Nikolas

Μα... πως μπορείς ΣΗΜΕΡΑ να ξέρεις τι θα ισχύει στο μέλλον; Ή ακόμη καλύτερα πως ξέρεις ότι στο παρελθόν τα έργα που ΣΗΜΕΡΑ θεωρούμε καταπληκτικά, και κλασσικά, ήταν αποδεκτά από το κοινό τους τότε; Γιατί οι Kiss ή ο Ozzy ή ότι νά'ναι τέλος πάντων είναι οκ (που για μένα είναι διασκεδαστικότατοί αλλά καραγκιοζιλίκια...) και αυτό δεν είναι; Εδώ ο Jerry Lee Lewis έπαιζε με τα πόδια, με τα χέρια, με τα γόνατα πιάνο... Όχι;

Αν κατάλαβα καλά, οι χρήστες του φόρουμ κάνουν σχόλια για ορθογραφικά λάθη, επειδή θέλει η διαχείριση να έχει παραπάνω λεφτά απ'τις διαφημίσεις; Αυτό λες; Προσωπικά με ενοχλούν τα ορθογραφικά λάθη και για αυτό κάνω πάρα πολλά (βλέπε διορθώσεις του Μάραθου προς εμένα... χαχαχα). Αλλά...

Ντάξει... ειμαι γελοίος αλλά αγόρασα πριν 2 βδομάδες (και μου ήρθε προχτές) αυτή τη μπλούζα: http://www.tonedeafstore.com/products/my-grandpa-beat-up-your-grandpa-shirt χαχαχαχα! Σπύρο: Συμπλήρωσα το ποστ μου για αυτά που λες στη 2η παράγραφό σου. Θενξ! :)

Το ξέρω, αλλά υπάρχει ένα +1 από εσένα, στο συγκεκριμένο quote αν δε κάνω λάθος. Τώρα θα το τραβήξω μακριά, τρολλάροντας (αν κι εσύ έχεις το όνομα, εγώ την χάρη). Θα ήταν εντελώς ατυχές να θεωρήσει κανείς ότι αυτό το βίντεο πάει να σοκάρει; Ότι μπορεί να είναι ανάμεσα σε ένα κανονικό πρόγραμμα με Shostakovich, κοκ, και μετά πετάνε και αυτό μέσα; Σε ένα πνεύμα Avant Garde (concerto for toilet, helicopter quartet, κλπ); Προσωπικά θεωρώ πως μάλλον είναι απίθανο να συμβαίνει το παραπάνω, Μάλλον έχουμε 4 τυχάρπαστες κοπέλες που κάναν κάτι που κάποιοι το βρίσκουν ενδιαφέρον, ωραίο, σέξι, και άλλοι όχι. Αλλά δε βλέπω γιατί δε θα μπορούσε κάτι τέτοιο, με κάποια τέτοια ακροβατικά, να έχει την αξία του; Το είπα και παραπάνω, έχει παραπάνω αξία το "I'll be Bach" με τη φάτσα του Μπαχ και του Σβατζενέγκερ παντρεμένες σε μια εικόνα; Το ξέρω και να το πω, μπας και υπάρχει κάποια παρεξήγηση: τα κορίτσια δεν είναι ξαδέρφες μου και δε με νοιάζει. Και σίγουρα καταλαβαίνω την διαφορά ανάμεσα σε αυτό που κάνω εγώ και αυτές. Αλλά αυτά που είπε ο Μάνος άγγιξε μια νότα μέσα μου (ή ένα cluster τέλος πάντων). ΕΔΙΤ: Τώρα για το υλικό του σήμερα σε σχέση με το υλικό παλαιότερων εποχών, δε ξέρω τι να πω. Είναι φανερό ότι πιστεύω στη αξία του τι συμβαίνει σήμερα (αλλιώς δε θα έκανα αυτό που κάνω), και δε μπορώ να θεωρήσω ότι κάτι τελείωσε στο 1900 (ή 1913, ή ότι νά'ναι). Άλλωστε η κλασσική μουσική κινείτε με ταχύτητες κουτσής χελώνας, οπότε... άντε να περιμένεις 5 χρόνια για να οριστεί ως αριστούργημα το "People United Will Never Be Defeated" του Rzefsky... (spelling στο όνομά του νομίζω). Πού ΕΙΝΑΙ αριστούργημα, κατά την γνώμη μου για όλα αυτά που κάνει και λέει, αλλά πήρε 50+ χρόνια για ν' αρχίσει να παίζεται λίγο παραπάνω... Τουλάχιστον είναι ζωντανός ο συνθέτης ακόμα, οπότε κάτι πάει και έρχεται. Γιατί σε άλλες περιπτώσεις... μπρρρ...

Νομίζω ότι η κοπέλα καλά έκανε. Κι εσύ τι το θέλεις το τριο σε τέτοια ηλικία; Είσαι παππούς πια, κατάλαβέ το! Όσο νωρίτερα το καταλάβεις τόσο το καλύτερο: Πήγαινε τώρα πίσω στο κρεββάτι σου και ήσυχα, εντάξει, Νικ? (Κάτι τέτοιο θες ως άποψη? ;D)

Πάνο & Μάνο, Μόνο και μόνο επειδή ασχολούμαι τόσο πολύ με τη "σύγχρονη κλασσική μουσική" νιώθω πολύ παράξενα με αυτά που λέτε. Όχι τόσο για το πρώτο σου ποστ, Πάνο, που είναι φανερό τι λες, αλλά για το δεύτερο περι "γκαρίδες, γρατζουνίσματα, φάλτσα και μ@λ@κίες" με κάνει να νιώθω αυτιστικό... (και μάλλον είμαι, καθώς και καρα-ρομαντικός). Καταρχήν, λοιπόν, η σύγχρονη κλασσική δεν είναι μόνο "γκαρίδες, γρατζουνίσματα, φάλτσα και μ@λ@κίες" και αυτό μάλλον είναι μια μικρή μερίδα πλέον. Μπορώ να σε διαβεβαιώσω επι τούτου, Μάνο. Αν εννοείς κάτι άλλο... ουπς... Κατα δεύτερον, η απλοποίηση και η αηδοποίηση των κλασσικών κομματιών υπάρχει εδώ και πολλά χρόνια και έχει γ@μήσει τη διδασκαλία (του πιάνου αν θέλεις, μιας και έχω μια ιδέα): Κλασσικά κομμάτια σε πολύ απλή μορφή για το παιδάκι να τα παίξει. Εμετό μου φαίρνει κάθε φορά που έχω να βάλω (ΠΑΛΙ) την 9η συμφωνία σε μονοφωνική version! Αυτό που κάνουν τα κορίτσια εδώ είναι λίγος χαβαλές και αρκετό αυτάρεσκο show! Και στα δύο λεω ναι και δε με πειράζει (άλλωστε για αυτό το έβαλα εξ'αρχής). Αυτό που κάνουν το κάνουν καλά και το "I'll be Bach" μια χαρα δείχνει σε μια κοινωνία που λειτουργεί σε κλάσματα δευτερολέπτου στο φατσοβιβλίο! Άλλωστε, αν υπάρχει η πιθανότητα οι καραγκιοζιές του Lang Lang να έχουν φέρει στα ύψη τις πωλήσεις των πιάνων τότε... δε μπορώ να πω ότι δεν αξίζει τον κόπο. http://www.businessweek.com/articles/2013-09-19/czech-piano-maker-petrof-focuses-on-china-sales-to-survive http://www.vocativ.com/world/china/steinway-sells-out-and-becomes-chinas-new-favorite-luxury-brand/ (για παράδειγμα). Τώρα αν στη δική σας αισθητική το συγκερκιμένο βίντεο χτύπησε τόσο άσχημα, στη δική μου δε χτύπησε, σορρυ...

Καταρχήν, Αν ήταν μαντράχαλοι, φαντάζομαι, ούτε εσύ, Τρόλευ, ούτε ο Μάνος θα είχατε σχολιάσει κάτι. (Πιστεύω... δε δηλώνω 100% σίγουρος, αλλά έτσι πιστεύω τέλος πάντων). Επιπλέον έχω ξαναβγάλει παρόμια βίντεο, κι εγώ και ο Όντις χωρίς την παρέμβασή σας (με τους τύπους που παίζουν Rachmaninov με ξύλινα χέρια, κλπ. Δύο άντρες). Επιπλέον, Μου φαίνεται ότι η κρίση έρχεται ακριβώς γιατί νομίζεται (ΚΑΙ νομίζω) ότι πρέπει να υπάρχει ορισμένο πρωτόκολο σε μία συναυλία κλασσικής μουσικής. Και εξηγούμαι. Έτυχε να έχω γυρίσει, ΜΟΛΙΣ (κυριολεκτικά) από μία συναυλία, εδώ στην Αθήνα (Μαρούσι) που παίχτηκε δικό μου κομμάτι. Στο τέλος με φωνάξανε πάνω, κλπ, κλπ... Το ΠΟΣΟ με ενόχλησε το παραμικρό κιχ, δε λέγεται. Ειδικά στο δικό μου έργο. Και μετά θυμήθηκα την Σύρο και τον Audiokosta με την μπάντα του, και τα παιδιά μου και το θόρυβο που γινόταν. Και λέω "δε γαμιέται. Ας φυσάει τη μύτη του η κυρά, δίπλα μου"... Κάπως πρέπει να ξεφύγει η κλασσική μουσική από τον αυτισμό επιτέλους! Και αυτό το λέω εγώ, και οι δύο σας ξέρετε ποιός είμαι, τι κάνω, κλπ... Δε το λέω ελαφρά τι καρδία...

Πάντως το γεγονός ότι απαντάς και ότι ΕΙΣΑΙ μέλος του φόρουμ με 200+ ποστ εμένα μου λέει κάτι. Προς σημείωση προς όλους: Δεν έχω καμμία συναλλαγή με κανέναν εδώ, εκτός μιας φοράς που πούλησα μία κάρτα ήχου και πήγαν όλα καλά (ελπίζω)... Εγώ τα λεφτά μου τα πήρα και ο άνθρωπος πήρε την κάρτα του! ;D

Μερικοί μου θυμίζεται το θέμα που είχε προκείψει με την Yuja Wang και το κόκκινο φουστάνι της: https://www.google.com/search?q=yuja+wang+pianist+red+dress&es_sm=93&tbm=isch&tbo=u&source=univ&sa=X&ei=sklJU835IomBywO0wIKwDA&ved=0CCcQsAQ&biw=1280&bih=709 Αυτή είναι και η τύπισσα παίζει ένα πιάνο, που όλοι μας μόνο στη φαντασία μας το έχουμε... Πχ... Αν είναι να κρίνει κανείς απ'τα ρούχα... ας το καλύτερα! ;)

http://www.reshareworthy.com/amazing-quartet-blew-audience-away/#21FQs8pe47qtAsHS.01 Αξίζει... ρίξτε του μια ματιά!

Μα... για καθαρισμό Η/Υ δε λέμε τόση ώρα; :P

α. Εμπειρικά αυτός ο "ανδρικός" και "γυναικείος" τόνος υπάρχει. Πρακτικά δεν έχει νόημα. Μπορεί ένα μεγάλο ποσοστό να παίζει σε ορισμένους τόνους, αλλά πανάκια δεν υπάρχει. Επιπλέον, πρέπει να σημειώσουμε, ότι αν μιλάμε για κιθάρα, αρκετά (Λαϊκά πιο πολύ) τραγούδια παίζουν ή μι, ή λα, ή ρε (λόγω των ανοιχτων χορδών στη κιθάρα). β. Αν είναι audio θα πρέπει να τα ξαναπαίξεις. Ή να αλλάξεις μισό τόνο (ένα ημιτόνιο) αν είναι. Μετά λίγο λίγο χαλάει η ποιότητα αν παίξεις με pitch shift.

Παιδιά, Έχω μια ιδέα και κοιτάω να την κάνω πραγματικότητα (τι άλλο άλλωστε... :p ) . Ξέρετε κάποιον Έλληνα (ή ξένο, το ίδιο μου κάνει πρακτικά) που να κάνει κινούμενα σχέδια; Animation short ένα πράγματ...

Σοβαρά, τώρα, έχω ρωτήξει όλο το Ιντερνετ και κανείς δε βρίσκει τι ειναι... άρα είναι δικό μου! ΥΑΥ! Τώρα, αφού το βρήκα αυτό, θα του πετάξω τα μάτια έξω! ;D γιατί παραείναι φυσιολογικό για τα μέτρα μου... ;)

Ακριβώς! Δε πιάνει το shazam! :(

Ρε παιδιά. Έγραψα αυτό το θέμα και δε ξέρω τι σκατά ειναι; Νομίζω ότι από κάπου το έχω "κλέψει" αλλά δε μπορώ να θυμηθώ από πού. ΚΑΙΡΟ ΤΩΡΑ, όχι λίγες μέρες. Μήνες δε λέει να φύγει από το κεφάλι μου... Έχετε καμμιά ιδέα, μήπως, ή κάποιο τρόπο που να μπορώ να το ελέγξω μόνος μου κάπως...

Εμένα πάντως μου ακούγεται πολύ κοντά η μία μελωδία με την άλλη... Διαφωνείς; Το θέμα έχει λυθεί στα δικαστήρια, ούτως ή αλλιώς, αλλά ακόμη και έτσι θα με ενδιαφέρει η γνώμη σου. Έτσι για πλάκα βρε αδερφέ... ;D

Ομολογώ ότι δεν έχω τη δυνατότητα να κρίνω αυτά που κάνει ο μπαμπάς, οπότε και ονόμασα μόνος μου το θρεντ (μην έχοντας και πολλές επιλογές)... :)

Νέο βίντεο...

Κοιτάξτε... Η δουλειά ΔΕ πάει έτσι. Η ΚΑΘΕ δουλειά δε πάει έτσι. Ο μαγαζάτορας με τα ΤΟΣΑ έξοδα, δύσκολα θα ρισκάρει να σε φέρει με σταθερή αμοιβή, χωρίς μία εγγύηση... Αυτό είναι κάτι που υπάρχει στα πάντα, κι εγώ ακόμη το εφαρμόζω μέχρι ένα βαθμό στον εκδοτικό οίκο: Αν μου έρθει ο ΑΣΧΕΤΟΣ, με το ΜΗΔΕΝ ονομα, και ΧΩΡΙΣ τη δυνατότητα να μου φέρει πωλήσεις, πρέπει η μουσική του ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ να είναι αριστουργηματική για να τον εκδόσω (γιατί ΟΛΑ τα έξοδα είναι δικά μου, παρακαλώ! ;) ) Φυσικά εδώ μπαίνει το ερώτημα: Γιατί μαμά ο τάδε συνθέτης δεν έχει εκδοθεί ακόμη, ενώ έχει ΑΠΙΘΑΝΑ έργα; (η απάντηση έχει να κάνει με τον αυτισμό και αυνανισμό των συνθετών, αλλά δε το συνεχίζω). Κάπως έτσι πάει και η σχέση μαγαζιού μουσικού. Και, ως γνωρίζεται, έχω παίξει με σταθερό πρόγραμμα (κάθε Παρασκεύη) με τη Νάνσυ που πήγε για κάποιους μήνες... Με σταθερό μισθό, κλπ. Δεν είναι αδύνατον, αλλά με το κόσμο που φέραμε στην αρχή τους δείξαμε ότι έχουμε κόσμο, ότι αυτό που παίζουμε ακούγεται ΠΟΛΥ καλά, και ότι είμαστε και καλά παιδιά. ___________________________________ επιπλέον, πρέπει να θυμήσω, το θρεντ με τα κενά κομματάκια, στο spotify για να πω ότι ο μουσικός (όσο και αν μου τη σπάει ώρες, ώρες) δεν έχει ρυθμιζόμενο μοντέλο και οργανισμό, και ούτε θα έπρεπε: Ο γιατρός ΠΡΕΠΕΙ να περάσει από 10 χρόνια σπουδών (τουλάχιστον) για να βγει γιατρός και ΜΕΤΑ να δώσει εξετάσεις για να το πράξει. Ο μουσικός θα πάρει ναρκωτικά, σπασμένα προγράμματα, την γκόμενα, και θα κάνει ένα ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ αριστούργημα (όχι όλοι). Και δε μπορείς να πεις τίποτε!

Απο καλλιτεχνικής πλευράς πάντως... Αν μια μπάντα ΔΕ μπορεί να έχει τα plays με τη μουσική της και προσπαθεί να τα καταφέρει με αυτόν τον τρόπο, αυτό κάτι μου λέει σχετικά με την ποιότητα της μουσικής της. Χωρίς να έχω ακούσει κάποιο κομμάτι τους. Επιπλέον,το ίδιο δε θα μπορούσε να γίνει, με το να παίζουν τα κομμάτια τους όλο το βράδυ με το volume στο 0? Τι σκατά δεν έχουν κουμπάκι mute οι οπαδοί τους; Μάπα το καρπούζι, γιατί πάει εναντίον του spotify (που τόσοι και τόσοι μιλάνε εναντίον) με την πλέον μαλακισμένη μέθοδο... :(

Μια χαρά είμαι... ;) Πάντως, σοβαρά δεν έχω κανένα κόλημα. Απλά θα μου έπαιρνε καιρό να μάθω κάτι καινούριο και πλέον, ως busy το αποφεύγω... Είμαι σίγουρος ότι τα Mac μαμάνε και δέρνουν. Δεν έχω καμμία αμφιβολία επι τούτου...

Και εδω είναι που κάνεις λάθος! Δε μου καίγεται καρφάκι να πάρω Mac, γιατί κάνω τη δουλειά μου θαυμάσια με PC. Άρα; όταν ρωτάνε μην απαντάς με ερώτηση "μικρέ" (χαχαχα.. πλάκα κάνω τώρα... Αυτά και από μένα...)

Τώρα, συγνώμη... Εαν έχει εξασφαλήσει (με κάποιο μαγικό τρόπο στην Ελλάδα, γιατί δεν είναι λογικό να υπάρχει τρόπος) το γεγονός ότι το κομμάτι ΕΙΝΑΙ δικό σου, και άρα τα copyrights σου ανήκουν, ΦΥΣΙΚΑ και μπορείς να πεις όχι σε οποιονδήποτε μαλάκα έρχεται να το κάνει σα τα μούτρα του! Και δεν έχω ακούσει κανένα κομμάτι απ'τα δύο, αλλά είπα να πω μια γνώμη... :P

Να κάνω μία ερώτηση, παρακαλώ; Αν έβγαινε ΣΗΜΕΡΑ ένα μηχάνημε με τα ΙΔΙΑ χαρακτηριστικά ενός Mac Pro, την ίδια ΘΑΥΜΑΣΙΑ αρχιτεκτονική και αισθητική και το ΙΔΙΟ κόστος, μαζί με όλα τα προγράμματα που χρησιμοποιεί ο κόσμος, καθώς και ένα γαμάτο και συμβατό OS, θα το αγόραζε ο κόσμος; Προσωπικά αμφιβάλω και για αυτό λέω ότι για το μήλο, υπάρχουν 3 λόγοι να το αγοράσει κανείς: 1. Το ότι οι υπόλοιποι επαγγελματίες χρησιμοποιούν το ίδιο μηχάνημα και θέλει ΑΠΟΛΥΤΗ συμβατότητα. 2. Το ότι θέλει να χρησιμοποιήσει προγράμματα που δεν είναι διαθέσιμα σε PC. 3. Για το όνομα. Κάνω κάπου λάθος;