1η μούφα (κόπια κασέτα): Χρήστος Δάντης - Δακτυλικά αποτυπώματα
Αλλά επειδή όταν πήγαινα τρίτη δημοτικού την είδα πολύ "η πειρατεία σκοτώνει τη μουσική" αγόρασα αυθεντικότατη 100% κασέτα Θάνου Καλλίρη - Κάποιο καλοκαίρι. Περιττό να σας πω ότι τα ακούω ακόμα πορωμένα. 8)
Τα ελληνικά 90s θα μείνουν στην ιστορία. Απλά τα πράματα.
P.S. Τώρα που το σκέφτομα καλύτερα πρέπει να είχε πέσει στα χερια μου πριν ακόμα από το Χρηστάρα μία κασέτα της Sandra - In the heat of the night (είχε ήδη παλιώσει το κομμάτι)
Αυτά κι είμαι και περήφανος. Cheers!