Άντε να πω κι εγώ τη μ@λ@κια μου να περάσει η ώρα.
Εκ πείρας γνωρίζω ότι στην ηχογράφηση όσο πιο κοντά είναι η "πηγή" (ήχος ακουστικής κιθάρας, ή ήχος που βγαίνει από τον ενισχυτή της ηλεκτρικής) στον "τόνο" που θέλουμε ή φανταζόμαστε να έχουμε στο τελικό αποτέλεσμα, τόσο πιο εύκολο είναι να το καταφέρουμε με λίγη επεξεργασία στα επόμενα στάδια (EQ κλπ).
Αν περιμένουμε ότι με το EQ θα τα φέρουμε εκεί που θέλουμε, στο τέλος θα βγει πατάτα.
Σε όλα τα στάδια οι επεμβάσεις στην επεξεργασία του ήχου πρέπει να είναι σε μικρά επίπεδα, για να έχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Για αυτό, επιλέγουμε το όργανο (ξύλα, μαγνήτες, καβαλάρηδες, τα πάντα), τον ενισχυτή/μεγάφωνα, τα πετάλια, (και όταν πρόκειται για ηχογράφηση και το μικρόφωνο/α) που οδηγούν στον τόνο που επιθυμούμε πιο εύκολα και άμεσα, κι όλα γίνονται πιο εύκολα και πιο επιτυχημένα.
Το πεταλάκι EQ κατά την άποψη μου είναι απαραίτητο, αλλά δεν κάνει θαύματα. Ακόμα λιγότερο το EQ του μίκτη.
Όλα τα στοιχεία (και τα καύλα) παίζουν ρόλο λοιπόν, άλλα μικρό κι άλλα μεγάλο.
Ένα θέμα βέβαια είναι, έχουμε κάποιο τόνο στο μυαλό μας; Κι αν έχουμε ξέρουμε πως θα φτάσουμε σε αυτόν;
?