Είπε κανείς κάτι εναντίον του Κλάπτωνος γενικά; Δε νομίζω. Αλλά εντάξει το Autumn Leaves δεν θα γραφτεί με χρυσά γράμματα δίπλα στο Layla τι να κάνουμε; ;)
Συγνώμη William αλλά έχω κι εγώ μια μικρή μικρή ερώτηση. Με ενδιαφέρει να πάρω κι εγώ ένα για να έχω και όλα τα άλλα, αλλά βάση δίνω στους ήχους του ηλεκτρικού μπάσου. Είναι επαρκείς και μπορείς να γράψεις ένα πιστευτό μπάσο από την κιθάρα; Αυτό μόνο και συγνώμη για τη μικρή παρέμβαση.
Σωστό και έχει απόλυτο δίκιο. Κι εγώ μαζί σου. Αλλά υπό τις παρούσες συνθήκες, αν μου έλεγες "έγραψα δύο ενισχυτές - ποιος είναι ο JCM;" θα σου έδειχνα τον ήχο του Axe.
Είναι θέμα γούστου. Πάντως υπό κανονικές συνθήκες, αν θες "wall of sound" πρέπει να παίξεις με το power section. Εγώ σε ό,τι Marshall έχω παίξει πρώτα το master τσίτωνα και μετά τα άλλα. IMHO of course and YMMV...
Τα κρουστά δεν μου άρεσαν καθόλου. Η φωνή στο ρεφρέν βγαίνει λίγο παραπάνω απ'ό,τι θα έπρεπε μπροστά. Το κομμάτι είναι καλό για το είδος τους χωρίς να διεκδικεί δάφνες πρωτοτυπίες, μάλιστα, για μένα, Βαρδίζει επικίνδυνα.
Λοιπόν τα πήρα και τα πέρασα.
Τα Planet Waves είναι απίστευτα.
Πρώτον, δεν πίστευα ότι θα δω τέτοια διαφορά στο κούρδισμα αλλά την είδα. Η αλήθεια είναι ότι στα συμβατικά κλειδιά - όπως φαίνεται - πάντα υπάρχει ένα γλίστρημα, γιατί πάντα χρειαζόταν διόρθωση το κούρδισμα. Με αυτά έβαλα χορδές και σχεδόν ούτε stretching χρειάστηκε. Λίγες ελάχιστες διορθώσεις.
Ο μηχανισμός είναι ακριβής και ανταποκρίνεται τέλεια και το κερασάκι στην τούρτα είναι το auto-trim. Όπως κουρδίζεις τη χορδή, ακούς ένα κρακ - το νοιώθεις και στο χέρι σου δλδ γιατί θέλει λίγο παρπάνω δύναμη το κλειδί εκίνη την ώρα - και στο τέλος μαζεύεις τα κομμάτια των χορδών από το πάτωμα.
Πρώτες εντυπώσεις: Άριστες. Τα προτείνω.
Πάντως όσο ωραίο και να είναι το κειμενάκι δεν θα κάνει αυτόν που δεν πληρώνει για σημαντικότερα πράγματα όπως π.χ. το software που χρησιμοποιεί, να πληρώσει για τη μουσική. Και αντίθετα αυτός που πληρώνει, πληρώνει πάντα.