Απίστευτο...
Ας πω κ εγώ μια ιστορία έτσι για το κουβέντα να γίνεται.
Το πάσχα που πέρασε πήγα Βαρκελώνη, και μια μέρα έτσι όπως γυρίζαμε βρήκα τα μουσικομάγαζα κ είπα έτσι για το χαβαλέ να μπω μέσα να δω τι έχουν κτλ.
Δηλώνω πως δε ξέρω γρι Ισπανικά, οπότε μισοσυνεννοήθηκα στα Αγγλικά και τη νοηματική, παρ αυτά δοκίμασα χωρίς μα μου ή το παραμικρό ένα Stingray ένα Rickenbacker ένα Fender jazz αμερικάνικο και μια δυο κόπιες γνωστών οργάνων από περιέργεια.
Σκεφτείτε ότι μπήκε στο μαγαζί τους μια άσχετη, επισκέπτρια, η οποία 99% αποκλείεται να αγόραζε το όργανο από εκεί κ όμως με αντιμετωπίσανε κανονικότατα σαν πελάτη με τα ίδια δικαιώματα με τον οποιοδήποτε άλλο και γενικά με ευγένεια.
Λίγο πριν από μένα, είχε μπει ένας τύπος μαλλιάς χίπης σε εμφάνιση καθ όλα, τύπο που στην Ελλάδα θα στραβοκοιτάζαν κ στο δρόμο περαστικό (σκισμένα τζιν, άσπρα μακρια μαλλιά, γυλέκο, κολιέδες παράξενους κτλ) και τον τύπο του δώσανε κιθάρα ενισχυτή κτλ κ ότι γούσταρε να δοκιμάζει επί μισάωρο και μου είπαν κ να περιμένω μέχρι να δοκιμάσει με την ησυχία του αυτός.
Τώρα φανταστείτε το αντίστοιχο σκηνικό στα Ελληνικά μαγαζιά, που πρέπει να κλείσω ραντεβού για να δοκιμάσω ένα μπάσο :)