trolley

LEYLA, τι είναι αυτά που λες; Τίποτε από ότι έγραψα δεν αναφερόταν σε 'σένα. APOS, αυτό που εννοούσα είναι ότι δεν κάνω τίποτε περισσότερο από ότι κάνουν όλα τα άλλα μέλη: συμμετέχω στις συζητήσεις που με ενδιαφέρουν, απαντώ στα θέματα που με τσιγκλίζουν, ενοχλούμαι για λέξεις που θεωρώ "ευαίσθητες". Το δικό μου το quiz είναι δύσκολο διότι όλοι το ίδιο κάνουν. Αν έχεις καμία αμφιβολία, γράψε σε ένα ποστ ότι ο SRV είναι κολοκύθας και περίμενε την οργή του βορά. :) :) :)

KOTS, στο παραπάνω μινι-συγκριτικό τεστ ξέχασες να γράψεις κάτι βασικό: την τιμή των δύο οργάνων. Σε παρακαλώ συμπλήρωσέ την. Επίσης, εγώ προσωπικά θα ήθελα να μάθω και κάτι ακόμη: πόσα και ποια άλλα όργανα έχεις;

Με ένα μεγάλο χαμόγελο (το λέω για να μην με ακούτε σαν να είμαι εχθρικός). Προς arpegios : Υποχωρώ. Δεν μπορώ να βγάλω άκρη με αυτά που λές (και κυρίως δεν μπορώ να βγάλω άκρη με αυτά που δεν λες) :) :) Προς spirou : Ναι, από κακία άλλο τίποτε. Πολύ απλά έχω βαρεθεί να πληρώνω τους τεμπέληδες και ψευδοσυνδικαλιστές του ελληνικού δημοσίου. Από κόμπλεξ όμως καθόλου - αυτό έλειπε τώρα να ζηλεύω τους λοχίες του ελληνικού έθνους. Όσο για τον ελεύθερο χρόνο, δεν ξέρω για τον arpegios αλλά ο δικός μου είναι λιγοστός - απλά πληκτρολογώ γρήγορα. Προς kourosava : Όλο ανήθικες προτάσεις μου είσαι. Αν κάνεις να μην έρθεις όταν ο yameth οργανώσει το event θα σε... βασανίσω στέλνοντάς σου τον antouan_z, μαζί με το Vegas, πολλές κάμερες και (το χειρότερο) καθόλου γυναίκες !!!

Blue, κακώς αρπάχτηκες, διότι δεν διαφωνούμε σε τίποτε. Μετέφερα αυτή τη συζήτηση και τα ποστ που προηγήθηκαν σε ένα νέο thread (Συμπεριφορά στο φόρουμ) ώστε να μην μολύνουμε άλλο το ποστ για τον Vangelis.

Αυτό προσπάθησα να σου εξηγήσω σε όλο το προηγούμενο πόστ μου' date=' ότι σε μία κοινότητα μουσικών μην περιμένεις να τηρείται το netiquette στο ακέραιο, διότι οι άνθρωποι αυτοί είναι περισσότερο παθιασμένοι με αυτό που κάνουν από ότι η πλειοψηφία του κόσμου. Το γνωρίζω πολύ καλά αυτό. Όταν αναφερόμουν στα "παιδιά του Πολυτεχνείου" ήμουν απλά σαρκαστικός. Νάτο πάλι το φαινόμενο του ανθρώπου που σου έχει κλέψει το password για το noiz :). Τι εννοείς "δεν τα είπα εγώ"; Ποιος τα είπε; Επίσης, ποια είναι η παγίδα; Το να μιλάμε και να ανταλάσουμε ιδέες το θεωρείς παγίδα; Περιέργες απόψεις...

Είναι ποστς που γίνονται έχοντας σαν συγκεκριμένο σκοπό τον εκνευρισμό των αναγνωστών.

Αμάν ρε μπαγάσα... πάνω που είσαι έτοιμος να μας πεις τι ακριβώς έγινε, το κόβεις και γράφεις "το χάος.....". Πάμε πίσω λοιπόν. Τι ακριβώς έγινε όταν βάλατε την κιθάρα στο εξωτερικό module;

Θα ήθελα να πω κάτι σε σχέση με την πρόταση του Arpegios. Συγνώμη που θα γίνω και λίγο προσωπικός. Φίλε arpegios, σχεδόν σε διάφορα thread που συμετέχεις κάνεις νύξεις για trolls, για flaming κλπ, φερόμενος ίσως σαν κομιστής ενός άλλου επιπέδου συζήτησης. Δεν ξέρω τι κάνουν τα παιδιά στο πολυτεχνείο - και για να είμαι ειλικρινής, δεν με ενδιαφέρει τι κάνουν οι αυριανοί δημόσιοι υπάλληλοι - αλλά ελπίζω ότι δεν περιμένεις από ανθρώπους που είναι παθιασμένοι με τη μουσική να μιλάνε σαν αρσακειάδες και να βάζουν στο "ντουλάπι" την αργκό τους ή τα μπινελίκια τους. Το forum είναι moderated και προσπαθούμε πάντα να έχουμε αντίληψη του πότε κάποτε κάποιος (ή και εμείς οι ίδιοι) ξεπερνάμε τα όρια της ευπρέπειας και σε διαβεβαιώνω ότι το κριτήριο για αυτό το "ξεπέρασμα των ορίων" δεν είναι η επιθετικότητα ή η χρήση κακών λέξεων. Εμείς είμαστε τα κακά παιδιά. Εκείνοι που οι γονείς δεν θέλουν να κάνουν παρέα τα παιδιά τους διότι μπορεί να οδηγηθούν σε ακραίες τοποθετήσεις ζωής (όπως "τι να το κάνω το κωλοπτυχίο", ή "θα πάω να πάρω μία κιθάρα και θα παίζω τα fucking blues", ή "σπάστη τη τηλεόραση, βάλε ένα δίσκο του Nick Cave" κλπ). Η ενασχόληση με τη μουσική μας έχει καταστρέψει, μας οδήγησε στο κάπνισμα, τις γκόμενες, το άσκοπο σεξ, τα περιτά ταξίδια, την ανάγνωση απαγορευμένων βιβλίων, την κατανάλωση αλκοόλ. Επίσης μας τρώει όλα μας τα λεφτά. Ανήκουμε στη θλιβερή μειοψηφία των ελλήνων πολιτών που πιστεύουν ότι κάτι παραπάνω υπάρχει από το ποπ-κορν στα μούλτιπλεξ και δεν ντρεπόμαστε για τη γλώσσα μας ούτε για κανένα άλλο μέρος του σώματος ή του μυαλού μας. Επίσης, που και που μας αρέσει να καυγαδίζουμε, όχι για να ξεσπάσουμε λες και είμαστε σε ομαδική ψυχοθεραπεία ("πάρτε τα παιδιά στο διπλανό δωμάτιο τώρα που κάνουν φασαρία"), αλλά γιατί έχουμε άποψη και θέλουμε να πείσουμε τον διπλανό μας προκειμένου να βρεθεί κάποιος κοινός χώρος συννενόησης. Τέλος, μερικές φορές η κατάσταση φαίνεται δύσκολη εδώ μέσα, διότι κάθε γέννα είναι δύσκολη. Το 99% των ελλήνων μουσικών ΔΕΝ συμμετέχει στο noiz, δηλαδή αρνείται να χάσει λίγο χρόνο για να ανταλλάξει γνώμες με τους άλλους ή για να μοιραστεί τις σκέψεις του. Εδώ, υπάρχουν οι λίγοι άνθρωποι που τιμούν τους άλλους με την προσοχή τους και μέσω αυτής της διαδικασίας γεννιέται ένα νέο ήθος και μία νέα αντίληψη - ίσως κάποτε αυτή αποφέρει και πραγματικούς μουσικούς καρπούς. Το φόρουμ του Πολυτεχνείου δεν με ενδιαφέρει. Περισσότερο με ενδιαφέρουν οι παράλληλες με το noiz προσπάθειες που υπάρχουν και διαμορφώνουν εστίες ελεύθερης έκφρασης γνώμης για τον ελληνικό μουσικό χώρο. Εσύ arpegios, είσαι απολύτως ευπρόσδεκτος, αλλά σε παρακαλώ μην επιλέγεις να αισθάνεσαι ως κομιστής του πνεύματος του Πολυτεχνείου στην κοινότητα των μουσικών, αλλά επέλεξε να αισθάνεσαι σαν κομιστής του πνεύματος της κοινότητας των μουσικών στον χώρο του Πολυτεχνείου - καλό θα τους κάνει.

Σε σχέση με αυτά που έθιξαν οι mechmg93 και arpegios για το αν το "αντικειμενικό" είναι προτιμότερο από το υποκειμενικό, δεν είμαι διατεθειμένος να το συζητήσω διότι έχω πάρει τις αποφάσεις μου εδώ και πολύ καιρό. Αναρωτιέμαι όμως αν έχετε πάρει και εσείς τις δικές σας. Αν το "μου αρέσει" είναι αρκετό σαν επιχείρημα, τουλάχιστον θα ήθελα να μην ακούσω ποτέ στο μέλλον κριτική για τον Φοίβο (π.χ.) ή για την Καλομοίρα (και οι δύο έχουν τσακιστεί κατά καιρούς εδώ στο noiz). Θυμίζω ότι "αρέσουν" σε πάρα-πάρα πολλούς, οπότε - σύμφωνα με τις παραπάνω απόψεις καλώς (πολύ καλώς) υπάρχουν, ενώ άλλες περιπτώσεις μουσικών καλώς τείνουν να μην... υπάρχουν (αφού τελικά δεν "αρέσουν" σε κανέναν). Εγώ αναζητώ τη ΓΝΩΣΗ, και έχω προ πολλού πεισθεί ότι η γνώση δεν μπορεί να βρεθεί σε εφήμερες γνώμες, αρέσκειες και απαρέσκειες. Πιστεύω ακράδαντα ότι υπάρχει αντικειμενικός τρόπος να μιλάμε για οτιδήποτε (και όχι μόνο σε θέματα τεχνοτροπίας). Δεν θα υποβιβάσω την συζήτηση για τη μουσική σε στίβο όπου ο καθένας λέει τη γνώμη του και αυτή η γνώμη, όταν ζητάμε να υποστηριχθεί με επιχειρήματα, θα μας απαντούν ότι "μας αρέσει". Λυπάμαι αλλά διαφωνώ βαθύτατα, από εκεί και πέρα ας τραβήξει ο καθένας τον δρόμο του.

Κοίτα, δε νομίζω ότι διαφωνούμε. Δεν ξέρω πόσων ετών είσαι (νέος ελπίζω) αλλά εγώ είμαι 40άρης και έχω περάσει τη μισή μου ζωή (κυριολεκτικά) αποκρούοντας την τάση πολλών συμπατριωτών μας να μηδενίζουν τα πάντα. Είναι μία τάση που ειδικά αυτή την περίοδο είναι χειρότερη από ποτέ. Εσύ δεν είσαι τέτοιος άνθρωπος, αλλά μην ξεχνάς ότι αυτά που γράφουμε τα διαβάζουν και άλλοι. Επίσης μπορεί να τα διαβάσουν ακόμη περισσότεροι μετά από ένα χρόνο. ¶λλωστε ποιο νόημα έχει ένα thread για τον Vangelis (ή για τον Μοτσαρτ, αν υπήρχε) παρά να μας βοηθήσει όλους να διευκρινίσουμε που ακριβώς στεκόμαστε; Από τη μια δεν είμαστε υπερήφανοι για το παρόν της ελληνικής μουσικής (στην πλειοψηφία της), από την άλλη αρνούμαστε να τιμήσουμε έναν άνθρωπο που τα κατάφερε και μάλιστα με πολλούς διαφορετικούς τρόπους; Όσο για την...κολοκυθόπιτα, συμφωνώ απόλυτα ότι η μαγειρική μπορεί να είναι τέχνη, αλλά δεν πείθομαι ότι αυτό έχουν στο νου τους όσοι λένε αυτό το κλισέ. Η συγκεκριμένη φράση μεταφράζεται στο ότι "αν το γουστάρω, τότε αξίζει" το οποίο είναι η άρνηση κάθε προόδου σε οποιονδήποτε τομέα. Επίσης, κάποια στιγμή ας μου εξηγήσει κάποιος γιατί δεν μπορώ να βρώ σουβλάκι της προκοπής σε τέσσερις συνοικίες, αφού ο κόσμος καταλαβαίνει ότι η μαγειρική είναι τέχνη.

Arpegios, έχεις κανέναν που μπαίνει εδώ προσποιούμενος ότι είσαι εσύ; Έγραψες μία σειρά από επιχειρήματα, απαντώ ωραία και όμορφα και μετά έρχεσαι και λες ότι τελικά δεν είπες αυτά για τα οποία σου απάντησα. Πως μπορεί να γίνει συζήτηση έτσι; Εν' πάσει περιπτώσει, αν δεν τα είπες τότε ούτε εγώ σου απάντησα. Υ.Γ. Επίσης δεν καταλαβαίνω γιατί μου αποδίδεις προθέσεις. Πως ξέρεις αν κάτι το χρησιμοποιώ σαν επιχείρημα ή το λέω για να προσβάλω (ποιον αλήθεια; κάποιον που δεν ξέρω;) κάποιον; Επίσης ποιος σου είπε ότι τσαντίζομαι; Γιατί να τσαντιστώ; Επειδή κάποιος που γράφει κοράλ είπε ή σκέφτηκε κάτι για τον Μπαχ; Σοβαρά μιλάμε;

Αποκρούω το χαρακτηρισμό "δογματικός" - δογματικός είναι ένας άνθρωπος που δεν αλλάζει γνώμη ανεξάρτητα από τα επιχειρήματα που του παραθέτουν. Εγώ θα άλλαζα ευχαρίστως γνώμη, αν υπήρχαν επιχειρήματα που να μην συγκρούονται με την πραγματικότητα. Επίσης αποκρούω κουβέντες του στυλ "περί ορέξεως κολοκυθόπιτα" ειδικά όταν έχω επενδύσει 20 λεπτά για να θυμήσω στους φίλους που συμμετέχουν στη συζήτηση ότι ΔΕΝ μιλάμε για φαγητά αλλά για έργα τέχνης. Για παράδειγμα, ο φίλος σου που γράφει κοράλ, καλά θα κάνει να βάλει ένα πορτραίτο του τροφαντού Μπαχ κάτω από το μαξιλάρι του αντί να λέει ότι είναι ανέμπνευστα και ετοιματζίδικα. Αυτό που συμβαίνει στην πραγματικότητα είναι ότι εδώ και δύο αιώνες προσπαθούν να καταλάβουν τι ακριβώς έκανε ο Μπαχ και θεωρείται στα ωδεία άσκηση το να προσπαθούν να μιμηθούν την τεχνοτροπία του. Οι εκατοντάδες χιλιάδες φούγκες που με μηχανιστικό τρόπο φτιάχνουν οι μαθητές των ωδείων, μιμούμενοι τον Μπαχ - αυτά είναι ετοιματζίδικα, όχι αυτά που έφτιαχνε ο Μπαχ ο οποίος είναι ο εφευρέτης (ή έστω, τελειοποιητής) αυτών των τεχνοτροπιών. Επίσης, κάθε μάστορας έχει τις τεχνοτροπίες του και τις εφαρμόζει σε καθημερινή βάση όταν κάποιοι του παραγγέλνουν κάτι - αυτό δεν θεωρείται επιλήψιμο όταν είσαι εκείνος που εφηύρε την συγκεκριμένη τεχνική, δεν θεωρείται επιλήψιμο ούτε καν όταν την μιμείσαι σωστά - αλλά θεωρείται επιλήψιμο και αισχρό να συκοφαντεί κανείς αυτό που προσπαθεί να μιμηθεί. Όσο για τον καθηγητή μουσικολογίας, τι να πω; Θα έπρεπε να ξέρει περισσότερα από το να εγείρει στους ακροατές του αμφιβολίες για τον Μπαχ. Αλλά με τέτοιους καθηγητές μουσικολογίας, δεν είναι να απορούμε για το πολιτισμικό χάλι της χώρας. Εκεί πρέπει να ψάξεις τον "δογματισμό" για τον οποίο με κατηγορείς εμένα.

Μια και είναι και επίκαιρο, εμένα με εμπνέει ο Vangelis.

Λοιπόν, φίλοι μου, την προσοχή σας παρακαλώ. Όταν πήγαινα στο λύκειο είχα μία γκομενίτσα, με την οποία ήταν αδύνατο να συννενοηθείς διότι το μόνο που ήξερε ήταν τι της αρέσει και τι δεν της αρέσει. Σε μία παρέα μουσικών, δηλαδή ανθρώπων με καλλιτεχνική συνείδηση, το "μου αρέσει" και το "δεν μου αρέσει" έχει βέβαια τη θέση του, αλλά αυτή η θέση θα έπρεπε να είναι χαμηλά στην ιεραρχία. Δεν μιλάμε για γεμιστά ή στιφάδο, μιλάμε για έργα τέχνης. Υπάρχουν αντικειμενικοί λόγοι για να προσέξουμε το έργο κάποιου, και καλά θα κάνουμε να μάθουμε να μας αρέσει οτιδήποτε έχει αντικειμενικούς λόγους ύπαρξης ή/και έχει καταξιωθεί ιστορικά. Δηλαδή αν πω εγώ ότι "δεν μου αρέσει ο Μότσαρτ" τι άλλο σημαίνει από το ότι είμαι ανόητος και απαιδής; Ο Μότσαρτ είναι υπεράνω της συζήτησης για το "τι γουστάρουμε", έχει κερδίσει τη θέση του στην ιστορία της δυτικής μουσικής και από εκεί και μετά το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να προσκυνήσουμε. Τώρα, δεν είπε κανείς ότι πρέπει να ακούμε Μότσαρτ στα πάρτυ με τους φίλους μας - εκεί ας ακούμε τα "στρουμφάκια" αν κάνουν κέφι, αλλά ποτέ σε μία δημόσια συζήτηση δεν μπορούμε να συζητήσουμε τον Μότσαρτ με τρόπο απαξιωτικό. Ο Vangelis δεν είναι Μότσαρτ, αλλά είναι πολύ μεγάλος και σε ιστορία και σε παραγωγή έργου, και σε εκτίμηση από επίσης καταξιωμένους ανθρώπους (άμα ακούσετε τον Ρίντλευ Σκοτ να μιλά για τον Vangelis, θα πάθετε κάτι), και σε εμπορική επιτυχία και σε σοβαρότητα και και και... Από εκεί και μετά, εγώ σαν μουσικός θα ήθελα όχι να τον φτάσω, αλλά να μπορώ να κάτσω φιμωμένος σε μία πολυθρόνα και να τον κοιτάω την ώρα που εργάζεται για να μάθω κάτι και να ξεστραβωθώ - αν κάποιος αισθάνεται καλύτερός του, οκ, τι να κάνουμε. Και, στην τελική, ρε παιδιά είναι ένας σοβαρότατος και σεμνότατος άνθρωπος. Τι τον αναφέρεται στο ίδιο thread με τον Φοίβο-συνθέτη-των-επιτυχιών-των-κοριτσιών-με-τα-ωραία-και-ταλαντούχα-χείλη; Κανονικά θα έπρεπε να αναφέρω και το γεγονός ότι είναι έλληνας (ένα απλό παιδί από το Βόλο, όπως έγραψε ο SF), αλλά ίσως αυτό δεν σας ενδιαφέρει. Αυτά.

Ούτε καν στη ΘΕΩΣΗ :) :) :) :) :)

Έχεις δίκιο, δεν είπες τίποτε για vst. Σχετικά με το ερώτημά σου, όχι δεν έχω το stylus (κανένα από τα δύο), αλλά έχω παρόμοια vst και κάθε φορά που θέλω παραπάνω από ένα "όργανα" από αυτά τα vst, ανοίγω δύο instances του ίδιου vst.

Δηλαδή, αν κατάλαβα καλά υποτίθεται ότι ο Vangelis είναι μέτριος συνθέτης, αλλά πολύ δυνατός όσον αφορά τον ήχο του, τον οποίο όμως με τη σειρά του τον αποδίδουμε στην τεχνολογία. Ιδού λοιπόν τα λάθη σε αυτό το σκεπτικό: α) Από τότε που υπάρχει ηλεκτρικός ήχος στη μουσική, η ανεύρεση και η εξάσκηση των σωστών ηχοχρωμάτων για την ανάδειξη μίας μελωδίας είναι ντε φάκτο ευθύνη του συνθέτη ή του απλού μουσικού. Σας θυμίζω ότι το 99,0% των συζητήσεων στο noiz αφορούν τον ήχο (του κιθαρίστα π.χ.). ¶ρα ακόμη και αν ο ήχος του Vangelis είναι υπεύθυνος για το πόσο καλά ακούγονται οι συνθέσεις του, τότε πάλι το βραβείο πρέπει να πάει στον Vangelis, όπως το βραβείο για τον ήχο του The Edge, πάει στον... The Edge. β) Η τεχνολογία είναι σύμμαχος του μουσικού για όλη την προαναφερθείσα χρονική περίοδο, δεν υπάρχει τίποτε να κριτικάρουμε σε αυτό. Οι πιο πολλοί από εμάς, έχουν αυτή τη στιγμή στο τεχνολογικό τους home studio περισσότερη τεχνολογία από αυτή που είχε ο Vangelis όταν έγραφε το Albedo π.χ., αλλά αυτό δεν μας οφελεί όταν προσπαθούμε να γράψουμε οτιδήποτε που να μπορούμε να θυμόμαστε την επόμενη (έστω) μέρα. γ) Ο ήχος του Vangelis δεν στηρίζεται τόσο στα synths όσο ο ήχος του Jarre (π.χ.) αλλά έχει να κάνει και με το γεγονός ότι του ίδιου του άρεσε να παίζει πολλά εξωτικά κρουστά κυρίως. ¶σε που οι περισσότερες μελωδίες του που θυμάμαι, έχουν παιχτεί στο πιάνο. δ) Συμφωνώ με τον Superfunk ότι η απλότητα πρέπει να είναι ο νούμερο ένα στόχος κάθε συνθέτη. Τα παραδείγματα αθλίων συνθέσεων που παραγνώρισαν αυτή την αρχή, είναι πάρα πολλά. ε) Επιτέλους, νομίζω ότι είναι αστείο να συζητάμε για την ωδειακή παιδεία σαν στοιχείο αξιοσύνης. Αν κάποιος πέρασε πολλά χρόνια στα ωδεία και παρατηρεί ότι τις συνθέσεις του δεν τις θυμάται κανένας, τότε να πάει πίσω να ζητήσει τα λεφτά του και να πνίξει τους καθηγητές του - αν και δε νομίζω να του είπαν ποτέ οι άνθρωποι ότι κάτω από τις οδηγίες τους θα γίνει μεγάλος συνθέτης! Καταλαβαίνω ότι υπάρχει ένα κόμπλεξ ανάμεσα στους σπουδασμένους της μουσικής, οι οποίοι ενοχλούνται όταν βλέπουν έναν μη-σπουδαγμένο να έχει επιτυχία, αλλά εν' πάσει περιπτώσει νομίζω ότι μετά από όλα αυτά τα χρόνια εμπειρίας θα πρέπει να αρχίσουν να προβληματίζονται σοβαρά για την ορθότητα των απόψεών τους.

Όχι, δεν θα πέσουμε να σε φάμε, αλλά θα ήθελα να σου κάνω μία ερώτηση. Αφού είναι τόσο απλές οι μελωδίες του, δομικά σαν ασκήσεις σολφέζ πρώτης τάξης θεωρίας, γιατί δεν τις γράφεις και εσύ (ή εγώ) ώστε να γίνουμε εξίσου διάσημοι και αναγνωρισμένοι; Το κάνεις να ακούγεται πολύ εύκολο, οπότε νομίζω ότι η απορία μου είναι εύλογη.

Ναι, αλλά το Sampletank είναι sampler, οπότε ισχύουν δύο ειδικές συνθήκες α) είναι βαρύ το engine του, και β) υποθέτω πως έχει πολλαπλές virtual audio εξόδους, οπότε δεν πειράζει να το δουλέψει κανείς ως multitimbral. Κανένα άλλο που να ξέρεις να έχει προβλήματα σαν αυτά που αναφέρεις;

Το έχω. :)