Τα σηματα που συλλεγονται απο τη σκηνη οδηγουνται σε συσκευες που λεγονται splitters και η δουλεια τους ειναι να "σπανε" τα σηματα αυτα σε 2 ή περισσοτερα μερη χωρις αλλοιωσεις μεταξυ τους.
Τα 2 αυτα πλεον σηματα παιρνουν ταυτοχρονα οι κονσολες FOH και monitor και τα διαχειριζονται ανεξαρτητα μεταξυ τους.
Η FOH επεξεργαζεται και μιξαρει για αυτο που ακουει το κοινο,και η monitor βγαζει πολλες και διαφορετικες μιξεις για τα μονιτορ και τα in ear monitor των μουσικων-τραγουδιστων επι σκηνης.
Καποια απο τα (πολλα) κερδη αυτης της συνδεσμολογιας ειναι οτι ο FOH ηχοληπτης μπορει να μιξαρει απερισπαστος για το κοινο χωρις να εχει το νου του σε monitoring οπως και οτι οι μουσικοι μπορουν να εχουν στα μονιτορς τους ανεξαρτητες χροιες απ της FOH κονσολας.
Οποτε συνοψιζοντας : ΔΕΝ τροφοδοτει η μια κονσολα της αλλη,ΔΕΝ μοιραζονται αλλες εισοδους η μια και αλλες η αλλη,απλα παιρνουν ΟΛΑ τα σηματα και τα διαχειριζονται για διαφορετικο σκοπο. Ταυτοχρονα πχ μπορει να τροφοδοτηθει και μια κονσολα σε ενα τηλεοπτικο βαν η οποια θα κανει ανεξαρτητη μιξη για τηλεοραση κλπ,ή και μια ακομη που θα οδηγησει τα σηματα σε πολυκαναλη εγγραφη,χωρις καμια να επηρρεαζει τις υπολοιπες.