neeq

Ναι, καταλαβα...αλλα όχι ρε συ :D Τελοσπαντων, χαιρομαι για τον παραξενο συσχετισμο ;D

Ευχαριστω :) Το συνηθίζω να κλείνω έτσι. Το κανει και ο Yann Tiersen, και το πηρα απο κεινον, γιατι παντα μου έδινε την αίσθηση οτι το κομματι συνεχιζεται νοερα :D Και για τα κομματια μου με επαναλαμβανομενα μοτιβα, προτιμώ να μην χρησιμοποιώ εμφανεις καταλήξεις :) Oldfield? :D

Sorry που ποσταρω το youtube link, αλλα ο firefox μου τελευταια τραβαει τα θεματακια του. Λοιπον, προκειται για ενα σχετικά καινουριο κομματι μου (του καλοκαιριου, οταν και διαβασα τους Αθλιους). Βρήκα την Επονίν(η), ως τον πιο ενδιαφερον χαρακτήρα του έργου, και ήθελα να την ενσωματωσω στη μουσική μου (queen of the friendzone ;D ) Το κομματι, οπως και τα περισσοτερα που γραφω, βασιστηκε σε εναν αυτοσχεδιασμο, πανω σε επαναλαμβανομενο μοτιβο. Τελικα, κρατησα τα πιο ενδιαφεροντα θεματα (που να δενουν και μεταξύ τους) και προέκυψε αυτο, το οποίο ηχογράφησα σήμερα. Η πρωτη του μορφή ηταν με celesta. Ελπίζω να σας αρέσει :)

Ενα Moog? :D

Το κειμενο είναι όντως πολυ ενδιαφέρον και καλογραμμένο, αφου για το μικρό της έκτασής του, περιλαμβανει αρκετα στοιχεια... Βρισκω μερικούς διαχωρισμούς στη σχεση λαϊκου και μη καλλιτεχνη με την τέχνη του, ελλειπεις (φαντάζομαι οτι και ο ίδιος ο Παναγιώτης τα έχει σκεφτει ήδη, απλά δε μπορουσε να γραψει ολη την πορεια της σκεψης, προς τη θεση του σε ενα ποστ ;D) Ωστοσο θα κανω ενα δυο σχολια: Ο διαχωρισμος της προθεσης του καλλιτεχνη, νομιζω πως πλέον δεν ισχύει. Και αυτο γιατι το ΣΥΝΟΛΟ των λαικων μουσικών που γνωρίζω, ναι μεν μιλάνε με πιο ρεαλιστικούς όρους (να πεφτει ο παράς, να γλεντάει ο κοσμάκης, να κουνηθούν οι πισινοι κτλ), ωστοσο όλοι θεωρούν τους εαυτούς τους ως κοινωνούς του ρομαντικού ιδεώδους. Αυτου της υπερφυσικής ιδιότητας της μουσικής, της εμπνευσης, της διαχρονικότητας, της έκφρασης συναισθηματων μεσα απο τη γλώσσα της μουσικής, που υπάρχει αυτόνομη απο τη γλώσσα του λόγου κτλ... Δεν εχω γνωρίσει ακόμα λαϊκο μουσικό, που να αρνείται το υπερφυσικό της τέχνης του, και να θεωρεί ότι υπηρετει αποκλειστικά εγκόσμιες αναγκες της κοινωνιας. Και επαναλαμβανω, παρόλο που η ορολογία που κληρονομησαν απο τους δασκαλους τους, προδίδει κατι τέτοιο για το παρελθον. Και πως να μην το προδιδει, αφου το "ρομαντικο ιδεώδες", ήρθε προσφατα στην Ελλάδα, και εξαπλωθηκε σε ολες τις εκφανσεις της δημοτικής μουσικής ακόμα πιο προσφατα, επικρατώντας ηγεμονικά στην αντιληψη περι μουσικών (ονομ.: η μουσική) Οπότε εντοπίζω και έναν αχταρμά στον αυτοπροσδιορισμό των λαϊκων καλλιτεχνων, που προσπαθούν να βρουν και οι ίδιοι τι υπηρετουν τελικα (γι'αυτο και τα τσιφτετελια μετά απο μοιρολόγια κτλ)

Εδω δεν εχουμε βρει απαντηση με 20σελιδα threads, οχι με 2 λόγια ;D

Σπυράρας, το πηγαινεις κάπως λάθος το θεμα ;D Απο τη στιγμή που δε βιάζεσαι να δουλεψεις αυριο σε πιστα με καλο μεροκάματο, ποιος ο λόγος να αγοραζεις ολοκληρες συλλογες ήχων? Μαθε 5 πραματα για τη συνθεση ηλεκτρονικού ήχου, πειραματισου με τα synths του reason (ή αλλα ωραιοτατα free), και μια χαρα ηχάρες μπορεις να φτιάξεις. Το να ζητάς "τους καλυτερους" ήχους, μπαμ και κατω, απο αγνωστους, δεν ειναι ο καλύτερος τρόπος αναζήτησης του ήχου σου. Στην τελική, βρες και κατεβασε καποια ντεμο, και αν σου κανουν στο αυτι, τι σημασία έχει αν ειναι 96% ή 97% ίδια με το Kronos? (αλήθεια αυτη η μετρηση πως εγινε, και ειναι τοσο ακριβης? ;D )

Δεν υπάρχει κανενας λόγος να παρεις τους ήχους του Kronos. Αν σου αρεσουν καποια presets απο κει, παρε την ιδεα και φτιάξε τους μονος σου. Και το Kronos τις γνωστες μεθοδους σύνθεσης χρησιμοποιει!

Εξαιρετίκ.

δηλαδη οσο η καρδια κι αν λαχταρά, δε θα ξανα..?? (αυτο το σχολιο ειναι ασχετο με το θεμα φιλε Δήμο.Μην εχουμε και παρεξηγησεις χωρις λογο ;D )

Αποψεις ειναι αυτες ;D

Νομιζω πως ο Κυκλωπας (χωρις να του βαζω λόγια), δεν αναγνωρίζει τα "πανηγυρτζίδικα", ως εξέλιξη της δημοτικής. Ή τουλαχιστον, δεν είναι η μόνη εξέλιξη της. Υπαρχουν παραλληλα με τους πανηγυρτζίδες (χρησιμοποιώ τον ορο χαρην συνεννοησεως και όχι υποτιμητικά), σχήματα και εκτελεστές που επίσης εχουν εξελίξει τη δημοτική μουσική με πιο συμβατα με την εποχή αισθητικά στοιχεία. Η εξελιξη του ρεμπετικου, ή η "αντικατάσταση" του ζουρνα απο το κλαρίνο οδηγήθηκαν απο τεραστιες κοινωνικές αλλαγες. Οπως μπορουμε να κρίνουμε τις αλλαγες του τοτε (μετατόπιση της "διασκεδασης" σε κλειστους χώρους λογω αστικοποιησης, διωξη ρεμπετων και προσεγγιση του λαϊκου τραγουδιου απο έντεχνους κτλ), έτσι μπορουμε να κρίνουμε και τις συνθήκες που οδήγησαν σήμερα το δημοτικο τραγουδι να παιζεται παραλληλα (ή και ταυτοχρονα), με το "καήκαμε κιαποψε", "και δε σε κανω τον άγιο" κτλ. Και ναι, οι συνθήκες που οδήγησαν εκεί, ταιριάζουν με όλα τα κοινωνικά χαρακτηριστικά του Έλληνα που κραζουμε στα θρεντς περι πολιτικής. Και σε μένα και στον Κύκλωπα δε μας αρέσει αυτο το παρακλάδι. Και τουλάχιστον εγω, δεν το θεωρω εξέλιξη της δημοτικής. Τουλάχιστον όχι με τη θετική έννοια. @Σαμυ, απο το ποστ σου πηρα απλα την έναρξη, επειδη ξερω ότι με νιώθεις, και αν δε με νιώθεις, θα σε καταγγειλω στον γραμματεα ;D

Μολις το διαβασα. Δεν εχω λόγια :(

Δυστυχως πρεπει να φυγω σε λίγο. Συμφωνω στο μεγαλύτερο μερος του αρχικου ποστ, και θα με ενδιεφερε να αναπτυξω μερικες σκεψεις, εχοντας διαβασει και μερικα πραγματα περι εξελιξης της δημοτικης μουσικής αναλογα με τις κοινωνικες συνθήκες (οι πηγες μου δε φτανουν μεχρι το σημερα, αλλα εχουν ενδιαφερον). Ελπιζω να βρω χρονο τις επομενες μερες.

Οντως εχει πολλά ζητήματα προς λύση η παραγωγη (τα ειπε ο Μεσαγιόν). Μουσικά, το βρισκω υπερβολικά χιλιοακουσμένο. Σαν μια συλλογή απο κλισέ. Χρειαζεται γενικά δουλεια η φάση, αν σε ενδιαφερει φυσικα να ασχοληθεις σε περισσοτερο βαθος. Αν απλά ειναι ενα χομπι του ελευθερου χρονου, καλώς πράττεις και να συνεχισεις ;)

ή μπορεις να αγορασεις καινουριο. Mαλλον φθηνοτερα θα σου βγει.

;D Με την καλή εννοια :P ΣΕΡΤΖΙΟ ΜΑΡΚΑΡΙΑΝ ΤΙ ΜΑΛΑΚΑ ΕΙΝΑΙ

Μπορει να ειναι και επεξεργασμενο...ασε τις λεπτομερειες ρε παραξενε ;D

Tι ειναι Pink Floyd?* Εμπνευστηκα την ιδεα, απο το "Μαθαινοντας τα Ζωα" της Φισερ Πραϊς... ;D Παντως ειναι αλήθεια οτι ψιλομοιαζουν τα εργοστάσια ;D Ωραιος τίτλος για το αλμπουμ μου. Animals. :D *Πριν καποιες μερες συναντησα εναν παλιο φιλο. Με ρωταει, τι κανεις, ακομα με μουσικες ασχολεισαι? Ναι, του λεω, μαλιστα εχουμε και ενα συγκροτημα και κανουμε αφιερωμα στους Pink Floyd. Α, καλή φάση, μου λεει...Και τι παιζετε, ροκάκια κι ετσι? ;D

Ο φίλος του γκρουπ μας "The Great Gig", ο Γρηγόρης, επισκέφτηκε προσφατα την Αγγλία, βρήκε ένα τυχαιο κάγκελο και φωτογράφησε εκεί την αφίσα μας. Βλέποντας ομως το τυχαιο εργοστάσιο απο πισω, σκέφτηκα να συνθεσω ενα αλμπουμ, οπου διαφορες κοινωνικες ομαδες θα παρομοιάζονται με ζώα. Το εχω στα σκαρια, έχω γράψει μόνο την εισαγωγη με μια ακουστικη. Αργοτερα θα βάλω και ορχηστρα, ή μπορει και να το αφήσω έτσι. ΥΓ: Ηθελα να μοιραστώ απλά αυτή την πολυ ομορφη και συγκινητική για το συγκροτημα μας φωτογραφια από τον φίλο και συνταξιδιωτη μας πλεον, Γρηγορη :)

Cool :) ΥΓ: Αυτος το Φιμπονάτσης απο τα Σφακια ειναι? ;D

Δεν ειχε να κανει με το Moog η αποφαση, αλλα με το ότι βρήκα το καλυτερο synth που υπαρχει αυτη τη στιγμη (V synth). Και φυσικα δε σηκωνω οικονομικα και τα 2 ;D

Kurzweil και Moog. My dream setup... Για την ακριβεια το είχα καποτε ;D

Το αριστερο μερος οπως κοιταμε τα σπαει..το δεξι...ετσι κι ετσι ;D

Μια χαρα μου φαινονται τα κιλα του (k2661 και fantom g στα 15kg). Και ναι θέλω 88, τα 64 ειναι λίγα για καλό παιξιμο πιάνου. Και οχι, 2 πληκτρα δεν κουβαλαμε ποτε, ειναι ανευ λόγου και ουσιας ;D