Cosmusic

Όταν λέμε αυτό το "κάθε εμπόδιο για καλό" (σε μια ελεύθερη μετάφραση του αγγλικού "a blessing in disguise") νομίζουμε ότι ισχύει παντού και πάντοτε. Όταν έγραφα αυτό το τραγούδι περνούσα μια φάση έντονης αμφισβήτησης αυτού του λαϊκού ρητού. Και βασικά ακόμα το αμφισβητώ... Τουλάχιστον για μερικές περιπτώσεις...

Δυνατό ρεφραίν, πολύ προσεγμένη η ενορχήστρωση και μετέπειτα η μείξη των ήχων, καθώς και μια γέφυρα που μου έφερε στο μυαλό λίγο Gilmore από το live στην Πομπηία, συγκεκριμένα το μακρόσυρτο σόλο στο Echoes...! Πολλά συγχαρητήρια Νικόλα! (την βρισιά που δικαιούμαι την αφήνω κρατούμενη, να έχω δικαίωμα για 2 σε άλλο σχόλιο)

Εξαιρετικό και το κομμάτι αλλά και το βίντεο κλιπ! ΜΑΓΙΚΟ το σημείο με το πιάνο στο 2:03!

Το παρθενικό κομμάτι του καναλιού... Παραλληλίζω την ζωή και τον θάνατο ενός γιγαντιαίου αστέρα, με την αρχή, την πορεία, και το τέλος μιας δυνατής, σχεδόν καρμικής ερωτικής σχέσης. Το άστρο δημιουργείται από τις έντονες βαρυτικές δυνάμεις ενός νεφελώματος, γίνεται μπλε και τεράστιο, στα "γεράματα" διαστέλλεται έντονα και περνά στην φάση του κόκκινου υπεργίγαντα. Ύστερα οδηγείται σε μία απαράμιλλα εντυπωσιακή έκρηξη supernova, για να καταλήξει ως μία μαύρη τρύπα...

Πρώτη μέρα στο πανεπιστήμιο (κάπου τον Οκτώβρη του 2006) και περιμένουμε όλοι στο αμφιθέατρο τον καθηγητή για να ξεκινήσουμε. Βλέπω έναν τύπο να κάθεται λίγες θέσεις πιο μπροστά από κει που ήμουν εγώ, με ένα μπλουζάκι των Pink Floyd. Του φωνάζω "φίλε, εσύ με τους Pink Floyd, ωραία μπλούζα φοράς!.." και γυρνάει, με κοιτάει και μου λέει ευχαριστώ χαμογελώντας. Στην διαδρομή της επιστροφής με το λεωφορείο, μιλούσαμε για το πόσο "εξωγήινοι" είναι οι Floyd και για την τρέλα μας γενικά για την μουσική... Έκτοτε είναι για μένα κάτι σαν αδερφός. Μαζί σε τόσα πράγματα στην μουσική (μπάντες, live, ηχογραφήσεις κτλ) και τώρα είναι ο στυλοβάτης της προσωπικής μου δουλειάς και του καναλιού, καθώς χωρίς την πολύτιμη συνεισφορά του δεν θα μπορούσα να υλοποιήσω καμία ιδέα... Ατελείωτες ώρες συζητήσεων πάνω στην τέχνη της μουσικής, οι οποίες πάντα κατέληγαν (και καταλήγουν ακόμα) στην φιλοσοφία. Γιατί το πρώτο οδηγεί αναπόφευκτα στο δεύτερο, αλλά και αντιστρόφως... Αφιερωμένο λοιπόν στον Νίκο, έναν πραγματικό φίλο για μια ζωή.

Ένα instrumental κομμάτι που ξεκάθαρα προσπαθεί να αντικατοπτρίσει την έννοια της Δυαδικότητας, μιας πολύ διαδεδομένης (από την αρχαιότητα έως σήμερα) και άκρως ενδιαφέρουσας κοσμοθεωρίας. Θα έλεγα, και πολύ αληθινής όσο την μελετάς και παρατηρείς ότι υπάρχει παντού τριγύρω...

Συμφωνώ, θα μπορούσε να είναι διαφορετική (και καλύτερη) η κίνηση των χορωδιακών ναι. Απλώς το θέμα είναι ότι αφενός δεν ήθελα να δώσω έμφαση σε αυτές, αλλά στην lead μελωδία φλάουτου και βιολιών, αφετέρου οι χορωδιακές φωνές δεν υπήρχαν εκεί εξαρχής και μπήκαν στο τέλος για άλλους λόγους, που προέκυψαν στην μείξη... (μεγάλη ιστορία να την εξηγήσω από εδώ..) Σ' ευχαριστώ πάρα πολύ που το άκουσες και άφησες το σχόλιο σου!

Το πρώτο κομμάτι από το καινούργιο μου project με τίτλο "A tribute for the nine Muses". Αφιερωμένο στην Τερψιχόρη, την μούσα της τέχνης του χορού... (θα ακολουθήσουν εν καιρώ και τα άλλα κομμάτια για τις υπόλοιπες οκτώ Μούσες της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας)

Το πρώτο lyric track που ανέβασα στο κανάλι μου. Μιλάει για την δική μου στάση και οπτική γωνία αντιμετώπισης μιας απόφασης που με σημάδεψε όσο τίποτα στην ζωή μου, και δεν την πήρα εγώ...

Όταν ολοκληρώνεται ένας κύκλος και κλείνει ένα κεφάλαιο σημαντικό στην ζωή μας, τότε νιώθουμε πως υπάρχουν πολλά πράγματα που δεν προλάβαμε ή δεν μπορέσαμε ή ακόμα δεν θέλαμε να πούμε ποτέ. Τα έβαλα λοιπόν σε ένα μπουκάλι, και το άφησα να χαθεί στην απεραντοσύνη του θαλάσσιου βυθού...

Εξαιρετικό και το κομμάτι αλλά και το βίντεο κλιπ! ΜΑΓΙΚΟ το σημείο με το πιάνο στο 2:03!

Δυνατό ρεφραίν, πολύ προσεγμένη η ενορχήστρωση και μετέπειτα η μείξη των ήχων, καθώς και μια γέφυρα που μου έφερε στο μυαλό λίγο Gilmore από το live στην Πομπηία, συγκεκριμένα το μακρόσυρτο σόλο στο Echoes...! Πολλά συγχαρητήρια Νικόλα! (την βρισιά που δικαιούμαι την αφήνω κρατούμενη, να έχω δικαίωμα για 2 σε άλλο σχόλιο)

Αυτό είναι το πρώτο video clip που ανέβασα στο κανάλι μου, και 4ο κομμάτι γενικά. Μιλάω για την πνευματική ανύψωση/καλλιέργεια του κάθε ατόμου, και ότι αυτή μπορεί να επέλθει μόνο από την εσωτερική αδιάκοπη πάλη με τον ίδιο του τον εαυτό, με την "κόλαση" που κρύβει εγγενώς μέσα του βαθιά καθένας από εμάς. Τα ελαττώματα, οι προκαταλήψεις, οι φοβίες, οι αδυναμίες κλπ, αυτά είναι ο πραγματικός μας "εχθρός" στην μάχη για βελτίωση του εαυτού μας σε πρώτο επίπεδο, και κατά λογική συνέπεια, του κοινωνικού συνόλου. Αφήστε σχόλια άφοβα με 100% ειλικρινή τρόπο έκφρασης...