Στο άλμπουμ "Amused To Death" (Roger Waters), o Waters έχει ένα τραγούδι που λέγεται "It's a miracle". Η τελευταία στροφή των στίχων του, είναι ένα υβρεολόγιο για τον Andrew Lloyd Weber (Jesus Christ Superstar, Cats, Phantom Of The Opera) από το οποίο παραθέτω μερικά διαμάντια για σένα fenderiarhs:
"And Lloyd Wever's awful stuff runs for years and years and years".
"And the piano lid comes down and breaks his fucking fingers. It's a miracle!"
(όποιος θέλει μετάφραση, το λέει).
Τώρα, σίγουρα ο Weber θα συμφωνούσε με τον Waters ότι τα τραγούδια δεν φυτρώνουν στα δέντρα - είναι και οι δυό τους τρομερά επιτυχημένοι σε αυτό που κάνουνε άρα μάλλον δεν πιστεύουν τέτοιες κοτσάνες. Αυτό όμως δεν εμποδίζει τον Waters να βρίσει στεγνά τη μουσική του Weber, όχι μέσα από το noiz, αλλά μέσα από έναν κανονικότατο δίσκο του, ο οποίος θα μείνει στην ιστορία σαν ντοκουμέντο απρόκλητης επίθεσης.
Πως ερμηνεύονται τα παραπάνω; Είναι απλό. Οι μουσικοί δεν είναι συνδικαλιστές της ΔΕΗ που θα διστάσουν να τσακίσουν ένα συνάδερφο αν κρίνουν ότι δεν κάνει καλά τη δουλειά του. Αντίθετα, επειδή παραμένουν πρωτίστως ακροατές, δικαιούνται και μάλιστα είναι υποχρεωμένοι να κρατάνε τις αποστάσεις τους από οτιδήποτε αντιλαμβάνονται σαν κάλπικο ή ψευδεπίγραφο.
Εγώ δεν ακούω σύγχρονη ελληνική μουσική και δεν με πολυνοιάζει ούτε ο Μαχαιρίτσας, ούτε ο Μεσημέρης. Αλλά θυμάμαι πολύ καθαρά όταν είχε βγει ο δίσκος "Αμαρτωλή Μαρία" που του έπαιρναν του Μαχαιρίτσα συνέντευξη στο Ποπ και Ροκ, όπου δεν απέκρουε κατά κανένα τρόπο τις ανόητες κολακίες του δημοσιογράφου, ο οποίος βιαζόταν να βαφτίσει "ελληνικό ροκ" οτιδήποτε δεν παιζόταν με μπαγλαμάδες (μάλιστα, την ίδια περίοδο, βιαζόντουσαν να βαφτίσουν "ρεμπέτικο" οτιδήποτε παιζόταν όντως με μπαγλαμάδες - νάυλον ντέφια και ψόφια κέφια που έλεγε και η Σπυριδούλα).
Σήμερα, 20 χρόνια μετά (και βάλε) είναι σαφές ότι όλοι αυτοί απλά διεκδικούσαν μία θέση κάτω από τον ήλιο της "έντεχνης" αποβλάκωσης (σόρυ για την βαρειά κουβέντα), εξαργυρούμενης σε φεστιβάλ της ΚΝΕ (κυρίως). Καλά έκανα λοιπόν και άκουγα Waters (αλλά και A.L.Weber) στο μεταξύ - όλα αυτά μέχρι να βγει το London Calling, το Pornography και το Remain in Light.