trolley

Μία-δύο φορές το χρόνο ακούμε για κάποια νέα ταινία που αποδεικνύεται να μην υπακούει στους σύγχρονους κανόνες για το πως "πρέπει" να γίνεται ο κινηματογράφος. Επίσης, υπάρχουν πάντα οι παλαιότεροι σκηνοθέτες που παραμένουν ενεργοί. Θα έλεγα "μεταλλαχθεί" αν δεν υπήρχε τίποτε αξιόλογο... υπάρχει αλλά είναι λίγο, όπως πάντα ήταν, νομίζω.

Βέβαια θα χρειαστώ, και βέβαια οι αγγλικοί. Δυστυχώς, οι νέοι-έλληνες στερούνται των γνώσεων που θα τους επιτρέψουν να μεταφράσουν υπότιτλους. Έβλεπα μία περιπέτεια (The Foreigner) που έχει κάποια σχέση με τον IRA, ο οποίος βέβαια δεν ξέρει κανείς πλέον τι ήταν/είναι, και μετά από είκοσι λεπτά ήταν αδύνατο να καταλάβεις (από τους υπότιτλους) τι στην ευχή συμβαίνει στην ταινία, ποιος είναι με ποιον, τι σκατά θέλει κλπ. Η γλώσσα έχει τελειώσει, αν δεν είχα επαγγελματικές υποχρεώσεις, δεν θα είχα ούτε ελληνικό keyboard στον υπολογιστή.

Όχι ακόμη. Είναι στο πρόγραμμα.

Ε, διάβασε άλλον που να λέει ότι "είναι" και θα αισθανθείς καλύτερα.

Όχι, δεν είναι. Ντρέπομαι λίγο που παραδέχομαι ότι το κάνω (καθότι εγώ το έγραψα), αλλά δυστυχώς για τους καλλιτέχνες, οι σύγχρονες εταιρείες διανομής μαλακίζονται σκληρά. Επίσης, κατά τη γνώμη μου, ΚΑΘΕ ταινία έπρεπε από την πρώτη στιγμή της κυκλοφορίας της να είναι διαθέσιμη σε κάθε υπαρκτό μέσο, ΜΟΝΟ τότε τίθεται ουσιαστικά ηθικό δίλημμα.

Στην πρεμιέρα του Alien:Covenant, δηλαδή όχι και τόσο πολύ. Ευτυχώς ήταν ευπρεπές το κοινό (δηλαδή, όχι υστερικές ηλίθιες που να παρασταίνουν ότι τρόμαξαν για να τις πάρουν αγκαλίτσα) και δίπλα μου καθόταν ένας ωραίος τύπος (ΑΜΕΑ δυστυχώς) ο οποίος είχε πάει αποφασισμένος να την "βρει", είχε κρατήσει δύο θέσεις και είχε στήσει ένα τρίποδο με ένα δίσκο με λιχουδιές και ποτά, τα οποία κατανάλωνε ήσυχα-ήσυχα. Παλαιότερα, πήγαινα σινεμά ακόμη και δύο φορές την ημέρα (με αποκορύφωμα την ημέρα που είχαμε πάει με μία παρέα να δούμε ΟΛΗ την πρωτότυπη τριλογία του Star Wars, σε τρεις διαφορετικές αίθουσες, όλες στην Κυψέλη... )... εννοώ ότι δεν έχω τίποτε ενάντια στο σπορ... αλλά έχω μεγαλώσει και οι φυσικές/ψυχολογικές μου αντοχές δεν είναι αυτές που ήταν.

Αυτοσαρκαστικά το έγραψα... προφανώς είναι καλύτερα να έχεις παρέα από το να μην έχεις (#NOT). ?

Έχω πολλά χρόνια να "δω ταινία με φίλους" και ο λόγος είναι μάλλον ότι δεν θα επέτρεπα ποτέ σε άλλον να επιλέξει την ταινία που θα δούμε... τι διάολο έχω επενδύσει τόσο χρόνο και χρήμα αν είναι να επιλέξει κάποιος/α που δεν έχει κάνει τίποτε από τα δύο; Άμα θένε να δούνε άλλη ταινία, να πάνε σινεμά να φάνε στη μάπα τα νήπια και τη μυρωδιά από μισοκαμμένες τυρόπιττες. Μοναξιά, ηρεμία, superb στέρεο ήχος, 65 ίντσες.

Ναι, αλλά αν γινόταν δικτάτορας ο Σάμη, οι Deep Purple θα έσπαγαν πέτρες μέχρι το 2135. Ε, ναι... για μη-ποιοτικό, πάνε και βλέπουν ειδήσεις.

Αφού αισθάνεσαι έτσι για τον Λάνθιμο, σου αφιερώνω το παρακάτω βίντεο:

Και πως το ερμηνεύεις αυτό; Σοβαρά ρωτάω, δεν ειρωνεύομαι. Κάθε φορά που ακούς το σόλο από το Hotel California είναι το ίδιο επίσης, δεν αλλάζει.

Είμαι βέβαιος πως δεν υπάρχει ταινία που να έχω δει μόνο μία φορά στη ζωή μου, ακόμη και αν δεν μου άρεσε καθόλου. Αν υπάρχει αρκετό περιεχόμενο σε ένα ηχητικό ντοκουμέντο που να δικαιολογεί την επαναλληπτική επαφή μαζί του, αυτό ισχύει επί πέντε για τις κινηματογραφικές ταινίες, αλλά συνήθως οι άνθρωποι κολλάνε στο ότι ξέρουν ήδη την υπόθεση (η οποία "υπόθεση", δε λέει απολύτως τίποτε για την ταινία). Αλλά ναι, γενικά, αν έπρεπε, θα κράταγα το πολύ 50 ταινίες και θα ήμουν υπερ-ευχαριστημένος. Δίσκους μουσικής, ακόμη λιγότερους.

Εντάξει, όταν γράφω "καλή" δεν εννοώ "αρκετά καλή για κάποιον που βλέπει και εκτιμά τον Βέντερς"... εννοώ "αισθητά καλύτερη από ότι θα περίμενε κάποιος όταν είδε ότι έχει φτιαχτεί στην Ελλάδα, από Έλληνες συντελεστές". Μέχρι εκεί. Είδα πάντως (στο ERTFlix, λέμε) την "Παραγγελιά" του Τάσιου που είχα καταφέρει να αποφύγω για δεκαετίες ολόκληρες παρ' ότι όλες ανεξαιρέτως οι κοπέλες/συμμαθήτριες από την ΚΝΕ, μου είχαν προτείνει να πάμε σινεμά να την δούμε... τελικά πρόκειται για παροιμοιωδώς κακό κινηματογράφο... αλλά η άλλη ταινία του Τάσιου (με το όνομα "Το Βαρύ Πεπόνι") είναι πολύ καλύτερη, με απλό σενάριο, και γνήσια αποτύπωση της μιζέριας που θυμάμαι από εκείνα τα χρόνια (μιλάμε για σκέτη ποίηση.... :) :) :)) .

Θέλω να προσθέσω το ERTFlix το οποίο είναι δωρεάν και (ένεκα αυτού) έχω κάτσει και έχω δει ταινίες που ποτέ δεν θα πλήρωνα να δω, συνήθως όταν σιδερώνω. Μία στις δέκα, είναι καλή. Επίσης, σοβαρή πηγή είναι το YouTube, στο οποίο μπορεί κανείς να φτιάξει (με λογικές τιμές αγοράς ή ενοικίασης) ωραία ταινιοθήκη, και οι επιλογές αυξάνονται διαρκώς. Πάντως να ξέρεις Άγιε, ότι όλοι περνάμε περιόδους μπουχτίσματος με μορφές τέχνης που μας ενδιαφέρουν, δεν είσαι ο μόνος. Η λύση είναι να αλλαξοφαΐσεις (που έλεγε και η μάνα μου), δηλαδή: Αν βλέπεις αμερικανιές, το ρίχνεις στον γαλλικό / ιταλικό / γερμανικό κινηματογράφο. Αν έβλεπες κουλτούρα, πλακώνεσαι στις ταινίες με τη Τζούλια Ρόμπερτς (όλες όμως). Αν έβλεπες Έλληνες, δες και άλλους, που θα πάει... θα πήξεις. Αν έβλεπες βουβό κινηματογράφο, προχώρα άμεσα στα καρτούν. Μην ξεκινάς με την ιδέα ότι "δεν μου αρέσει αυτό", θα βρεις κάτι που να σου αρέσει, στην πορεία. Ναι, συγνώμη για την παρεξήγηση, και εγώ αυτό εννοώ ότι θέλω αγγλικούς υπότιτλους, όχι ελληνικούς. Ακόμη και το Maestro (που είναι στα ελληνικά χαχχαχαχαχαχα) με αγγλικούς υπότιτλους το είδα σε ένα ζενίθ ψυχανωμαλίας. Για να σε προλάβω, όχι, δεν βλέπω σειρές, νομίζω ότι έχω δει λιγότερες από οποιονδήποτε άλλον ξέρω.

Βλέπω, με streaming, με κάτι από την τεράστια συλλογή DVD και Blu-Ray που έχω φτιάξει με τα χρόνια, με αγορές νέων Blu-Ray (π.χ. έχω αγοράσει το Oppenheimer σε Blu-Ray αλλά δεν έχω καταφέρει να το δω ακόμη), μέσω μη-νόμιμων downloads ειδικά για κουλτουροταινίες που είτε δεν παίζονται καθόλου στην Ελλάδα, είτε παίζονται για ελάχιστο χρονικό διάστημα. Σύντομα (εντός του μήνα) θα προσθέσω και το Cinobo στο οπλοστάσιό μου (ήδη είναι το Disney+ και το Netflix). Μία ιδιοτροπία: δεν βλέπω (εδώ και δέκα χρόνια) ταινίες με ελληνικούς υπότιτλους. Ποτέ όμως. Αν δεν έχω κόπια χωρίς ελληνικούς υπότιτλους, αναβάλλω το να δω την ταινία.

Η απλή επιλογή "ναι" λείπει από το πρώτο poll. Εκεί είμαι εγώ, βλέπω και παλιές και καινούργιες. Όχι, δεν πάω κινηματογράφο πλέον.

Παλιόπαιδα, κλέβετε τις μουσικές ιδέες των άλλωνε. Μόνη λύση, να γράψω την τελετή αφόδευσης στον Τσικουάνα.

Ίσα ρε.... Τον έχω ήδη γράψει εγώ:

UPS Express, 30 ευρώ. Τα Ελληνικά Ταχυδρομεία, όσον αφορά εμένα, μπορούν να κλείσουν αύριο.

Εμείς οι ηλικιωμένοι έχουμε την συνήθεια να προσωποποιούμε τα πάντα. Λέμε π.χ. "ο Νάκας", ότι "το Νάκας". Αλλά OK, δεκτή η διόρθωση.

Ο Τόμαν είναι παιδιά. Πραγματικά μένω άναυδος με το ότι πιστεύετε πως Σαββάτο μεσημέρι, πρώτη εβδομάδα του Αυγούστου, υπάρχει ελληνικό κατάστημα με αυτό το επίπεδο επιχειρησιακής ετοιμότητας, διαθεσιμότητας, προσωπικό να απαντάει στο τηλέφωνο και να στέλνει αυθημερόν παραγγελίες. Μακάρι να υπήρχε ή να υπάρξει.

Καλά... άμα άρχιζαν να αποδίδουν δικαιώματα στον Μπαχ κάθε φορά που εντοπιζόταν μία δική του ιδέα σε κάποιο κομμάτι μουσικής, πολλά λεφτά θα αλλάζαν χέρια νομίζω.

Ποιο είναι το κατάστημα πώλησης μουσικών οργάνων και ηχητικού εξοπλισμού, στου οποίου το website μπαίνεις στις 13:00 Σαββάτο μεσημέρι, κάνεις μία παραγγελία ενός μικροφώνου (που δεν υπάρχει ετοιμοπαράδοτο σε άλλα μαγαζιά), τριών καλωδίων (που δεν κατάφερα να βρω στο σκρουτζ) και ενός ενισχυτή μικροφώνου (που δεν υπάρχει καθόλου σε άλλα μαγαζιά), μετά τους καλείς στο τηλέφωνο, απαντά κάποιος, σου λέει ότι ήδη ετοιμάζεται η παραγγελία σου για αποστολή και μάλλον θα φύγει σήμερα, ζητάς εσπευσμένη αποστολή έναντι λογικού ποσου και ξέρεις ότι θα παραλάβεις το αργότερο το πρωί της Τρίτης, αλλά μάλλον τη Δευτέρα το μεσημέρι; Έτσι γίνεται κύριοι.

Το είδα το πρωί το βίντεο του Μπεάτου, όντως πολύ διδακτικό από κάθε άποψη. Το Whiter Shade Of Pale είναι ένα από τα καλύτερα τραγούδια όλων των εποχών, προσωπικά θα με ενδιέφερε να μάθω ακόμη και τι καιρό έκανε την ημέρα που ηχογραφήθηκε... Σχετικά με το άλλο μέλος, αγαπητέ SOS, αρκετοί εδώ μέσα πιστεύουμε ότι είσαι μία επανενσάρκωση του Dimsonic, ενός παλιού μέλους που δεν συμμετέχει πλέον. Αν είσαι, ωραία. Αν δεν είσαι, πάλι ωραία.