απλά θεωρήθηκε καλύτερο το νέο μέσο;
Από την άλλη οι λαμπάτοι ενισχυτές έχουν αντικατασταθεί εδώ και χρόνια από τρανζίστορ και είναι είδος πολυτελείας και βασικά οι κιθαρίστες κρατάμε τις λάμπες εν ζωή, ειναι τεχνολογία πάνω από 100 χρονων, 20-25 οπως τα άλλα που κράτησαν, ενώ γίναν και γίνονται συνεχώς προτάσεις για νέο μέσο, από την πρωτο τρανζιστοράτο ενισχυτή, στα profilers, στα nutubes klp.
Οταν βγήκε η ηλεκτρική κιθάρα, η ακουστική δεν έγινε είδος πολυτελείας, σίγουρα μειώθηκε η ζήτηση αλλά συνέχισε και υπάρχει. Παρομόιως με το ηλεκτρικό πιάνο ή τα πλήκτρα. Το πιανο με ουρά ήταν πάντα είδος πολυτελειας. Είναι απλά κάτι διαφορετικό , όχι μια αντικατάσταση του προηγόυμενου
Το γεγονός όμως οτι ακρίβυναν οι ενισχυτές, μου κάνει για περισσότερο πληθωριστικό
Αν παρουμε ως νόμισμα που μεταφράζει την διαφορετικότητα των εποχών το πιτόγυρο, για να μη βάλουμε πληθωρισμούς και μετατροπες μέσα, το 1995 ένα πιτόγυρο κόστιζε περίπου 250 δρχ , και ένας marshall (jcm 800) ~250.000 δρχ. Αν θυμάστε καλύτερα, διορθώστε με.
Δηλαδή κόστιζε ~1000 πιτόγυρα
Σήμερα, πιτόγυρο ~3.5ε , marshall jcm 800 1690e, δλδ 485 πιτόγυρα.
Άρα , μάλλον έπεσαν οι τιμες στο μισο, και έχουν την τάση να ανεβαίνουν.
Μαζί με την αύξηση στους ενισχυτες , πεταλάκια κλπ , ανέβηκαν και τα πιτόγυρα!
Καταλαβαίνω πως μάλλον και τα πιτόγυρα θα γίνουν πολυτέλεια, αλλά μήπως απλά είναι θέμα πως οι μισθοί, ειδικά στην Ελλάδα, παρέμειναν χαμηλοι;
Μήπως;αλλά μήπως απλά είναι θέμα πως οι μισθοί, ειδικά στην Ελλάδα, παρέμειναν χαμηλοι;
Χθες πέρασα έξω από το Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης και είχε ένα live σε εξωτερικό stage. Ο κιθαρίστας με έναν Princeton μικροφωνιασμένο. ΗΧΑΡΑ. Δε χρειάζονται πάντα πολλά κιλά και πολλές λάμπεςΠρέπει να έχει περάσει μια δεκαετία από μια συναυλία που παίξαμε στον Μύλο στη Θεσσαλονίκη με τον θείο... Μιχάλη και ήταν η τελευταία φορά με κιθαρίστα τον Μάνο Μανουσέλη.
Ο Μάνος μια ζωή με τον Rivera του, τις λάμπες του και φυσικά με τα πολλά κιλά που τα είχαμε κουβαλήσει άπειρες φορές.
Σε αυτή τη συναυλία λοιπόν, ήρθε με ένα ταπεινό Pod - that's it and that's all.
Εννοείται ότι ο ήχος του ήταν μια χαρά.
Όμως... Για εμένα που τον ξέρω μια ζωή, απ' τον ήχο του μου έλειπε το headroom, γιατί κακά τα ψέματα η λάμπα δίνει «άπλα» στον ήχο, δίνει «αέρα».
Βέβαια, αυτό το κατάλαβα εγώ, σίγουρα ο Μάνος, αλλά για όσους ήταν από κάτω και χοροπηδούσαν ήταν "ψιλά" και σίγουρα ακατάληπτα "γράμματα".
Αν θέλετε την ταπεινή μου άποψη, "πολυτέλεια" είναι να θες αυτό το κάτι παραπάνω στον ήχο - που δίνει η λάμπα- το οποίο βέβαια θα κάνει τον παίκτη να νοιώθει καλύτερα όταν παίζει και η συντριπτική πλειοψηφία κάτω απ' το stage δεν θα πάρει χαμπάρι - εξαιρούνται οι κιθαρίστες που σκαμπάζουν.
Αυτή η "πολυτέλεια" είναι soul food για όποιον το σηκώνει η τσέπη του και φυσικά η... μέση του.
Η αλήθεια είναι ότι πλέον με έναν λαμπάτο 10W άντε βαριά - βαριά 20W είσαι "πύραυλος" και δεν κουβαλάς τα "νταμάρια" του παρελθόντος που μας είχαν κοψομεσιάσει.Ο κιθαρίστας με έναν Princeton μικροφωνιασμένο. ΗΧΑΡΑ. Δε χρειάζονται πάντα πολλά κιλά και πολλές λάμπες
Στο μπάσο νομίζω ανέκαθεν δεν υπήρχε τόσο μεγάλο "κόλλημα" με λάμπες. Ή μάλλον τα τελευταία χρόνια, δεν ξέρω τι γινόταν παλιά, πολύ πιο εύκολα θα "δεχτεί" μπασίστας το DI ή τον τρανζιστοράτο ενισχυτήΗ αλήθεια είναι ότι πλέον με έναν λαμπάτο 10W άντε βαριά - βαριά 20W είσαι "πύραυλος" και δεν κουβαλάς τα "νταμάρια" του παρελθόντος που μας είχαν κοψομεσιάσει.
Το αυτό και με τους ενισχυτές μπάσου. Με έναν ultra light combo στα 8 κιλά παίζεις παντού και "μπουμπουνάς"
Σωστά, αλλά σαν παράμετρο παιρνουμε τα καθημερινά είδη ανάγκης γιατί μπορούμε να υπολογίσουμε σε εργατοώρες, πλην όμως έτσι απο το ωρομίσθιο δεν αφαιρούνται τα έξοδα. Αν παίρνει κάποιος 1000 εισόδημα αλλα του περισσεύουν το μήνα 3 ευρώ γιατι τα τρόφιμα και λογαριασμοί ανέβηκαν , θελει 5 χρόνια για να πάρει τον ενισχυτή. Το ίδιο και αν το εισόδημα ειναι 5000 αλλα τα έξοδα 4997.Από αυτή την ανάλυση που κάνεις, και ισχύει, δεν σημαίνει ότι μειώθηκε η τιμή στους λαμπάτους, αλλά ότι αυξήθηκε η τιμή στα πιτόγυρα.... τα οποία σίγουρα έγιναν είδος πολυτελείας....όπως και εν γένει το φαγητό.