Stravinsky - Petrushka - Trifonov

3 λεπτά πριν, fusiongtr είπε

 

 

Δεν νομίζω ότι στις περισσότερες περιπτώσεις κάποιος συνέθετε με ζωντανή ορχήστρα (αν αυτό εννοείς).

Όμως .... όταν έπεφταν τα φράγκα από τους ευγενείς πλούσιους ....

Ναι εντάξει λάθος διατύπωση... από αυτό ρε "πιάστηκες" κι εσύ;

Επεξεργασμένο 8 Ιουνίου 2020 από cigaret13

9 minutes ago, cigaret13 said:

Ναι εντάξει λάθος διατύπωση... από αυτό ρε "πιάστηκες" κι εσύ;

 

Ξέρεις γιατί?

Γιατί αυτό κάνει όλη την διαφορά.

 

Από εκεί και πέρα βέβαια, αν υπήρχαν και ήταν προσβάσιμες αυτές οι ευκολίες πχ από τους μαύρους, blues και jazz δεν θα είχαμε.

 

Στις έντεχνες μουσικές θα ήταν ευκολία, στις λαϊκές ... δεν είμαι και τόσο σίγουρος.

 

Αν και .... αν υπήρχε η μεταμόσχευση μαλλιών τότε, αυτοί πάλι περούκες θα φοράγανε.

Επεξεργασμένο 8 Ιουνίου 2020 από fusiongtr

Να ζητήσω συγγνώμη από τον Δημήτρη (αετό) που ξέφυγε το θέμα, αν και πιστεύω ότι ξέφυγε "παραγωγικά".

Αυτός ο πιανίστας πάντως είναι ο κατάλληλος για igor.

Χώρια που δεν προλαβαίνεις να δεις τα χέρια του, κόντεψε να δαγκώσει το πιάνο τρεις τέσσερεις φορές.

 

Ευχαριστώ επίσης τον Φώτη που με έβαλε στο τριπάκι να σκεφτώ πώς θα ήταν τα πράγματα αν τότε υπήρχε η σημερινή τεχνολογική επάρκεια για τους συνθέτες (δεν το είχα σκεφτεί ποτέ).

Επεξεργασμένο 8 Ιουνίου 2020 από fusiongtr

Τί συγνώμη ρε Στράτο @fusiongtr.

Ωραία είναι η κουβέντα.

Εγώ ακούω...

 

 

 

Καταπληκτικός και εντυπωσιακός ο Trifonov με μια πολύ ιδιαίτερη ερμηνεία που σε καθηλώνει...

 

Σχετικά με το άλλο, είναι από τα αγαπημένα θέματα συζήτησης με συναδέλφους και καθηγητές μου, το πώς θα ήταν η μουσική αν οι παλαιοί μεγάλοι συνθέτες είχαν τα σύγχρονα τεχνολογικά βοηθήματα στην κατοχή τους.

 

Θα αναφέρω τον Beethoven (είναι και έτος Beethoven φέτος) που πριν συνθέσει, τον έβλεπε κανείς να περπατάει στην εξοχή, "όντας στον κόσμο του", μουρμουρίζοντας έντονα και κάνοντας απότομες χειρονομίες, σε σημείο που κάποιος που δεν τον γνώριζε, τον περνούσε για τρελό. Ο άνθρωπος απλά σχεδίαζε και άκουγε στο μυαλό την επόμενη σύνθεσή του, εκκεντρικά μεν, αποτελεσματικά δε.

 

Προσωπικά πιστεύω ότι σήμερα αυτό αποτελεί μειονότητα (δε θα πω ότι λείπει), η διάθεση χρόνου και το αποκλειστικό δόσιμο ψυχής στη σύνθεση. Αν βάλουμε στο παιχνίδι και τους σύγχρονους ρυθμούς ζωής, δε θέλει πολύ να καταλάβουμε γιατί μεγάλο μέρος της σύγχρονης μουσικής βιομηχανίας είναι τύπου fast food. Διορθώστε με αν κάνω λάθος, το μεγαλύτερο μέρος της EDM σήμερα απλά φτιάχνεται με το mouse στο laptop ίσως και όταν ο συνθέτης είναι εν κινήσει σε τουρνέ...

 

Εννοείται εργαλεία όπως MIDI, Cubase, Finale κτλ. είναι εξαιρετικά χρήσιμα για τον μουσικό σήμερα, κανείς δεν αμφιβάλει γι' αυτό, το ερώτημα είναι πώς ισορροπούμε την quality over quantity.