Farewell to the kings of Heavy Metal (Black Sabbath)
- Thread starter Terry RoscoeBeck5
- Start date
- Πρόσφατη δραστηριότητα Πρόσφατη δραστηριότητα:
- Απαντήσεις: Απαντήσεις 54
- Εμφανίσεις: Εμφανίσεις 2K
-
- Tags
- farewell heavy heavy metal metal
- Μηνύματα
- 1,547
- Πόντοι
- 938
...Ναι,αλλά κάντο τουλάχιστων έτσιΑυτό;
Ειδα το μεγαλυτερο μερος του αφιερώματος το οποίο έβγαζε την αύρα του πάρτυ και φόρου τιμής παρά την άψογη εκτέλεση των κομματιών. Ας πούμε στους lamp of god δε ταίριαζε καθόλου το κομμάτι των Σάμπαθ αλλά Χου κερς....είναι σπάνια η περίπτωση τόσων μουσικών να παραδέχονται τον λόγω ύπαρξης τους και να την αφιερώνουν σε ένα κ μόνο συγκρότημα. Αν και δε θα σταθώ στην απόδοση των μουσικών θα πω ότι έπαθα σοκ με τον Τάιλερ και όποιος έχει χρόνο να τον δει ..αν έκλεινα τα μάτια θα πίστευα ότι τραγουδάει ένας έφηβος...αλλά κ όλη του η αυρα και σκηνική παρουσία ήταν υγιής. Συγκίνηση στο τέλος με έναν οζζυ να δίνει ότι είχε και παρα τα όσα προβλήματα αφιερώθηκε στο κοινό για τελευταία φορά...νομίζω έκοψε και την αγωγή του για να μπορεί να αποδώσει...αλλά επειδή δεν είμαι καλός στον γραπτό λόγο αφήνω εδώ ένα εκπληκτικό κείμενο που λέει όσα σκέφτομαι...
www.avopolis.gr
Όταν οι Θεοί κατεβαίνουν από τη σκηνή: Το τελευταίο βράδυ των Black Sabbath
Avopolis Network
www.avopolis.gr
- Μηνύματα
- 5,446
- Πόντοι
- 1,058
Ξέρω είμαστε off topic αλλά σπεύδω να συμφωνήσω και το σκέφτομαι και εδώ και χρόνια δηλαδή. Πώς και γιατί ήταν αυτοί μέλος των big 4 και όχι οι Exodus ή οι Annihilator ξέρω γω ή οποιαδήποτε άλλη thrash μπάντα της δεκαετίας του 80-90. Σε σχέση με τους άλλους τρεις δηλαδή, τουλάχιστον συνθετικά, η σύγκριση είναι για γέλια.
- Μηνύματα
- 14,549
- Πόντοι
- 1,788
Δεν το λέω για τον Σπύρο, αλλά με αφορμή αυτό που λέει ο Σπύρος, να το ξεκαθαρίσουμε.
Το να σηκώνεις μια φωτογραφία ενός vintage αυτοκινήτου και να λές τί ωραίο είναι και θα το προτιμούσα.....είναι η εύκολη λύση.
Μπορείς να παραστήσεις τον άνθρωπο με εκλεπτισμένο γούστο....ανέξοδα.
Επειδήν είχα vintage αυτοκίνητο, και ασχολήθηκα με 2 πωλήσεις vintage αυτοκινήτων τους τελευταίους μήνες.....ανέβασα πυρετό με την πραγματικότητα.....τουλάχιστον την Ελληνική.
To vintage αυτοκίνητο, είναι δύσκολο και θέλει μεράκι, κόπο, αφοσίωση.......
Όλα είναι δύσκολα γύρω του.
Και το χειρότερο, η πλήρης απαξίωση από αμόρφωτους , άσχημους, ανάγωγους που και δεν μπορούν να εκτιμήσουν τίποτα και ειναι εριστικοί.
το 90% των σχολίων σε μια αγγελία πώλησης (και σε λογική τιμή) ενός vintage αυτοκινήτου θα συγκεντρώσει σχόλια τύπου "χαχα- η παλιατζούρα".
Το 10 % θα συγκεντρώσει σχόλια τύπου "όχι ρε φίλε...μην το πουλάς ...κράτα το".
Το 100% δηλαδή θα συγκεντρώσει ΧΑΣΟΜΕΡΙΔΕΣ , που δεν έχουν καμία πρόθεση να αγοράσουν vintage αυτοκίνητο....απλά κάνουν καφέ και γράφουν ....λαλακίες.
Το vintage αυτοκίνητο λοιπόν , όχι μόνο δεν είναι για όλους....είναι για ελάχιστους (ευτυχώς).......οπότε άλλο πράγμα να φανταζομαστε πως θα θέλαμε να είμαστε κάτοχοι ενός τέτοιου.....και εντελώς άλλο να είμαστε.
Για την ιστορία, τα πούλησα και τα δύο.......ύστερα από πολύ σπάσιμο και διάθεση για εμετό........
Last edited:
- Μηνύματα
- 2,552
- Πόντοι
- 1,158
Δεν εχω καταφέρει ακόμα να ακούσω όλα τα acts της εκδήλωσης.
Όμως ως τώρα τα συναισθήματα μου είναι μεικτά. Αρχικά να πω πως αντιλαμβάνομαι μόνο συναισθηματικά την αξία της εμφάνισης των Black Sabbath και όντας μεγάλος θαυμαστής τους. Η πραγματική επανένωση (με ward) και αποχαιρετισμος έπρεπε να εχει γινει τουλάχιστον 10 χρόνια πριν. Τώρα έγινε κυριολεκτικά στο χείλος του γκρεμού απο μουσικής άποψης. Και το λέω ως άνθρωπος που γενικά πρεσβεύω την άποψη ότι ο μουσικός σε οποιαδήποτε ηλικία πρέπει να βγαίνει και να παίζει. Όμως με την προυπόθεση ότι μπορεί απο φυσική και διανοητική κατάσταση να κρατήσει το επίπεδό του.
Δυστυχώς πολλά απο τα υπόλοιπα acts μου φάνηκαν απο πρόχειρα ή και απογοητευτικά. Ο Axl δεν μπορεί. Οι υπόλοιποι Guns σε πιο καλή κατάσταση αλλά όχι αυτή που έχουμε στο μυαλό μας. Οι Metallica πεσμένοι σε απόδοση (ειδικα ο Hetfield). Tool ενώ δεν είχαν κάτι κακό στην επίδοσή τους, να πω την αλήθεια δε μου άρεσαν γιατι τυχαινει το hand of doom να ειναι το αγαπημενο μου κομμάτι και του έδωσαν ένα άλλο ύφος που δε συγκρίνεται με την πρώτη εκτέλεση (Ή ισως με επηρεάζει αρνητικά η εικόνα του τραγουδιστή). Είναι πολύ πικρή και αστεία συγχρονως η αίσθηση να ακούς το changes απο τύπο σαν τον Yungblood...
Ωστόσο 3 πράγματα μου τράβηξαν την προσοχή.
1) Mastodon (δεν τους το είχα με το supernaut).
2) Llzy Hale (επική εκτέλεση του ultimate Sin και θα την ψάξω παραπάνω γιατι δεν την ήξερα).
3) Nuno Bettecourt γιατι τα βγάζει τα λεφτά του ο άνθρωπος τίμια. Υψηλού επιπέδου απόδοση ανάλογη των στανταρντς που έχει θέσει.
Όμως ως τώρα τα συναισθήματα μου είναι μεικτά. Αρχικά να πω πως αντιλαμβάνομαι μόνο συναισθηματικά την αξία της εμφάνισης των Black Sabbath και όντας μεγάλος θαυμαστής τους. Η πραγματική επανένωση (με ward) και αποχαιρετισμος έπρεπε να εχει γινει τουλάχιστον 10 χρόνια πριν. Τώρα έγινε κυριολεκτικά στο χείλος του γκρεμού απο μουσικής άποψης. Και το λέω ως άνθρωπος που γενικά πρεσβεύω την άποψη ότι ο μουσικός σε οποιαδήποτε ηλικία πρέπει να βγαίνει και να παίζει. Όμως με την προυπόθεση ότι μπορεί απο φυσική και διανοητική κατάσταση να κρατήσει το επίπεδό του.
Δυστυχώς πολλά απο τα υπόλοιπα acts μου φάνηκαν απο πρόχειρα ή και απογοητευτικά. Ο Axl δεν μπορεί. Οι υπόλοιποι Guns σε πιο καλή κατάσταση αλλά όχι αυτή που έχουμε στο μυαλό μας. Οι Metallica πεσμένοι σε απόδοση (ειδικα ο Hetfield). Tool ενώ δεν είχαν κάτι κακό στην επίδοσή τους, να πω την αλήθεια δε μου άρεσαν γιατι τυχαινει το hand of doom να ειναι το αγαπημενο μου κομμάτι και του έδωσαν ένα άλλο ύφος που δε συγκρίνεται με την πρώτη εκτέλεση (Ή ισως με επηρεάζει αρνητικά η εικόνα του τραγουδιστή). Είναι πολύ πικρή και αστεία συγχρονως η αίσθηση να ακούς το changes απο τύπο σαν τον Yungblood...
Ωστόσο 3 πράγματα μου τράβηξαν την προσοχή.
1) Mastodon (δεν τους το είχα με το supernaut).
2) Llzy Hale (επική εκτέλεση του ultimate Sin και θα την ψάξω παραπάνω γιατι δεν την ήξερα).
3) Nuno Bettecourt γιατι τα βγάζει τα λεφτά του ο άνθρωπος τίμια. Υψηλού επιπέδου απόδοση ανάλογη των στανταρντς που έχει θέσει.
- Μηνύματα
- 2,976
- Πόντοι
- 963
Ήταν μες τις 10 πρώτες ροκ μπάντες που άκουσα στη ζωή μου και τους ακούω ακόμη με αμείωτο ενδιαφέρον. Μαζί με τους Motorhead και τους Judas Priest ήταν οι θεμελιωτές όλου του σκληρού ήχου (metal, grunge, stoner, sludge). Κι ακόμη και μεταξύ αυτών, οι Sabbath ήταν ένα σκαλοπάτι παραπάνω στη διαχρονικότητα και την επιδραστικότητα.
Για μένα όμως Sabbath ήταν τα πρώτα 8 άλμπουμ με τον Ozzy. Πέραν του ότι απεχθάνομαι τη φωνή και το songwriting του Dio, η διαφορά μετά είναι τόσο μεγάλη, που ουσιαστικά είναι άλλη μπάντα. Και ο ήχος τους από 'κει και πέρα πολύ πιο κοινότυπος. Παρόλο που δεν τρελαίνομαι για τα προσωπικά άλμπουμς του Ozzy, τα προτιμώ από ο,τιδήποτε κυκλοφόρησαν οι Sabbath μετά την αποχώρησή του.
Αν και σαν κεφάλαιο λοιπόν αυτή η μπάντα σταμάτησε για μένα το 1982, θεωρώ ότι αυτό που έγινε με το back to the beginning είχε τεράστια σημασία. Kαι για μας που τους ξαναβάλαμε στις λίστες μας να ακούσουν και για νεότερα παιδιά που άκουσαν, ενδιαφέρθηκαν και πιθανόν να τους μάθουν.
@John Goumis & @Jazzjoker Σπεύδοντας να συμφωνήσω κατ' αρχάς ότι δεν υπάρχει σύγκριση μεταξύ Anthrax και των υπόλοιπων του Big4 σε επίπεδο συνολικής προσφοράς και κληρονομιάς (legacy που λένε και στο χωριό), στην εποχή μας θεωρούταν εντελώς φυσιολογικό να συμπεριλαμβάνονται σε αυτό. Αντίθετα, όσοι δεν έζησαν τις απαρχές του Speed/Thrash, αδυνατούν να το καταλάβουν.
Οι Anthrax είχαν πολύ σημαντική επιρροή και οι πωλήσεις τους εκείνη την εποχή ήταν συγκρίσιμες με των Slayer και Megadeth. Eίχαν τον δικό τους ξεχωριστό ήχο, όπως και οι άλλοι τρεις όντας και πρωτεργάτες του είδους. Δεν ήταν μεταγενέστερη κόπια κάποιας άλλης μπάντας, όπως πχ οι Testament.
Eίχαν πολλά στοιχεία που μπορεί να μη γέρασαν καλά, όπως το groove και το grind, αλλα ήταν πρωτοποριακά και εξαιρετικά δημοφιλή στην εποχή τους. Με σχεδόν 15 εκατομμύρια πωλήσεις επίσης είναι ξεκάθαρα πολύ μεγάλο, παγκόσμιο μέγεθος. Οι Annihilator πχ δεν νομίζω ότι έχουν πουλήσει πάνω από 500.000 στις Η.Π.Α.
Για μένα όμως Sabbath ήταν τα πρώτα 8 άλμπουμ με τον Ozzy. Πέραν του ότι απεχθάνομαι τη φωνή και το songwriting του Dio, η διαφορά μετά είναι τόσο μεγάλη, που ουσιαστικά είναι άλλη μπάντα. Και ο ήχος τους από 'κει και πέρα πολύ πιο κοινότυπος. Παρόλο που δεν τρελαίνομαι για τα προσωπικά άλμπουμς του Ozzy, τα προτιμώ από ο,τιδήποτε κυκλοφόρησαν οι Sabbath μετά την αποχώρησή του.
Αν και σαν κεφάλαιο λοιπόν αυτή η μπάντα σταμάτησε για μένα το 1982, θεωρώ ότι αυτό που έγινε με το back to the beginning είχε τεράστια σημασία. Kαι για μας που τους ξαναβάλαμε στις λίστες μας να ακούσουν και για νεότερα παιδιά που άκουσαν, ενδιαφέρθηκαν και πιθανόν να τους μάθουν.
@John Goumis & @Jazzjoker Σπεύδοντας να συμφωνήσω κατ' αρχάς ότι δεν υπάρχει σύγκριση μεταξύ Anthrax και των υπόλοιπων του Big4 σε επίπεδο συνολικής προσφοράς και κληρονομιάς (legacy που λένε και στο χωριό), στην εποχή μας θεωρούταν εντελώς φυσιολογικό να συμπεριλαμβάνονται σε αυτό. Αντίθετα, όσοι δεν έζησαν τις απαρχές του Speed/Thrash, αδυνατούν να το καταλάβουν.
Οι Anthrax είχαν πολύ σημαντική επιρροή και οι πωλήσεις τους εκείνη την εποχή ήταν συγκρίσιμες με των Slayer και Megadeth. Eίχαν τον δικό τους ξεχωριστό ήχο, όπως και οι άλλοι τρεις όντας και πρωτεργάτες του είδους. Δεν ήταν μεταγενέστερη κόπια κάποιας άλλης μπάντας, όπως πχ οι Testament.
Eίχαν πολλά στοιχεία που μπορεί να μη γέρασαν καλά, όπως το groove και το grind, αλλα ήταν πρωτοποριακά και εξαιρετικά δημοφιλή στην εποχή τους. Με σχεδόν 15 εκατομμύρια πωλήσεις επίσης είναι ξεκάθαρα πολύ μεγάλο, παγκόσμιο μέγεθος. Οι Annihilator πχ δεν νομίζω ότι έχουν πουλήσει πάνω από 500.000 στις Η.Π.Α.
- Μηνύματα
- 2,239
- Πόντοι
- 923
Ο,τι γράφεις για τους Anthrax αντικειμενικά ισχύει 100%
Ωστόσο σαν μπάντα πάντα ήταν κάτω από μια "ομπρέλα" μεγάλων συγκροτηματων και με τον βασιλικό ποτίζονταν και η γλάστρα.
Ναι, έχουν επιρροή και στίγμα που άφησαν στα 80s στο συγκεκριμένο στυλ μουσικής, αλλά σαν μεμονωμένο συγκρότημα δεν έχει την βαρύτητα πχ να κάνει μια περιοδεία μόνο του, πάντα γέμιζε τα bill σε φεστιβάλ, Clash of Titans, Big 4 και τέτοια.
Ακόμα και παγκόσμιες περιοδείες δεν βρίσκω πολλά στοιχεία για αυτούς, παρά το ότι είτε πήγαιναν περιοδεία ως support σε κάποια σκέλη περιοδιων Iron Maiden, Pantera, Motorhead κτλ, δηλαδή συναυλίες-"σιγουρακι" είτε έκαναν περιοδεία "πακέτο" με άλλα συγκροτήματα του είδους (testament, death angel) για να προσφέρουν ένα ελκυστικό πακέτο. Ως standalone μπάντα ή ως headliners δεν πιστεύω ότι θα κατάφερναν πολλά. Βασικά δεν ξέρω καν αν έχουν προγραμματισμένη κάποια περιοδεία την στιγμή που μιλάμε.
Πχ άλλες μπάντες που έχουν πουλήσει αντίστοιχα άλμπουμ, όπως πχ Manowar, ναι είναι αποτυχημένοι στην πατρίδα τους αλλά στην Ευρώπη και αλλού μπορούν να κλείσουν περιοδεία μόνοι τους και να κάνουν gigs σε 20 χώρες με 10.000 κοινό σε αρκετές από αυτές. Αυτά τα νούμερα τα θεωρώ άφθαστα για Anthrax.
Επίσης ο Scott Ian αν και συμπαθής είναι μαϊντανός του κερατά και δημοσιοσχετιστας. Ο άνθρωπος είναι παντού, σε περιοδικά, εκπομπες, events, γενικά είναι πολύ χωμένος μέσα στο PR κύκλωμα.
Εντάξει αστειευόμενος λέω αρκετά από αυτά που γράφω, απλά πιστεύω ότι οι Anthrax εκτός του ότι προσωπικά δεν μου αρέσουν καθόλου
γενικά είναι μπάντα που κάνει συνεχώς κηδεία με ξένα κόλλυβα 
- Μηνύματα
- 11,894
- Πόντοι
- 2,878
Μια χαρά παιδί. Τον είχα γνωρίσει το 1990, καλοκαίρι, με μπλούζα Madonna, να φοράει εσπανρίγιες, παρέα με την τότε σχέση του (μια κοκκινομάλλα).
Η τότε δισκογραφική μας, μας είχε κάνει το κονέ, και είχαμε πάει στο τότε αεροδρόμιο του Ελληνικού για να βγάλουμε καμιά φωτογραφία μαζί του - αυτός ερχόταν από ΗΠΑ και πήγαινε για διακοπές στην Κρήτη. Ήπιαμε καφέ (αυτός αν θυμάμαι καλά χυμό) χαζολογήσαμε, χαλαρό τυπάκι.
- Μηνύματα
- 2,025
- Πόντοι
- 398
Είμαι ακόμη μεταλόπληκτος . Δεν μου άρεσαν ποτέ υπερβολικά οι BS , εξαιρώ το ΤΥR , για την αισθητική μου είναι δισκάρα. . Ο δε Όζης οριακά ενοχλητικός.
Οπότε δηλώνω ευθαρσώς :
Μεγάλη συγκίνηση με έχει κατακλείσει.
Ολόκληρη η παλιά γενιά των μεταλλάδων στο back to the beggining.
Τόσοι τεχνικοί τόσοι ροαντκρούερς.
Τόσοι ξεκούρδιστοί και φάλτσοι μαζεμένοι ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ.
Τα δωδεκάχρονα που είπαν πήμα προ μηνός φαντάζουν Καμπαγιέ Κάλλας Παβαρότι και Ντομίνγο δίπλα τους
Ναι υπήρχαν εξαιρέσεις αλλά ….. μιλάμε για ανθρώπους που είναι η δουλειά τους.
* Στην μικρή παρένθεση περί Anthrax , καλές προθέσεις στην αρχή , με ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ μεταγραφές Armored Saint , να σώζουν το γκρούπ.
Οπότε δηλώνω ευθαρσώς :
Μεγάλη συγκίνηση με έχει κατακλείσει.
Ολόκληρη η παλιά γενιά των μεταλλάδων στο back to the beggining.
Τόσοι τεχνικοί τόσοι ροαντκρούερς.
Τόσοι ξεκούρδιστοί και φάλτσοι μαζεμένοι ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ.
Τα δωδεκάχρονα που είπαν πήμα προ μηνός φαντάζουν Καμπαγιέ Κάλλας Παβαρότι και Ντομίνγο δίπλα τους
Ναι υπήρχαν εξαιρέσεις αλλά ….. μιλάμε για ανθρώπους που είναι η δουλειά τους.
* Στην μικρή παρένθεση περί Anthrax , καλές προθέσεις στην αρχή , με ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ μεταγραφές Armored Saint , να σώζουν το γκρούπ.
- Μηνύματα
- 1,260
- Πόντοι
- 938
Βιντεάκι (μόνο για μπασίστες?) με το rig που χρησιμοποίησε ο Geezer
- Μηνύματα
- 2,976
- Πόντοι
- 963
Μη νομίζεις πάντως ότι οι Slayer με το Raining Blood ή οι Megadeth με το So Far, So Good, So What θα γέμιζαν στάδια το 1988. Άντε κάνα κλαμπ επιπέδου Ρόδον....
Ουσιαστικά μετά τα μέσα των 90s, μετά και την κατάρρευση του Grunge, έγινε πιο mainstream το thrash. Οι Anthrax όμως ως τότε είχαν ηδη καβαλήσει το (κοντό) καλάμι του groove metal των late 80s, το οποίο δεν "τράβηξε".
- Μηνύματα
- 2,818
- Πόντοι
- 398
Όταν τους είχα δει στη Μαλακάσα, μου έπεσαν τα αυτιά. Πήγα τραβάτε με κι ας κλαίω, έλεγα στους φίλους μου "πάω να δω τον καραγκιOzzy" (ήταν η εποχή του ριάλιτυ the Osbournes αν θυμάμαι καλά), αλλά αυτό που είδαμε εκείνο το βράδυ με τον γαμπρό μου ήταν αποκάλυψη.
Κατά ρχήν ξεδιπλωνόταν μπροστά σου όλη η ΕΦΕΥΡΕΣΗ που ήταν η μουσική τους - δεν έλειπε τίπτοα την ώρα που σολάριζε ο Ιommi για παράδειγμα. Το μπάσο έπαιζε αντιστικτικά, τα τύμπανα γέμιζαν, δεν ακουγόταν τίποτα άδειο, ή που να χρειάζεται "πλάτες" ή δεύτερη κιθάρα/synths. Αυτό είναι σπουδαία μουσική εφεύρεση και επινόηση θεματολογικά και σαν είδος..
Α ρε Αγγλάρες... {Παιδιά, συνειδητοποιήστε λίγο ότι το πρώτο τους άλμπουμ, βρήκε Φλεβάρη του 1970, ηχογραφήθηκε μέσα στο 1969 και αναλογιστέιτε τι μουσική κυριαρχούσε τότε στα charts και στη rock.
Το να βάλεις να ακούσεις τον δίσκο τους (βινύλιο) στον απόηχο των 60s ("πάρε κι εσύ αδελφέ ένα λουλούδι"), με εκείνο το εφιαλτικό εξώφυλλο και την βαριά κιθάρα-θρίλερ πάνω από τις καμπάνες στο ομώνυμο κομμάτι ήταν "πολύ αύριο" για την εποχή. Και από μουσικάρες που έπαιζαν και κεντούσαν έτσι;
Αν ο Iommi φορούσε λιγάκι πιο κοντή δερμάτινη καμπαρτίνα στο στυλ των Franz Ferdinand (στυλιστικό σχόλιο) και είχε βγει το άλμπουμ εκείνο δέκα ή είκοσι χρόνια μετά, θα ακουγόταν και πάλι μια χάρα.
"ηχογράφησαν το πρώτο τους άλμπουμ μέσα σε διάστημα οκτώ ωρών με το συνολικό κόστος να φθάνει μόλις τις 1.200 λίρες Αγγλίας. Η ηχογράφηση του δίσκου έγινε άμεσα, με παρόμοιο τρόπο με αυτόν που το συγκρότημα παίζει στις ζωντανές του εμφανίσεις, λόγω πίεσης χρόνου"
Aιώνιο respect κι ας μην ήταν η metal η αγαπημένη μου μουσική
https://el.wikipedia.org/wiki/Black_Sabbath_(άλμπουμ)
Κατά ρχήν ξεδιπλωνόταν μπροστά σου όλη η ΕΦΕΥΡΕΣΗ που ήταν η μουσική τους - δεν έλειπε τίπτοα την ώρα που σολάριζε ο Ιommi για παράδειγμα. Το μπάσο έπαιζε αντιστικτικά, τα τύμπανα γέμιζαν, δεν ακουγόταν τίποτα άδειο, ή που να χρειάζεται "πλάτες" ή δεύτερη κιθάρα/synths. Αυτό είναι σπουδαία μουσική εφεύρεση και επινόηση θεματολογικά και σαν είδος..
Α ρε Αγγλάρες... {Παιδιά, συνειδητοποιήστε λίγο ότι το πρώτο τους άλμπουμ, βρήκε Φλεβάρη του 1970, ηχογραφήθηκε μέσα στο 1969 και αναλογιστέιτε τι μουσική κυριαρχούσε τότε στα charts και στη rock.
Το να βάλεις να ακούσεις τον δίσκο τους (βινύλιο) στον απόηχο των 60s ("πάρε κι εσύ αδελφέ ένα λουλούδι"), με εκείνο το εφιαλτικό εξώφυλλο και την βαριά κιθάρα-θρίλερ πάνω από τις καμπάνες στο ομώνυμο κομμάτι ήταν "πολύ αύριο" για την εποχή. Και από μουσικάρες που έπαιζαν και κεντούσαν έτσι;
Αν ο Iommi φορούσε λιγάκι πιο κοντή δερμάτινη καμπαρτίνα στο στυλ των Franz Ferdinand (στυλιστικό σχόλιο) και είχε βγει το άλμπουμ εκείνο δέκα ή είκοσι χρόνια μετά, θα ακουγόταν και πάλι μια χάρα.
"ηχογράφησαν το πρώτο τους άλμπουμ μέσα σε διάστημα οκτώ ωρών με το συνολικό κόστος να φθάνει μόλις τις 1.200 λίρες Αγγλίας. Η ηχογράφηση του δίσκου έγινε άμεσα, με παρόμοιο τρόπο με αυτόν που το συγκρότημα παίζει στις ζωντανές του εμφανίσεις, λόγω πίεσης χρόνου"
Aιώνιο respect κι ας μην ήταν η metal η αγαπημένη μου μουσική
https://el.wikipedia.org/wiki/Black_Sabbath_(άλμπουμ)
- Μηνύματα
- 7,251
- Λύσεις
- 1
- Πόντοι
- 1,718
Respect και στους Sabbath, respect και στους Anthrax, OK, το big 4 ειναι marketing αρλουμπα, ειδικα αν βαλεις μεσα εκτος απο τα αμερικανικα συγκροτηματα και κατι γερμανιες, κατι βραζιλιες και κατι ελβετιες 
ουτε 20αδα δε βλεπουν, αλλα respect nonetheless, ας ακουσουμε και την κομματαρα
ουτε 20αδα δε βλεπουν, αλλα respect nonetheless, ας ακουσουμε και την κομματαρα
- Μηνύματα
- 1,547
- Πόντοι
- 938
Πολύ εύστοχος.
Αυτό ακριβώς ξεκίνησαν,αλλά οι μεταγενέστερες γενιές που τους έμαθαν από την δισκογραφία,αυτή την διαφορά δέν την ένιωσαν και τόσο,λόγο της τεχνολογικής εξέλιξης.
Οι καινούργιες παραγωγές που είχε μπροστά του κάποιος να συγκρίνει,ας πούμε στα 90s,δέν υστερούσαν σε όγκο κ.α,οπότε λογικά πολλοί σκέφτηκαν για ποιό λόγο τόσος ντόρος για μιά μπάντα που και τεχνικά έχουν ακούσει αρκετά καλύτερα πράγματα.
Αν έκανες βέβαια μια βόλτα σε διάφορα live στα 70s και στο τέλος έμπαινες και στους Sabbath,θα καταλάβαινες πολύ καλά τον λόγο.
Trending...
Νέα θέματα
-
-
-
-
-
Συλλογη από πεταλια? Υπερβολες? Υπερτιμηση? Αξιζει το κοπο?- Ξεκίνησε από Paul Vigkonette
- Απαντήσεις: 62