Γνώμη μου είναι, ότι από τη στιγμή που πουλάμε ένα μεταχειρισμένο όργανο πρέπει να το δώσουμε φθηνότερα από ότι το αγοράσαμε.
Εξαίρεση αποτελούν προφανώς κάποια συλλεκτικά κομμάτια που αντί να μειωθεί η τιμή τους, πολλαπλασιάζεται.
Τώρα στην περίπτωση που παραθέτεις, νομίζω ότι έγκειται στη ορθότητα του πωλητή η τιμή που θα θέσει.
Γιατί κακά τα ψέματα όταν βλέπουμε την τιμή ενός μεταχειρισμένου προϊόντος, σπεύδουμε κατευθείαν να δούμε πόσο κοστίζει καινούριο, χωρίς να γνωρίζουμε πόσο κόστιζε όταν αγοράσθηκε για πρώτη φορά.
Οπότε κατά τη γνώμη μου, δεν είναι ηθικά σωστό (για τη δική μου ηθική τουλάχιστον) να πωληθεί για παράδειγμα το μπάσο που είπες 3000 ευρώ, ενώ έχει αγοραστεί 2800 πριν τόσα χρόνια (και εφόσον δεν είναι κάποιο συλλεκτικό κομμάτι).