jusmin

Έχω τον tribute 150. Με καλύπτει πλήρως ηχητικά, στα βρώμικα είναι πάρα πολύ δυνατός με εξαιρετική απόδοση, στα καθαρά πέφτει κάπως η ισχύς αλλά ο ήχος είναι πολύ καλός. Τον δουλεύω με το 4άρι ηχείο του, το έχω δουλέψει και με δύο 4άρια και δεν παίζεται. Στιβαρή κατασκευή, κανένα πρόβλημα. Το μόνο που είναι άσχημο είναι η πεταλιέρα του σε συνδυασμό με τον τρόπο που μπαίνουν τα εφέ. Θάπρεπε να έχει περισσότερες επιλογές. Τέλος, το βύσμα της πεταλιέρας. Αν χαλάσει αυτό που έχει άντε φτιάχτο.

Να συμπληρώσω μόνο, πως όταν ένα εξάρτημα φέρει το χαρακτηρισμό R παύει να μας κάνει να αναρωτιόμαστε, αλλιώς το ίδιο ισχύει για όλους τους κατασκευαστές, http://www.charvel.com/pdf/SD%20Style%202rev3.pdf όσο για την τιμή, μήπως έχουμε συνηθίσει να μας τα παίρνουν άπειρα και παραξενευόμαστε όταν δε συμβαίνει τόσο κραυγαλέα αυτό; Δίνω και ένα μοντέλο ΜΙΜ για παράδειγμα, το οποίο θεωρώ αξιολογότατο (με ορίτζιναλ floyd παρακαλώ) σε σχέση με την τιμή του. http://www.thomann.de/gr/fender_stdstrat_fr_hss_rw_car_2009.htm

Πάντως επειδή έχω στρατ κ με p/rd και χωρίς, έχω την εντύπωση πως το p/rd πέρα από τη μορφή σχετίζεται άμεσα με τον τρόπο που τρέχουν οι δονήσεις στο σώμα. Δεν μπορώ να στο εξηγήσω ακριβώς είναι θέμα αίσθησης, όπως και το φλόυντ με p/rd και χωρίς. Τέλος πάντων μόλις την παραλάβω θα πω δυο κουβέντες. Νάσαι καλά!

Ναι έχεις δίκηο το ακριβώς ίδιες πήγαινε στα χαρακτηριστικά, απλά εγώ την προτίμησα γιατί ήμουν έτοιμος να φτιάξω μία κάστομ με τα ίδια χαρακτηριστικά, μεταβλητό ράντιους, μαγνήτες, φλόυντ κλπ οπότε μούρθε κουτί και το p/rd δεν το σπουδαιολόγησα. Η κάστομ θα μου ρχόταν γύρω στα 1600.

Από Θωμά,η μάυρη είναι, μόνο που δεν είναι η socal αλλά η san dimas. Προτιμώ τους SD, κατά τα άλλα είναι ακριβώς ίδιες.

Φίλε περιμένω μία, δεν ξέρω ακόμα πότε θα ρθει, όταν έρθει θα σου πω τις εντυπώσεις μου. Χαιρετισμούς

Να τσεκάρεις την πολικότητα, ρύθμισε τα βολτ και είναι οκ.

Ναι Κώστα γράψε όμως και πού τη βρήκες, για να μη σου πω για κέρασμα με τόσα καλά που σούγραψαν!!

Χρειαζόμουν μια καμπινα που να μπορεί να μεταφέρεται σχετικά εύκολα γιατί αυτή που έχω είναι παντελώς δύσχρηστη για live κλπ και έκανα μια δοκιμή κι έφερα τη 212 γιατί ήθελα να δώσω όσο το δυνατό λιγότερα χρήματα και να κάνω σκληρή χρήση. Η κατασκευή είναι πολύ ανθεκτική και η απόδοση ουδέτερη αλλά αξιοπρεπής για τα λεφτά της που είναι μηδαμινά. Βέβαια στο σπίτι παίζω με άλλη, πρωταρχικό είναι το θέμα της χρήσης δηλ τί θέλεις να κάνεις με το συγκεκριμένο...

Εγώ δεν μπορώ να ανεβάσω φωτο στο άλμπουμ. Δοκίμασα και από άλλο pc μήως στράβωσε το δικό μου αλλά με τίποτα. Σε άλλα σάιτ ανεβαίνουν.

Χαιρετισμούς προς τα μέλη του νόιζ. Αντιμετωπίζω το εξής πρόβλημα: Ενώ μπορώ να ανεβάσω φωτο στις αγγελίες, αυτό είναι αδύνατο στο άλμπουμ. Τις ίδιες φωτο τις έχω ανεβάσει σε άλλο σάιτ κ δεν υπήρξε πρόβλημα. Υπάρχει κάποια πρόταση; Χαιρετισμούς προς τα μέλη του νόιζ.

Δεν το έχω χρησιμοποιήσει. Έχω το e855 το οποίο υπερκαλύπτει τις ανάγκες μου για ηχογραφήσεις στο σπίτι, το οποίο δουλεύει πολύ καλά και με ακουστική κ κλασσική. Αν και θεωρώ πως ο ήχος είναι πολύ υποκειμενική υπόθεση, τουλ. το 855 είναι αξιοπρεπές. Καλό ψάξιμο!

Λοιπόν κοίτα: είχα μιλήσει για μια '05 στα ίδια λεφτά και μια του '97 στα 1000, πριν σου στείλω το οκ. Ο λόγος που δεν πήρα την 97 ήταν ότι την πήρε άλλος. Επίσης προτίμησα τη δική σου γιατί είχαμε μιλήσει πριν και γενικά όταν λέω κάτι δεν το αναιρώ ή τουλάχιστον προσπαθώ όσο το δυνατόν εκτός βέβαια αν είναι εις βάρος μου. Επίσης θεωρώ ότι η τιμή της κιθάρας σου ήταν μια καλή τιμή για τον αγοραστή και σχετικά καλή για τον πωλητή. Ρε συ βρήκες άνθρωπο: εδώ έδωσα το καβασάκι μου για μια παλιά στρατ!

Κοίταξε κατ' αρχήν το θέμα ήταν άλλο, το σχετικό με τα σχόλια στις τιμές. Από κει και πέρα μόνο εμπειρικά μπορώ να μιλήσω, ούτε εταιρία σφυγμομετρήσεων είμαι, ούτε έχω μεταφυσικές ανησυχίες για την αξιοπιστία των κιθάρων, ούτε με ενδιαφέρει το θέμα πέρα από τα δικά μου πενιχρά όρια. Όμως η ίδια εμπειρία μου λέει πως μια κιθάρα μου άξίας 750 Ε τριών χρονών από γνωστό μαγαζί της Αθήνας πήγε στα σκουπίδια γιατί στα τρία χρονια το μπράτσο της έγινε σα στριμμένο κορδόνι. Παρόμοια είναι και η πείρα με τις άλλες κιθάρες που αναφέρω. Κοίταξε το θέμα είναι όχι τα τεχνικά ζητήματα που λίγο πολύ η πρόσβασή μας σ' αυτά είναι αυτή που μας επιτρέπεται (αν η Fender πάρει ξύλα από την ινδονησία που φυρραίνουν σα τσιγαρόχαρτο η τιμή της δε θα αλλάξει ούτε η εταιρία θα χάσει τίποτα και οι συζητήσεις θα εξακολουθούν), το θέμα είναι να υπάρχει ένας σεβασμός και μια αξιοπρέπεια μεταξύ μας και εκεί αποσκοπούσε όλη η κουβέντα. Και η πρόταση μου για τζαμ ισχύει..

Πιστεύω μόνο πως η ντελούξ του 08 σε 10 χρόνια θα είναι καλύτερη από ό, τι είναι σήμερα. Το χαρακτήρα το βάζω απλά στα θετικά που κάνουν κάποιον να προτιμήσει ένα όργανο. Η αξιοπιστία έχει να κάνει με την αντοχή και την ποιότητα του ξύλου, πχ ένα μπράτσο που δεν έστριψε 15 χρόνια είναι για μένα αξιόπιστο, ένα καινούριο μπορεί να στρίψει του χρονου.

Ακριβώς έτσι είναι. Ίσως οφείλεται στην όλο και λιγότερη επέμβαση του ανθρώπινου χεριού στο όργανο, ή και την ποιότητα (χωρίς + ή -) των ξύλων των ήμερών μας.

Απλά θέμα εμπειρίας. Τρεις εντελώς όμοιες κιθάρες κατασκευαστικά με ακριβώς τις ίδιες ρυθμίσεις, χορδές κλπ, διαφέρουν αρκετά στον ήχο αλλά ακόμα και στο βάρος!! Μιλάω για τη στρατ 83, στρατ 88 και τη στρατ 04 που έχω, δε μιλάω θεωρητικά, αν θέλεις όταν κατέβεις Αθήνα έλα σπίτι να τις παίξουμε παρέα και θα καταλάβεις τι εννοώ. Υ.Γ. Η διαπίστωση είναι ότι το παλιό όργανο έχει τον ήχο του, είναι συκεκριμένος, έχει προσωπικότητα. Αν ψάχνεις ένα όργανο τέτοιου τύπου δε θα το βρεις στα καινιούρια, εκτός αν θέλεις να έχεις ένα καινούριο όργανο.

Θα μου επιτρέψεις να πω τα εξής: Κατ' αρχήν θεωρώ αναφαίρετο δικαίωμα του καθενός να βάλει αγγελία και να πουλάει το όργανό του όσο νομίζει ή πιστεύει ότι αξίζει. Όποιος δε συμφωνεί απλά δε συμφωνεί. Τα σχόλια κλπ είναι απαράδεκτα, εκτός αν έχουν να κάνουν με κάποια διευκρίνιση, γιατί τις περισσότερε φορές έχουν τον τσαμπουκά και τη χυδαιότητα (ή απλά είναι κοροϊδευτικά) του ξερόλα εμπόρου. Όσον αφορά τις τιμές, δεν είμαστε έμποροι ούτε θέλουμε να κερδίσουμε, απλά να μη χάσουμε πολλά πουλώντας ένα όργανο. Επειδή λοιπόν δεν αγοράζουμε όλοι από το δίκτυο και οι τιμές στην Ελλάδα είναι αλλού για αλλού θα πρέπει όλοι να λάβουμε ως μέτρο τον Τόμαν ή όποιον άλλο; Αν αγόρασες μια κιθάρα 1800 Ε από Ελλάδα πρέπει να την πουλήσεις 600 επειδή ο Τόμαν την έβγαλε προσφορά 1100; απαράδεκτο, απλά ο ενδιαφερόμενος ας μη την επιλέξει, δε χρειάζονται σχόλια. Από την άλλη, μια τιμή δεν αντικατοπτρίζει μόνο μια αντικειμενική αξία ενός αντικειμένου, εφόσον είμαστε ιδιώτες αλλά και τη συναισθηματική του αξία για μας, γιατί ακόμα και όταν πουλάμε ένα όργανο είναι κάτι που το αγαπήσαμε, δε μας ήρθε στην κούτα για πούλημα. Δεν μπορείς να σκοτώσεις την κιθάρα σου, αν και τελικά αυτό γίνεται. Τέλος, και χωρίς να είναι κανόνας, όργανα τα οποία αγοράστηκαν παλιότερα τείνουν στην ξεφτίλα όταν πωλούνται, δηλ, ένα όργανο που στοίχισε το 1985 270.000 δρχ δεν πουλιέται ούτε 1300 Ε γιατί συγκρίνεται πολλές φορές με ένα καινούριο που δεν έχει καμμία σχέση, ούτε από κατασκευή ούτε από ξύλα ούτε από παλαίωση. Και βέβαια αυτό δεν είναι καθεαυτό κακό, άθλιο όμως είναι το σχόλιο που θα γραφτεί από κάτω σχετικά με τη σύγκριση αυτή παλιού - καινούριου. Τα όργανα δεν είναι κουζίνες, μια καλοδιατηρημένη κιθάρα δεκαετίας -δεν το πάω παραπέρα, είναι πολύ πιο αξιόπιστη από μια καινούρια και κανονικά θάπρεπε να πουλιέται παραπάνω (αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα). Ο σχολιασμός όταν δεν εχει νόημα είναι μόνο για να γίνεται, εξυπηρετεί τις ψυχολογικές ανάγκες του καθενός και τίποτα περισσότερο. Όποιος δεν ενδιαφέρεται απλά δεν ενδιαφέρεται και το ζήτημα πρέπει να τελειώνει εκεί. Ας παραγγείλει έξω να τελειώνει η ιστορία. Ευχαριστώ, ό,τι έγραψα είναι εντελώς καλοπροαίρετο και απευθύνεται σ' αυτούς που το αντιλαμβάνονται.

Έχεις δίκηο. Τα πολλά λόγια είναι φτώχια!!

..........και για να συμπληρωσω έχεις δει το βίντεο που ο SRV παίζει με μια honer των 80 Ε;

Εγώ σε μια '84 που έχω έκανα μια δοκιμή και μ' αυτούς και με Τέξας αλλά με τους δικούς της του '84 ακουγόταν καλύτερα, με τους άλλους έχανε κάτι κυρίως από τις μπασσες και τους ξανάβαλα. Βέβαια εδώ νο1 είναι το προσωπικό γούστο του καθενός.

Εγώ βγήκα να παίξω σε μαγαζιά στις αρχές της δεκαετίας του 80. Αρχικά είχα μία κιθάρα δική μου και μια δανεική που έπαιζα έξω καθότι η δική μου δεν ήταν και τόσο της προκοπής, και χρήμα τίποτα. Αργότερα, μετά 5-6 χρόνια είχα 3 και γύρω στο 97 αρκετές, είχαν όμως μεσολαβήσει πολλά, είχα αντιληφθεί πως αδυνατώ να ζήσω από τη μουσική και είχα πλέον άλλη μόνιμη δουλειά και ως εκ τούτου χρήματα. Επειδή παίζω επιλεκτικά κι όχι όπου νάναι και με όποιονδήποτε αυτή η ποικιλία οργάνων με κρατάει κάπως ας πούμε εν ζωή, ξέρεις ασχολούμαι. Και βέβαια δεν αποκλείεται να ξεπουλήσω κάποια στιγμή και να κρατήσω μία, γιατί το μέτρο είναι καθαρά προσωπικό όπως και η διάθεση.

Αυτό είναι μάλλον αδύνατο, ακόμα κι όταν είχα δύο κιθάρες έπαιζα κυρίως με τη μία, τώρα που έχω αρκετές πάλι το ίδιο συμβαίνει μόνο που η μία είναι καθε τόσο άλλη. Ίσως είναι καθαρά θέμα μιας κατ' ανάγκη αισθητικής νάχεις κάμποσες. Ας πούμε μου δίνει κάτι το να αλλάζω κάποια στιγμή αυτό που λέμε βασικό όργανο, με κάνει να θέλω να παίξω κάτι ακόμα.

Θα μου επιτρέψεις μια επισήμανση. Έχω δύο κιθάρες που είναι όπως ακριβώς τις περιγράφεις, ίδιο μπράτσο, τάστα, σώμα, γέφυρα, μαγνήτες. Το μόνο που διαφέρουν είναι η παλαιότητα, η μία είναι 4 χρόνια νεότερη. Θα εκπλαγείς, όπως κι εγώ άλλωστε όταν τις πρωτόπαιξα μαζί για το πόσο διαφορετική αίσθηση δίνουν σ' αυτόν που παίζει, τόσο, ώστε να τον ωθούν να σεταριστεί μαζί τους κατά κάποιο τρόπο, να παίξει ανάλογα με αυτό που βγάζει η καθεμία.

Είχα μια βάρκα που την έλεγαν έτσι. Μόνο που άλλαξα το a με u γιατί υπήρχε ήδη.