Επιτέλους έφτασε! G&L Legacy Tribute σε Shoreline Gold.

[Έκτορας]

Άργησε λιγάκι να μας έρθει, αλλά όλα καλά. Την παρέλαβα σήμερα και τα κανόνισα να φύγω νωρίτερα από την δουλειά για να της αφιερώσω την ημέρα, όπως πρέπει. Δεν το πιστεύω ότι έχει 4+ χρόνια από την τελευταία μου αγορά…

Η κιθάρα είναι δεύτερο χέρι και ηρθε με μια πολυ ωραία Gator μαλακή θήκη, πολλές πένες και χορδές. Κάτι μου λέει ότι ο προηγούμενος ιδιοκτήτης, εγκατέλειψε το άθλημα… Έμεινα μέσα στο budget των 500 ευρώ που είχα θέσει στον εαυτό μου, το οποίο την κάνει εξαιρετική αγορά. 
Η κιθάρα φόραγε (κακό-βαλμένες) χορδές διαφορετικών κατασκευαστών άρα έπρεπε να αλλαχτούν με νέες (11-άρες D’Addario), να καθαριστεί γενικώς (με βρεγμένο πανάκι).

Το χρώμα στις φωτογραφίες είναι από αδιάφορο, στην χειρότερη, έως συμπαθητικό στην καλύτερη. Από κοντά όμως, ανεβαίνει παρά πολύ και είναι εξαιρετικό. Για εμένα είναι παρά πολύ class-άτο, θα έλεγα. Η σύζυγος την χαρακτήρισε “spacey”. Ok, το δέχομαι.

Θα ακολουθήσουν εντυπώσεις για τους ήχους και το playability.

 

[LK]

Με γεια!

 

[John Goumis]

Καλορίζικη! Εξαιρετικά όργανα τα G&L. Και το shoreline gold είναι ωραίο και ιδιαίτερο φινίρισμα (έχω μια τέτοια classic player..). Στις φωτογραφίες δεν γράφει πολύ στον φακό, αλλά από κοντά είναι yammy

 

[gkourmoul1]

Καλορίζικη! Θα μείνεις ευχαριστημένος, είμαι σίγουρος !

 

[kpeyos]

Καλόπαιχτη. Περιμένουμε το review 

 

[Terry RoscoeBeck5]

Καλώς την δέχθηκες και καλώς ήρθες στο ολιγομελές* club ιδιοκτητών οργάνων shoreline gold του Noiz.gr. 

*Εσύ και εγώ δηλαδή

 

[gkourmoul1]

Μπήκε και σε ένα αλλο ολιγομελές club, εκείνο την ιδιοκτητών G&L (o Έκτορας και εγώ δλδ) 

 

[Superfunk]

Κουκλα, να την χαίρεσαι.

Είχα 3-4 G&L (USA) στα νιάτα μου, εξαρετικές κιθαρες αλλα πολυ λεπτα μπράτσα (τοτενες, τα τωρινα ειναι πΓιο χοντρα) και δυστυχως τις πουλησα. 

 

[manosx]

Καλώς την δέχθηκες και καλώς ήρθες στο ολιγομελές* club ιδιοκτητών οργάνων shoreline gold του Noiz.gr. 

*Εσύ και εγώ δηλαδή

 Count me in for the club



  Νταξει, δε θα με βραβευσει και το national geographic , αλλα παιρνει χαμπαρι καποιος το χρωμα στο περιπου, ειδικα τη διαφορα του με το πιο κλασσικο χρυσο που εχει το pickguard.

 

[John Goumis]

και εγώ μέλος του shoreline gold club απο το 2015

 

[Terry RoscoeBeck5]

 Count me in for the club

Προβολή συνημμένου 49045

  Νταξει, δε θα με βραβευσει και το national geographic , αλλα παιρνει χαμπαρι καποιος το χρωμα στο περιπου, ειδικα τη διαφορα του με το πιο κλασσικο χρυσο που εχει το pickguard.

Όπως έχω πει και στο παρελθόν, ποτέ δεν κατάλαβα το "gold" σε αυτό το χρώμα.

Εξ' αρχής που πήρα το Roscoe Beck το θεώρησα ασημί και όχι χρυσό... 

Ωραία η "κιουρία", ωραίο το χρυσό pickguard και τα εύγε μου για το maple fretboard - το όργανο δείχνει πιο "φωτεινό", σε αντίθεση με το δικό μου που έχει pau ferro.

Οπότε γίναμε τρεις και αναμένουμε τους επόμενους...  

 

[kwstas79]

Αυτό δεν είναι το σαμπανιζέ που λένε οι γυναίκαι; ΑΦΤΟ ΗΝΕ;

 

[manosx]

Όπως έχω πει και στο παρελθόν, ποτέ δεν κατάλαβα το "gold" σε αυτό το χρώμα.

Εξ' αρχής που πήρα το Roscoe Beck το θεώρησα ασημί και όχι χρυσό... 

 ΕΙΝΑΙ χρυσο, αλλα οπως λεει και το ονομα του (duh ) δεν ειναι το χρυσο του χρυσου του μεταλλου δηλαδη, αλλα το χρυσο απο την αμμουδια στην ακρογυαλια, η χρυση αμμος που λαιμαι, ΑΦΤΟ ΙΝΕ

 

 

[Έκτορας]

Ευχαριστώ για τα σχόλια, συμφορουμίτες!

@manosx πολύ ωραίο και το χρυσό pickguard, του δίνει άλλη διάσταση.

@kwstas79 δεν ξέρω φίλε, δεν μπλέκω σε συζήτηση για χρώματα με γυναίκες. Εμείς είμαστε σαν τα windows 95, 16 χρώματα αναγνωρίζουμε. Αυτές έχουν άλλη παλέτα

 

[Άγιος]

Το χρώμα αυτό είναι γεροντίστικο πολύ, τίποτα το μεμπτό βέβαια άλλα φέρνει στο μυαλό σύνταξη ΙΚΑ και Shoreline Gold σακάκι με βάτες με μυρωδιά ναφθαλίνης

 

[manosx]

@kwstas79 δεν ξέρω φίλε, δεν μπλέκω σε συζήτηση για χρώματα με γυναίκες. Εμείς είμαστε σαν τα windows 95, 16 χρώματα αναγνωρίζουμε. Αυτές έχουν άλλη παλέτα

"-Ποιο χρωμα σου αρεσει, αυτο η αυτο; Θα μου πεις επιτελους; Τι επαθες;"



 True story.

 Ειναι μαλλον ο ιδιος λογος που δεν τους αρεσει το ποδοσφαιρο, η δυσκολευονται στο παρκαρισμα.

 Ο ανδρας- καποτε κυνηγος απεκττησε καλυτερη αισθηση του χωρου που ηταν το Α και το Ω στο κυνηγι με πρωτογονα οπλα, ενω η γυναικα- καποτε τροφοσυλλεκτης βλεπει πολυ καλυτερα τα χρωματα για να εντοπιζει τα φρουτα και να μη μας ταισει δηλητηριωδεις καρπους.

 Μεχρι να μας επιανς με τη γκομενα απο τη διπλανη σπηλια, οποτε πηγαινε το μανιταρι του σαμανου συννεφο.

 

[Έκτορας]

Ας γράψουμε δυο λόγια λοιπόν για το πώς παίζει η κιθάρα. Playability, ντε.

Οι συγκεκριμένες κιθάρες είναι από τις λίγες Strat στην αγορά που έχουν 12'' radius στην ταστιέρα. Όχι vintage-correct και όχι το καλύτερο αν είσαι funky player και παίζεις ακόρντα σε όλο τον λαιμό. Αλλά για κάποιον που θέλει να παίξει τα blues καλή ώρα, είναι ό,τι καλύτερο. Αβίαστα και άνετα bends, παντού και πάντα.

Έχουμε ένα κλασικά άνετο medium C profile μπράτσο. Δεν έχω θέμα, γενικά μιλώντας, με το πάχος του μπράτσου. Έχω από αρκετά παχύ '50s rounded στην Gibson έως σαφώς πιο λεπτά σε 2 Ibanez, βολεύομαι παντού. Θεωρώ ότι αν επιθυμείς ταχύτητα, ναι, τα λεπτά είναι πιο "γρήγορα" και τα για πιο αργό, παραδοσιακό blues παίξιμο, τα παχιά είναι πιο άνετα. Νομίζω ότι η συγκεκριμένη κιθάρα "σήκωνε" και πιο παχύ μπράτσο, αλλά το  medium C είναι μια πολύ καλή all-around επιλογή.

Στα τάστα τώρα, έχουμε επίσης μια ασφαλή επιλογή  medium jumbo, τα οποία είναι μια χαρά. Δεν θα με πείραζε εδώ να είναι και αυτά ακόμα μεγαλύτερα αλλά σίγουρα θα με πείραζε να είναι μικρότερα. Δεν αντέχω τα vintage τάστα...

Α, ναι. Έχει και 2-point vintage trem η κιθάρα. Ξεκάθαρα, δεν είμαι φίλος. Ναι, ωραίο και στιβαρό είναι, ναι, εύχρηστο είναι και ναι, βεβαίως και ξεκουρδίζει την κιθάρα μετά από χρήση. Μπορεί και να μείνει ως έχει, μπορεί και απλά να γίνει decked και να τελειώνουμε.

Και βεβαίως, Strat είναι, απολαμβάνουμε και belly cut και arm contour. Άνεση, την φοράς και πετάς.

Συμπερασματικά, η κιθάρα παίζει υπέροχα. Δεν υπάρχει κάτι άλλο να πω. Ξεκούραστη σε όλο τον λαιμό, σε αφήνει να παίξεις και να εκφραστείς όπως θες. Πολύ ικανοποιημένος.

Θα επανέλθω και για τους ήχους της.

 

[kwstas79]

"-Ποιο χρωμα σου αρεσει, αυτο η αυτο; Θα μου πεις επιτελους; Τι επαθες;"

Προβολή συνημμένου 49049

 True story.

 Ειναι μαλλον ο ιδιος λογος που δεν τους αρεσει το ποδοσφαιρο, η δυσκολευονται στο παρκαρισμα.

 Ο ανδρας- καποτε κυνηγος απεκττησε καλυτερη αισθηση του χωρου που ηταν το Α και το Ω στο κυνηγι με πρωτογονα οπλα, ενω η γυναικα- καποτε τροφοσυλλεκτης βλεπει πολυ καλυτερα τα χρωματα για να εντοπιζει τα φρουτα και να μη μας ταισει δηλητηριωδεις καρπους.

 Μεχρι να μας επιανς με τη γκομενα απο τη διπλανη σπηλια, οποτε πηγαινε το μανιταρι του σαμανου συννεφο.

Καλά εγώ χάνω από τα αποδυτήρια λόγω δυσχρωματοψίας. Ακόμα και η ίδια η έννοια του χρώματος είναι κάτι θεωρητικό για μένα.

 

[Έκτορας]

Τώρα που έγραψα και λίγες ώρες παιξίματος, ας γράψω και λίγα λόγια για τους ήχους.

Η κιθάρα σαφέστατα έχει όλους τους παραδοσιακούς Strat ήχους (μεγάλη έκπληξη, ξέρω). Αλλά υπάρχει η πατέντα του ξεχωριστού και μοναδικού στις G&L tone circuit: όχι μόνο έχεις universal tone control (ιδιαίτερα χρήσιμο για τον bridge pickup, που έτσι κι αλλιώς «ξυρίζει» , γνωστά πράγματα αυτά) αλλά έχεις και universal bass control. Αυτή η κίνηση, κάνει μεγάλη διαφορά. Θα αναρωτηθεί κανείς γιατί να έχεις low end control σε μια κιθάρα που δεν φημίζεται (και σωστά) για το low end της. Και όμως… Όταν το χρησιμοποιήσεις για να κόψεις μπάσα, σε όποια θέση και αν είσαι, η κιθάρα ακούγεται λιγότερη γεμάτη άρα και λιγότερο… μοντέρνα. Έχεις την αίσθηση πιο vintage οργάνου. Ξέρω ότι αυτό που γράφω είναι περισσότερο υποκειμενικό και δεν είναι μετρήσιμο μέγεθος ή vintage-ήλα, αλλά εγω έτσι το εισπράττω.

Τωρα στους ήχους καθεαυτώντων μαγνητών , έχουμε τον υπέροχο neck Strat ήχο, ο οποίος μόνος του αποτελεί λόγο να έχεις μια Strat και έναν εξαιρετικά all-around χρήσιμο μεσαίο μαγνήτη. Η πλειοψηφία του χρόνου μου είναι σε αυτούς τους δύο. Από Hedrix, Clapton, SRV και Gilmour, όλοι οι ήχοι είναι εδώ. Ο bridge μαγνήτης μου φάνηκε χρήσιμος ειλικρινά μόνο όταν χρησιμοποίησα fuzz αν και δεν έχω ένα fuzz face πρόχειρο (θα διορθωθεί στο μέλλον). Σίγουρα μπορείς να κόψεις πρίμα με το tone control και να τον ελέγξεις λίγο, αλλά ειλικρινά απλά χρησιμοποιώ το μεσαίο στην θέση του και τέλος.

Οι άλλες δύο θέσεις μου φαίνονται μόνο περιστασιακά χρήσιμες. Μια από τις μεγαλύτερες αδυναμίες μου, ο Knopfler έκανε μαγικά με την θέση δύο και finger-picking, ειλικρινά προτιμώ τις θέσεις 3 και 5 και την πένα μου.

Αυτά τα ολιγα. Πολύ ωραία Strat και είμαι πολύ ικανοποιημένος.

Α, ναι. Το μοναδικό πράγμα στην κιθάρα που είναι μέτριας ποιότητας, είναι τα ασαφούς αίσθησης tuners. Μάλλον η μοναδική αλλαγή που θα κάνω στο μέλλον, να μπει ένα καλό σετ, πιθανότατα locking.