ECC803s

Κακώς δίστασες! Είναι πολύ καλοστημένο. Αν είχα μαγαζί θα το έβαζα οπωσδήποτε να παίξει και θα έκοβα αντιδράσεις ? Αν θες όλη την ειλικρίνεια του κόσμου, άντε, να πω ότι στα ακουστικά ψείρες που το άκουσα το hihat σου μου φαίνεται πολύ μπροστά και φαζαριόζικο. Ίσως επειδή αγνοώ το είδος μουσικής να ψειρίζω λίγο τη μαϊμού και να συνηθίζονται έτσι τα πιατίνια, δεν ξέρω. Αλλά αν ήταν δικό μου το κομμάτι και σκόπευα να ξαναασχοληθώ, εγώ θα το "τρόχιζα" λίγο.

Φυσικά, αλλά άλλο πράγμα η γνώμη και άλλο το γεγονός. Η νάφθα χρησιμοποιείται εκτενέστατα και συνιστάται ως καθαριστικό αφού είναι αβλαβής για τα όργανα. Το AVA πάλι, τί να πω, δε θα πω τίποτα.

Ξεκάθαρα ναι, ως προς τη λογική με την οποία προσεγγίζεις το ζήτημα. Δεν έχω άποψη για τα μοντέλα που παραθέτεις αλλά λίγο θα πρέπει να σε ενδιαφέρει αυτή τη στιγμή. Για μένα το αγοράζεις, το ξεζουμίζεις, αγγίζεις και μαθαίνεις σε στυλ Playskool. Όταν με το καλό το ξεπεράσεις, πάει αυτό στις αγγελίες και εσύ παρακάτω.

Μου πήρα κάποτε ένα E-Bow και ένα slide που δοκιμάζονταν και δοκιμάζονταν για καιρό αλλά δε βρήκαν πουθενά μόνιμη θέση. Πρεντίκταμπλι, κατέλησαν στο μπαούλο. Προς υπεράσπισή μου, α) είμαι κουλός β) και τα δύο θέλουν προεργασία και σοβαρή τριβή πριν χρησιμοποιηθούν σοβαρά imho. Η μόνη περίσταση που να μπορώ να σκεφτώ και να εμπίπτει όντως στην περιγραφή του @spirosg δεν αφορά gadget. Ήταν όταν έπαιξα για πρώτη φορά κιθάρα με P90. To silent βύσμα είναι πράγματι αγαπημένη "πολυτέλεια".

Ψάχνοντας κάτι άσχετο έπεσα πάνω στην πληροφορία ότι ο Οικονομάκης προσφέρει εκπαιδευτικά προγράμματα: https://enigmagt.gr/html/iaeciaoa.html Στο link υπάρχει ένα PDF που εξηγεί αναλυτικά τί πώς και πόσο. Spoiler alert, δεν είναι φτηνός αλλά είναι ο μόνος που γνωρίζω να προσφέρει κάτι τέτοιο. Δεν τον γνωρίζω ούτε έχω άποψη για τη δουλειά του αλλά νομίζω ότι απολαμβάνει καλής φήμης στο χώρο.

Αυθαίρετες διαχωριστικές γραμμές που μπορείς να τραβήξεις εσύ, εγώ, εμείς όλοι μέσω ενός poll, ο κάθε κατασκευαστής... και πάει λέγοντας. Αφού δεν εμπλέκονται facts στην κουβέντα, γιατί κουνάμε δάχτυλα; (ειδικά μετά την πρόταση για prewired pickguard για να μην καθόμαστε να κολλάμε μαγνήτες, λες και θα κάτσει κάποιος να κολλήσει μαγνήτες σαν να μη βρωμάει ο τόπος απο τεχνικούς). Υ.Γ: Έχω ακούσει από κοντά ένα ή δύο Tele set του Nick Silver πολύ παλιότερα. Αν βοηθάει κάθόλου τον ΟΡ, να πω πως έμεινα με την εντύπωση ότι γίνεται σπουδαία δουλειά εκεί. Τεράστιο plus πάντως αν μπορείς να ακούσεις χειροπιαστά παραδείγματα και ενδεχομένως να ζητήσεις τυχόν διαφοροποίηση στη συνταγή απευθείας στον μάγειρα.

Αν μετατοπίζοντας τις χορδές ειδικά στα πρώτα τάστα δεις κάτι τέτοιο... ... λάβε τα μέτρα σου. Δηλαδή ή κάνε μεταβολή ή αφαίρεσε €200 από αυτά που θα έδινες. Προσωπικά το truss rod θα με απασχολούσε για κάποιο πολύ παλιό όργανο ή για όργανο πολλά χρόνια εκτός δράσης. Κακό πάντως δεν είναι να υπάρχει ένα αλενάκι εύκαιρο

BMW C1, Fiat Multipla, Epiphone U.S. map, μη το κουράζουμε Άγιε. Ελάτε πάλι το Σεπτέμβρη. (εκτός αν η εκκλησία τιμά τη μνήμη σας από τώρα έως αρχές Σεπτέμβρη και έχετε καμία πανήγυρη με κλαρίνα, σουβλάκια και λοιπά, στην οποία περίπτωση θα έρθουμε εμείς)

Θε μου σχώρα με τα βαριέμαι τα ταξίδια ελαφρώς αλλά αφού τζάμπα είναι η κουβέντα, ορίστε... Διάφορα σενάρια περνάνε απ' το μυαλό μου. Ορεινά χωριά στη Βόρεια Ελλάδα φθινώπορο ή άνοιξη (πείτε κανένα καλό, ο πατέρας μου μόνο να περνάει τον Ισθμό ήξερε!). Ή αν πρέπει να παιδευτούμε, μέρη με δύσκολη πρόσβαση, οποιαδήποτε εποχή (τα Διαπόντια Νησιά ή/και οι Στροφάδες μου έχουν κάτσει). Αν μιλάμε για εξωτερικό, θα ήθελα να εξαντλήσω τις πιθανότητές μου να δω το Βόρειο Σέλας. Όλα αυτά είτε τώρα είτε σε λίγα χρόνια που τα παιδιά θα είναι λίγο μεγαλύτερα. Για όσο περισσότερο γίνεται. Περί budget... άσε μας να ονειρευόμαστε, έτσι κι αλλιώς και τα προηγούμενα ασκήσεις επί χάρτου θα παραμείνουν? Ειδικές παράμετροι.. ξέρω κι εγώ, λουκάνικα, αφού ρωτάς. Και αίθριος καιρός στο Σβάλμπαντ αν φτάσω ως εκεί. ?

Ευχαριστώ @Shelter που μου θύμησες πόσο δε χώνεψα ποτέ τα -burst. Κάθε είδους, αλλά βασικά τα κατά Fender 2 tone και 3 tone. Μάλλον στην κορυφή της λίστας μου είναι η ανεξήγητη για μένα επιμονή της Gibson να φτιάχνει από μπροστά κιθάρα κι από πίσω... κομοδίνο. Με λίγα λόγια, εννοώ ότι αν ήμανε εγώ στο πηδάλιο οι Les Paul θα ήταν όλες Darkback.

Ήταν απόπειρα δια καλαμπούρι ρε εγκάθετοι 38αράκηδεσ ? Για τις flats έχω χοντρικά την ίδια γνώμη, αυτό που δεν κατάλαβα είναι αν τις βάζεις στο ίδιο τσουβάλι με τις semi. Ευχαριστώ για το feedback κύριοι

Γειά σε όλους, πέρασα πρώτα απ' την αναζήτηση αλλά για τη GHS υπάρχουν κυρίως παιάνες για αυτό το σετ σπαγγετίνης που πωλείται τάχα μου για χορδές... but who am I to judge if it puts the wind in your sails.? Create new topic λοιπόν καλό μου Noiz. Ψάχνω αποψης σχετικά με τις rollerwound, semi-flat χορδές της GHS αν κάποιος τις χρησιμοποιεί ή τις έχει δοκιμάσει. Τί να περιμένει σε αίσθηση και ήχο ένας τυπικός χρήστης roundwound, nickel coated χορδών; Δεν έχω εμπειρία ούτε με semi (πόσο semi άραγε) ούτε με pure nickel που είναι αυτές...

Ξεθάβω και ερωτώ: χρησιμοποιώντας το Suno σε Custom Mode, μετά από τη δημιουργία μερικών τραγουδιών, κάτω αριστερά στο Create ο κέρσορας γίνεται απαγορευτικό και δεν μπορώ να προχωρήσω. Το έχει αντιμετωπίσει κανένας άλλος;

Μου έχουν ξεμείνει 4-5 CD-R και DVD-R από παλιά format ή από backup για μεταπήδηση σε νέο PC, τα πιο παλιά ας πούμε δεκαπενταετίας. Είναι πρακτικά άχρηστα. Κάποια διαβάζονται ή μισοδιαβάζονται αν αφήσεις το PC εντελώς στην ησυχία του για ώρα, με το drive να μαρσάρει λες και ανεβαίνεις για το καζίνο με Fiat 127. Ακόμα και όταν κατάφερα να μπω κάπου πάντως βρήκα ελλείψεις, αρχεία δηλαδή να λείπουν απ' τους φακέλους. Τί να πω, για εμάς τους casual χρήστες φαινόταν foolproof τρόπος, τις εποχές που οι εξωτερικοί σκληροί ήταν περιττή πολυτέλεια για τους περισσότερους και τα USB sticks χαμηλά σε χωρητικότητα και ψηλούτσικα σε τιμές. Έπρεπε να μας έχετε ενημερώσει οι σκαμπάζοντες ? Από το 2018 που άλλαξα αυτοκίνητο και απέκτησα την ευκολία του USB stick... σχεδόν καθόλου.

Ωραία τα λέτε κύριοι, ξεχωρίζω οπωσδήποτε το παρακάτω post: Το μυαλό των (κατά περίπτωση) επόμενων φτάνει μόνο μέχρι τα λεφτά της πώλησης ή της ενοικίασης του σπιτιού που "θέλει άδειασμα". Για τα οποία συνήθως καίγεται. Έστω και από καθαρή κερδοσκοπία, πολύ δύσκολα κάποιος θα υποπτευτεί την ευκαιρία σε ένα φλάουτο, ένα κομπολόϊ, μια συλλογή δίσκων, βάλτε ό,τι θέλετε εδώ. Άρα, ή πέταμα, ή "kill 'em all, sort them out later" πώληση στον περαστικό broker χαλκού που φορά εμφάνιση Manchester City ή Paris SG. ? Υ.Γ: ένα ιδιόχειρο σημείωμα, αρχείο Word ή έστω μια εκτυπωμένη σελίδα (ενυπόγραφη?) ευσταθεί ως διαθήκη ή πρέπει να εμπλέκεται συμβολαιογράφος;

Έδειξε αγαπητέ φίλε, ήδη προ αιώνων, σε εποχές που κανείς δε φανταζόταν τί έρχεται: προτιμήθηκε το "ρίσκο" της Γερμανίας από τον επαρχιωτισμό των Εξαρχείων, τους ξυπνητζήδες πίσω απ' τον πάγκο και τους χασομέρηδες "μύστες" που ανέχονταν στα μαγαζιά τους. Επίσης να μας λείπουν και οι υπαινιγμοί για τους αδηφάγους εβροπέοι που κατάπιαν τα μαγαζάκια μας. Προχτές (κυριολεκτικά προχτές) ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος επιβεβαίωσε αυτό που ήδη ξέραμε: ότι στην Ελλάδα υπάρχουν ολιγοπώλια... λίγο ως πολύ στα πάντα. Επομένως take it easy, θρηνείς για τον μοναδικό ίσως κλάδο εδώ και δεκαετίες στον οποίο υπήρξαν αλλαγές που ωφέλησαν τον καταναλωτή. Ο Νάκας κάνει δουλειά επιπέδου, μακάρι να δουλεύει καλά και να προσθέτει ονόματα στο roster, γιατί όχι; Επιβεβαιώνω μέχρι τελείας ό,τι έγραψε νωρίτερα ο @Jazzjoker.

Μένω στο νοίκι και απ' ότι φαίνεται θα μένω στο νοίκι για τα επόμενα 140-150 χρόνια. Συμπτωματικά, καμιά 500αριά μέτρα απ' το πατρικό μου. Εκεί δεν πρόκειται να επιστρέψουμε ούτε εγώ ούτε ο αδερφός μου, μιας και έχουμε και οι δύο τετραμελείς οικογένειες και τα 56 τετραγωνικά το έκαναν μία φορά το θαύμα τους με τετραμελή οικογένεια. Έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι από το '80 και το '90, άλλες οι ανάγκες για χώρο σήμερα. Μερικές σκέψεις με αφορμή το thread αλλά όχι στενά σχετιζόμενες με το θέμα: Αξιοσημείωτο πόσο δενόμαστε με τη γη ή και με τα ντουβάρια οι Έλληνες. Δεν κουνάω δάχτυλο, μέσα κι εγώ. Άλλοτε θα έκοβα αυτοστιγμή την κουβέντα, σήμερα αν ήταν βιώσιμο μάλλον θα έφευγα απ' την Αθήνα. Μάλλον όχι για χωριό με 30 κατοίκους, αλλά π.χ. για πρωτεύουσα νομού ή παραπλήσιο μέγεθος... χωρίς σκέψη. Το κοκτέϊλ σχεδόν μηδενικής οικοδομικής δραστηριότητας για κάμποσα χρόνια και απότομης αλλαγής συσχετισμών λόγω βραχυχρόνιας μίσθωσης περιμένει έναν καταλύτη για να γίνει καμπούμ. Δεν ξέρω ποιος θα είναι αυτός και πώς θα έρθει. Δεν ξέρω καν αν έχω δίκιο. Αλλά όσοι από τη γενιά μου τουλάχιστον αλλά όχι μόνο (είμαι 41) δε βρήκαν έτοιμη λύση, πώς να το πω κομψά, are already drinking him. And by the looks of it they will certainly continue drinking him dryly for the foreseeable future.

(Συγνώμη) ?

Καλύτερη όχι, αλλά σε κάθε περίπτωση αυτή είναι... Κειμήλιο από τις μέρες που ως γνήσιος ηλίθιος εφούμερνα. Είχα κρατήσει το tip φίλου ότι οι Παπασωτηρίου στο αεροδρόμιο της Αθήνας έχουν πολλά και διάφορα τσιγαροειδή που δεν τα βρίσκεις αλλού, και σε ένα πέρασμα αγοράστηκε και αυτό μεταξύ διαφόρων άλλων... Για το OCD του πράγματος στο βάζω και ανοιχτό για να μην έχεις αμφιβολίες ότι η δική σου λύση υπερτερεί σε επίπεδο ευταξίας ?: Υ.Γ: Στην παλιότερη απ' τις ηλεκτρικές υπάρχει και το κλασικό μαραφέτι που κρατάει 3-4 πένες πίσω απ' το headstock. To θεωρούσα και το θεωρώ απαραίτητο για κάθε κιθάρα - workhorse. Αν είσαι γραφειάτος πάντως, μια χαρά είναι και ο τενεκές της Camel.?

Για τις κρέμες των εταιρειών Extro Cosmesi και Moon Soaps υπάρχει κάποια εμπειρία από πρώτο χέρι;

Κοίταξε @Alex Raptakis, το σκατοκέφαλό μας κρατάει υποχρεωτικά και το ρόλο του αφηγητή στην ταινία στην οποία παίζει ο καθένας μας, στη ζωή μας. Δεν ζούμε για λογαριασμό του αφηγητή στο κεφάλι μας όμως. Και μάλιστα νομίζω ότι το μέγιστο βήμα προς μια ουσιαστική ενηλικίωση είναι η στιγμή που συνειδητοποιείς ότι είναι πολύ πιθανόν η δική σου ταινία να μην είναι ντε και καλά ένα blockbuster αντάξιο του σπικάζ ενός Morgan Freeman ή ενός Joe Pesci. Απογοητευτικό; Πιθανώς, στο πλαίσιο του "αχ, πού ‘σαι, νιότη, πού δειχνες πως θα γινόμουν άλλος". Μήπως όμως είναι και μιας μορφής λύτρωση να συνειδητοποιείς ότι οι αποσκευές σου δεν είναι δα και τόσο βαριές; Ότι είσαι απλά ένας εχέφρων χλιμίτζουρας σε έναν ωκεανό από χλιμίτζουρες; (το εχέφρονες ελέγχεται) Πώς με επηρεάζει λοιπόν η ιδέα ότι δε θα βιώσω ποτέ κάτι που θα ήθελα; Μπορώ να σου πω πώς με επηρεάζει η ιδέα ότι βίωσα κάτι, πολλά κάτι, που δεν ήθελα. Σχεδόν πάντα όταν ξυπνούσα ανακάλυπτα πως έχω επιτρέψει σε πολλές "λεπτομέρειες" να διαμορφώσουν μια δυσμενή κατάσταση που θέλει δουλειά για να αλλάξει. Γι' αυτό, όπως ήδη ορθώς γράφτηκε, συνέχισε να δουλεύεις. Κράτα και το κεφάλι σηκωμένο και α) φτιάχνε το δίκτυό σου, είναι βαρύτερο απ' το πιο βαρύ βιογραφικό, β) ρίχνε καμιά ματιά για την Ευκαιρία. Μπορεί να εμφανιστεί ανά πάσα στιγμή αλλά συνήθως είναι παράθυρο που κλείνει γρήγορα. Έχω φτάσει να πιστεύω ότι ο χαρακτήρας του ανθρώπου είναι το ριζικό του. Έχεις κουραστεί να τρως φάπες, για παράδειγμα; Ε ίσως το πιο αναγκαίο πρώτο βήμα να είναι να τα βάλεις κάτω και να αναρωτηθείς μπας και η όλη στάση σου δημιούργησε τις προϋποθέσεις για καρπαζώνεσαι. Και αν τέλοσπάντων όλα τα παραπάνω είναι αβάσιμα ή μπελαλίδικα, πάρε ένα καινούριο πολυεφέ/πλήκτρο/audio interface/μπάσο και πες μας πώς πήγε. Ή έστω το Dawn Of The Fifth Era από Mors Principium Est, που γαμάει.

Δεν έχω εμπειρία από πλήρως ψηφιακά rigs. Κρίνοντας από αυτά που ακούω πάντως, εννοώ από υλικό που ανεβάζουν άνθρωποι που προφανώς έχουν και το έχουν παιδέψει και έχουν στο μυαλό τους reference ήχους αληθινών ενισχυτών, η απόσταση που κάποτε υπήρχε έχει ήδη καλυφθεί. Δεν υπολείπεται το ψηφιακό δηλαδή. Σε επιδέξια χέρια δε διακρίνεται καν. Κι αν 5-10 έμπειροι μπορούν μετά από εκτενή ακρόαση να το διακρίνουν ακούγοντάς το μόνο του σε Α/Β test, μέσα σε ολοκληρωμένη παραγωγή... καληνύχτα σας. Γενικώς συμφωνώ με αυτά που άκουσα από τον Rabea. Ο τρόπος που ένας καλός ενισχυτής μπορεί να γεμίσει το δωμάτιο είναι εθιστικός αλλά σε ένα αστικό περιβάλλον εντός του οποίου πολλοί διαβιούμε είναι συνήθως ανέφικτο να τον ξεμπουκώσεις. Από την άλλη, αν ηχογραφείς τακτικά δεν έχεις κανένα λόγο να μην έχεις ένα αξιόπιστο ψηφιακό rig στη διάθεσή σου. Ακόμα κι αν επιμένεις ότι για το x project θα χρειαστείς οπωσδήποτε "αληθινές" κιθάρες με ενισχυτή, υπάρχει πάντα το reamping που μπορεί να γίνει οπουδήποτε. Για όποιον φτιάχνει το οπλοστάσιό του σήμερα σίγουρα η απόκτηση ενισχυτή δεν είναι μονόδρομος. Όσο πιο πολλές και ποικίλες "δουλειές" κάνει ο κιθαρίστας πάντως, τόσο πιο πιθανό είναι να χρησιμοποιεί ένα συνδυασμό αναλογικού/ψηφιακού. Όπως και ο Rabea. Τέλος, το πώς ακούγεται ένα preset στο σπίτι, πώς στο studio και πώς στην ηχογράφηση είναι μια ολόκληρη, ξεχωριστή συζήτηση, καθότι ως γνωστόν η πείρα πρώτα σου βάζει το διαγώνισμα και μετά σου κάνει το μάθημα.

Μας τέθηκε μια "άσπρο/μαύρο" ερώτηση που δεν είχε τις "άσπρο/μαύρο" απαντήσεις που ενδεχομένως θα προτιμούσε να λάβει ο ΟΡ. Aν όμως δεν είναι 20 ετών (το πολύ), ε, τί περίμενε αναζητώντας επιβεβαίωση σε τέτοιους απόλυτους διαχωρισμούς; Προσωπικά νομίζω πως ο πραγματικός διαχωρισμός στην περίπτωσή μας, και με δεδομένο το χώρο όπου βρισκόμαστε και συζητάμε, δε θα πρέπει να γίνει στον άξονα "ποιότητα - μαλακία" αλλά στον άξονα "ενδιαφέρον - αδιαφορία". Εμείς που συμμετέχουμε στο forum αυτό υποθέτω πως παίζουμε μουσική, συνθέτουμε μουσική, ακούμε σχολαστικότερα, σε κάθε περίπτωση η μουσική μας ενδιαφέρει ζωηρά και της αφιερωνόμαστε. Ζουν πάαααααρα πολλοί άνθρωποι δίπλα μας που δε συμμερίζονται αυτή τη σπουδή στο ελάχιστο. Αλλά αυτό δεν είναι πάντα εύκολο να το καταλάβουμε ή να το αποδεχτούμε.

Κάθε άλλο, απλά προτιμούμε Maitland ?