Πρόσφατο περιεχόμενο από το μέλος Παντελης53

Πως έγιναν τα πράματα  χα χα χα χα οράματα πως έγιναν τα πράματα αχ αχ αχ αχ φαντάσματα Λιώνουνε οι πάγοι ζαμάνφου οι τράγοι τραγοκομωδία τραγοτραγωδία πω πω πω πλυμμύρες σάστησαν οι μοίρες μπα η Αντιγόνη πίνει και σουρώνει Καίγονται τα δάση τι τα έχει πιάσει? αχ στα καλλιστεία μούρλια...

Στον αστερισμό του Υδροχόου Εγώ κυρά μου θα την κάνω δεν έχει όνειρα εδώ σαν δον Κιχώτης θα βυζάνω τ'όνειρο όξω απο δω Στον ανεμόμυλο θα πάω σε όνειρο απατηλό το όνειρο θα τραγουδάω με της καρδιάς μου τον αυλό Με ζέφυλους πολλούς με μαϊστράλια θα αρμενίζω στο φούλ τα πανιά πέρα...

Είσαι αετοκοπελιά Κυρά αψηλή κυρά βουνίσια σ' αψήλωσαν τα κυπαρίσσια κέρδισαν σε οι κορυφές και ένας γέρακας ρεμπέτης και τις αγάπης σου επαίτης σε καρτερά στις παρυφές στα αετόμορφα τα όρη ήσουν εσύ αετοκόρη είσαι αετοκοπελιά οι χάρες σου τραγουδημένες από το φως σου φωτισμένες απ’...

Μία ωδή σε τραγουδά Ήταν τα άστρα θαμπερά μα συ αγνάντευες τα άλλα τα μακρινά τα λαμπερά τα μάτια γαλανά μεγάλα μία ωδή σε τραγουδά μια μελωδία του Ορφέα ένα φιλί σ' αναζητά τα χείλη κόκκινα ωραία τα μάτια σου φωτούσαν αντηλιές τα χείλη σου φιλούσαν κοπελιές σε σκοτεινές και μαύρες...

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ Ο ΜΥΘΟΣ ΑΝΘΡΩΠΕ ΣΤΟΛΙΣΕΣ ΤΟ ΚΟΣΜΟ ΣΟΥ ΜΕ ΜΥΘΟΥΣ ΚΑΙ ΑΦΟΥΓΚΡΑΣΤΙΚΕΣ ΜΙΑΣ ΧΕΙΜΑΙΡΑΣ ΤΟΥΣ ΗΧΟΥΣ ΤΗΝ ΑΒΥΣΣΟ ΛΑΜΠΥΡΙΖΕΣ ΜΠΑΝΙΖΕΣ ΜΟΥΣΕΣ ΣΤΑ ΜΠΛΕ ΜΙΑΣ ΝΕΑΣ ΘΑΛΛΑΣΑΣ ΤΣΑΛΑΒΟΥΤΟΥΣΕΣ ΠΕΛΕΚΑΓΕΣ ΣΤΗΝ ΑΜΟΡΦΗ ΠΕΤΡΑ ΤΟ ΘΕΟ ΣΟΥ ΚΙ ΑΝΙΧΝΕΥΕΣ ΣΤΗΝ ΑΝΑΣΤΡΗ ΝΥΧΤΑ Τ'ΟΝΕΙΡΟ ΣΟΥ ΡΕ ΣΥ ΤΙ ΓΥΡΕΥΕΣ...

"Ο μύθος μας" Ο μύθος σου με πελαγίζει κομψό Αιγαίο με χαρίζει, την Αμοργό με τις σειρήνες μία Ελένη στις Μυκήνες. Εννιά ωδές, εννιά οι Μούσες τον μύθο μου μελοποιούσες, οι μουσικές μας αντηχούνε και τον Απόλλωνα υμνούνε Ο μύθος μας με φως, μας ραίνει πανσέληνος που μας τρελαίνει...

Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ Έτσι το κάνω το τραγουδάκι, με λίγο σάλτσα και πιπεράκι, βαζω και λίγο απο αυτό, για να μου γίνει πιο γευστικό. Έτσι το κάνω θεία-Λιλίκα, δίχως μαέστρο και δίχως ΙΚΑ, δεν τα γουστάρω όλα αυτά, το κάνω θεία στα κλεφτά. Ένα συν ένα, βρε ίσον ένα, το 'χουμε χάσει το...

ΙΔΟΥ ΕΓΩ Ιδού εγώ ο ηλιοπότης, ο μελωδός μιας ωραιότης, στον έρωτα αρμενιστής, ανέραστος και εραστής. Ο ερωμένος της ροδιάς, ο λάτρης της γαριφαλιάς, μιας παπαρούνας θαυμαστής, κατακτημένος κατακτητής. Ιδού εγώ ο γητευτής, ο σμιλεμένος σμιλευτής, ο σμιλευτής που έχει σμίλη, το...

1.Το ταξιδι Ωραιο ηταν το ταξιδι με της μητερας την ευχη, ποτε κρασι,και ποτε ξυδι μας ξεγελουσε η ζωη Σαλπαραμε με καταιγιδα με την οργη του κεραυνου καραβι ηταν η ελπιδα στα πελαγα του ταξιδιου (Ρεφραιν) Και μας ρωτουσε η γοργονα για τον χαμενο βασιλια Πως να χωρεσει τοσο αγωνα...