Πριν απο 2μιση περιπου χρονια παιδευομουν να το κοψω (πανω απο 3 πακετα για...μιση ζωη περιπου),το ελαττωνα (για...μια μερα ;D),και ολα τα γνωστα σε οσους τραβηξαν τα ιδια.
Πηρα σε καποια φαση ενα ηλεκτρονικο (ψιλομπλιαξ ηταν θυμαμαι) για κανα μηνα,αλλα συμπληρωνα τη δοση μου και με κανα πακετο κανονικα (απ τα 3+ ηταν μεγαλο βημα),μεχρι που ενα μεσημερι που καθησαμε στη λιακαδα με ενα φιλαρακι μοντερ που καπνιζε ισως και περισσοτερο απο μενα (και οι δυο μερα νυχτα πανω απο ενα pc και μια κονσολα) και οπως σηκωνομαι για να παρω τσιγαρα απ το διπλανο περιπτερο (ειπαμε δεν μου αρκουσε μονο το ηλεκτρονικο) και τον ρωταω αν θελει να του παρω μιας και δεν ειδαα να βγαζει και αυτος τσιγαρα στο τραπεζι,μου σκαει τη βομβα "μπα,εγω το εκοψα".
Το πηρα εγωιστικα και απο εκεινη ακριβως τη στιγμη που ηπια τον πρωτο μου φραπε ανευ τσιγαρου (αληθινου ή υποκαταστατου) δεν ξανακαπνισα.
Για εμενα αν καταφερει κανεις να ενεργοποιησει τον εγωισμο του ετσι ωστε να πεταξει το αληθινο τσιγαρο,δεν χρειαζεται ουτε το ηλεκτρονικο. Ειναι απλα ενα μεσο σαν το κομπολοι (για το χερι) και το ποτηρι νερο με καλαμακι (για την κινηση της τζουρας) το οποιο σου δειχνει οτι τελικα δεν χρειαζεσαι τιποτα απο ολα αυτα.
Υ.Γ : Τα λεφτα του πρωτου ακαπνου τετραμηνου εγιναν ενας ωραιοτατος bogner ;D ,σημαντικο κινητρο για να μην υποκυψεις σε καμια "φλασια" της ξεχασμενης νικοτινης στο νευρικο σου συστημα.